Αφορμή για το αρθρίδιο τούτο αποτέλεσε μια φράση που διάβασα στο έντυπο «Δρόμοι της αριστεράς» της 20.07.2019, όπου δημοσιεύεται απόσπασμα ομιλίας τού αντιπροέδρου της Βολιβίας με τίτλο.....
«Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουμε τον κόσμο;».
Στο δημοσίευμα παρεμβάλλεται πινακίδιο με 5 απαντήσεις στο εν λόγω ερώτημα. Η μία από αυτές είναι «Οι άνθρωποι είναι αμόρφωτοι και εξαπατημένοι, χρειάζονται εκπαίδευση» και από κάτω ο χαρακτηρισμός της: «Πρόκειται για δασκαλίστικη προσέγγιση».
Θα έλεγα πως αυτή η ομιλία είναι άλλη μία δυσνόητη φιλοσοφική πραγματεία. Όταν τελείωσα την ανάγνωση, έμεινα με την εντύπωση πως διάβασα άλλο ένα μπλαμπλαμπλα. Δεν μου έδινε απάντηση στο ερώτημα «Ρωτάς, αν ο κόσμος θέλει να αλλάξει;». Και πώς να θελήσει ο κόσμος να αλλάξει, όταν μια ζωή βομβαρδίζεται με ανούσιες ατάκες που καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα; Μια ζωή θυμάμαι όλους τους πρωθυπουργούς μας να διακηρύσσουν ότι η χώρα αλλάζει σελίδα, ότι η ανάπτυξη έρχεται με δικαιοσύνη και κοινωνική ευαισθησία εν μέσω ισότητος και αλληλεγγύης και ότι, επί τέλους, η θέση της χώρας μας στη διεθνή κοινότητα αποκαταστάθηκε. Αποτέλεσμα; ΜΗΔΕΝ εις το πηλίκιον, που είπε κάποια πρωθυπουργική ψυχή.
Έχουμε νέα κυβέρνηση 5 εβδομάδων και βλέπω τα στελέχη της στην τηλεόραση να αοριστολογούν χρησιμοποιώντας τις χιλιοειπωμένες λέξεις «εξωστρέφεια», «υγιής επιχειρηματικότητα», «πάταξη της φοροδιαφυγής» με πολιορκητικό κριό το έργο στο Ελληνικό, το οποίο θα τσιμεντωθεί, για να υποδεχθεί ουρανοξύστες με καζίνο παρακαλώ, ώστε να δημιουργηθούν 70.000 θέσεις εργασίας. Θέσεις, προσθέτω εγώ, που θα επιτρέψουν σε 70.000 εργαζόμενους να πορίζονται τα προς το ζην προμηθευόμενοι πατάτες Κύπρου και Αιγύπτου, λεμόνια Αργεντινής, ντομάτες Πολωνίας, κρασιά Ισπανίας, μήλα Χιλής, μπανάνες Κόστα Ρίκα κ.λπ.
Το βλέμμα όλων των πωλητικών μας είναι στραμμένο στον τομέα των υπηρεσιών. Για τον τομέα της παραγωγής δεν ακούω το παραμικρό.
https://www.cnn.gr/oikonomia/story/52165/eurostat-stin-ellada-ta-megalytera-pososta-apasxolisis-ston-tomea-ton-ypiresion
Οικονομολόγος δεν είμαι, αλλά από όσα έχω διαβάσει, συμπεραίνω ότι μια οικονομία, όπου κυριαρχεί ο τομέας των υπηρεσιών, δεν είναι και τόσο υγιής. Δεν μπορεί το εμπόριο και ο τουρισμός χωρίς πρωτογενή παραγωγή, να οδηγήσει στην ανάπτυξη. Ούτε ο τομέας των ακινήτων μπορεί να φέρει ανάπτυξη. Και διαβάζοντας ότι ο τομέας των ακινήτων ανακάμπτει, αλλά και βλέποντας να αρχίζουν δειλά-δειλά να χτίζονται πολυκατοικίες, θυμάμαι τη μοναδική φράση που μου έμεινε από το βιβλίο του αείμνηστου Γιάγκου Πεσμαζόγλου που μας δίδασκε Εφηρμοσμένη Οικονομία στο δεύτερο έτος της Νομικής: «Η επένδυση σε κατοικία αποτελεί ένδειξη υπανάπτυκτης οικονομίας».
