"...Πήρα το μπουκαλάκι μου και κατηφόρισα προς τον ναό. Εντός του ναού και σε απόσταση 5-6 μέτρων από τον είσοδο ήταν τοποθετημένο ένα καλογυαλισμένο δοχείο χρώματος ασημί με βρυσούλα [κάτι σαν δοχείο σαλεπιτζή σε διπλάσιο μέγεθος], από όπου γέμιζε ο κάθε πιστός [;] το δικό του δοχείο...."
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Βομβαρδισμένος και πάλι από ειδήσεις που αναδεικνύουν ακαταπαύστως το μπάχαλο που αυτοαποκαλείται «ελληνικό κράτος», άρχισα να γράφω για το φρούτο που αποκαλείται «ειδικός σύμβουλος υπουργού».
Και τότε μου υπενθύμισαν ότι όφειλα να έχω πάρει αγιασμό από την εκκλησία της ενορίας μου, όπως κάθε χρόνο. Πήρα το μπουκαλάκι μου και κατηφόρισα προς τον ναό. Εντός του ναού και σε απόσταση 5-6 μέτρων από τον είσοδο ήταν τοποθετημένο ένα καλογυαλισμένο δοχείο χρώματος ασημί με βρυσούλα [κάτι σαν δοχείο σαλεπιτζή σε διπλάσιο μέγεθος], από όπου γέμιζε ο κάθε πιστός [;] το δικό του δοχείο. Ένας κρατούσε φιαλίδιο των 50 ml εντελώς φυσιολογικά, άλλος είχε ένα κάπως μεγαλύτερο και ένας κρατούσε φιάλη του 1,5 λίτρου. Η ουρά ήταν μικρή, καθότι περασμένες δώδεκα το μεσημέρι, αλλά ένας χώθηκε ανάμεσά μας παρατύπως, για να κερδίσει μερικές θέσεις. «Κι’ εδώ ρε πούστη μου ο εξυπνάκιας;» μονολόγησα και μετά είπα αυθόρμητα «σχώρα με Θε μου».
Την ώρα που πλησίαζα στην πηγή, μία καντηλανάφτισα κατέφθασε κρατώντας γαλβανισμένο κουβά σφουγγαρίσματος γεμάτο νερό, αγιασμένο προφανώς, για να γεμίσει το δοχείο που στέρευε σιγά-σιγά. «Όχι ρε πούστη μου» ξαναμονολόγησα. Εν πάση περιπτώσει γέμισα το μπουκαλάκι μου κανονικά και με τη σειρά μου ως νομοταγής πολίτης που σέβεται όχι μόνον τον πλησίον, αλλά και τον προ αυτού, και άρχισα ν’ ανηφορίζω προς το σπίτι. Στη διαδρομή παρατηρούσα τα ρυάκια στα ρείθρα των πεζοδρομίων αναλογιζόμενος ότι θα μπορούσα να πιω και απ’ αυτά, αφού κι’ αυτά δεν μπορεί παρά καθαγιασμένα να είναι. Γρήγορα, όμως, συνήλθα σκεφθείς ότι κάτι τέτοιο πρέπει να είναι κανείς πολύ πιστός για να το κάνει, κυρίως, όμως, ότι αν το έκανα, θα πήγαινα μετά βεβαιότητος στο νοσοκομείο, οπότε θα μου έλεγε ο Πολάκης με το δίκηο του «είσαι τόσο μαλάκας που μού έρχεται να σου δώσω μια να σε χώσω τρία μέτρα κάτω από το χώμα».
Έφθασα σπίτι και κατάβρεξα το αυτοκίνητο σίγουρος ων ότι το αγίασμα δεν πρόκειται να με σώσει από τρακάρισμα, αν οδηγώ εν ευθυμία λόγω οινοποσίας, ή αν οδηγεί σε τέτοια κατάσταση ο αντιθέτως ερχόμενος, μια και το «είχε Άγιο» δεν είναι και τόσο πειστικό ως επιχείρημα για να εξοβελίσει την τύχη, ήτοι το μέτρο της αγνοίας. Εν συνεχεία ήπια λιγάκι οικογενειακώς και καταβρέξαμε το σπίτι, βέβαιοι όντες ότι ο αγιασμός δεν θα αποτρέψει τη διάρρηξή του, αν το βάλουν στο μάτι οι αετονύχηδες. Είπα άλλο ένα «σχώρα με Θε μου» και συνέχισα με τους ειδικούς συμβούλους χωρίς να αποφεύγω νοερά τις βλασφημίες και τις μετάνοιες αλληλοδιαδόχως με όλα αυτό το χάλι που βιώνουμε.
΄Έχω, λοιπόν, προσωπική αντίληψη πλείστων όσων ειδικών συμβούλων που δεν θα τους εμπιστευόμουν ούτε να μου πληρώσουν [όχι σβήσουν] κλήση για παράνομο παρκάρισμα.
Με τον ερχομό τού νέου χρόνου μας βομβαρδίζουν οι ειδήσεις τύπου «πώς θα χτίσετε το αφορολόγητο» [άκου εκεί «χτίσιμο αφορολόγητου» τα ζαγάρια], τί γίνεται όταν είναι κοινός ο τραπεζικός λογαριασμός που χρεώνεται με τη χρήση πιστωτικής κάρτας τόσο του συζύγου όσο και της συζύγου; Ποιός χτίζει στην περίπτωση αυτή αφορολόγητο; Ο σύζυγος ή η σύζυγος, ο συμβιών ή η συμβιούσα, ο συμβιών ή ο συμβιών, η συμβιούσα ή η συμβιούσα; Νομοθέτησαν οι εγκέφαλοι, αλλά μάλλον χωρίς τη γνώμη των ειδικών συμβούλων. Ή μήπως νομοθέτησαν ηλιθίως λόγω ακριβώς της γνώμης των ειδικών συμβούλων; Για τη γέννηση του θεσμού των ειδικών συμβούλων είχα γράψει παλαιότερα. Πρόκειται για θεσμό προοδευτικό, τον οποίο βρήκαν και εμπλούτισαν οι συντηρητικοί.
Μετά άκουσα ξανά και ξανά ότι εκδόθηκε και η απόφαση [ή εγκύκλιος;] για τις ασφαλιστικές εισφορές, αφού, ως γνωστόν, χωρίς εγκυκλίους και υπουργικές αποφάσεις δεν υπάρχει κράτος. Πρέπει οι υπάλληλοι να λάβουν εγκύκλιο για τον τρόπο εφαρμογής του νόμου, επειδή ο νόμος είναι πάντοτε δυσερμήνευτος, με αποτέλεσμα να μην εξασφαλίζεται ενιαία εφαρμογή του άνευ άνωθεν οδηγιών, κατά κανόνα βλακωδών.
Μάλιστα, μόλις είχα τελειώσει το κατάβρεγμα του σπιτιού με τον αγιασμό, όταν άκουσα από την κυβερνητική τηλεόραση ότι το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε εγκύκλιο προς όλες τις ΔΟΥ να μη δέχονται τις δηλώσεις ανεγκέφαλων φορολογούμενων που καλούν τους Εφόρους να πάρουν εις εξόφληση των χρωστούμενων τα τρία ….. ομόλογα του Σώρρα. Δηλαδή οι προϊστάμενοι των ΔΟΥ δεν διαθέτουν την απαραίτητη κοινή λογική να στείλουν στο διάολο με ευγενικό τρόπο κάθε φορολογούμενο που θέλει να πληρώσει με σωρρομόλογα. Έπρεπε να τους το πει το υπουργείο.
Πάμε παρακάτω, όμως.
Η ηγεσία του υπουργείου απασχόλησης και κοινωνικών ασφαλίσεων παρουσίασε το νέο πλαίσιο του ασφαλιστικού εκτρώματος που έχει ψηφισθεί εδώ και μήνες. Μας διαβεβαίωσε ότι μέχρι τον Οκτώβριο του 2017 θα έχουν απονεμηθεί όλες οι συντάξεις [180.000] που λιμνάζουν στα διάφορα Ταμεία και από κει και πέρα η σύνταξη θα απονέμεται εντός 18ημέρου. Μου θύμισαν τον οινοποιό κ. Σπυρόπουλο. Έγραφα την 09.07.2016:
«Ήταν 14 Ιουλίου του 2011 που ο τότε διοικητής του ΙΚΑ, απόφοιτος της Σιβιτανιδείου, αλλά επιτυχημένος οινοποιός με πολλά ΕΣΠΑ κ.λπ. άμα δε και σημαίνον στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος δήλωνε από τηλεοράσεως: «Το 2013 η σύνταξη θα βγαίνει σε μία ώρα». Προ ημερών ο Αναπληρωτής υπουργός Εργασίας κ.λπ. κ. Αν. Πετρόπουλος δήλωσε ότι σε ένα χρόνο η προσωρινή σύνταξη θα βγαίνει σε ένα μήνα.»
Άλλα είπε, όμως, προχθές ο αυτός κ. Πετρόπουλος και η υπουργός κ. Έφη: «Μέχρι το τέλος του 2017 θα εκκαθαριστεί το σύνολο των εκκρεμών αιτήσεων, ενώ από το τέλος του 2017 και μετά η απονομή της σύνταξης θα γίνεται εντός τριμήνου από την υποβολή της αίτησης». Ακόμη πιο αισιόδοξος ήταν ο υφυπουργός Τάσος Πετρόπουλος, εκτιμώντας πως, με την ολοκλήρωση της ενοποίησης, οι πληρωμές των νέων συντάξεων θα γίνονται εντός 18 ημερών το πολύ. Τί άλλαξε τώρα και πήρε 3μηνη παράταση η εκκαθάριση των εκκρεμών συντάξεων; Και γιατί θα πρέπει να έχουμε προσωρινή και όχι οριστική σύνταξη; Όταν ο κ. Ροβέρτος έλεγε το 2011 ότι είναι δυνατή η απονομή της σύνταξης σε μία ώρα από τα μέσα του 2013, τί είναι αυτό που εμπόδισε το κράτος επί 5,5 έτη να υλοποιήσει την εξαγγελία του κ. Ροβέρτου; Δεν κατάφεραν οι ειδικοί σύμβουλοι που παρήλασαν από υπουργεία και Ταμεία να κινητοποιήσουν εγκαίρως τους μηχανισμούς, ώστε να τηρηθεί επί τέλους έστω και μία εξαγγελία;
Ελπίζω τον Οκτώβριο να είμαστε εδώ, οπότε θα τα ξαναπούμε.
Να μην ξεχάσω να σημειώσω ότι υποδιοικητής του ΕΦΚΑ είναι ο κ. Τσακίρης, πρώην διοικητής του ΟΑΑΕ, ο οποίος είχε αναφωνήσει το περίφημο: «Όποιος δεν αντέχει τις εισφορές, να πάρει την οικογένειά του και να πάει στη Βουλγαρία». Πιο αριστερός αυτοκτονείς.
Παναγιά μου ελευθερώτρια κάνε το θαύμα σου!
Σώτος – αμαρτωλός
Υ.Γ. Επανήλθε στην επικαιρότητα και το άρθρο 12 του νόμου Καρούμπαλου, τη λογική του οποίου αρνούμαι και σήμερα να κατανοήσω. Τουλάχιστον ας ρωτούσε κάποιος δημοσιογράφος την κ. Έφη να μου το εξηγήσει.
