Αφιερούται:
1] σε όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, αφού προηγουμένως είχαν φυγαδεύσει στο εξωτερικό τις οικονομίες τους ή τις αρπαχτές τους,
2] Στις «έντιμες δυνάμεις», με τις ποίες θα συνεργασθεί ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές για τον σχηματισμό κυβέρνησης που θα σώσει για νιοστή φορά τη χώρα και
3] στους υπουργούς Οικονομικών που ενόσω κρατούσαν τα ηνία της ελληνικής οικονομίας φυγάδευαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό φοβούμενοι ότι με τις μαλακίες που κάνουν θα τα χάσουν και αυτοί μαζί με όλο τον ελληνικό λαό.
Ενόψει των εκλογών της 20.09.2015, λοιπόν, ολίγα ενθύμια συνετής, συνεπούς, υπεύθυνης, νοικοκυρεμένης, πατριωτικής διακυβέρνησης από υπεύθυνους, συνετούς, συνεπείς, νοικοκύρηδες και πατριώτες κυβερνήτες. Έτσι, για φρεσκάρισμα.
1. Δημόσιο χρέος το 1981 29% του ΑΕΠ, 114% το 2001.
2. Δημόσιες δαπάνες 30% του ΑΕΠ το 1980, 50% το 1990 λόγω ανερμάτιστης διεύρυνσης του Δημόσιου Τομέα.
3. «Σκάνδαλο καλαμποκιού»: εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και εξαγωγή του στην ΕΟΚ ως ελληνικού.
4. Σκάνδαλο 1,5 δισ. δραχμών εις βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.
5. Σκάνδαλο Αγροτικής Ασφαλιστικής. Πέραν της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε στην περίοδο 1985-1989 στα διευθυντικά της στελέχη μισθούς από 25 έως 33 εκ. μηνιαίως.
6. «Γιώργος Δρέγος»: Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων απαίτησε «λάδωμα» 15 εκ. δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του στους σχεδιασμούς του Οργανισμού.
7. ΠΡΟΜΕΤ 1: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ είναι $ 1500/τόνο, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγε υπερτιμολογώντας τον στα $2000/τόνο.
ΠΡΟΜΕΤ 2: αγόρασε από φιλανδική εταιρεία καυσόξυλα έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκ. δρχ., τα οποία κρίθηκαν ακατάλληλα και τελικά σάπισαν στο λιμάνι της Ελευσίνας.
8. ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ).
9. Αθανάσιος Πόπωτας: ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εφημερίδων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκ. δρχ. από την ΕΤΕ.
10. Πυρκάλ 1: πουλούσε στο Ιράκ 112$ την οβίδα και στον ελληνικό στρατό 201$ !
Πυρκάλ 2: αγορά άχρηστου ναυπηγείου πλαστικών σκαφών στο Λαύριο αντί 370 εκ. δρχ.!
11. Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ. Έγραψε ιστορία με το δωράκι [ = μίζα] που «έδωσε στον εαυτό του» ύψους 500 εκ. δρχ.
Μαυράκης 2: συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία με ζημιά 120 εκ. δρχ. της ΔΕΗ. Απηλλάγη δια βουλεύματος.
12. ΚΥΔΕΠ: «το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκ. δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες ως μεσάζοντες για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ, με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου.
13. Τόμπρας: παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους «ενδιαφερόμενους» ή «στην Ομόνοια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται …...
14. «Όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «η Ελλάδα στους Έλληνες», «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών»! Α. Παπανδρέου: «Δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης».
15. Καλοκαίρι 1985: ο Δ. Χαλικιάς, διοικητής της ΤτΕ, διαπιστώνει ότι το ισοζύγιο πληρωμών κλείνει με έλλειμμα 3,5 δισ.! «Χρεοκοπούμε, Πρόεδρε!», αναγγέλλει στον Α. Παπανδρέου, ο οποίος υποχρεώνεται να οδηγήσει τη χώρα σε σκληρή λιτότητα, η οποία ονομάσθηκε από τον υπουργό οικονομίας Κώστα Σημίτη «σταθεροποιητικό πρόγραμμα της οικονομίας».
16. «Σκάνδαλο Κοσκωτά»: σχέδιο για την οικονομική επικράτηση «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του τότε κυβερνώντος κόμματος. Διώκεται και ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος αθωώνεται από το Ειδικό Δικαστήριο με ψήφους 7-6. [ΣΗΜ: αν δικαζόταν ένας ανώνυμος έλληνας από οποιοδήποτε Τριμελές Εφετείο κακουργημάτων, θα είχε εισπράξει 20 χρόνια κάθειρξη].
17. Σκάνδαλο ΕΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Όπλων): ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος υπέβαλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ Σταμάτη Καμπάνη και τους συγκατηγορούμενούς του Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ.
17. ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ως απόρροια των «συνδικαλιστικών κεκτημένων». π.χ. η PIRELLI αποφάσισε να απολύσει 200 από τους 1000 εργαζόμενους που απασχολούσε. Επενέβησαν αποφασιστικά οι «εργατοπατέρες» του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και απαίτησαν την παραμονή όλων των εργατών στις θέσεις τους ή την απόλυση όλων. Η Pirelli τούς απέλυσε όλους και πήγε στην Τουρκία.
18. Ιδεώδες του Έλληνα έγινε ο διορισμός στο δημόσιο. Οι συνεχείς αυξήσεις στα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων διεύρυνε το χάσμα των αποδοχών μεταξύ Δημοσίου - Ιδιωτικού τομέα εις βάρος των ιδιωτικών υπαλλήλων.
9.Παράδοση του δημόσιου πλούτου στους κρατικοδίαιτους «βαρόνους» των κατεστημένων συμφερόντων. Οι «Πόπωτες» του «Κινήματος» παρέδωσαν τη σκυτάλη σε πανίσχυρους εκδότες που εκβιάζουν κυβερνήσεις και χειραγωγούν την κοινή γνώμη με παραπληροφόρηση και σκανδαλοθηρία. Γίνεται πιο κατανοητός ο ρόλος τους, αν αποκληθούν «νταβατζήδες». Μεσουρανεί το άστρο των «Αρφάνη- Χιόνη».
20. Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα από τα πρώτα κιόλας 4 χρόνια του Γ΄ ΚΠΣ. Και όμως, η απορροφητικότητα των πόρων ήταν 21,5%. Επί Ν.Δ. (ΜΑΡ2004-ΝΟΕ2005) η απορροφητικότητα έφτασε στο 41,6% και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 2006 στο 58%.
21. «Κουτσονόμος»: τον είχε πουλήσει ο Μένιος Κουτσόγιωργας στον Κοσκωτά έναντι $ 2 εκ.
22. Αγορά των προβληματικών αεροσκαφών MIRAGE. Ο Αντρέας έβαλε υπεύθυνο για την αγορά τον Λούβαρη, τότε αντιπρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Λούβαρης εμφανίστηκε και ως διερμηνέας στις συμφωνίες για την περίφημη «αγορά του αιώνα» [για να μπορεί έτσι να συμμετέχει στις μίζες που δόθηκαν για την αγορά σε διπλάσιες τιμές από τις τρέχουσες των Μιράζ και των Μάτζικ;].
23. Επιλογή εκλογικών συστημάτων για πρόκληση ακυβερνησίας όποτε το ΠΑΣΟΚ θα έχανε τις εκλογές. Η ΝΔ χρειάσθηκε 3 εκλογικές αναμετρήσεις για να κυβερνήσει με 150 βουλευτές + τον Κατσίκη της ΔΗΑΝΑ.
24. Το συνταγματικό πραξικόπημα των μπλε και λευκών ψηφοδελτίων, ώστε να εξασφαλιστεί η εκλογή Σαρτζετάκη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόλυτη παραβίαση της μυστικότητας των ψηφοφοριών στη Βουλή και το άκρον άωτον της χειραγώγησης των βουλευτών ενός κόμματος.
25. Έγκλημα χρηματιστηρίου το 1999: άγρια λεηλασία 1,5 εκ. μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών και του ίδιου του Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ καλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση.
26. Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου μέσω ΔΕΚΑ (Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και Ασφαλιστικών Ταμείων.
27.Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με 2,5 εκ. Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με την Eurostat, και δημιουργία νεόπτωχης τάξης.
28.Η αξέχαστη νύχτα των Ιμίων. Η κυβέρνηση Σημίτη αποσύρει τον Ελληνικό Στόλο από το Αιγαίο, υποστέλλει την Ελληνική Σημαία στο νησί, και ευχαριστεί δημοσίως τον πρόεδρο Κλίντον. Από εκείνη την ημέρα η Ελλάς βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και το Αιγαίο σε όλο του το πλάτος - σχεδόν μέχρι την Εύβοια - μια απέραντη γκρίζα ζώνη.