Και μετά άκουσα τον Πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς να διηγείται ότι χρειάζονταν 3,5 χρόνια, προκειμένου να μεταστεγασθεί η Επιτροπή σε κτήριο, όπου θα έπρεπε να γίνουν και μερικές επισκευές. Από την άλλη, ξόδεψε το Δημόσιο ένα κάρο λεφτά για τη μετασκευή του εργοστασίου ΚΕΡΑΝΗΣ, στον Πειραιά, προκειμένου να μεταφερθεί εκεί το Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο, όμως, δεν μετεφέρθη, επειδή αντέδρασαν οι υπάλληλοι του υπουργείου. Το κτήριο κατέληξε στο ΤΑΙΠΕΔ που το πούλησε στην Εθνική Πανγαία με μισθωτή το Δημόσιο αντί € 221.000/μήνα, οπότε μεταφέρθηκαν εκεί Υπηρεσίες διάφορων Υπουργείων. Αν αυτό δεν λέγεται ορθολογισμός, πώς λέγεται;
Προ ετών γινόταν συζήτηση για την αξιοποίηση των ακινήτων που ανήκουν στο Δημόσιο. Κάπου 72.000, λέει, αριθμούν τα εν λόγω ακίνητα και το Δημόσιο δεν είναι ακόμη σε θέση να τα εντοπίσει όλα. Αχ ρε Ρηγόπουλε με τα ψηφιακά σου προγράμματα, φτιάξε και ένα για την αποτύπωση των ακινήτων του Δημοσίου. Αλλά και ένα για τα ακίνητα που μισθώνει το Δημόσιο για στέγαση Υπηρεσιών του. Κι’ ας μην το αποδεχθούν οι πωλητικοί, αφού δεν θα τους αρέσει η ιδέα να γνωρίζει ο λαός ότι, ενώ το κράτος του διαθέτει χιλιάδες κενών ακινήτων, προτιμά να πληρώνει μισθώματα σε κολλητούς κατά κανόνα της εκάστοτε κυβερνώσας παρέας, αντί να στεγάζει τις Υπηρεσίες του στα ιδιόκτητα ακίνητα.
Για να γυρίσει σελίδα θέλει δουλειά πολλή που θα ‘λεγε και ο ποιητής. Αλλά τις σελίδες τις γυρίζουμε στα λόγια. Το βιβλίο είναι μπροστά μας και βλέπουμε ακόμη το εμπροσθόφυλλο.
Φέραμε τον Αλέξη, για να καταργήσει Μνημόνια και ΕΝΦΙΑ. Τον διώξαμε ως αρχιπαραμυθά και Πινόκιο και τώρα παρακολουθούμε το γύρισμα άλλης μιας σελίδα στα λόγια. Στο μεταξύ η φοροδιαφυγή, το ρουσφέτι, η αναλγησία θριαμβεύουν. Από τη δεκαετία του ΄80 λέγαμε πως αν αγαπάς την Ελλάδα, πρέπει να ζητείς απόδειξη για κάθε τί που πληρώνεις, ώστε και ο πωλητής να μετέχει στα δημόσια βάρη. Ο πωλητής που βρήκε τον τρόπο να σβήνει το 80% των αποδείξεων που έκοβε. Και του έκλεισαν το μαγαζί για 48 ώρες. Του έκαναν τη μούρη κιμά.
Τάσσομαι αναφανδόν υπέρ της δασκαλίστικης προσέγγισης. Ο άνθρωπος χρειάζεται εκπαίδευση. Πάρτε παράδειγμα τη νοσηλεύτρια που κάπνιζε εντός του νοσοκομείου
Είναι ή δεν είναι αμόρφωτη; Θέλει ή δεν θέλει εκπαίδευση; Της έριξαν, λέει, πρόστιμο € 100. Της έκαναν κι’ αυτής τη μούρη κιμά.
Σχεδόν κάθε μέρα θρηνούμε ένα θύμα των τροχών, επειδή ο καθένας οδηγεί όπως του γουστάρει χωρίς να τηρεί τους κανόνες της κυκλοφορίας. Είναι ή δεν είναι αμόρφωτοι χιλιάδες οδηγών; Θέλουν ή δεν θέλουν εκπαίδευση; Και οι παρατρεχάμενοι που αντί του αναλόγου τιμήματος ανανεώνουν την άδεια οδήγησης σε οδηγούς που διανύουν τη δέκατη δεκαετία της ζωής τους;
Και μετά τις πυρκαγιές που κατέκαψαν την Εύβοια, ήλθε το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την ακτοπλοϊκή σύνδεση της Σαμοθράκης με την ενδοχώρα. Ο Πλακιωτάκης είπε ότι θα αναληφθούν πρωτοβουλίες [ποιές;]. Προκειμένου να ξεφτιλιστούμε στο εξωτερικό με την ταλαιπωρία που υπέστησαν χιλιάδες τουριστών που εγκλωβίσθηκαν στη Σαμοθράκη, δεν θα μπορούσε το ΠΝ να τους μεταφέρει με οχηματαγωγά; Ή η ΠΑ με τα C-130; Λέω εγώ τώρα. Εκτός και δεν μας το επιτρέπει το ΝΑΤΟ, όπως είχε δηλώσει κάποτε ο Χάνος Κλασμένος.
Και το κερασάκι: τέθηκε, λέει, σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για τη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο του Κανονισμού για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Ποίος ο λόγος, αφού οι Κανονισμοί ισχύουν στο εσωτερικό κάθε κράτους-μέλους της ΕΕ άνευ άλλου τινός από την ημερομηνία που ορίζεται στον ίδιο τον Κανονισμό; Και ο συγκεκριμένος ορίζει
«Άρθρο 99- Έναρξη ισχύος και εφαρμογή
1.Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 2.Τίθεται σε εφαρμογή από τις 25 Μαΐου 2018.
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.»
Εκτός αν ο Έλληνας νομοθέτης [δηλαδή ο Ραγκούσης, ο Παππάς, ο Φλαμπουράρης, ο Κ. Καρμανλής του Αχ., ο Γιάνης και ο Τελοπόνης] θέλει να προβεί στις ελάχιστες επιτρεπόμενες παρεκκλίσεις.
Και η διαβούλευση για το νομοθέτημα τούτο, δηλαδή για τις παρεκκλίσεις, άρχισε την 12.08 και λήγει την 20.08.2019. Δηλαδή 4 εργάσιμες ημέρες εν μέσω της ραστώνης του δεκαπενταύγουστου. Και γαμώ το γύρισμα της σελίδας.
Σώτος
Υ.Γ. Σήμερα είναι η επέτειος του Μπλόκου της Κοκκινιάς.
https://averoph.wordpress.com/2019/08/17/1%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%80%ce%bb%cf%8c%ce%ba%ce%bf-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%bf%ce%ba%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%ac%cf%82-%cf%80%ce%ad%ce%bc%cf%80%cf%84%ce%b7-17-%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%bf%cf%8d/
Για να θυμόμαστε ότι υπάρχουν και αυτά στην ιστορία μας. Ανέκαθεν «Μας αγαπάνε οι Γερμανοί» που έλεγε ο Δήμος Σταρένιος στη γνωστή ταινία. Στην επόμενη σελίδα που θα γυρίσουμε, θα μας επιστρέψουν το κατοχικό δάνειο και θα μας αποζημιώσουν για όσα δεινά επεσώρευσαν στην πατρίδα. Όταν θα είμαστε … μορφωμένοι και … εκπαιδευμένοι και δεν θα λέμε ότι οι Γερμανοί έχουν «ηθική» υποχρέωση μόνον, όπως μας ενημέρωσε ο Αλαίσκοις λίγο μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας. Ο αυτός που θυμήθηκε τις αποζημιώσεις πριν 4 ακριβώς μήνες και έφερε στη Βουλή να ψηφίσει το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής ενόψει εκλογών. Ο αριστερός [λέμε και καμμια μ..].
