Η Φώφη απέθανε, ο Ανδρέας ανέστη

 Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

        Ψήφισαν για Πρόεδρο, λέει, του ΚΙΝΑΛ. Όλα τα εκλογικά τμήματα διακοσμημένα με τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Σποτάκια τηλεοπτικά με τον Ανδρέα. Αυτόν που έφερε την αλλαγή, έδωσε δημοκρατία στον λαό και εξανέστη, όταν ο Μαυράκης της ΔΕΗ ζήτησε μίζα 500 εκ. δραχμών, αναφωνήσας «Είπαμε να πάρει ένα δωράκι, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια». Κάνε....

σκόντο ρε αδελφέ.

        Κοσμοπλημμύρα στα κωματικά εκλογικά κέντρα. Οι υπεύθυνοι, όχι όπως εγώ, δημοκράτες, όχι όπως εγώ, προοδευτικοί, όχι  όπως εγώ, πολίτες, όπως εγώ, έκαναν την καλλίτερη επιλογή για το αύριο, για το έθνος, για τη δημοκρατία, για την αξιοκρατία [λέμε και καμμιά χοντρή μ…...]. Κάπου πήρε το μάτι μου, ότι στα ψοφοδέλτια του κώματος θα καταλεγεί στις επόμενες εκλογές και ο σύζυγος της Φώφης. Αξιοκρατικώ [σοσιαλ]δημοκρατικώ προοδευτικώ κληρονομικώ δικαίω. Όπως η Φώφη, ο ΓΑΠ, η Ντόρα, ο Κούλης και άλλοι πολλοί.    

        Τί σημασία έχει η πληθώρα των πασοκικών σκανδάλων, αφού αντιμετωπίζουν σκληρό ανταγωνισμό από τα νεοδημοκρατικά;

 https://makpress.blogspot.com/2015/09/blog-post_337.html

       Εδώ κατελήφθη ο αντιπρόεδρος του ΣτΕ να εφοδιάζει με κοκαΐνη μειράκια, για να ικανοποιούν τους ανομολόγητους πόθους του, ενώ επίορκοι αστυνομικοί οδηγήθηκαν στις φυλακές, επειδή θησαύριζαν έχοντας στήσει βιοτεχνία παραγωγής πλαστών εγγράφων ταυτοποίησης, και μας μάραναν οι αλητείες των πωλητικών;

        Και οι σύμβουλοι ακεραιότητος που θεσμοθέτησε ο Κούλης; Τί απέγιναν κύριε;

 https://makpress.blogspot.com/2021/04/blog-post_483.html

        Οι δικαστές διαμαρτυρήθηκαν που η κυβέρνηση τόλμησε να σκεφθεί,  να τους αξιολογεί με γραπτές εξετάσεις, οπότε η κυβέρνηση έκανε πίσω. Ποιός ξέρει σε τί και πότε θα έχει την ανάγκη τους εν τη αμεροληψία, αντικειμενικότητι και αδεκάστω ανεξαρτησία τους!

        Και μέσα στην αναμπουμπούλα κάποια Σάσα Σταμάτη μπούκαρε εντελώς δημοκρατικά και διέκοψε τη σατιρική παράσταση του Ζαραλίκου, ο οποίος άφηνε υπονοούμενα για το αφεντικό της τον Ευάγγελο. Η φήμη πως νόμισε, ότι μιλούσε για το αφεντικό της σατυρικά ελέγχεται ως ανακριβής.  

       Πανηγύρι στο ΚΙΝΑΛ με την πρωτιά τού Ανδρουλάκη με 37,11%. Σφαλιάρα στον ΓΑΠ που έμεινε  στο 27,6%. Δέκα μονάδες διαφορά. Έτσι, θα αναμετρηθούν σε δεύτερο γύρο ο ημιπιτσιρικάς [Βούτσειος ρήση] Ανδρουλάκης με τον άφθαρτο και αμόλυντο, ολοκαίνουργιο, πιο φρέσκος δεν γίνεται, ΓΑΠ.  Αναλογιζόμενος, ότι το 62,89% ψήφισε τους πασοκικούς δεινοσαύρους, δεν είμαι και τόσο βέβαιος, ότι θα επικρατήσει ο Ανδρουλάκης στον δεύτερο γύρο.     

Σώτος    

Υ.Γ. Δεν θυμάμαι πώς μου ήλθε να παραθέσω το κατωτέρω γλωσσικό πόνημα, το όνομα του συντάκτη του οποίου μού διαφεύγει. Ντροπή μου. 

Η λέξις «μαλάκας», ελληνική 100%, θεωρείται σήμερον η πλέον χρησιμοποιούμενη εις την Ελλάδα. Ο φιλόλογος Σαράντος Καργάκος ισχυρίζεται ότι «η λέξις με τα τα τρία άλφα, έκανε όλα μας τα παιδιά συνονόματα». Δεν απαιτείται μετάφρασίς της, αν και η ορθή μετάφρασίς της απαιτεί επίτομον σύγγραμμα ίσως και θέμα διδακτορικής διατριβής. Όλοι οι αλλοδαποί επισκέπται της Ελλάδος την γνωρίζουν απταίστως, πράγμα που πρέπει να μας κάνει φειδωλούς εις την χρήσιν της παρουσία των, προς αποφυγήν δυσαρέστων παρενεργειών. Η υπερβολική χρήσις της λέξεως παρά των νεοελλήνων αγγίζει πλέον τα όρια λέξεως ευρέος εννοιολογικού φάσματος, κάτι ανάλογο με τα ‘’αντιβιοτικά ευρέος φάσματος’’. Ο διεθνώς καταξιωμένος διευθυντής φωτογραφίας Γιώργος Αρβανίτης, που ζεί μόνιμα πλέον στη Γαλλία δήλωσε: «Όχι, δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω. Στην Ελλάδα έπρεπε να δουλεύω μια ζωή για να σπουδάσω τα τρία αγόρια μου, που 15 φορές το λεπτό θα έλεγαν τη λέξη «μαλάκας» ως δείγμα ανδρισμού!». («Τα Νέα», Απρίλιος 2002). Εις τα κλασσικά λεξικά, «μαλάκας» είναι ο αυνανιζόμενος, ο αυνανιστής, μεταφορικώς ο αποβλακωμένος, ενώ «μαλακία» είναι ο αυνανισμός, η χαύνωσις από τον αυνανισμόν, μεταφορικώς ο βλακώδης λόγος, η βλακώδης ενέργεια, ή βλακώδης παράλειψις». (Λεξικόν Τεγόπουλου - Φυτράκη, έκδοσις 1998). Aγγλικά masturbator, και ****er, σημαίνουν μεταφορικώς idiot (ιδιώτης, βλάξ), stupid (ηλίθιος), jerk (μαλάκας). Όμως εις ελευθέραν απόδοσιν, πλέον πετυχημένος υβριστικός όρος είναι ο Αμερικανικός «arsehole», ή «asshole» που σημαίνει κυριολεκτικώς μεν «κωλοτρυπίδα» αλλά μεταφορικώς «μαλάκας» με την νεοελληνικήν ευρείαν έννοιαν του όρου.

