Γράφει ο Γιάννης Παπαϊωάννου
Η δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ έγινε το 2011
Στην Ελλάδα από την μεταπολιτευση και μετά τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ....
ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν από τα αριστερά και κινήθηκαν σταδιακά προς τα δεξιά.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου την στροφή την έκανε από το 1978 και ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2011 όταν το ΠΑΣΟΚ άφησε πολιτικό χώρο με την υπογραφή του 1ου μνημονίου.
Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτή την κίνηση εμπρός στα μάτια μας πολύ πριν το υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο. Στο Τρίτο μνημόνιο απλά αποκάλεσε τους ψηφοφόρους του «κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ» και τους ενέταξε πλήρως στο κόμμα πιστοποιώντας και την στροφή
Όμως κι όταν ακομη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να κρύψει την δεξιά στροφή του οι ψηφοφόροι του δεν ακολούθησαν την αριστερά που, έφυγε άλλα παρέμειναν εν γνώση τους στο ΣΥΡΙΖΑ ή αποχώρησαν και ιδιωτεύουν απογοητευμένοι.
Στην αριστερά δεν πήγαν διαψεύδοντας όσους έλεγαν ότι η κοινωνία από το 2011 και μετά ριζοσπαστικοποιήθηκε λόγο της κρίσης και κινήθηκε μαζικά προς την Αριστερά.
Ιστορικά λοιπόν θα παρατηρήσουμε ότι με την κίνηση αυτή (από τα αριστερά προς τα δεξιά) τα δυο κόμματα της ελληνικής μεταδικτατορικής κεντροαριστεράς κατάφεραν να συσπειρώσουν και να εκφράσουν ευρύτερα λαϊκά και μεσοαστικά κοινωνικά στρωματά, τα συμφέροντα και τα οράματα του λαού και να κατακτήσουν την εξουσία.
Ο δρόμος λοιπόν ειναι ανοιχτός και δοκιμασμένος έτοιμος για να τον πάρουν κι άλλοι.
Μια αντιμνημονιακη αριστερή δύναμη πρέπει να πάρει την αριστερή παρακαταθήκη και τα οράματα της αριστεράς και να προσπαθήσει να υπηρετήσει το λαό κατακτώντας την εξουσία. Μόνο με την εξουσία μπορεί να κάνει πράξη την κοινωνική δικαιοσύνη, την αναδιανομή του πλούτου και των ευκαιριών υπέρ των καταπιεσμένων τάξεων.
Η χώρα χρειάζεται μια αντιμνημονιακη αριστερή δύναμη που:
θέλει να κυβερνήσει για να σταματήσει την αρπαγή της λαϊκής περιουσίας του από ξένα φανς*, του πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις και την εκποίηση της εθνικής περιουσίας.
θέλει να κυβερνήσει για να αντιστρέψει των αφελληνισμό των τραπεζών και της οικονομίας,
θέλει να κυβερνήσει για να κόψει την διαρροή επιστημόνων και κεφαλαίων και πόρων στο εξωτερικό,
θέλει να κυβερνήσει για να επαναλειτουργήσει την εθνική οικονομία, ώστε να ανοίξουν δουλειές και ευκαιρίες για ευημερια για όλους τους Έλληνες
Ο λαός χρειάζεται μια αντιμνημονιακη αριστερή δύναμη να τον ακούσει και να εκφράσει τα συμφέροντα του. Τα συμφέροντα των εργαζόμενων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τους εμπόρους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους τους υπάλληλους αλλά και τμήματων του κεφαλαίου και της ομογένειας.
Μια Αντιμνημονιακή αριστερά που θα εκφράσει τα συμφέροντα μεγάλων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας και τελικά της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος.
Ο λαός χρειάζεται μια αριστερή δύναμη που να συνθέτει τις κοινωνικές διεκδικήσεις και τα αιτήματα σε προγραμματικό ρεαλιστικό λόγο που θα αφορά σε ένα σχέδιο και ένα όραμα για το μέλλον όλης της χώρας.
Ο Λάος δεν θέλει μεγάλες αλλαγές άλλα ωριμότητα και επιστροφή στην κανονικότητα μιας κοινωνίας προοδευτικής και αισιόδοξης που ζει και δημιουργεί σε ένα περιβάλλον ρεαλισμού. Ένα περιβάλλον όπου το 95% του πλούτου και των θέσεων εργασίας βρίσκεται στην παράγωγη, την βιομηχανία, το εμπόριο, και τις υπηρεσίες του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα.
Ο Λαός περιμένει ενώ αυτή την ώρα…
http://papaioannou-giannis.net/2017/01/13/
*funds Γιάννη μου, funds.... Άλλο fund, άλλο fan, άλλο fun.
