ΕΚΛΟΓΕΣ: Σπύρος Πέγκας

Σε αυτές τις εκλογές έχει σημασία ποιος θα έρθει τρίτος

Ακραία πόλωση, ασφυκτικά διλήμματα αλλά τελικά... αδιέξοδο. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι μπροστά μας. Αν η διεξαγωγή των...

εκλογών, εξαιτίας της ανευθυνότητας τόσο της αντιπολίτευσης όσο και της συγκυβέρνησης, τραυμάτισαν τη χώρα, η περίπτωση της ακυβερνησίας μετά τις εκλογές θα είναι το τελειωτικό χτύπημα. Το πολιτικό σκηνικό έχει γυρίσει σελίδα εδώ και καιρό και τα παντοδύναμα κόμματα που εξασφάλιζαν μεγάλες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες έχουν μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως την επομένη της εκλογικής αναμέτρησης η λέξη «συνεργασία» θα είναι το κλειδί για το μέλλον και ο κίνδυνος να μην επιτευχθεί είναι πολύ μεγάλος.

Είναι ξεκάθαρο πως το τρίτο κόμμα θα παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις. Αρχικά οι ψηφοφόροι θα πρέπει να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι το τρίτο κόμμα λαμβάνει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, στο ενδεχόμενο που αποτύχουν οι προσπάθειες των δύο συνδυασμών που προηγούνται. Δηλαδή η ψήφος στην κάλπη η οποία θα αναδείξει το τρίτο κόμμα, δίνει ταυτόχρονα και την προοπτική της κυβερνησιμότητας. Μπορούμε να φανταστούμε το ενδεχόμενο η Χρυσή Αυγή να γυρίζει με την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στα χέρια; Επίσης το τρίτο κόμμα, καθώς θα διαθέτει ένα σημαντικό αριθμό βουλευτών, είναι η μόνη δύναμη που θα μπορεί να εγγυηθεί μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας.

Μπορούν όλα τα κόμματα να επιτελέσουν αυτό το ρόλο; Η κουλτούρα της συνεργασίας δεν πρέπει να είναι μόνο στα λόγια. Δεν πρέπει να προκύπτει ως ανάγκη ή ακόμη χειρότερα ως λύση για την ανάληψη εξουσίας. Πρέπει να καλλιεργηθεί συστηματικά ώστε να διαπνέει και τις ουσιαστικές θέσεις ενός κόμματος. Πρέπει να αποτελεί τον κεντρικό κορμό και την βασική στόχευση ενός συνδυασμού. Διαφορετικά αν η συνεργασία δεν είναι επιδίωξη αλλά ανάγκη, δεν θα πετύχει. Γίναμε όλοι μάρτυρες τέτοιων συνεργασιών.

Το Ποτάμι φρόντισε, στο σύντομο βίο του, να κάνει ξεκάθαρο ότι κινείται σε αυτή την κατεύθυνση. Μάλιστα σε βαθμό... παρεξήγησης! Είναι όμως δύσκολο να συνθέτεις και εύκολο να διχάζεις. Είναι δύσκολο να συζητάς και να ακούς και εύκολο να μιλάς δογματικά και να κλείνεις τα αυτιά. Είναι δύσκολο να βρίσκεις τα κοινά σημεία ώστε να καταλήγεις σε συμφωνία και εύκολο να υψώνεις ανυπέρβλητα εμπόδια και να χαράσσεις διαχωριστικές γραμμές. Είναι τελικά δύσκολο να τοποθετείσαι θετικά! Η ψήφος στο Ποτάμι είναι μια θετική ψήφος. Εγγυάται τη σταθερότητα στη χώρα και την αποφυγή νέων περιπετειών μέσα από αλλεπάλληλες εκλογές.

Παράλληλα όμως, το Ποτάμι εγγυάται και μια πορεία στη σωστή κατεύθυνση. Κι αυτό μέσα από καινοτόμες θέσεις και ιδέες που ανταποκρίνονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Μέσα από πρόσωπα που δεν κουβαλούν ένα πολιτικά βεβαρημένο παρελθόν. Με αντιλήψεις που φέρνουν αλλαγές προς όφελος των πολλών και αντιστέκονται στο ρουσφέτι. Με κόκκινες γραμμές που βάζουν φρένο από την μία πλευρά σε ακροδεξιές λογικές και από την άλλη σε πολιτικές που παρεκκλίνουν από τον σταθερό ευρωπαϊκό δρόμο της χώρας.

Στις εθνικές εκλογές ψηφίζουμε για κυβέρνηση. Έχει τεράστια σημασία ποιος θα έρθει πρώτος. Μόνο που σε αυτές τις εκλογές είναι εξίσου σημαντικό και ποιος θα έρθει τρίτος!