την αντιλαϊκή πολιτική που ακολούθησε αυτά τα χρόνια. Τονίζει ότι τα τσιτάτα του Μάρξ και του Λένιν που χρησιμοποιούν δεν μπορούν να ξεπλύνουν τις βρομιές του ΣΥΡΙΖΑ ενώ για τη συμφωνία των Πρεσπών λέει: «Διεύρυνση του ΝΑΤΟ είναι και η μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο, με νέες βάσεις από την Αλεξανδρούπολη ως την Κρήτη».
Χαρακτηρίζει επίσης τον αμερικανό πρέσβη, Τζέφρι Πάιατ «νέο Πιουριφόι» και την κυβέρνηση ότι ξεπλένει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
Τέλος, για την εικόνα του Κοινοβουλίου υπογραμμίζει ότι αναδύεται η μπόχα του πολιτικού συστήματος.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη:
Πώς θα χαρακτηρίζατε τα τέσσερα χρόνια της κυβέρνησης Τσίπρα;
Κατήφορο που δεν έχει πάτο, αλλά και πολυδιαφημισμένο μαθητικό “αγώνα δρόμου” στο γήπεδο του συστήματος της εκμετάλλευσης, με τη φανέλα κάποιων επιχειρηματικών ομίλων και ευρωατλαντικών σχεδιασμών για να “τρέξει” τα δικά τους συμφέροντα. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την τετράχρονη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που το κόμμα του κ. Τσίπρα δεν πήρε απλά τη σκυτάλη από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά έτρεξε όλη την κούρσα, θέλει να τελειώσει τη βρώμικη δουλειά και μάλιστα με καλές επιδόσεις ιδιαίτερα στην εξαπάτηση και τον εγκλωβισμό λαϊκών ανθρώπων.Το λένε με κάθε ευκαιρία η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ. Το γράφουν οι εκθέσεις της Κομισιόν, οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ μέχρι και η πρόσφατη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όπου οι ίδιοι οι Αμερικάνοι μιλάνε για τον “αφοσιωμένο τους εταίρο στην προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ εντός και εκτός της Ελλάδας”. Τα συμπεράσματα δικά σας, λέμε σε όλους όσοι εμπιστεύτηκαν το ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα κάνουν λογαριασμό και βλέπουν ότι το ταμείο είναι μείον.
Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι πρόκειται περί μιας αριστερής κυβέρνησης με κοινωνικές ευαισθησίες;
Ούτε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας εμπορευόταν την ελπίδα του λαού, των αριστερών ανθρώπων, των αγωνιστών, ούτε όταν υλοποιούσε τις καραμπινάτες νεοφιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές των μνημονίων, είχαμε την ψευδαίσθηση ότι η κυβέρνησή του ήταν “αριστερή με κοινωνικές ευαισθησίες”. Γιατί, τι να κάνουμε, στην πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο, τη στρατηγική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δεν χωράνε κοινωνικές ευαισθησίες.
Όμως θέλει πολύ θράσος, κάτι το οποίο περισσεύει στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, να βαφτίζεις κοινωνική ευαισθησία την κατάργηση του ΕΚΑΣ, τη μείωση των νέων συντάξεων με το νόμο Κατρούγκαλου. Θέλει πολύ θράσος να κάνεις σημαία σου την αύξηση του κατώτατου μισθού, ανασταίνοντας νόμο της ΝΔ, ο οποίος καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και ορίζει τον κατώτατο μισθό με υπουργική απόφαση. Όσο για το εφάπαξ κοινωνικό μέρισμα, το οποίο εξανεμίστηκε την ίδια στιγμή, τα σχολικά γεύματα τα οποία δεν χορταίνουν όλα τα πεινασμένα παιδιά, αυτά δεν είναι κοινωνική ευαισθησία. Είναι η κυνική ομολογία ότι “η φτώχεια μεγαλώνει και μεις δίνουμε κανένα ψίχουλο στην πιο ακραία μορφή της”.