29. Οι ολέθριοι χειρισμοί της «νύχτας των Ιμίων» θα μπορούσαν να συγχωρηθούν με το αιτιολογικό του μη-πολέμου, η συμφωνία όμως της Μαδρίτης που παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή μάλλον είναι δύσκολο να ξεχαστεί και αποδεικνύει την ανικανότητα του Γιωργάκη, ακόμα και στο πεδίο της διπλωματίας, για το οποίο επαίρεται.
30. Η σκοτεινή υπόθεση των πυραύλων S-300 που εξασθένισε την άμυνα της Κύπρου από ελληνικής πλευράς, ενώ δεν έγινε το ίδιο από τουρκικής πλευράς. Προσπαθούσαμε επί μήνες να τους κρύψουμε σε κάποιο νησί. Η τουρκική κυβέρνηση απειλεί την Κύπρο να μην εγκαταστήσει τους ΑΜΥΝΤΙΚΟΥΣ αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 στη Λευκωσία. Ο Σημίτης αναγκάζει τον πρόεδρο της Κύπρου Κληρίδη, να υποκύψει στις τουρκικές απειλές. Οι πύραυλοι αντί να ενισχύσουν την άμυνα του Κυπριακού Ελληνισμού, οδηγούνται προς αποθήκευση στην 115 Π.Μ. στην Κρήτη.
31. Η «νίκη του Ελσίνκι» που παρουσιάστηκε ως επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής Σημίτη, ενώ ποτέ δεν εξήγησαν στους Έλληνες ποιές ήταν οι πραγματικές συνέπειες αυτής της συμφωνίας.
32. Συναίνεση Σημίτη – Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής (βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής συνόρων στη βαλκανική γειτονιά μας με απρόβλεπτες συνέπειες για χώρες στα σύνορά μας.
33. Εξοπλιστικά προγράμματα € 20 δισ. από Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και προβληματικών μαχητικών που το ένα μετά το άλλο πέφτουν σκοτώνοντας αεροπόρους. Οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τις συμφωνίες ήταν τα λαμόγια-μεσάζοντες, οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερκοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.
34. TOR-M1 (ρωσικά αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς): πίσω από την προμήθειά τους βρίσκονται δύο δολοφονίες, εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, κατασκοπεία, παρακολουθήσεις, απειλές, 474 εκ $ και το γεγονός ότι ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, ύψους 73 εκ. $.
35. Τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα. Με το κόλπο των σκόπιμων καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων οι υπουργοί Σημίτη προχωρούσαν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου, ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν απλώς να ευνοήσουν τους νταβατζήδες τους, δηλαδή τους χρηματοδότες τους. Μόνο για τα Ολυμπιακά έργα του ΓΕΣ διαβιβάστηκαν στους αρμόδιους εισαγγελείς πενήντα δικογραφίες για περαιτέρω ποινική αξιολόγηση!
36. Κακοτεχνίες σε όλα σχεδόν τα δημόσια έργα. Κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες μέχρι ετοιμόρροπες γέφυρες που φούσκωναν τις τσέπες των ευνοούμενων κατασκευαστών, κυρίως του Μπομπολικού Άκτωρα ο οποίος έπαιρνε όλα τα έργα και όποιο έργο δεν κατασκεύαζε το έπαιρνε για να το δώσει υπεργολαβία.
36. Εθνικό Κτηματολόγιο: «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δισ. υπό τις ευλογίες/οδηγίες του Λαλιώτη με αποτέλεσμα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.
37.«Δημιουργική Λογιστική»: η κυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε μια μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία. Υπό την πίεση της Eurostat, το 2002, αποδέχτηκε επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη. Έπειτα από μακρές διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η κυβέρνηση Σημίτη, προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους από το 1998, αποδεχόμενη συγκεκαλυμμένα ελλείμματα και κατ' επέκταση υψηλότερο δημόσιο χρέος. Από την αποδεχθείσα αναθεώρηση μετεβλήθη σημαντικά η βάση των απολογισμών προηγούμενων ετών, τα πλεονάσματα έγιναν ελλείμματα, με αποτέλεσμα οι προϋπολογισμοί από το 2000 και μετά να καταστούν εκ νέου ελλειμματικοί. Το σημαντικότερο είναι ότι η απόκλιση του πραγματικού δημόσιου χρέους από το εικονικό 100% έφθασε το 2001 στο 107,3% του AEΠ. Ουσιαστικά πρόκειται για αποδοχή πρόσθετου χρέους, ύψους 3,5 τρισ. δρχ., η οποία καταδεικνύει το μέγεθος της αλλοίωσης των δημοσιονομικών συνθηκών κατά την κρίσιμη για την ένταξη της χώρας στην ONE αλλά και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις περίοδο μεταξύ 1998 και 2000.
38. Ο προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0,9% του ΑΕΠ και τελικά έφτασε το 5,7%.
39. Εγκληματική υποτίμηση δραχμής πριν από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.
40. Βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων ακόμη και σεσημασμένων κακοποιών από το πρώην ανατολικό μλποκ. Υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, «κατασκευάζοντας» ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές ανακλήθηκαν χιλιάδες ελληνοποιήσεις ως παράνομες. Είχαν όμως προλάβει οι ελληνοποιημένοι να ψηφίσουν. Αποτέλεσμα, η νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000. Ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα (Φλώρινα, Πέλλα, Κιλκίς κ.α.) το ποσοστό των Αλβανών, οι οποίοι ελληνοποιήθηκαν, ήταν διψήφιο όσον αφορά το εκλογικό σώμα, δηλαδή ξεπέρασε το 10%. Το κίνημα κέρδισε τις εκλογές του 2000 με διαφορά 1% (70.000 ψήφοι), και στις εκλογές του 2004 διατηρήθηκε στο 40,6%!
41. Προδοσία και παράδοση του αρχηγού των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους διώκτες του Τούρκους.
42. Καθύβριση δικαστών μόλις τολμούσαν να αγγίξουν υποθέσεις διαφθοράς-διαπλοκής παρά την προτροπή «όποιος έχει στοιχεία να πάει στη δικαιοσύνη».
43. Υπόθεση Στέγκου 1 ή «σκάνδαλο Πάχτα»: Αφορά τη (ν)τροπολογία -σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας», την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα στην κατασκευαστική εταιρία «Ολυμπιακή Τεχνική» του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή. Δικηγόρος του Στέγκου ο νυν ΠτΔ.
44. Υπόθεση Στέγκου 2: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες ο Κώστας Σημίτης κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργειας στις πράξεις αυτές.
45. Μανίκας – Νεονάκης: βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;
46. Και η «Ελευθεροτυπία» στο μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων (Άγιος Κοσμάς) με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Φυντανίδη, Βιργινίας Βεντουράκη, μέσω της Ολλανδικής κατασκευαστικής De Boer.
47. Φόροι: από το 1993 έως το 2003 παρατηρείται αύξηση φόρων κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το 1981 τα συνολικά φορολογικά έσοδα αντιστοιχούσαν στο 15,8% του ΑΕΠ, ενώ το 2000 στο 26,6%.
48. Αγροτικό Ζήτημα: τις δύο τελευταίες δεκαετίες δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τρισεκατομμύρια για την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας. Οι επιδοτήσεις όμως χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους. Οι αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις δεν έγιναν ποτέ γιατί τα πολλά χρήματα απορροφούνταν από ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν, απορροφούνταν από απατεώνες, πάντως όλοι παραπληροφορήθηκαν και εξαπατήθηκαν αφού πίστεψαν ότι θα παίρνουν τις επιδοτήσεις επ’ άπειρον ενώ οι επιδοτήσεις ήταν απλώς τμήμα πακέτων που κάποτε φυσικά απορροφούνται και σταματούν. Κανένας δεν εξήγησε στους αγρότες πως και γιατί να ανανεώσουν και αναδιαρθρώσουν τις καλλιέργειές τους, πώς να βελτιώσουν την παραγωγή τους και πώς να εκσυγχρονίσουν τεχνολογικά τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις τους. Ήταν λογικό ο Δρυς να βγει και να πει «οι αγρότες πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους» και ο Σημίτης ότι «η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον» και ότι οι «αγρότες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα». Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έφτασε το 2002 στο πρωτοφανές έλλειμμα των 1,84 δις €. Έτσι φτάσαμε στην εξέγερση των αγροτών, στα σκασμένα λάστιχα, στην κατασυκοφάντηση των αγροτών και στον ξυλοδαρμό τους.
49. Προμήθειες στα νοσοκομεία: εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300% - 1500%.
50. Ανεργία: το 1981 υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού όρου. Μετά το 1981 άρχισε να αυξάνεται, ενώ το 1998 ξεπέρασε τον μέσο κοινοτικό όρο, το 1999 έφτασε το 12% και το 2004 το 12,3%, παρά τη διόγκωση του δημόσιου τομέα και τους διορισμούς των κολλητών, των φίλων και των μελών. Με τα ολυμπιακά έργα σε πλήρη ανάπτυξη οι άνεργοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 540.000(11,3%)!
51. Ολυμπιακή Αεροπορία: τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής. Θεωρούνταν επιβεβλημένες οι οικονομικές ενισχύσεις των προβληματικών ΔΕΚΟ επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους με νέα βάρη και αυτό βαφτιζόταν "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ". Ειδικά η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κόστιζε € 1,5 εκ. ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή € 550 εκ. το χρόνο!
52. ΑΣΕΠ: κατασκεύασαν τις περίφημες «αποκαταστατικές» διατάξεις του άρθρου 25 του ν. 2190, με τις οποίες ουσιαστικά παραβίαζαν τη φιλοσοφία του νόμου για το ΑΣΕΠ και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων.
53. Το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης, προκειμένου να αναλάβει η εταιρεία του την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Υποστήριξε ότι η δωροδοκία είναι αναπόφευκτη στην Κορέα, Ιταλία, Ελλάδα και Αφρική. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού η THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7% - 10% και δεν πήρε το έργο. Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια «κέρδισε» η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου των ΗΠΑ), ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στο Σημίτη και στο Χρυσοχοΐδη και όχι σε υπουργούς του.
54. Το ναυάγιο «Σάμινα» αποκαλύπτει τη διαπλοκή στη ναυτιλία. Αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν 83 νεκροί και δύο μήνες μετά η αυτοκτονία Σφηνιά. Ο Σημίτης ήταν αυτός που ενίσχυσε και υποστήριξε την «Minoan Lines», ώστε να κατακτήσει σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη ναυτιλία. Τρεις μέρες πριν το ναυάγιο ο μηχανικός του Σαμίνα Αντώνης Σορώκος στέλνει γραπτή αναφορά στην εταιρεία, χαρακτηρίζοντας το πλοίο αναξιόπλοο. Το πλοίο βυθίστηκε 20 λεπτά μετά την πρόσκρουσή του στις Πόρτες, γιατί δεν διέθετε στεγανά, που θα καθυστερούσαν ή θα απέτρεπαν τη βύθισή του. Οι χώροι που έπρεπε να είναι στεγανοί είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ενώ τα σωστικά μέσα ήταν ανύπαρκτα. Οι μηχανισμοί του υπουργείου από την άλλη είχαν πραγματοποιήσει πλημμελείς ή εικονικούς ελέγχους αξιοπλοΐας που πολλές φορές συνοδεύονταν και από το αντίστοιχο φιλοδώρημα.
55. Δίωξη για τέσσερα κακουργήματα του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).
56. Ληστρικό σκάνδαλο 1 δισ. € στην ΕΑΒ: οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας, αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!
57. Το 2001, για να καλυφθεί χρέος 2,8 δισ. στήνεται μεγάλη κομπίνα: το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δισ. € και πάνω σ' αυτό "παίχτηκαν" 18 τράμπες (swaps).
58. Η λεηλασία των Ταμείων. Το 2002 - 2003 χάθηκαν € 5,5 εκ. μέσω της «Ακρόπολις Χρηματιστηριακή» σε παιχνίδι με ομόλογα. Συνολικά χάθηκαν πάνω από € 3,5 δισ. (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν € 5,22 δισ. συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με €1,76 δις. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείμματά τους.
59. Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ: το 2000 το Ελληνικό Δημόσιο δανείστηκε € 650 εκ. από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. €.
60. Πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ» έναντι του «ασήμαντου» ποσού των € 11 εκ., όταν τον Ιούνιο του 2004, έξι μήνες μετά τη συναλλαγή, διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών υπολόγισε την αγοραία αξία των Μεταλλείων στα 408 εκατ. €. Ακόμα και η Κομισιόν βλέπει σκανδαλώδης παρατυπίες στη συγκεκριμένη υπόθεση!
