Ολίγα νομικούλια

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Η ΕΕ, λέει, με τη φοβερή, λέει, Νομική, λέει, Υπηρεσία που διαθέτει υπέγραψε σύμβαση, λέει, με την Astrazeneca για συγκεκριμένο αριθμό εμβολίων και έριξε ....και μερικά εκατομμύρια προκαταβολή. Όταν, όμως, η εταιρεία θεωρήθηκε υπερήμερη περί την παράδοση των εμβολίων, απεκαλύφθη, λέει, ότι η σύμβαση δεν προβλέπει ότι θα παραδώσει ντε και καλά τον συγκεκριμένο αριθμό εμβολίων τη συγκεκριμένη ημερομηνία, αλλά ότι θα πράξει παν το κατ’ αυτήν δυνατόν για να τα παραδώσει. Κι’ αν δεν τα καταφέρει, δεν έγινε και τίποτε. Πολύ απλά πράγματα. Εγώ σκέφτηκα τί θα γινόταν, αν οποιοσδήποτε πολίτης ανέθετε σε οποιονδήποτε δικηγόρο να του συντάξει μία σύμβαση ήσσονος σπουδαιότητος [σημαντικότητος που λένε οι μορφωμένοι] και ο δικηγόρος άφηνε τέτοιο κενό στους όρους της. Μέχρι τη διαγραφή του από τον οικείο Σύλλογο θα ζητούσε ο πελάτης. Εκτός αν ο πελάτης ήταν εν γνώσει του εν λόγω όρου και τον αποδέχθηκε, οπότε δεν φταίει ο δικηγόρος, εν προκειμένω δε οι ΝΥ της Κομισιόν, αλλά οι κο[νο]μισάριοι. [ΣΗΜ: πολλοί έχουν την εντύπωση ότι οι πωλητικοί τών κρατών-μελών τής ΕΕ και τα μέλη των οργάνων της είναι κάτι το εξαιρετικό και πολύ πάνω από τους ημετέρους πωλητικούς. Δηλαδή γιατί όλοι αυτοί είναι καλλίτεροι από τον Κούλη, τον Γεραπετρίτη, τον Γιωργάκη, τον Πέτσα, τον Χαρδαλιά, τη Φώφη, τον Αλαίκσοις και τ’ άλλα τα παιδιά; Τα ίδια δεν θα έκαναν και αυτοί με την Astrazeneca; Η γελοιότητα με το βανάκι που έφερε τα πρώτα εμβόλια υπό το άγρυπνο βλέμμα μονάδων ασφαλείας και τα συνεχή ρεπορτάζ των ΜΜΕ δεν σας αρκεί; Ούτε ο εμβολιασμός - κατά παράβαση της σειράς προτεραιότητος - των κολλητών και μετακ[ολ]λητών σας πείθει;]

Κι’ αφού τελείωσα την ενασχόληση με τούτο το …. ασήμαντο ζητηματάκι, έπιασα το βιβλίο «Πώς γράφτηκε η ιστορία της επανάστασης του 1821», για να διαβάσω υπό ποία οπτική γωνία αντιμετωπίζουν το θέμα διάφοροι συγγραφείς. Το αγόρασα χθες και μαζί με το βιβλίο μού έδωσε ο περιπτεράς δώρο την «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ», στην οποία διάβασα άρθρο της κ. Ελένης Πορταλιού με τίτλο «Το δικαίωμα του Δημήτρη Κουφοντίνα στη ζωή». Εκεί, λοιπόν, πληροφορήθηκα ότι

-ο αγαπητός και αμετανόητος συγγραφέας διδακτικών βιβλίων Δημήτρης των 11 φόνων μετήχθη εν μέσω πανδημίας και παρά την απαγόρευση των μεταγωγών σε φυλακή άλλη από την εν Κορυδαλλώ. ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ της πολιτείας λοιπόν: παραβίαση του λοκντάουν.

- υπέρ του αγαπητού και αμετανόητου συγγραφέως διδακτικών βιβλίων Δημήτρη των 11 φόνων παρενέβη μέχρι και ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ του ΠΟΛΙΤΗ «σχετικά με τις συνθήκες και την ίδια τη σκοπιμότητα της μεταγωγής του». ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡAΝΟΜΙΑ της πολιτείας: παραγνώριση της άποψης του Συνήγορου του Πολίτη. Και μη μου πει κανείς, ότι οι απόψεις είναι όπως οι κώλοι, εξ ου και όλοι έχουμε.

- υπέρ του αγαπητού και αμετανόητου συγγραφέως διδακτικών βιβλίων Δημήτρη των 11 φόνων βοούν οι αρχές τής μη θανατικής ποινής, τις οποίες έχει ασπασθεί και η ΕΕ, η οποία αγωνίζεται, να τις επιβάλει παγκοσμίως, εξ ου και θα μετάσχει ενεργώς «[Σ]Το 7ο παγκόσμιο συνέδριο κατά της Θανατικής Ποινής [πού] πραγματοποιείται 27 Φεβρουαρίου με 1η Μαρτίου και είναι το κορυφαίο γεγονός για το θέμα στον κόσμο». ΤΡΙΤΗ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ της πολιτείας: παραγκώνιση της τεράστιας ΕΕ, ναι αυτής της ίδιας με τα εμβόλια που έγραφα πιο πάνω, προστάτιδος της ευζωίας και των στυγερών δολοφόνων.

- για τον αγαπητό και αμετανόητο συγγραφέα διδακτικών βιβλίων Δημήτρη των 11 φόνων «Σίγουρα η φυλακή δεν είναι προνομιακός χώρος για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή αλλά, πάντως, για τις δημοκρατίες και την ειλικρινή χριστιανική πίστη αποτελεί δικαίωμα». ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ της πολιτείας: παραβιάζει τα δημοκρατικά ιδεώδη και το δικαίωμα του θρησκευόμενου Δημήτρη να τύχει της επιείκειας όσων έχουν ειλικρινή χριστιανική πίστη.

Σώτος – θαυμαστής τού Δημήτρη που είναι σφόδρα θρησκευόμενος, εξ ου και αναμένει από τους ειλικρινείς χριστιανούς μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, επειδή στην πρώτη έχασε τουλάχιστον ένδεκα ευκαιρίες με τις ζωές των άλλων. ΑΣΤΑΔΙΑΛΑ ΡΕεεεεεεεεεεεεεεεε!