Πως σχολιάζετε τη σπουδή της κυβέρνησης να διευρύνει το ΝΑΤΟ;
Προφανώς αναφέρεστε στη συμφωνία των Πρεσπών, η οποία βασικό στόχο είχε τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια και όχι την ανάγκη να λυθεί ένα πρόβλημα χρόνων ανάμεσα σε δύο γειτονικές χώρες, όπως κοροϊδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα ο κ. Τσίπρας θεωρεί τις Πρέσπες “συμφωνία πιλότο” και για το Κυπριακό. Δηλαδή αυτοί που υπέθαλψαν την τουρκική εισβολή και ανέχονται εδώ και 45 χρόνια την τουρκική κατοχή, είναι παράγοντες μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού!Τι άλλο θα ακούσουμε; Διεύρυνση του ΝΑΤΟ είναι και οι αποφάσεις που έχει υπογράψει ο κ. Καμμένος ως υπουργός Άμυνας, ο κ. Κοτζιάς ως υπουργός Εξωτερικών. Σας θυμίζω τις αποφάσεις ουσιαστικά πολεμικής προετοιμασίας απέναντι στη Ρωσία, ακόμα και την απόφαση για το πρώτο πυρηνικό πλήγμα. Όλες έχουν την υπογραφή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Διεύρυνση του ΝΑΤΟ είναι και η μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο, με νέες βάσεις από την Αλεξανδρούπολη ως την Κρήτη. Κι όλα αυτά βέβαια δεν γίνονται για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, υπηρετούν αυτό που ο κ. Τσίπρας είπε στη Βουλή, “περί ηγετικού ρόλου”, στόχο με τον οποίο δεν διαφωνεί η ΝΔ και τα άλλα κόμματα. Βέβαια εννοούν την αναβάθμιση της εγχώριας άρχουσας τάξης, με την αναζήτηση νέων πεδίων κερδοφορίας.
Κι αυτός ο στόχος, αντικειμενικά κουβαλάει την εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, σε ένα ασταθές περιβάλλον διεθνώς και στην περιοχή.
Γιατί κατά τη γνώμη σας στον ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν να εμπλέκουν στις αναφορές τους τον Μαρξ και τον Λένιν;
Δεν θα ήθελα να σας απαντήσω ότι ο Τσίπρας συχνά-πυκνά παθαίνει “Παπαγγελή”, όπως έλεγε και το σατιρικό σποτάκι της ΚΝΕ. Κάθε φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει μια αντιλαϊκή επιλογή και νοιώθει να στριμώχνεται από τους ψηφοφόρους του, ξεφουρνίζει και ένα τσιτάτο του Μαρξ και του Λένιν, συνήθως άσχετο και διαστρεβλωμένο, στην προσπάθειά του να ρίξει στάχτη στα μάτια των αριστερών, προοδευτικών ανθρώπων που τον στήριξαν.Ο Μαρξ και ο Λένιν δεν προσφέρονται για να ξεπλύνει ο ΣΥΡΙΖΑ τις πολιτικές βρωμιές του. Γι’ αυτό, επειδή έχουν καταντήσει γελοίοι, καλά θα κάνουν να ψάξουν αλλού για πλυντήριο.
Πώς θα σχολιάζατε τη δραστηριότητα του Αμερικανού πρέσβη στα ελληνικά πολιτικά δρώμενα;
Τέτοιο υπερδραστήριο Αμερικανό πρέσβη είχαμε να δούμε από την εποχή του σχεδίου Μάρσαλ. Ο Τζ. Πάϊατ, ως ένας άλλος Πιουριφόι, σουλατσάρει παντού, σε υπουργεία, δημαρχεία, περιφέρειες, πανεπιστήμια, αλλά και σε γραφεία πολιτικών κομμάτων.Προωθεί και επιβλέπει αυτοπροσώπως πως υλοποιούνται οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ στη χώρα μας και σε ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων, από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, για την οποία βέβαια, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, λέει τα καλύτερα. Λογικό. Πού θα βρουν καλύτερο σύμμαχο οι ΗΠΑ;
Μετά το ξέπλυμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, δια στόματος Τσίπρα στην συνάντηση με τον Τράμπ, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει εργολαβία δουλειά των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και την τρέχει. Γι’ αυτό και ο Αμερικανός πρέσβης “στάζει μέλι” για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πότε τη λέει “γεωπολιτικό μεντεσέ”, πότε “προτιμώμενο εταίρο”. Βέβαια ξαναλέμε στους πρόθυμους κύριους του ΣΥΡΙΖΑ “οι μεντεσέδες σκουριάζουν κι όταν σκουριάζουν τους πετάνε στα σκουπίδια”.
Πότε βλέπετε εκλογές και γιατί;
Ανεξάρτητα από το τι θα επιλέξει ο κ. Τσίπρας, με κριτήριο τις λιγότερες δυνατές απώλειες για το κόμμα του, είμαστε στα γεμάτα σε προεκλογική περίοδο. Έτσι κι αλλιώς έχουμε εκλογικές μάχες, πολλές κάλπες το Μάη. Άρα, με ένα ενιαίο κριτήριο, να δοθεί ενιαία απάντηση στην ενιαία επίθεση, που δέχεται ο λαός μας. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού, στη βουλή, στην ευρωβουλή, σε δήμους και περιφέρειες.Δηλαδή, ποιος είναι ο εκλογικός στόχος του ΚΚΕ;
Ο στόχος για ισχυρό ΚΚΕ παντού είναι ενιαίος για όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Με αυτή την έννοια, στις εκλογικές αναμετρήσεις που είναι μπροστά μας, δίνουμε τη μάχη για να βρεθεί το ΚΚΕ όσο πιο ψηλά γίνεται σε όλες τις κάλπες. Αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να κάνει την πραγματική διαφορά, που έχει ανάγκη ο λαός και ο τόπος. Γιατί είναι το μόνο που δεν μπορεί να διαβαστεί αλλιώς.Η ενίσχυση του ΚΚΕ εκφράζει ατόφια τη δυσαρέσκεια του λαού απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και πριν της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Εκφράζει την αντίθεση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, στους οποίους πρωτοστατεί η κυβέρνηση κι ακολουθούν και τα άλλα κόμματα. Εκφράζει την γνήσια αντίθεση στην ΕΕ, γιατί συνδέει την αποδέσμευση με ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία. Και το πιο σημαντικό, μπορεί να πετάξει την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή απ’ την τρίτη θέση, την ίδια ώρα που όλοι οι άλλοι παίζουν πολιτικά παιχνίδια με την ακροδεξιά. Θα είναι για το συμφέρον του λαού και της χώρας να αναδειχτεί το ΚΚΕ στην τρίτη θέση, όσο πιο ψηλά γίνεται.
Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι το κοινοβούλιο έχει ευτελιστεί τόσο πολύ;
Μιλάτε προφανώς για τη μπόχα που αναδύεται από το σάπιο πολιτικό σύστημα, όπου τελευταία “χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα” με τα αλισβερίσια, τις μεταγραφές, τα αλληλοκαρφώματα ανάμεσα σε κόμματα και βουλευτές. Μαλώνουν μόνο για το ποιος είναι πιο ικανός να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας. Το έργο το έχουμε ξαναδεί, θα πει κάποιος. Αυτό που δεν έχουμε ξαναδεί είναι η νέα βερσιόν, βουλευτές να μεταπηδούν στο κυβερνητικό κόμμα. Μέχρι τώρα την αντίθετη διαδρομή ξέραμε. Ε, αν κι αυτό δεν είναι απόδειξη της στήριξης του συστήματος στο ΣΥΡΙΖΑ, τότε τι είναι; Αυτές οι μετατοπίσεις είναι εντός των τειχών της αντιλαϊκής πολιτικής, όποια εκδοχή κι αν υπηρετεί αυτή.Μια ματιά να ρίξει κανείς στη Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές και στη σημερινή, θα δει ότι το μόνο σταθερό κόμμα είναι το ΚΚΕ. Σταθερά απέναντι από το κεφάλαιο και την εξουσία του, σταθερά απέναντι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, σταθερά προσηλωμένο στα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα. Πραγματική πρόοδος, ριζοσπαστισμός, θα ήταν η μετακίνηση και η συστράτευση με το ΚΚΕ, πρώτ’ απ’ όλα μέσα στους αγώνες, αλλά και στις ερχόμενες εκλογικές μάχες.
Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε διάφορες “μεταγραφές” από το ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΚΕ. Διάβασα για τον Μηλιό, ο οποίος ήταν υπεύθυνος του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, την Αγλαΐα Κυρίτση, η οποία είχε εκλεγεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Τι διαφορετικό έχουν αυτές οι “μεταγραφές”;
Ο καθένας καταλαβαίνει τι σημαίνει φεύγω από το κόμμα με το οποίο εκλέχτηκα, κρατάω την έδρα μου και την αθροίζω στην κυβερνητική πλειοψηφία και τι σημαίνει διαφωνώ και παραιτούμαι, παραδίνω την έδρα και δεν παίρνω μέρος σε παζάρια και αλισβερίσια. Το έχω ξαναπεί: Στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ δεν θα παίρναμε κανέναν βουλευτή άλλου κόμματος, χωρίς αυτός πρώτα να έχει παραιτηθεί.Όλοι όσοι προσεγγίζουν το Κόμμα μας και είναι πολλοί αυτοί που προέρχονται από το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΛΑΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν θυμήθηκαν προεκλογικά το ΚΚΕ. Είναι άνθρωποι που εκτιμούν τη σταθερότητα, τη συνέπεια, τις θέσεις μας και παρά τις διαφωνίες τους μαζί μας πιστεύουν ότι τώρα πρέπει να στηριχτεί το ΚΚΕ, η μοναδική δύναμη αντίστασης και προοπτικής. Εμείς σε όλους και όλες που απογοητεύτηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, σε όσους νιώθουν αριστεροί, έχουμε κρατήσει θέση δίπλα μας, έχουμε κρατήσει θέση στο κίνημα, στους αγώνες, στις όμορφες μάχες της επόμενης μέρας για το λαό μας.
Υπάρχουν λύσεις για τα κόκκινα δάνεια πέραν των λύσεων που προτείνουν οι θεσμοί;
Με την επίκληση του κινδύνου για μια νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά και με τον εκβιασμό του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας, πιέζουν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά για να πληρώσουν τα δάνειά τους. Η όλη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης δεν σχεδιάζεται με σκοπό την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, τα οποία συν τις άλλης υφίστανται μια πρωτοφανή φοροεπιδρομή, αλλά με το πώς θα απαλλαγούν οι τράπεζες από το βρόγχο των λεγόμενων “τοξικών” δανείων και το πώς θα θωρακίσουν την κεφαλαιοποίησή τους.Οι προτάσεις που έχουμε καταθέσει ως ΚΚΕ κινούνται στην κατεύθυνση της πλήρους προστασίας των στεγαστικών αναγκών της λαϊκής οικογένειας, της απαγόρευσης των καταναγκαστικών πράξεων σε βάρος της, τόσο για τα στεγαστικά, όσο και για τα επαγγελματικά και αγροτοκτηνοτροφικά δάνεια, το κούρεμα των τόκων και πανοτοκίων, καθώς και μεγάλου μέρους του οφειλόμενου κεφαλαίου τους. Αυτά θα ήταν πραγματικά μέτρα προστασίας των υπερχρεωμένων λαϊκών οικογενειών.
Το ΚΚΕ γιατί στηρίζει Μαδούρο;
Το ΚΚΕ στηρίζει το δικαίωμα του λαού της Βενεζουέλας να κατευθύνει αυτός τις εξελίξεις στη χώρα του, να υπερασπίζεται τα συμφέροντά του, να εκλέγει την ηγεσία της χώρας του. Ο Μαδούρο είναι ο εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας και ο λαός της είναι ο μόνος αρμόδιος να επιλέξει ποιον πρόεδρο και ποια κυβέρνηση θα έχει. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει και να υποδεικνύει σε ένα λαό τι πρέπει να γίνει, όσο κι αν διαφωνεί με την οικονομική, κοινωνική ή εξωτερική πολιτική μιας κυβέρνησης ή ενός Προέδρου.Κι εδώ περισσεύει η υποκρισία των ΗΠΑ, της ΕΕ, άλλων κρατών, σε σχέση με τη στάση τους απέναντι σε άλλες ηγεσίες. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι αυτή την ώρα που μιλάμε ο Τραμπ, ο “διαβολικά καλός” φίλος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο προσπαθεί να επιβάλλει τη μαριονέτα του τον Γκουαϊδό, αλλά και προετοιμάζει ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση στη Βενεζουέλα, μαζί με τις σύμμαχες κυβερνήσεις τους στη Λατινική Αμερική και την ΕΕ. Και με την ευκαιρία, ακόμα ψάχνουμε για μια έστω δήλωση καταδίκης των ΗΠΑ από τα λαλίστατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία όχι μόνο δε βγάζουν τσιμουδιά για τον Τράμπ, αλλά η κυβέρνησή τους στηρίζει και την ΕΕ στην προσπάθειά της να επέμβει κι αυτή στα εσωτερικά της Βενεζουέλας. Το “δείξε μου το φίλο σου να πω ποιος είσαι”, ταιριάζει γάντι στο ΣΥΡΙΖΑ, που από τη μια ταυτίζεται με τις ΗΠΑ και από την άλλη το παίζει φίλος με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας.