Ιστορία:

Εις την αρχαιότητα, «μαλθακός» ελέγετο ο ασκληραγώγητος, ο φιλάσθενος, ο πάσχων από ‘’μαλθακία’’. ‘’Μαλθακία’’ δε, απεκαλείτο κάθε ασθένεια αγνώστου αιτιολογίας τότε, εις αντιστοιχίαν με την «νόσον» ήτις αποτελούσε ασθένειαν γνωστής αιτιολογίας τότε. Επί παραδείγματι, εις την αρχαιότητα ο πάσχων εκ λευχαιμίας, ή εξ υπερθυρεοειδισμού, δεν ήτο γνωστόν από τι ακριβώς έπασχεν, και επειδή έφθινεν βιολογικώς και η εικόνα του εγένετο «μαλθακή» (=καχεκτική), ελέγετο «μαλθακός». Συνεπώς εις την αρχαιότηταν, ουδεμία συσχέτισις υπήρχεν της λέξεως «μαλθακός» και «μαλθακία» με τον «αυνανισμόν» ή έστω με οποιοδήποτε σεξουαλικόν υπονούμενον. Είναι γνωστή η αρχαία φράσις «Το φάρμακον αυτό ενδείκνυται διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» εννοώντας ότι κάνει καλό εις τα νοσήματα γνωστής και αγνώστου αιτιολογίας. Εις τον «Επιτάφιον του Περικλέους» αναγράφεται η ιστορική φράσις: «Φιλοκαλούμεν μετ΄ ευτελείας, και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας», ήτις σημαίνει ότι «παράγουμε άφθονα έργα τέχνης και φιλοσοφούμεν χωρίς να αποβλακωνόμεθα». Αρα εις την αρχαιότητα μαλθακία-μαλακία εσήμαινεν την αποβλάκωσιν, την βιολογικήν φθίσιν και ουδεμία εννοιολογική συσχέτισις υπήρχεν με τον αυνανισμόν.

Μεταγενεστέρως, τον μεσαίωνα και ιδίως κατά τους δύο τελευταίους αιώνας, μέχρι και την δεκαετίαν του 1930, εποχάς όπου η ιατρική δυστυχώς διετύπωνε κάθε είδους εξωφρενικάς και αστηρίκτους απόψεις, διετυπώθη από το τότε ιατρικόν κατεστημένον η άποψις ότι δήθεν ο «αυνανισμός» (=ερωτική αυτοϊκανοποίησις, από το εβραϊκό όνομα Αυνάν* ) προκαλεί σοβαράς βλάβας εις την υγείαν, και ότι δήθεν αδειάζει ο μυελός των οστών, ότι δήθεν παραλύει το νευρικόν σύστημα, ότι δήθεν οδηγεί εις την ψυχοπάθειαν, κλπ. Ούτω, άρχισεν η εννοιολογική συσχέτισης της κοινής βλακείας με τον αυνανισμόν. Αυνάν(*): Δευτερότοκος γιός του Ιούδα. Μετά το θάνατο του αδελφού του Ήρ, παντρεύτηκε κατά τον Ιουδαϊκόν νόμον την χήρα του, και δια να μη γεννηθεί παιδί, «όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού εξέχεεν (=εκσπερμάτιζε) επί την γήν, ίνα μη δούναι σπέρμα τω αδελφώ αυτώ». Από εκεί προήλθεν η λέξις ‘’αυνανισμός’’.

Τελικώς όμως, μεταπολεμικώς απεδείχθη ότι ο αυνανισμός με την κυριολεκτική του έννοιαν, ουχί μόνο ακίνδυνος δια την υγείαν είναι, αλλά και ενδεχομένως χρήσιμος εις περιόδους ανεπαρκούς σεξουαλικής δραστηριότητος, τόσον για το ουροποιογεννητικό σύστημα όσον και ως μέσον νευρομυϊκής χαλάρωσης, αλλά και ως μέσον μετάβασης των παίδων από της εφηβικής εις την μετεφηβικήν ηλικίαν. Αντιθέτως πλέον επικίνδυνος είναι ο αυνανισμός με την πολιτικήν ή με την κοινωνικήν του σημασίαν.

Ομως, περί τα μέσα του 19ου αιώνα η λέξις ‘’μαλάκας’’ άρχισεν να χρησιμοποιείται συχνά και υβριστικώς, ουχί τόσον δια να υβρίσει το θύμα ως αυνανιζόμενο, αλλά για να τον αποκαλέσει βλάκα, επιπόλαιο, και γενικά άτομο με λανθασμένας αποφάσεις. Η χρήσις της λέξεως «μαλάκας», επεξετάθη ραγδαίως από της δεκαετίας του ‘60 και εντεύθεν, έφτασεν δε εις το αποκορύφωμά της την δεκαετία του ’90, οπότε εις τα πλαίσια της λεξιπενίας ήτις διακρίνει το συντριπτικόν ποσοστόν της νεολαίας, κατέληξεν να αποτελεί το 10% του καθημερινού λεξιλογίου των Ελληνοπαίδων, αλλά με διαφορετικήν πλέον έννοιαν. Τώρα πιά έχει αόριστον έννοια, με ευρύ φάσμα αποδόσεως, από «φίλε» έως «βλάκα».

Είναι κλασσική πλέον η στιχομυθία λεξιπενικών εφήβων αλλά και νέων παιδιών του δημοτικού ακόμα, ως εξής: «Που είσαι ρε μαλάκα, χάθηκες!», -«Εγώ που είμαι ρε μαλάκα, σ’έψαχνα στα μπάρ όλη τη νύχτα ρέ!», «Λέγε ρε μαλάκα, τι έγινε με κείνη τη μαλακισμένη τη γκόμενα;», «Πού να στα λέω ρε μαλάκα, πάθαμε πλάκα όλη νύχτα». «Ολο μαλακίες έλεγε;». «Ναι ρε μαλάκα. Με κούφανε! Πολύ ούφο το παιδί ρέ!». Εννοιολογικώς, πράγματι σήμερον υπάρχει μεγάλο εύρος αποδόσεως εννοιών εις την λέξιν «μαλάκας» και «μαλακίες». Το δυσκολώτερον όμως είναι η διαφορική διάγνωσις μεταξύ της λέξεως ταύτης και άλλων ομοειδών υβριστικών λέξεων.

Επιγραμματικώς θα λέγαμε ότι ισχύουν οι εξής εννοιολογικαί ενότητες διά την ερμηνείαν της λέξεως «μαλάκας»:
1) «Μαλάκας» = Ο βλάκας, ο επιπόλαιος, ο λαμβάνων λανθασμένες αποφάσεις, ο μη εξασκών αρτίως τας επαγγελματικάς του υποχρεώσεις. Παραδείγματα: Τηλεθεατής: «Ο μαλάκας ο υποπλοίαρχος του Σάμινα έριξε το πλοίο στα βράχια και το βούλιαξε!». Ασθενής: «Πάω στο γιατρό τον Ξανθράκη και μου λέει έχεις ρήξη χιαστού, έλα σε 6 μήνες να στο φτιάξω. Πάω σε έξι μήνες και μου λέει δεν σου βρίσκω τίποτα! Καλά μαλάκας είναι ο άνθρωπος; Ούτε αρχείο δεν κρατάει για να μην αυτογελοιοποιείται;», «Εξηπατήθη ο ολιγόμυαλος, τέτοιος μαλάκας ήτο» (Στυλιανός Παττακός, διά τον Δημήτριο Ιωαννίδη. Βλέπε ανάλυσιν κατωτέρω* ).

2) «Μαλάκας» = Ο μη αντιδρών εις ηθικάς παραβάσεις που εμμέσως τον προσβάλλουν, όπως πχ. ο μη αντιδρών εις την μοιχεία της συζύγου του. Παράδειγμα: «Ρε το μαλάκα, η γυναίκα του έχει γκόμενο και αυτός τι κάνει, της κρατάει φανάρι;». «Τι πράγμα; Κάνει καμάκι στη φίλη σου μπροστά σου και δεν τον πλακώνεις στο ξύλο; Καλά ρε, μαλάκας είσαι;».

3) «Μαλάκας» = Ο μη εκμεταλλευόμενος τας καταστάσεις. Παράδειγμα: Ο μη εκμεταλλευόμενος την κατάστασιν όπου κοράσιον τι επίκειται να ενδώσει στο φλέρτ του και αδιαφορεί. Παράδειγμα «Τι κάθεσαι ρε μαλάκα, δεν βλέπεις ότι σε γουστάρει η γκόμενα;». «Ολοι τα παίρνουν χοντρά στην υπηρεσία! Εγώ τί θάκανα, το μαλάκα θάκανα;».

4) «Μαλάκας»= Ο απεμπολών (=μη διεκδικών) τα δικαιώματά του: Παράδειγμα: . «Μας γάμησε στη φορολογία ο Πρωθυπουργός και μείς καθόμαστε σα μαλάκες!». «Μια ζωή καθόμαστε σαν μαλάκες εκτός πολιτικής και τελικά εκλέγονται τα αποβράσματα! Καιρός να ενεργοποιηθούμε!».

5) «Μαλάκας»= Ο μη αντιλαμβανόμενος το προφανές: Παράδειγμα: «Προσάραξε ένα Τουρκικό φορτηγό πλοίο στη βραχονησίδα Ίμια, και ο Τούρκος «πλοίαρχος» αρνούταν να τον ξεκολήσει Ελληνικό ρυμουλκό, αραδιάζοντας φαρσί όλες τις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης. Μα επιτέλους, ουδείς μαλάκας Ελληνας υπεύθυνος αντελήφθη ότι είναι αδύνατον ένας απλός πλοίαρχος φορτηγού να ξέρει όλη τη συνθήκη της Λωζάνης απ’έξω; Ουδείς μαλάκας στο Υπουργείο Εξωτερικών και στην Κυβέρνηση αντελήφθη ότι ο άνθρωπος είναι εκπαιδευμένος πράκτορας της τουρκικής ΜΙΤ , και η υπόθεση ήταν προσχεδιασμένη; Μα τέτοιους μαλάκες ψηφίζουμε;».

6) «Μαλακία»= Η λανθασμένη απόφασις που είχεν απωτέρας επιπτώσεις: Παράδειγμα: «Είχε δίκαιο ο Πλουμπίδης. Ηταν μεγάλη μαλακία του Ζαχαριάδη για αποχή του ΚΚΕ από τις εκλογές του 1946, γιατί έτσι φτάσαμε στο δεύτερο γύρο του Εμφυλίου Πολέμου» (απόσπασμα από τηλεοπτικόν ντοκυμαντέρ). «Ο λοχίας έκανε μεγάλη μαλακία. Είπε μανάρι μου σε μια νοσοκόμα στο 401, η οποία είχε βαθμό ταγματάρχη, και έφαγε 40 μέρες φυλακή!».

7) «Μαλακία»= Η απεμπόλησις (μη διεκδίκησις) νομίμων κυριαρχικών δικαιωμάτων: Παράδειγμα: «Τι έκανε λέει; Ηρθες πρώτος στα μόρια, προσέλαβαν τον τελευταίο, και το άφησες να περάσει έτσι; Μαλακία έκανες. Επρεπε να απευθυνθείς στο Συνήγορο του Πολίτη ή να υποβάλλεις μήνυση για παράβαση καθήκοντος ή να προσφύγεις στο Διοικητικό Πρωτοδικείο». Τηλεθεατής: «Τα τηλεοπτικά κανάλια, στις ώρες υψηλής θεαματικότητας μας σερβίρουν ότι μαλακία θέλεις και μείς καθόμαστε σαν μαλάκες και τις βλέπουμε!» .

Αλλα παραδείγματα της χρήσεως της λέξεως ‘’μαλάκας’’:
Ως προς την χρήσιν της λέξεως «μαλακία» και «μαλάκας», πέραν της κυριολεκτικής της χρήσεως, ως αυνανισμός και αυνανιζόμενος, ομοίως υπάρχουν αρκεταί μεταφορικαί εννοιολογικαί περιπτώσεις χρήσεως. Η συχνότερη έννοια αφορά την πρόδηλον βλακείαν, ή την άστοχον δήλωσιν. Μερικά παραδείγματα:

1)   «Λέω να αγοράζω μετοχές την Παρασκευή και να τις πουλάω τη Δευτέρα, πάντα υπάρχει μικρή άνοδος μετά το Σαββατοκύριακο», «Την είπες τη μαλακία σου τώρα!».

2) «Πόσο μαλάκας είσαι, μαζί μου ασχολείσαι» (τραγούδι χίπ-χόπ του συγκροτήματος Going Through).
3) «Η Γυάρος, και η Μακρόνησος είναι οι σύγχρονοι Παρθενώνες όπου εξαγνίζονται και καθαίρονται οι μεμιασμένοι από τας κομμουνιστικάς απόψεις!» (Χονδρή μαλακία, επιεικώς δήλωσις γκάφα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, 1952).

4) «Τα λευκά κελιά στην Τουρκία, είναι κάτι σαν βίλες και παρέχουν όλες τις σύγχρονες ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για τους κρατουμένους» (Απόσπασμα από συνέντευξιν του Τούρκου υπουργού Χικμέτ Σαμί Τούρκ, Εφημερίδα «Εθνος»). Πρόκειται δια την μεγαλύτερη ‘’μαλακία’’ δήλωση του έτους 2001.

5) «Καλωσορίζω τη μεγάλη ηθοποιό του θεάτρου και του κινηματογράφου, Βάνα Μπάρμπα» (Νίκος Χατζηνικολάου, δημοσιογράφος). Πρόκειται δια τη μεγαλύτερη ‘’μαλακία’’ προσφώνηση του έτους 2002, μέχρις της πρώτης εκδόσεως του παρόντος.

6) «Ουδέποτε έκανα βίζιτες στη ζωή μου. Απλώς κοιμόμουν με άνδρες, και το πρωί που ξύπναγα έβρισκα χρήματα στο μαξιλάρι μου» (Γιούλη Μπάρκα, ‘’ηθοποιός’’, συλληφθείσα επ αυτοφώρω διά παράνομον πορνείαν, συνέντευξη στο Νίκο Μαστοράκη, Ιανουάριος 2002). Ενταύθα, φαινομενικώς η δήλωσις προσομοιάζει με μαλακίαν, πλήν όμως πρόκειται περί θυμοσοφίας (=ευρηματικής δηλώσεως), εμμέσου παραδοχής της προηγηθείσης ερωτήσεως με συνοδόν χιούμορ!

7) «Τον μαλάκα πολλοί εμίσησαν, τον κλέφτη ουδείς»,
8) «Μια πετυχημένη μαλακία, είναι πολύ ανώτερη από μια μαλακισμένη γυναίκα»,
9) «Τύφλα νάχει το γαμήσι, αν πετύχει η μαλακία».
10) Τέλος, προς αποφυγήν διατυπώσεως της λέξεως μαλάκας, είναι διαθέσιμος δι ειδικάς περιπτώσεις και ειδικούς χώρους, ο νεολογισμός «χούφτερμαν» (από το χούφτα+man=άνδρας της χούφτας = μαλάκας), εισαχθείς εν έτει 1986 εν Αθήναις.

