Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης (...στις επάλξεις ξανά)
Ποιος να μου το ΄λεγε σύντροφοι ότι η αριστερά της προόδου θα ξεφτιλιζόταν τόσο γρήγορα;
Ποιος να μου το ΄λεγε ότι ο σύντροφος Αλέξης θα ήταν....
τόσο γυμνός, ώστε να υποκύψει αμαχητί στον άνισο αγώνα ενάντια σ’ αυτούς που γνώριζε από καιρό πως ήθελαν να τον καταργήσουν εφαρμόζοντας στην πράξη τη θεωρία της «αριστερής παρένθεσης»;
Ποιος να μου το ΄λεγε ότι θα υπήρχαν αριστεροί της προόδου που θα διαλαλούσαν ότι δεν ψηφίζουν ως απαράδεκτα τα νομοσχέδια που φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνησή τους, αλλά έχουν εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή τους;
Θεέ μου, τί άλλο θα δούνε τα ματάκια μου και θ‘ ακούσουνε τ’ αυτάκια μου;
Άκουσα και κάποια κ. Καββαδία που με ενημέρωσε ότι η ενότητα είναι «ταυτοτικό» στοιχείο του ΣΥΡΙΖΑ [αυτό το «ταυτοτικό» με καράφλιασε]. Σύντροφοι συνταξιούχοι ή εν ενεργεία υπάλληλοι του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα που έχετε καταλάβει βουλευτικές έδρες ή υπουργικούς θώκους ή θέσεις Διοικητών Οργανισμών κ.λπ., ποιος να μου το ΄λεγε ότι είσθε κατ’ εικόνα και ομοίωση όλων των προηγουμένων κυβερνήσεων; Με το ψέμμα στα χείλη και τη δικαιολογία στη γλώσσα, για να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα.
Ποιος να μου το ΄λεγε ότι και σεις θ’ αρχίζατε τις παράνομες δαπάνες, τις οποίες οσονούπω θα νομιμοποιήσετε με αθώες διαταξούλες στο Πλυντηροβούλιο, όπως έκαναν οι προηγούμενοι, αλλά ήδη κάνατε και σεις στο ολιγόμηνο διάστημα της διακυβέρνησής σας;
Ποιος να μου το ΄λεγε ότι θα διορίζατε και σεις τα δικά σας παιδιά, όπως έκαναν οι προηγούμενοι;
Ποιος να μου τόλεγε ότι θα πλάνταζαν χαιρέκακα στα γέλια ο Ντέπιουτης και ο Τόνι και ο Άδωνις και όλα τα καλά παιδιά με τα αριστερά καμώματα της πλάκας;
Αφού είδατε ρε παλληκάρια ότι ο καπιταλισμός είναι ανελέητος και θέλει να γονατίσει πάντα αντιφρονούντα, σε κάθε δε περίπτωση «Ανήκομεν εις την Δύσιν», γιατί δεν παραιτείσθε καταγγέλλοντας το παιχνίδι των αγορών και των ντόπιων λακέδων τους με διευθύνσεις και ονόματα; Αυτό είναι η ελάχιστη υποχρέωσή σας, αντί να παίζετε παιχνιδάκια με ψήφους εμπιστοσύνης και εκλογές και λοιπά φληναφήματα.
Αυτό που αναλάβατε εκεί εις το Αμέρικα το φέρατε εις πέρας.
Και επειδή είσαστε βαμμένοι στην κόκκινη παπάρα, δεν μπορείτε και να κοκκινίσετε από ντροπή. Χαμένα κορμιά!
Όσο για σένα ρε Πάνο, θυμάμαι πάντα «Το δε θα σας προδώσω ποτέ!» και το «Αν μειωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες ή αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά θα τον ρίξω». Βέβαια, δεν ήταν comme il faut αυτό το «θα τον ρίξω». Το σωστό θα ήταν «θα αποσύρω τη στήριξή μου στην κυβέρνηση», αλλά δεν πειράζει. Βέβαια μου πέρασε προς στιγμήν από το μυαλό ότι λέγοντας «θα τον ρίξω» ίσως να εννοούσες «θα στον ρίξω» ή «θα τον ρίξω σε σας». Και τελικά έτσι είναι, αλλά δεν ήθελα να πιστέψω ότι θα μου τον έριχνες.
Φαντάζομαι τί έχει να γίνει, όταν θ’ αρχίσουν να σκάνε τα δικά σας σκάνδαλα το ένα πίσω από το άλλο. Διότι τώρα είμαι βέβαιος ότι δεν διαφέρετε σε τίποτε από τους άλλους. Όλοι οι πολιτικοί μία μούρη. Άρα, γιατί να μην έχετε και σεις βάλει το χέρι στο μέλι;
Σωτήριος Καλαμίτσης – κατ’ εξακολούθηση και εις το διηνεκές [;] εθνικώς αναξιοπρεπής
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος και δραχμολάγνος, καθημερινός γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου Όρους [Μεγάλη η Χάρη της]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου