Υπέγραψαν συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αλλά όταν έληξε ο "ορισμένος" χρόνος, άρχισαν να πιέζουν με τις γνωστές τακτικές, να μείνουν στο δημόσιο, και κατηγορούν τον....
πρόεδρο ότι δεν τους κρατά στη δουλειά, αν και γνωρίζουν τις δικαστικές αποφάσεις, που ορίζουν ότι πρέπει να τηρηθεί η νομιμότητα, αλλά και κάτι ξεχασμένο: την ηθική, που καθορίζει ότι ευκαιρίες δουλειάς πρέπει να έχουν και άλλοι, κι όχι "μπήκαμε ως οκταμηνίτες, αλλά ΕΜΕΙΣ θα μείνουμε μια ζωή". Αν όπου απαιτούνται συμβασιούχοι, όσοι μπουν μονιμοποιούνται, πώς θα βρουν δουλειά οι χιλιάδες που ακολουθούν, έστω για ένα οκτάμηνο;
Ο οπουρτουνισμός του απλού πολίτη, ίδιος ακριβώς με αυτόν του πολιτικού. Όλοι κοιτάνε το τομάρι τους μόνο κι ας ψοφήσει ο επόμενος. Όλοι έχουν εθιστεί να θεωρούν υποχρέωση του χρεοκοπημένου κράτους να τους κάνει μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους, αν και υπέγραψαν με τον πιο κατηγορηματικό και ξεκάθαρο τρόπο ότι "η παρούσα σύμβαση δεν ανανεώνεται με κανέναν τρόπο μετά τη λήξη της".
Αλλά όταν την υπέγραφαν αβασάνιστα, χωρίς το παραμικρό αίσθημα ευθύνης, σκεφτόταν "ρε, δεν πά να λέει το κωλόχαρτο, ας τρουπώσω εγώ μια φορά και κάτι θα γίνει". Έτσι έμαθαν εμπειρικά να σκέφτονται οι συμβασιούχοι σε αυτό το γελοίο κράτος-μπανανία: "ας μπω μια φορά ως συμβασιούχος και όλο και κάποιο παραθυράκι θα πιέσω να βρεθεί για να βολευτώ κι εγώ".
Και μετά αρχίζει ο "αγώνας" και οι ύβρεις εναντίον του προέδρου και οι συκοφαντίες του τύπου "μας έδιωξε επειδή είμαστε σε άλλο κόμμα" κι άλλες μπούρδες ! Έχει εθιστεί ο Έλληνας που βρίσκει τον τρόπο να "τρουπώσει", να πιστεύει ότι "μπροστά στο ιερό δικαίωμα για μόνιμη δουλειά στο δημόσιο, νόμος είναι το δίκιο του συμβασιούχου".
Κι αυτοί που περιμένουν μετά από σένα να βρουν ένα οκτάμηνο, όταν και αν το χρειάζεται ο εργοδότης ρε φίλε; Πώς θα φάνε κι αυτοί ένα κομμάτι ψωμάκι, όταν όλοι κατσικώνεστε ως μόνιμοι στο δημόσιο; Πού θα βρουν ένα κομμάτι ψωμί; Αυτά δεν έλεγες κι εσύ πριν γίνεις συμβασιούχος; Τώρα που τρύπωσες, δε σε νοιάζουν οι επόμενοι, έτσι; Το τομάρι σου μόνο, να το χώσεις για πάντα στη μόνιμη δουλειά και οι άλλοι να κόψουν το λαιμό τους.
Κι αυτοί που περιμένουν μετά από σένα να βρουν ένα οκτάμηνο, όταν και αν το χρειάζεται ο εργοδότης ρε φίλε; Πώς θα φάνε κι αυτοί ένα κομμάτι ψωμάκι, όταν όλοι κατσικώνεστε ως μόνιμοι στο δημόσιο; Πού θα βρουν ένα κομμάτι ψωμί; Αυτά δεν έλεγες κι εσύ πριν γίνεις συμβασιούχος; Τώρα που τρύπωσες, δε σε νοιάζουν οι επόμενοι, έτσι; Το τομάρι σου μόνο, να το χώσεις για πάντα στη μόνιμη δουλειά και οι άλλοι να κόψουν το λαιμό τους.