61.Εκποίηση 20 τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος: Όταν οι σύντροφοι του Κινήματος δεν άφησαν ούτε κολυμπηθρόξυλο από τα δημόσια ταμεία και τις τράπεζες, ενώ παράλληλα οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας χτυπούσαν παγκόσμιο πρωταθλητισμό, τα οικονομολογικά σαΐνια της κυβέρνησης Σημίτη σοφίστηκαν νέες πατέντες! Τον Αύγουστο του 2003, ντάλα κατακαλόκαιρο και μέσα στην δίνη που δημιούργησε η επίθεση στο Ιράκ στις 23 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, (όταν οι Έλληνες έβλεπαν το Χρηματιστήριο Αθηνών στις 1400 μονάδες και την υπό κατάρρευση Lehman να δίνει τιμές για την Εθνική και την Άλφα γύρω στα 7(!) ευρώ), ο «σύντροφος» Σημίτης και η επιλογή του για την ηγεσία του κορυφαίου οργάνου την εθνικής οικονομίας κ. Γκαργκάνας, αποφάσισαν με πλήρη μυστικότητα να εκποιήσουν 20 τόνους από τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδος. Μεταφέροντας εκτός της χώρας την ανάλογη ποσότητα από τα «χρυσά νομίσματα και τα πλακίδια που αγόραζε από τους ιδιώτες», -πρώτη φορά μετά την Γερμανική Κατοχή- επειδή -λένε οι κ.κ. του ΠΑΣΟΚ- «ο χρυσός σ΄ αυτήν την μορφή δεν ήταν εμπορεύσιμος(!)», ... έτσι αποφάσισε να «αναβαθμίσει» ποιοτικά αυτά τα χρυσά νομίσματα και πλακίδια που αγόραζε από το κοινό και να τα μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών που είναι... εμπορεύσιμες (!).. .Το ένα τέταρτο από αυτήν την ποσότητα (20 τόνοι) αποφασίσθηκε να πωληθεί προκειμένου να επενδυθεί σε ασφαλείς τοποθετήσεις που αποφέρουν αποδόσεις από 2 - 4% (!!!!) (όπως π.χ. ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) έναντι της σχεδόν μηδενικής απόδοσης των τοποθετήσεων σε χρυσό (!!!!) και δεν τίθεται θέμα εκχώρησης του προϊόντος της ρευστοποίησης σε οποιονδήποτε τρίτο, η οποία άλλωστε αποκλείεται και από την ισχύουσα νομοθεσία...».
62. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος, ο "Mr. Φρουτάκιας", ο οποίος έπαιζε παράνομο τζόγο στο μαγαζί γνωστού τοκογλύφου των Πατρών, την ίδια στιγμή που ήταν Πρόεδρος της Επιτροπής της Βουλής που ερευνούσε το θέμα!!!
63. Τα άρματα μάχης Λέοπαρντ, τα οποία η κυβέρνηση Σημίτη αγόρασε 7 (ΕΠΤΑ) φορές ακριβότερα απ' όσο η Τουρκία (2 δισ. δρχ.).
64.Τα προβληματικά γερμανικά υποβρύχια κόστους 750.000.000.000 δρχ. (750 δισ., τιμή πενταπλάσια του πραγματικού κόστους)!
65. Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών: ένα νομικό κατασκεύασμα που εμπεριέχει ολόκληρη την κουλτούρα ατιμωρησίας και αποφυγής ευθυνών.
66. «οι συμβασιούχοι»: Κατά την τριετία 2001-2004 το Κίνημα προχώρησε στον διορισμό 250.000 συμβασιούχων στην δημόσια διοίκηση για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, χωρίς να το επιτρέπουν τα οικονομικά δεδομένα της εποχής. Το ΠΑΣΟΚ τους διατήρησε σε καθεστώς ομηρίας, και έβαλε την επόμενη κυβέρνηση να τους μονιμοποιήσει. Πράγμα αδύνατο οπότε το ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε την κυβέρνηση της ΝΔ, ότι δεν προχώρησε στην μονιμοποίησή τους. Σύμφωνα με το συμβούλιο επικρατείας μονιμότητα εδικαιούντο όσοι υπάλληλοι κάλυπταν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες», δηλαδή πολλοί λιγότεροι από όσους «αφιλοκερδώς» διόρισε η «μεγάλη δημοκρατική παράταξη».
67. «Σκάνδαλο Siemens»: Στα πρακτικά της δίκης για την Siemens στο Μόναχο είναι καταγεγραμμένο ότι για τις δουλειές της Siemens στην Ελλάδα δόθηκαν μίζες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Ένα εκατομμύριο εξ αυτών μεταφέρθηκε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ μέσω Τσουκάτου.
68. Παράνομη μεταγραφή του γιου του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης.
69. Η απογραφή του 2004 που οδήγησε στην επιτήρηση.
70. Υπόθεση Βασικού Μετόχου. Ανετράπη η βασική φιλοσοφία του νόμου, κατά τον οποίο όποιος έχει ΜΜΕ δεν μπορεί να συνάπτει δημόσιες συμβάσεις, αλλά και με την αυστηροποίηση των ποινών στην περίπτωση που τα δικαστήρια κρίνουν ότι υπήρξε όντως αθέμιτη επιρροή. Εν τέλει ο νόμος καταργήθηκε.
71. Οι κουμπάροι και το καρτέλ του γάλακτος. Οι συναλλαγές των επιχειρηματιών για τη μείωση των προστίμων τους εις βάρος των καταναλωτών, σχετικά με το καρτέλ του γάλατος που εμπλέκει και στελέχη της εταιρείας ΜΕΒΓΑΛ. Για να μειωθεί το πρόστιμο των 25 εκατ. ευρώ, έπρεπε η εταιρεία να καταβάλει το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ ως αντίτιμο. Σύμφωνα με την κατάθεση του προέδρου της ΜΕΒΓΑΛ κ. Παπαδάκη, του υπεδείχθη ότι τα χρήματα θα έπρεπε να κατατεθούν σε θυρίδα, με τραπεζική επιταγή.
72. Παροχή κρατικής διαφήμισης σε υπόδικο. Την παραίτηση του υφυπουργού Οικονομικών, Αδάμ Ρεγκούζα, ανακοίνωσε ο Θ. Ρουσόπουλος. Σύμφωνα με βίντεο που προβλήθηκε στην τηλεοπτική εκπομπή «Ζούγκλα», ο κ. Ρεγκούζας ομολόγησε ότι χορήγησε κρατική διαφήμιση σε περιφερειακό μέσο ενημέρωσης, στον ιδιοκτήτη του οποίου, Βασίλη Χρηστίδη, είχε ασκηθεί δίωξη για σύσταση συμμορίας και απάτη, ενώ είχε εκτίσει ποινή φυλάκισης για κακουργηματικές πράξεις και στη Δικαιοσύνη εκκρεμούν ακόμη υποθέσεις του.
73. Παραδικαστικό κύκλωμα.
74. Υποκλοπές Vodafone – αυτοκτονία Τσαλικίδη.
75. Εξαγορά Γερμανός από Cosmote - «Η διοίκηση της Cosmote ενήργησε δολίως και με σκοπιμότητα, προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και δη να ωφελήσει τον Πάνο Γερμανό». Εκδόθηκε απαλλακτικό βούλευμα.
76. Σκάνδαλο δομημένων ομολόγων.
77. Βαρβιτσιώτης και Μύκονος. Εμπλέκονται ο βουλευτής της ΝΔ Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και ο πρώην ειδικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ευγένιος Παπαδόπουλος. Η υπόθεση αφορά την αγορά εκτάσεων στην Μύκονο και τη μεταπώλησή τους αργότερα, με τη βοήθεια μιας off shore εταιρίας που έχουν ιδρύσει τα ίδια άτομα, στο εξαπλάσιο της αρχικής τιμής. Οι μεταβιβάσεις γίνονταν με προεκτίμηση της εφορίας.
78. Αναψυκτήριο ο... Μαγγίνας
79. Ζαχόπουλος – Θέμος.
80. To αυθαίρετο Σουφλιά – αυθαίρετη πισίνα Πετσάλνικου.
81. Κουκοδήμος - κληθείς να απαντήσει στις καταγγελίες που του απέδιδαν ότι διακόμισε πρόταση του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων Σπ. Κλαδά, «να κλείσει η υπόθεση των € 5,5 εκ. του Θέμου» με αντάλλαγμα «να μην αναφερθεί το όνομά του στο θέμα Ζαχόπουλου», ο βουλευτής της ΝΔ, Κώστας Κουκοδήμος, ανεξαρτητοποιείται και προκαλεί επιπλέον «πονοκεφάλους» στην κυβέρνηση που μένει προσωρινά με 151 βουλευτές.
82. Ηλιέλαιο – δηλητήριο. Διακίνηση χιλιάδων τόνων μολυσμένου με ορυκτέλαια ηλιελαίου. Αακόμη μία απόδειξη ότι οι Έλληνες καταναλωτές είναι ανοχύρωτοι σε διατροφικά σκάνδαλα.
83. Εξαγορά του ΟΤΕ από τη Deutsche Telekom. Χωρίς να έχουν αξιολογηθεί όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, ο ΟΤΕ «περνάει» στα χέρια της γερμανικής Deutsche Telekom.
84. Σκάνδαλο Siemens - η γερμανική εταιρεία δωροδοκούσε κρατικούς λειτουργούς για να επικρατεί σε δημόσιους διαγωνισμούς. Ιδιωτικά κέντρα οικονομικής ισχύος, κοινοβουλευτικά κόμματα και παντελής έλλειψη διαφάνειας συνθέτουν το μωσαϊκό της υπόθεσης Siemens.
85. Κυριάκος Μητσοτάκης και Siemens. Η κυβέρνηση καλύπτει το βουλευτή, Κυριάκο Μητσοτάκη, παρακάμπτοντας τα ερωτήματα τα οποία προκαλούν οι «αγορές» που πραγματοποίησε ο ίδιος από τη Siemens.
86. Αποπομπή Ζορμπά. «Δεν με ήθελαν ….με έφαγαν». Είναι η χαρακτηριστική αναφορά του Εισαγγελέα Γιώργου Ζορμπά κατά την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου της Εθνικής Αρχής για την καταπολέμηση της απόκτησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες.
87. Το ταξίδι Λιάπη με έξοδα της Siemens. Η Siemens έκανε κράτηση για τον τότε Υπουργό Μεταφορών, Μιχάλη Λιάπη, για τις 16 Ιουνίου 2005, στο ξενοδοχείο Westin, της Λειψίας. Η Siemens αντιμετώπιζε ως εταιρικό της ταξίδι τη διοργάνωση της επίσκεψης, που εκπόνησε η θυγατρική της από την Αθήνα, σε Λειψία, Ζάλτσμπουργκ και Φρανκφούρτη, από τις 16 μέχρι τις 20 Ιουνίου 2005, με οργανωτή το υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας, Μιχάλη Χριστοφοράκο.
88. Υπέρβαρες αμαξοστοιχίες με παραποιημένα παραστατικά προκαλούν ζημία € 1.300.000 στον OΣE. H τιμή στην οποία αγόραζαν οι έμποροι τα παλαιά σίδερα (σκραπ) ήταν πάνω από € 200/τόνο. Η εταιρεία στην οποία έγινε η ανάθεση καταβάλλει μόλις € 57/τόνο. Υπάλληλοι του ΟΣΕ πλαστογραφούσαν τις σχετικές συμβάσεις με στόχο το κέρδος από την παράνομη μεταφορά σκραπ.
89. Υπόθεση Παυλίδη. Ο εφοπλιστής Φώτης Μανούσης καταγγέλλει ότι χρημάτισε το περιβάλλον του Υπουργού Αιγαίου Αριστοτέλη Παυλίδη για δρομολόγια της άγονης γραμμής. Με απόφαση της Βουλής ο Παυλίδης δεν παραπέμπεται βάσει του άρθρου 86 του Συντάγματος. [ΣΗΜ: χρόνια τώρα ψάχνω να βρω το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τον Παυλίδη, αλλά δεν το βρίσκω. Είναι το μόνο που δεν είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα της Βουλής. Γιατί;]
90. Σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, λίμνη Βιστωνίδα και Ολυμπιακά ακίνητα.
91. Θαλασσοδάνεια του ΤΤ.
[το υλικό προέρχεται από http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/03/1981.html#ixzz3kliqp92y. Εγώ απλώς έκανα διορθώσεις και διασκευή].
Σωτήριος Καλαμίτσης – κατ’ εξακολούθηση και εις το διηνεκές [;] εθνικώς αναξιοπρεπής
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος και δραχμολάγνος, καθημερινός γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου Όρους [Μεγάλη η Χάρη της]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου