ισχύει για όλες τις ψυχές ανεξαιρέτως.
Η ανάλυσή μας αφορά στη συμπεριφορά των γήινων όντων που πλημμυρισμένα από πάθη και ατέλειες χτίζουν καριέρες και αφηγήματα, όταν ο εκλιπών αδυνατεί πλέον να απαντήσει ή οι οικείοι του, για λόγους που δεν ενδιαφέρουν αυτή τη στιγμή.
Εξηγούμαστε:
Κοινωνιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει για παράδειγμα το πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ – μνημονιακός υπουργός, που εκθειάζει το έργο του Κων/νου Μητσοτάκη. Είναι ο τύπος που πούλησε ως πολιτικό προϊόν την πλούσια (με ξένα δανεικά) παροχολογία του Παπανδρεϊσμού και τώρα στα χρόνια του Μνημονίου βρίσκει συναρπαστική την προ 25 ετών και βάλε προτεινόμενη μεταρρύθμιση του εκλιπόντος, που ο ίδιος τότε τον χαρακτήριζε νεοφιλελεύθερο, ανάλγητο και πολιτικό εξαρτημένο από τα συμφέροντα.
Κοινωνιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ελαφρών ή καθόλου ηθών, παράφρων ακροδεξιός, που έζησε στιγμές (και) αυτός Μνημονιακής δόξας ως υπουργός στο πλευρό του Παπαδήμου και του Σαμαρά και που όμως στον προηγούμενό του βίο έχτισε προφίλ επάνω στις ύβρεις κατά των τζακιών και των «οικογενειών» που ρήμαξαν τη χώρα.
Πολλές οι γραφικότητες και οι γραφικές πολιτικές καρικατούρες που ξεδιάντροπα παρήλασαν στα κανάλια ή κυριολεκτικά βίασαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσπαθώντας να ταυτιστούν με τον πολιτικό ρεαλισμό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που όμως τα προηγούμενα χρόνια πολέμησαν ανήκοντες σε άλλα στρατόπεδα.
Όλοι αυτοί σήμερα, προσπαθούν να ξεπλύνουν και να αναστήσουν το Μνημονιακό τους πρόσωπο που περνά μέσα από τις λέξεις «λιτότητα, μέτρο, σύνεση, μεταρρύθμιση» που είχε κάποτε ως σημαία του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, βλέποντας τότε, ότι το σαθρό κράτος του Ανδρέα Παπανδρέου θα είχε μία τραγική κατάληξη για την Ελλάδα.
Όλοι αυτοί οι πολιτικά άθλιοι, σήμερα, παραμένουν υβριστές του Κώστα Καραμανλή (και των υποστηριχτών του) γιατί τον αντιλαμβάνονται ως μόνο ικανό παίχτη (ευρύτατα κοινωνικά αποδεκτό) να γυρίσει την παρτίδα και να χαλάσει την Μνημονιακή εξάρτηση. Γιατί, δεν μπορεί κανείς να καταλάβει, πώς αυτοί οι Μνημονιακοί υπάλληλοι υμνούν τις αλήθειες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και υβρίζουν τις αλήθειες ή χλευάζουν τον πατριωτισμό του Κώστα Καραμανλή. Αν όμως ο Κώστας Καραμανλής δήλωνε λάτρης του Μνημονίου ή των «νταβατζήδων» σίγουρα θα άλλαζαν γνώμη.
Δεν μπαίνουμε στον κόπο να αναφερθούμε στις ιστορίες και τα κοσμητικά επίθετα που ακολουθούσαν όλη την οικογένεια Μητσοτάκη από τους σημερινούς όψιμους Μητσοτακικούς. Τα βίντεό τους βρίσκονται όλα στο διαδίκτυο.
Ζούμε τον απόλυτο πολιτικό σουρεαλισμό. Ζούμε την πιο άγρια εποχή λαϊκισμού.
Το Μνημόνιο πέθανε με τον Τσίπρα για μερικούς μήνες και αναστήθηκε μετά το πέρας της λεβέντικης διαπραγμάτευσης. Πιο άγριο, πιο λυσσαλέο, κατασπαράζει περιουσίες και ψυχές στο διάβα του.
Το πολιτικό διεφθαρμένο σύστημα, αντιλαμβάνεται πως για να παραμείνει στην εξουσία, πρέπει να γίνει υπάλληλος των δανειστών και ποια καλύτερη ευκαιρία από το θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να ξεπλυθεί μέσα από κουβέντες και έννοιες άγνωστες και να λειτουργήσει ως νέα σχολή του Σικάγο με έδρα την Αθήνα και να κρατηθεί επάνω στο άρμα του υιού του εκλιπόντος που και αυτό ακολουθεί πιστά τις Γερμανικές γραμμές.
Η Μνημονιακή παλιγγενεσία, που βρίσκει στρατιώτες και στο χώρο της λεγόμενης αριστεράς – γιατί το είδαμε και αυτό, οι νεοκυβερνήτες να υποκλίνονται στο συστημικό ρεαλισμό του πρώην πρωθυπουργού – θα έχει άδοξο τέλος.
Η σωτηρία της Ελλάδας δεν περνά μέσα από τη σωτηρία των αριθμών αλλά των ανθρώπων. Γιατί όταν σωθούν οι αριθμοί των ολίγων δεν θα υπάρχουν ούτε οι υπηρέτες. Οι αριθμοί δεν κάνουν επανάσταση, οι άνθρωποι ναι.
Το παραμύθι του όψιμου Μητσοτάκισμού έχει ένα Δράκο! Και λέγεται Αντώνης Σαμαράς. Όλοι αναφέρουν πως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν κατάφερε να συνεχίσει το έργο του. Κανείς όμως δεν λέει (εκ των όψιμων) ποιος έκοψε το δρόμο του, ποιος έστειλε την Ελλάδα στα χέρια και πάλι του άρρωστου ΠΑΣΟΚ που βύθισε περαιτέρω την Ελλάδα στα σκάνδαλα και τη διαφθορά. Εκεί περίεργα σταματά η ιστορία. Κανείς δεν λέει ποιος για χάρη συμφερόντων – ΟΤΕ – έριξε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Γιατί; Η απάντηση είναι εύκολη. Γιατί ο Αντώνης Σαμαράς έγινε και αυτός Μνημονιακός πρωθυπουργός υπηρετώντας πιστά το Μνημόνιο και το λαϊκισμό.
Εκεί είναι που ξεβρακώνονται ξεδιάντροπα οι όψιμοι Μητσοτακικοί.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί, δεν υπάρχει Ελληνικό πατριωτικό ρεαλιστικό σχέδιο σωτηρίας. Το σύστημα, προσπαθεί να κρατηθεί στο Μνημονιακό τρένο του πόνου για τους πολλούς. Εκεί επάνω γίνονται πολλά εθνικά εγκλήματα.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος, τονίζει πως οι αποφάσεις του Eurogroup δεν έχουν Ευρωπαϊκή νομιμοποίηση, γιατί το όργανο αυτό είναι άτυπο και μη θεσμοθετημένο.
Η δυναμική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και συντάγματος, καταλύονται από ένα άτυπο όργανο, που οι Μνημονιακές κυβερνήσεις υπηρετούν καταχρηστικά. Και όλο αυτό το έκτρωμα, θέλει το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ να αθωώνεται ως το έσχατο άλλοθι για το άνευ όρων ξεπούλημα της πατρίδας.
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Συνεχίζουμε την αφύπνιση.
ΦΩΣ!!!
«Ο Κεντροδεξιός»
https://kentrodexios.wordpress.com