Η δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ έγινε το 2011
Στην Ελλάδα από την μεταπολιτευση και μετά τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ....
ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν από τα αριστερά και κινήθηκαν σταδιακά προς τα δεξιά.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου την στροφή την έκανε από το 1978 και ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2011 όταν το ΠΑΣΟΚ άφησε πολιτικό χώρο με την υπογραφή του 1ου μνημονίου.
Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτή την κίνηση εμπρός στα μάτια μας πολύ πριν το υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο. Στο Τρίτο μνημόνιο απλά αποκάλεσε τους ψηφοφόρους του «κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ» και τους ενέταξε πλήρως στο κόμμα πιστοποιώντας και την στροφή
Όμως κι όταν ακομη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να κρύψει την δεξιά στροφή του οι ψηφοφόροι του δεν ακολούθησαν την αριστερά που, έφυγε άλλα παρέμειναν εν γνώση τους στο ΣΥΡΙΖΑ ή αποχώρησαν και ιδιωτεύουν απογοητευμένοι.
Στην αριστερά δεν πήγαν διαψεύδοντας όσους έλεγαν ότι η κοινωνία από το 2011 και μετά ριζοσπαστικοποιήθηκε λόγο της κρίσης και κινήθηκε μαζικά προς την Αριστερά.
Ιστορικά λοιπόν θα παρατηρήσουμε ότι με την κίνηση αυτή (από τα αριστερά προς τα δεξιά) τα δυο κόμματα της ελληνικής μεταδικτατορικής κεντροαριστεράς κατάφεραν να συσπειρώσουν και να εκφράσουν ευρύτερα λαϊκά και μεσοαστικά κοινωνικά στρωματά, τα συμφέροντα και τα οράματα του λαού και να κατακτήσουν την εξουσία.
Ο δρόμος λοιπόν ειναι ανοιχτός και δοκιμασμένος έτοιμος για να τον πάρουν κι άλλοι.
Μια αντιμνημονιακη αριστερή δύναμη πρέπει να πάρει την αριστερή παρακαταθήκη και τα οράματα της αριστεράς και να προσπαθήσει να υπηρετήσει το λαό κατακτώντας την εξουσία. Μόνο με την εξουσία μπορεί να κάνει πράξη την κοινωνική δικαιοσύνη, την αναδιανομή του πλούτου και των ευκαιριών υπέρ των καταπιεσμένων τάξεων.
Η χώρα χρειάζεται μια αντιμνημονιακη αριστερή δύναμη που:
θέλει να κυβερνήσει για να σταματήσει την αρπαγή της λαϊκής περιουσίας του από ξένα φανς*, του πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις και την εκποίηση της εθνικής περιουσίας.
θέλει να κυβερνήσει για να αντιστρέψει των αφελληνισμό των τραπεζών και της οικονομίας,
θέλει να κυβερνήσει για να κόψει την διαρροή επιστημόνων και κεφαλαίων και πόρων στο εξωτερικό,
θέλει να κυβερνήσει για να επαναλειτουργήσει την εθνική οικονομία, ώστε να ανοίξουν δουλειές και ευκαιρίες για ευημερια για όλους τους Έλληνες
Ο λαός χρειάζεται μια αντιμνημονιακη αριστερή δύναμη να τον ακούσει και να εκφράσει τα συμφέροντα του. Τα συμφέροντα των εργαζόμενων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τους εμπόρους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους τους υπάλληλους αλλά και τμήματων του κεφαλαίου και της ομογένειας.
Μια Αντιμνημονιακή αριστερά που θα εκφράσει τα συμφέροντα μεγάλων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας και τελικά της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος.
Ο λαός χρειάζεται μια αριστερή δύναμη που να συνθέτει τις κοινωνικές διεκδικήσεις και τα αιτήματα σε προγραμματικό ρεαλιστικό λόγο που θα αφορά σε ένα σχέδιο και ένα όραμα για το μέλλον όλης της χώρας.
Ο Λάος δεν θέλει μεγάλες αλλαγές άλλα ωριμότητα και επιστροφή στην κανονικότητα μιας κοινωνίας προοδευτικής και αισιόδοξης που ζει και δημιουργεί σε ένα περιβάλλον ρεαλισμού. Ένα περιβάλλον όπου το 95% του πλούτου και των θέσεων εργασίας βρίσκεται στην παράγωγη, την βιομηχανία, το εμπόριο, και τις υπηρεσίες του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα.
Ο Λαός περιμένει ενώ αυτή την ώρα…
http://papaioannou-giannis.net/2017/01/13/
*funds Γιάννη μου, funds.... Άλλο fund, άλλο fan, άλλο fun.