Σόρος 25 δισ. δολάρια – Σώρρας 600 δισ. δολάρια. Ουάου!!! Σκίζει ο «δικός μας»!!!
Μέχρι χθες που διάβασα ολόκληρη την αθωωτική απόφαση είχα την εντύπωση ότι ο Σώρρας αθωώθηκε για το αδίκημα της διάδοσης ψευδών ειδήσεων, επειδή δεν αποδείχθηκε ότι δεν είχε τα 600 δισ. και όχι επειδή αποδείχθηκε πως τα έχει.
Πολλοί έσπευσαν να δικαιολογήσουν τη δικαστική κρίση με το σκεπτικό ότι η δικαστίνα Αικατερίνη Τσέλιου [και ο εισαγγελεύς Δημήτριος Νομικός παρακαλώ που πρότεινε και αυτός την αθώωση] παρασύρθηκε ως μη έχουσα ειδικές γνώσεις, ώστε να διαγνώσει τα μαϊμουδένια ομόλογα. Όμως, ο νόμος δίνει ένα σημαντικό βοήθημα στον δικαστή, όταν αυτός στερείται ειδικών γνώσεων για να κρίνει κάποιο ζήτημα: την πραγματογνωμοσύνη. Ορίζει ο δικαστής πραγματογνώμονα ειδικό περί το συγκεκριμένο ζήτημα και αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης, μέχρις ότου κατατεθεί η έκθεση του πραγματογνώμονος.
Δεν το έπραξε η δικαστίνα στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δικαίωμά της, αφού κανείς δεν την υποχρεώνει να διατάξει πραγματογνωμοσύνη. Υπάρχει, όμως, και η διάταξη του άρθρου 177 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, η οποία της επιβάλλει μία ιδιαίτερη υποχρέωση ορίζοντας ότι
«1.Οι δικαστές δεν είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν νομικούς κανόνες αποδείξεων, πρέπει όμως να αποφασίζουν κατά τη πεποίθησή τους, ακολουθώντας τη φωνή της συνείδησής τους και οδηγούμενοι από την απροσωπόληπτη κρίση που προκύπτει από τις συζητήσεις και που αφορά την αλήθεια των πραγματικών γεγονότων, την αξιοπιστία των μαρτύρων και την αξία των άλλων αποδείξεων.»
Αυτή η διάταξη οπλίζει τον δικαστή, όχι τον εισαγγελέα, με ένα υπερόπλο: τη φωνή της συνείδησής του, η οποία δεν μπαίνει σε καλούπια αποδεικτικών μέσων, τα οποία αξιολογεί με απόλυτη ελευθερία. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: η φωνή τής συνείδησης της συγκεκριμένης δικαστίνας δεν ούρλιαζε ότι η υπόθεση βρωμάει; Δεν της φώναξε ότι αν υπήρχαν τόσα λεφτά, το ελάχιστο που θα είχε κάνει ο απατεώνας Σώρρας ήταν μια δωρεά 10 δισ. που θα εκάλυπτε τα συσσίτια της Εκκλησίας και όλων των φιλανθρωπικών οργανώσεων επί έτη;
Το πιο εξωφρενικό, όμως, είναι ότι η δικαστίνα έκανε χρήση του άρθρου 38* του ίδιου Κώδικα και έστειλε τη δικογραφία στον εισαγγελέα για να ασκήσει εκείνος ποινική δίωξη για ψευδή καταμήνυση κατά των προσώπων που κατήγγειλαν τον Σώρρα για διάδοση ψευδών ειδήσεων παριστάνοντας τον Κροίσο.
Νομίζω ότι τώρα μπορεί να διωχθεί ο Σώρρας για απάτη και μάλιστα κακουργηματική, αφού είναι δεδομένο ότι έβαλε χιλιάδες ακολούθους του να ξοδέψουν € 43 έκαστος για να επιδώσουν σε ΔΟΥ εξώδικο, με το οποίο καλούσαν τον Έφορο εισπράξει τους φόρους που οφείλουν από τον Σώρρα.
Νομίζω, επίσης, ότι η Ζουράρειος ρήση «είναι μαλάκες, υπό την επιστημονική του όρου έννοια», με την οποίαν ο Ζουρλάρις χαρακτήρισε όσους αποκαλούν τον Φιντέλ Κάστρο δικτάτορα, ταιριάζει απόλυτα στους οπαδούς αυτού του απατεώνα.
Αλλά ποιος εισαγγελέας να ασκήσει δίωξη κατά του Σώρρα για απάτη, όταν υπάρχει εισαγγελέας που διέταξε τη διερεύνηση των λόγων που η Διοίκηση του ΟΑΕΕ δεν δέχθηκε τα ομόλογα του Σώρρα εις εξόφληση οφειλών ασφαλισμένου;
Δυστυχώς είμαι υποχρεωμένος να ξαναγράψω: αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτε, όταν, μεταξύ πολλών άλλων, την υπηρετούν τέτοιοι δικαστικοί λειτουργοί και δεν τολμά κανείς να τους εκδιώξει πυξ λαξ από το δικαστικό σώμα.
Εύχομαι η αναφορά του δικηγόρου Πέτρου Πανταζή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου να αποτελέσει επί τέλους την απαρχή του ξηλώματος αυτού του βρωμερού πουλόβερ.
Σώτος
* «1. ΄Οταν κατά τη διάρκεια πολιτικής ή ποινικής δίκης ανακύπτει γεγονός που μπορεί να χαρακτηριστεί έγκλημα διωκόμενο αυτεπαγγέλτως, ο δικαστής, αν σύμφωνα με το νόμο δεν μπορεί να το δικάσει ο ίδιος αμέσως, οφείλει να συντάξει έκθεση και να τη διαβιβάσει στον αρμόδιο εισαγγελέα με κάθε πληροφορία και με τα σχετικά έγγραφα».