Παραδείγματα αναλύσεως της εννοίας της λέξεως «μαλάκας»:

Ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης: «Εξηπατήθη ο ολιγόμυαλος, τέτοιος μαλάκας ήτο!» Πρόκειται περί υβριστικής δηλώσεως εις τα ΜΜΕ του Στυλιανού Παττακού (έτος 1999), πραξικοπηματία Συνταγματάρχη, αναφορικά με τον ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη, Διοικητή της ΕΣΑ επί δικτατορίας και δικτάτορος από το 1973-1974, σχετικώς με το Κυπριακό. Ιστορική αναδρομή: Ο Στυλιανός Παττακός, είς εκ των συνταγματαρχών πρωτεργατών της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, κάνει αναδρομή στη γνωστή Αμερικανική μέθοδο της εξαπάτησης «φιλικών» καθεστώτων που είναι για «ξεφόρτωμα». Η μέθοδος αυτή είναι ήδη εφαρμοσμένη στην Κύπρο και στο Ιράκ. Ιδού πώς: Το 1974, η στρατιωτική κυβέρνηση ανδείκελων του Ταξίαρχου Δημήτριου Ιωαννίδη στην Ελλάδα, επιθυμούσε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, και «έλαβε» την προφορική «διαβεβαίωση» από τους Αμερικανούς (συγκεκριμμένα την έλαβε προφορικά από ανεπίσημο κλιμάκιο της CIA της Αθήνας) ότι «ο δρόμος είναι ανοικτός» για πραξικόπημα εναντίον του Προέδρου Μακαρίου, αρκεί να επέτρεπαν εις τους Τούρκους να εισβάλουν «ειρηνικά» και να ενώσουν αναιμάκτως το βόρειον 18% του εδάφους με την Τουρκία, το οποίον «εδικαιούνται» πληθυσμιακώ δικαίω. Ο βλάξ Δημήτριος Ιωαννίδης, κλασσική περίπτωση μιλιταριστή στρατιωτικού, με ανύπαρκτες γνώσεις ιστορίας και διπλωματίας, το ‘’έχαψε’’, το αποδέχθηκε και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Μετά το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, οι Τούρκοι εισέβαλαν ουδόλως ειρηνικά με τον Αττίλα 1 και Αττίλα 2 και κατέλαβαν - ουχί αναιμάκτως- περί το 40% του εδάφους της Κύπρου. Ακόμα και έξι ώρες μετά την εισβολή ο Ιωαννίδης δεν πίστευε στα μάτια του και έλεγε «μα δεν είναι δυνατόν, αφού με διαβεβαίωσαν!» (συνέντευξη του υπασπιστή λοχαγού του στον δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά, έτος 2001). Συνεπώς, ο τρόπος της στρατηγικής δράσης του ταξίαρχου Ιωαννίδη, ήτο τόσο πρόχειρος και αφελής που δεν συνάδει με επίπεδο ιεραρχίας ταξίαρχου. Συνεπώς, δικαίως ο Στυλιανός Παττακός του προσήψε τον χαρακτηρισμόν «μαλάκας».

Σαντάμ Χουσείν: Κλασσική περίπτωση «μαλάκα»: Στο Ιράκ, ομοίως, το 1991, η κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσείν απετέλεσε επί δέκα χρόνια το «πιόνι» και το συνεργάτη των Αμερικανών στον πόλεμο εναντίων των Φονταμενταλιστών του Αγιατολάχ Χομεϊνί του Ιράν (πόλεμος με 1.000.000 νεκρούς!). Κάποια στιγμή, όταν ο Σαντάμ απειλούσε συνεχώς ότι θα καταλάβει το Κουβέϊτ, έλαβε ανεπισήμως μια έμμεση προφορική «διαβεβαίωση» από την Πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Βαγδάτη ότι ‘’μπορεί ελεύθερα να καταλάβει το Κουβέϊτ’’, και ότι ‘’οι ΗΠΑ δήθεν δεν θα επέμβουν’’. Η ακριβής δήλωση της τότε υφυπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ ήταν «οι ΗΠΑ δεν έχουν υπογράψει αμυντική συμφωνία με το Κουβέϊτ». Το «έχαψε» ο βλάξ Σαντάμ Χουσείν, και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Οι ΗΠΑ με τους συνεργάτες τους, «του άλλαξαν τα φώτα» στην κυριολεξία, με δύο πολέμους, και παράλληλα κατάφεραν να εγκαταστήσουν μόνιμες βάσεις στη Σαουδική Αραβία, και το Κουβέϊτ, πράγμα που προσπαθούσαν ανεπιτυχώς επί τριάντα χρόνια. Τελικά το Ιράκ κατελήφθη από τις ΗΠΑ και ο Σαντάμ Χουσείν εξετελέσθη με ατιμωτικότατο τρόπο βιντεοσκοπηθείς από ένα κινητό τηλέφωνο. Συνεπώς ανάλογο κοσμητικό επίθετο «μαλάκας» δικαιούται αυτοδικαίως και ο τέως ηγέτης του Ιράκ Σαντάμ Χουσείν. Επιγραμματικώς λοιπόν δυνάμεθα να διατυπώσωμεν το θεώρημα, ότι «πας ηγέτης χώρας όστις αφελώς σκεπτόμενος, πίπτει εις κλασσικάς παγίδας της Αμερικανικής διπλωματίας, θεωρείται εξ ορισμού ‘’μαλάκας’’»!

Παραδείγματα προτάσεων αίτινες επισημαίνουν και στηλιτεύουν πολιτικάς μαλακίας:

1) «Μαλακίζονταν συνεχώς τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις και κατέστρεψαν την Αθήνα» (δήλωσις Αθηναίου).
      2) «Είναι μαλάκας ο Υπουργός, πρώτα καταθέτει το Νομοσχέδιο για ψήφιση στη Βουλή και ύστερα ζητά τις απόψεις των ενδιαφερομένων φορέων» (δήλωσις συνδικαλιστού).
     3) «Μα καλά, μαλάκας είναι ο Πρωθυπουργός; Από τη μια μεριά έλεγε ότι πάει πολύ καλά η οικονομία και το χρηματιστήριο, και ύστερα μετά την κατάρρευση μας λέει άς πρόσεχαν!». (δήλωσις τζογαδόρου).

4) «Τέσσερις είναι οι μεγάλες μεταπολεμικές μαλακίες των Ελληνικών Κυβερνήσεων: Πρώτον η γιγαντοποίηση της Αθήνας εις βάρος της υπαίθρου. Δεύτερον η υπερπαραγωγή υποβαθμισμένων επιστημόνων, εις βάρος τεχνικών επαγγελμάτων. Τρίτον η γιγάντωση του Δημόσιου τομέα και Τέταρτον ο εξαναγκασμός εις φυγή στο εξωτερικό των καλύτερων Ελληνικών μυαλών». (δήλωσις πολιτικού αναλυτού).

5) «Καλώς ή κακώς, η Δεξιά είναι βαμμένη στο αίμα, στις εκτελέσεις, στα ξερονήσια, στις δικτατορίες, κλπ. Θα μπορούσαν συμβολικά να ζητήσουν συγνώμη για τις μαλακίες του παρελθόντος όπως έκανε ο Καγκελάριος Βίλλυ Μπράντ που προσκύνησε τους τάφους των Εβραίων ζητώντας συγνώμη για τα εγκλήματα του Χίτλερ. Δεν το κάνουν όμως. Ε, αφού είναι μαλάκες, στις εκλογές θα πάρουν τ’αρχίδια μου!» (δήλωσις αντιφρονούντος, εν εκνευρισμώ).
        6) «Η ανεργία καλπάζει, οι επενδύσεις είναι ανύπαρκτες και αυτοί οι μαλάκες διστάζουν να αλλάξουν την εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία» (πολιτική δήλωσις).

(*) Το παρόν άρθρο έχει ληφθεί από το βιβλίο «Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΥΒΡΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΩΜΑΤΙΣΜΩΝ» του Δρ. Χαράλαμπου Γκούβα, εκδόσεις Ιδρύματος Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Πρέβεζας, έκδοση 2002. Έγιναν κάποιες προσθήκες ιστορικού χαρακτήρος.