Βόρεια Μακεδονία είναι το Κιλκίς.
Στο Κιλκίς έγινε η φονικότερη μάχη του ελληνικού στρατού τον 20ο αιώνα.
Η Μάχη του Κιλκίς – Λαχανά στις 19- 21 Ιουνίου 1913.
Περίπου 9000 Έλληνες στρατιώτες νεκροί.
Περίπου 7000 Βούλγαροι στρατιώτες νεκροί.
Περίπου 6000 Βούλγαροι στρατιώτες αιχμάλωτοι.
Υπολογίστε πόσοι σκοτώθηκαν. 16.000 νεκροί συνολικά, δια 3 ημέρες δια 12 ώρες πόλεμου την ημέρα = 450 νεκροί την ώρα!
Συγγνώμη, γείτονες της χώρας βορείως της Βόρειας Μακεδονίας. Εσείς τότε δεν υπήρχατε – ή μάλλον υπήρχατε, αλλά οι παππούδες σας πολεμούσαν στο πλευρό των Βουλγάρων.
Νίκησε λοιπόν ο ελληνικός στρατός!
Το Κιλκίς είναι βορειότερα από τη Φλώρινα, απλά κάπως πιο ανατολικά.
Λίγο πιο βόρεια από το Κιλκίς, αλλά στον οριζόντιο άξονα που περνάει από τη Φλώρινα, είναι το Μοναστήρι.
Το Μοναστήρι βρίσκεται στο ίδιο ύψος (ή ίσως και ελάχιστα πιο νότια), από τη λίμνη Δοϊράνη, που είναι το φυσικό σύνορο του νομού Κιλκίς με την γείτονα χώρα.
Η Αχρίδα λίγο πιο δυτικά από το Μοναστήρι. Πολύ κοντά του.
Κάπου εκεί, τελειώνει και η Μακεδονία προς βορρά. Δεν έχει άλλο. Ποτέ δεν είχε.
Η πόλη των Σκοπίων είναι τόσο πιο βόρεια από το Μοναστήρι όσο πιο βόρεια είναι η Θεσσαλονίκη από τη Λάρισα. Μάλιστα, μέχρι το 1913 ήταν η πρωτεύουσα του βιλαετίου του Κοσσυφοπεδίου! Σιγά σιγά έτσι όπως το πάνε οι γείτονες βορείως της Βόρειας Μακεδονίας, αλλά και οι εν Ελλάδι ανιστόρητοι, θα βγάλουν Μακεδονία και τη Ρουμανία.
Στις πεδιάδες του Κιλκίς ανθούν κατακόκκινες παπαρούνες!
Ο θρύλος λέει ότι συμβολίζουν το αίμα που χύθηκε.
Το ίδιο λουλούδι βγαίνει και στα πεδία μεγάλων μαχών του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Κάθε Νοέμβριο στο Ηνωμένο Βασίλειο γιορτάζουν τη λήξη του πολέμου φορώντας μία παπαρούνα στο πέτο.
Στείλτε παρακαλώ 151 παπαρούνες στη Βουλή την Τετάρτη το βράδυ.
Να θυμίσουν ή να διδάξουν στους εκπροσώπους μας τι συνέβη εκεί.
Κατάγομαι από το Κιλκίς, της βορείου Μακεδονίας.
Δεν υπογράφω. Ούτε οι 9000 νεκροί υπογράφουν.
Υπογράψτε μόνοι σας και όνειρα γλυκά.
Υστερόγραφο: Η μοίρα της Βορείου Μακεδονίας κρίθηκε στο Κιλκίς το 1913. Η Ελλάδα την κέρδισε. Πήρε τα εδάφη. Αυτές τις ημέρες θα χάσει όλα τα άλλα: το όνομα, τον αυτοπροσδιορισμό, την ταυτότητα. Επειδή τα εγγόνια των ηττημένων ζήτησαν το όνομα ως εθνότητα ενώ για μας είναι μόνο γεωγραφικό όνομα. Ανατρέπεται η Ιστορία. Ανατρέπονται οι Διεθνείς Συνθήκες. Ανατρέπεται η Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Μας κάνουν το άσπρο μαύρο και μας λένε ότι πρέπει να τους αναγνωρίσουμε λες και άφησε κάποια εκκρεμότητα το Βουκουρέστι. Ψέμα. Δεν άφησε τίποτα άλυτο. Τα έλυσε όλα. Δεν συμβαδίζει με την Συνθήκη του 1913 η Συμφωνία του 2018. Την ανατρέπει.
Αντίβαρο
http://www.antibaro.gr/article/21701