Με αυτή την εισαγωγή makpress, ας πάμε στο δελτίο τύπου :
Μιχάλης Γεράνης «Απόλυτη τήρηση της νομιμότητας και όχι πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες στο ΦΟΔΣΑ…»
Σχετικά με την αυτοδίκαιη λύση των συμβάσεων εργαζομένων που απασχολούνταν στο ΦΟΔΣΑ μέχρι τώρα ο Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων ενημερώνει ότι, η Διοίκηση του ΦΟΔΣΑ Κεντρικής Μακεδονίας έχει υποχρέωση να εφαρμόζει τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 16 του ν. 4429/21-10-2016, χωρίς ωστόσο κατά την εφαρμογή αυτής να υπερβαίνει τα στενά όρια και τους περιορισμούς που θέτουν τόσο οι διατάξεις των άρθρων 5,6 και 7 του π.δ. 164/2004 όσο και η νεότερη διάταξη του άρθρου 63. του ν. 4430/31-10-2016. Σε διαφορετική περίπτωση θα προέκυπτε δίχως αμφιβολία ζήτημα αναζήτησης πειθαρχικών και ποινικών ευθυνών σε βάρος των μελών της διοίκησης του ΦΟΔΣΑ!
Αυτά εξηγήσαμε για πολλοστή φορά στην χθεσινή συνάντηση μας με τους εργαζομένους και μετά λύπης μου όμως διάβασα τα σημερινά δημοσιεύματα που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και ο Πρόεδρος του ΦΟΔΣΑ κ. Μιχάλης Γεράνης θέλησε να διευκρινίσει τα εξής για την αποκατάσταση της αλήθειας:
«Η πάγια θέση μου τιμώντας την θέση ευθύνης, που η αυτοδιοίκηση της Κεντρικής Μακεδονίας με εντέλει να υπηρετώ, είναι ότι, δεν μπορώ εγώ προσωπικά σε ένα κράτος δικαίου, με συνταγματικά κατοχυρωμένη και αδιαμφισβήτητη την αρχή της ελληνικής δικαιοσύνης, να μην σέβομαι τις αποφάσεις της. Η αλήθεια είναι λοιπόν σχετικά με την απάντησή μου για το γιατί δεν μπορώ να πάρω πίσω τις απολύσεις των συμβασιούχων ότι οι αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης είναι αυτονόητα δεσμευτικές και μόνον η ίδια μπορεί να τις ανακαλέσει.
Όσον αφορά την δεύτερη αναφορά σε απάντησή μου σε εργαζόμενο είναι εξολοκλήρου ψευδής μια και η αναφορά μου «…και εκείνοι έχουν ψυχή, δεν είναι παιδιά κατώτερου θεού και έχουν και αυτοί ανάγκη την εργασία» προφανώς και δεν είχε να κάνει με κανέναν εργολάβο αλλά εκφράζει μια διαχρονική πεποίθησή μου ότι δεν μπορούμε να κάνουμε διακρίσεις μεταξύ των εργαζομένων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Το δικαίωμα στην εργασία είναι ιερό ανεξάρτητα αν ο εργοδότης είναι το δημόσιο ή ιδιώτης.
Δεν φταίμε εμείς όμως ως Διοίκηση του ΦΟΔΣΑ για το αλλαλουμ που δημιουργήθηκε σε όλη την Ελλάδα. Οι υπεύθυνοι ας αναλάβουν της ευθύνες τους, εμείς αυτό που μπορούσαμε το πράξαμε.»
Ο πρόεδρος του ΦΟΔΣΑ Μιχάλης Γεράνης τονίζει κατηγορηματικά ότι «Από όλα τα παραπάνω είναι προφανές ότι καμία πολιτική ή άλλη σκοπιμότητα… δεν υπήρξε στην κρίση και απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Φορέα , αλλά μοναδικό κίνητρο ήταν η απόλυτη τήρηση της νομιμότητας, όπως προκύπτει από τις διατάξεις που ψηφίστηκαν και προϋπήρχαν».
