Του Ταξιάρχου ε.α Τζαμπάζη Αντωνίου
H επικαιρότητα φτιαγμένη και καμωμένη από καιρό, από τους ίδιους σκηνοθέτες, νοσταλγούς και οπαδούς μιας προσχεδιασμένης και καλοστημένης φαρσοκωμωδίας, τους ίδιους ηθοποιούς, θιασώτες και...
κοινωνούς μιας διεφθαρμένης και καταρρέουσας πολιτικής νομεκλατούρας, μοιάζει τόσο ανούσια και άνοστη, τόσο κενή και επιφανειακή, που αφήνει παγερά αδιάφορους όλους εμάς τους πολίτες θεατές, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς ανήμποροι ν’ αντιδράσουμε, ανίκανοι ν’ αντισταθούμε και πρόθυμοι να συμβιβαστούμε άλλη μια φορά, απλά παρακολουθούμε την συνεχιζόμενη ακόμη και τώρα…ΘΥΣΙΑ μας.
ΘΥΣΙΑ…μια λέξη, μια έννοια, ένα νόημα τόσο βαθύ, που περικλείει τόσες πολλές αξίες, τόσα πολλά ιδανικά, όπως η γενναιότητα, ο αλτρουισμός, η πειθαρχία, η αυταπάρνηση, ο ανθρωπισμός, η ανδρεία, ο αυτοσεβασμός, η φιλαλληλία και που οι «κυβερνώντες» αποφάσισαν από το 2010 και μετά να ευτελίσουν και να εμβολιάσουν στο λοβοτομημένο μυαλό όλων εμάς των νεοΕΛΛΗΝΩΝ του φραπέ, του ωχαδερφισμού, του καθωσπρεπισμού, του toomuchισμού, του celebrityσμού, του lifestyleσμού, ΟΧΙ σαν μια ΕΚΟΥΣΙΑ ΠΡΑΞΗ αλλά σαν μια πράξη αναγκαία για την επιβίωση της Χώρας και όλων εμάς, ΧΩΡΙΣ εμάς.
Όλων εμάς που ΠΑΝΤΑ μας ΕΦΤΑΙΓΕ κάποιος άλλος και ΔΥΣΤΥΧΩΣ συνεχίζει να μας φταίει ο γείτονας, ο συγγενής, ο Αμερικάνος, ο Εβραίος, ο Άγγλος, ο Γερμανός, ο Ολλανδός, ο Σκοπιανός, ο Τούρκος, ο Μπους, ο Μπλερ, ο Ολάντ, η Μέρκελ, ο Ντάϊσεμπλουμ, ο Ερντογάν και ΔΕΝ μας ΦΤΑΙΕΙ ο ΚΑΚΟΣ ΕΑΥΤΟΣ μας, η ΔΙΧΟΝΟΙΑ μας η ΔΟΛΕΡΗ και ΠΟΛΥΧΡΟΝΕΜΕΝΗ, η ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑ μας.
Την Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015, πρωϊ-πρωϊ και πριν πάμε στην εκκλησία και μετά για να ασκήσουμε το εκλογικό δικαίωμά μας, ας κοιταχτούμε καλά καλά στον καθρέπτη μας, ΟΧΙ αυτάρεσκα και ναρκισσιστικά αυτή τη φορά αλλά σοβαρά και νηφάλια, γιατί είναι πολύ εύκολο, τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015, ΟΛΟΥΣ αυτούς τους κατώτερους των περιστάσεων και ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ «σωτήρες» μας, που βαρεθήκαμε να μας «κυβερνούν», να τους ΞΑΝΑεκλέξουμε και να τους ΞΑΝΑδώσουμε την ευκαιρία, να μας «ΞΑΝΑκυβερνήσουν» και να συνεχίσουν να μας…ΘΥΣΙΑζουν…
tzampan@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου