Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2020

Η ιστορική αλήθεια για τους "λαθραίους Μικρασιάτες" - Πόσο δίκιο και πόσο άδικο έχει ο Κουρουμπλής

Ο π.Υπουργός του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Κουρουμπλής, είπε πως "και οι Έλληνες της Μ.Ασίας μπήκαν λαθραία στην Ελλάδα".
Ας δούμε την αλήθεια, όσο πιο σύντομα γίνεται και φυσικά, ωμά και χωρίς φόβο και πάθος, όπως κάνουμε πάντα στο makpress:


1) Με απόφαση Βενιζέλου ή εντολή των μεγάλων δυνάμεων της εποχής (δεν θα αποδειχθεί ποτέ ποιά εκδοχή είναι η πραγματική), ο Βενιζέλος έστειλε τον ελληνικό στρατό στην Ιωνία, για να αποτελεί ασπίδα προστασίας για τα λιγοστά αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά στρατεύματα, τα οποία είχαν καταλάβει διάφορες πλουτοπαραγωγικές πηγές και συγκοινωνιακούς κόμβους στη Μ. Ασία, κυρίως τα πετρέλαια της Μοσούλης στο Ιράκ. Πολεμήσαμε με πρόσχημα την "εθνική μειονότητα" στη Μ.Ασία, αλλά αληθινή αιτία τα συμφέροντα των πετρελαιάδων της εποχής, που μοίρασαν την εγγύς ανατολή με τη συμφωνία Σάικς - Πικό. Φυσικά η Ελλάδα πήρε εδάφη (Θράκη), μεγάλωσε, αλλά όχι από αγάπη των ξένων, ούτε από εξυπνάδα του Βενιζέλου. Το τελικό πάρε-δώσε, το αν τελικά κέρδισε ή έχασε η Ελλάδα (κέρδισε εδάφη vs καταστράφηκε η μειονότητα στον Πόντο και τη Μ.Ασία), από την πολιτική Βενιζέλου, είναι άλλη, μεγάλη συζήτηση.

2)  Τον Αύγουστο του 1921 ο ελληνικός στρατός, παρά τη γενναιότητα που επέδειξε, ηττήθηκε στο Σαγγάριο κυρίως εξαιτίας της έλλειψης πολεμοφοδίων και αναγκάστηκε να συμπτυχθεί στη γραμμή Εσκί Σεχίρ, Κιουτάχεια, Αφιόν Καρά Χισάρ. Για ένα περίπου χρόνο η γραμμή του μετώπου έμεινε αμετακίνητη. Οι Έλληνες κατείχαν μια ζώνη 100 περίπου χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, όπως δήλωνε στη Βουλή στις αρχές Οκτωβρίου 1921 ο πρωθυπουργός Δ. Γούναρης. Όμως το ηθικό, η αυτοπεποίθηση και η προσδοκία της νίκης είχαν αλλάξει στρατόπεδο. Διαφαινόταν ότι ήταν πλέον θέμα χρόνου η αντεπίθεση του Κεμάλ, η κατάρρευση του ελληνικού μετώπου και η καταστροφή του μικρασιατικού ελληνισμού.

3) Η κυβέρνηση των Αθηνών με νομοσχέδιο που εισήγαγε για ψήφιση στη Βουλή την 31 Μαΐου 1922 έκλεινε προληπτικά την είσοδο στην Ελλάδα των αναμενόμενων προσφύγων. Στις 16 Ιουλίου 1922, έγινε νόμος του κράτους (Νόμος 2870) με τη σφραγίδα του Βασιλιά Κωνσταντίνου Β΄, του Υπουργού Δικαιοσύνης Δ.Γούναρη και του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας Λ.Ρούφου.


4) Όπως βλέπετε, ο νόμος έλεγε:
«Απαγορεύεται η εν Ελλάδι αποβίβασις προσώπων ομαδόν αφικνουμένων εξ αλλοδαπής, εφ’ όσον ούτοι δεν είναι εφοδιασμένοι διά τακτικών διαβατηρίων νομίμως τεθεωρημένων ή διά των εγγράφων των εκάστοτε οριζομένων διά Β. Δ.(βασιλικών διαταγμάτων)....».

5) Ο νόμος 2870/1922 αφορούσε κάθε "αποβίβαση προσώπων ομαδόν αφικνουμένων εξ αλλοδαπής" κι όχι κάποιους συγκεκριμένους, αλλά είναι ολοφάνερο ότι αφορούσε τους πρόσφυγες από τη Μ.Ασία.


Μέχρι εδώ λοιπόν έχει δίκιο ο Κουρουμπής.

Υπάρχει όμως μια σημαντική ...λεπτομέρεια σε σχέση με τους σημερινούς "λαθραίους μετανάστες". 

Οι Μικρασιάτες πρόσφυγες,

πρώτον: ήταν Έλληνες, ομόδοξοι, ομοεθνείς,

δεύτερον: εξεδιώχθησαν από την περιοχή, με ευθύνη της Ελλάδας, που ήθελε να πολεμήσει για τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής κι όχι για να τους προστατέψει. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να ανέμενε τότε, η χρεωκοπημένη Ψωροκώσταινα να κατακτήσει τη δεκαπλάσια σε έκταση Τουρκία, να μείνει από τη Σμύρνη μέχρι τα βάθη του Πόντου, για να προστατέψει τους "ρωμηούς" για πάντα. Η εκστρατεία, ακόμη και πετυχημένη, θα είχε ημερομηνία λήξης. Ημερομηνία κατά την οποία τα ελληνικά στρατεύματα θα έπρεπε να αποχωρήσουν, οπότε οι ρωμηοί θα ήταν στο έλεος των Οθωμανών. Και προφανώς, δεν μπορεί να είχε κανείς τη φιλοδοξία να καταλάβει ο ελληνικός στρατός την Τραπεζούντα! Ο καημός του Βενιζέλου ήταν να προστατέψει τους ληστές πετρελαίων της εποχής. Για αυτό και εγκαταστάθηκε ο στρατός στην περιοχή του Αφιόν Καραχισάρ και δεν βάδισε προς περιοχές όπου ζούσαν οι Έλληνες (Πόλη και Πόντο - δεν θα μπορούσε άλλωστε). Δεκάρα δεν έδιναν στην Ελλάδα για τους Έλληνες της Μ.Ασίας και του Πόντου, ο λαός, οι μάζες της εποχής, δεν ήξερε καν ότι υπάρχουν "πόντιοι". 
Άρα, η εκστρατεία ΔΕΝ έγινε για να προστατευθούν οι παππούδες μας. Έγινε για να προλάβουν να οργανωθούν οι δυτικοευρωπαίοι στο μέτωπο του Ιράκ, όπου λήστευαν τα πετρέλαια των Αράβων.

Η Ελλάδα τους έκανε πρόσφυγες λοιπόν και αναγκάστηκε να τους φιλοξενήσει, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις. Τους Αφγανούς, δεν τους κάναμε εμείς πρόσφυγες, δεν είναι το ίδιο.

Η ταύτιση λοιπών των μικρασιατών με τους ...Κογκολέζους, τους Σομαλούς, τους Μπαγκλαντεσιανούς κ.ο.κ., που ψάχνουν μια καλύτερη ζωή στην πλούσια και απελευθερωμένη Ευρώπη και δεν έρχονται εξαιτίας μαζικών σφαγών, είναι ατυχής.


Βασίλης Προκοπίδης
makpress