Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Η αριστερά, λέει, διαθέτει άλλο ήθος, εξ ου και μόλις ανήλθε στην εξουσία ξέχασε όσα επρέσβευε και ακολούθησε την πεπατημένη των άλλων δυνάμεων που δεν έχουν αυτό το άλλο ήθος. Διερωτώμαι, λοιπόν, ευλόγως αν υπάρχει ......
δεξιό ή αριστερό ήθος, ενώ είχα εδραία την πεποίθηση ότι το ήθος είναι ένα και μοναδικό. Μονοσήμαντο. Είναι οι αρχές ευθύτητος και εντιμότητος που ακολουθεί κανείς στη ζωή του με σταθερότητα χωρίς να παρεκκλίνει αναλόγως των περιστάσεων είτε δεξιός είναι είτε αριστερός.
Αυτά σκεφτόμουν καθώς διάβαζα την ανακοίνωση του κ. Μητρόπουλου, επιφανούς πρώην στελέχους του ΠΑΣΟΚ και νυν του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο προβάλλουν εντόνως και επί σειρά ετών όλα τα ΜΜΕ. Ανακοίνωση σχετική με την «περιπέτειά» του με τις φορολογικές Αρχές.
Γράφει ο εντιμότατος κ. Μητρόπουλος:
«Σύμφωνα με το υπ' αριθ. 1453/2015 Πρακτικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και την υπ' αριθ. 525/23-3-2015 Γνωμοδότησή του, .. η φορολογική μου υπόθεση είναι παραγεγραμμένη προ πολλών ετών.
Σύμφωνα με την υπ' αριθ. 677/2015 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθήνας (προδικαστική) και την υπ' αριθ. 3752/2015 (τελεσίδικη), το πρόστιμο που μου επεβλήθη για δικηγορική αμοιβή που εισέπραξα προ 16 ετών (1999) στο εξωτερικό, εκτός από παραγεγραμμένο, κρίθηκε (σχεδόν στο σύνολό του) και στην ουσία παράνομο, επειδή ήδη είχα νομίμως και πλήρως φορολογηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3259/2004 («επαναπατρισμός κεφαλαίων»).»
Επί της ουσίας τίποτε. Η παραγραφή αποτελεί την ασπίδα του ηθικού και άμωμου στελέχους της Αριστεράς. Όπως αποτέλεσε την ασπίδα και του Άκη, ο οποίος δήλωσε δικαιωμένος, όταν το δικαστικό Συμβούλιο απεφάνθη ότι τα ανομήματά του είχαν παραγραφεί ελέω άρθρου 86 του Συντάγματος. «Αφού κάθε απαίτηση του ελληνικού Δημοσίου έχει παραγραφεί, γιατί με ταλαιπωρείτε;» αναρωτιέται ο κ. Μητρόπουλος. Γιατί δεν με αποδίδετε ως λευκή περιστερά εις το εκλογικόν σώμα; Ούτε, βεβαίως, μας εξηγεί τί σημαίνει το «σχεδόν στο σύνολό του» το πρόστιμο κρίθηκε παράνομο. Δηλαδή, το θέμα είναι ποσοτικό και όχι ποιοτικό; Το ζήτημα είναι αν το πρόστιμο έπρεπε να είναι Χ και όχι 10Χ; Θεωρεί, επίσης, ότι με τον νόμο Αλογοσκούφη επανεπάτρισε την αμοιβή που είχε κατατεθεί στο εξωτερικό φορολογηθείς σχετικώς με τον ευνοϊκό αυτόν νόμο. Και ο Καραβέλας της Siemens είχε επαναπατρίσει τις μίζες του, εξ ου και διεμαρτύρετο που τον διώκουν.
Παλαιότερα είχαν περιπέτειες με τις φορολογικές Αρχές και οι κ.κ. Χαΐκάλης και Καπερνάρος. Ψέλλισαν κάποιες δικαιολογίες, αλλά πέρα τούτου ουδέν.
Όλοι αυτοί είναι που μιλούσαν για τη λίστα Lagarde και τους φοροδιαφεύγοντες μεγαλόσχημους.
Τελικά και το ήθος έχει αποχρώσεις. Και είναι πολλές. Δεξιό, αριστερό, αριστεροδέξιο, δεξιοαριστερόστροφο, κεντροδεξιό κ.λπ. Όπως και οι τσέπες. Βαθειές, ρηχές, πολύ βαθειές κ.λπ.
Πάντως ο κ. Μητρόπουλος δεν έχει πει ακόμη ούτε μία λέξη για το γεγονός ότι και με δικαστική βούλα έχει το στίγμα του «υπεξαιρέτη»*.
Σωτήριος Καλαμίτσης – κατ’ εξακολούθηση και εις το διηνεκές [;] εθνικώς αναξιοπρεπής
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος και δραχμολάγνος, καθημερινός γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου Όρους [Μεγάλη η Χάρη της]
*Αριθμός 925/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση ……….. για να δικάσει μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Αλέξη Μητρόπουλου του Παναγιώτου,…, …Εκδόθηκαν οι αποφάσεις:…. και 9721/2005 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί ο αναιρεσείων ….. με την υπ’ αριθ. 9721/2005 απόφαση του Εφετείου Αθηνών έγιναν δεκτά τα ακόλουθα…: «Οι διάδικοι είναι δικηγόροι Αθηνών και διατηρούν ανεξάρτητα δικηγορικά γραφεία. ……… Στις 8-4-1995 απεβίωσε ο επιχειρηματίας …. .., καταλείποντας ως μόνους εξ αδιαθέτου κληρονόμους του τη μητέρα του … και τα δύο αδέλφια του ….. … Τα πρώτα έτη οι σχέσεις των τριών κληρονόμων του θανόντος δεν παρουσίασαν προβλήματα. Ωστόσο από τα μέσα του 1998 άρχισαν να δημιουργούνται μεταξύ τους και κυρίως μεταξύ των δύο αδελφών προστριβές με αφορμή τον τρόπο διαχειρίσεως της κληρονομιάς εκ μέρους του …. ….. επέδωσαν στον … έγγραφη δήλωση…, με την οποία αυτές τον καλούσαν να τους παραδώσει την αναλογία τους από τις μετοχές όλων των εταιρειών, που είχε συστήσει ο θανών, να τις καταστήσει συνδικαιούχους σε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς του θανόντος και να τους αποδώσει λογαριασμό για τη μέχρι τότε διαχείριση της κληρονομιάς. Μετά την επίδοση της δήλωσης αυτής ο ….. απευθύνθηκε στον εφεσίβλητο – εναγόμενο,…, καθώς και στο δικηγόρο ... και τους ζήτησε να διερευνήσουν, αν υπήρχε δυνατότητα συμβιβαστικής επίλυσης των περιουσιακών τους διαφορών με τους άλλους δύο κληρονόμους… ανέθεσε προφορικά στον εφεσίβλητο – εναγόμενο, στον εκκαλούντα – ενάγοντα και στον ...να χειρισθούν από κοινού την επίλυση των κληρονομικών τους διαφορών με τον …………… και όχι αποκλειστικά στον εφεσίβλητο – εναγόμενο, όπως ισχυρίζεται αυτός, …., έναντι κοινής αμοιβής 3.000.000 δολαρίων…… και οι τρεις δικηγόροι συνεργάστηκαν πράγματι μεταξύ τους για την επίτευξη συμφωνίας συμβιβαστικής επιλύσεως της διαφοράς των παραπάνω κληρονόμων, .., σε όλα σχεδόν τα στάδια των διαπραγματεύσεων, των συναντήσεων και των διακανονισμών με τους δικηγόρους του….. που ακολούθησαν, την ανάθεση της εντολής σ’ αυτούς, παρευρίσκονταν και οι τρεις αυτοί δικηγόροι .…..Ο ισχυρισμός του εφεσίβλητου – εναγομένου ότι η … ανέθεσε αποκλειστικά σε αυτόν τη διεκπεραίωση της υποθέσεώς της, δεν αποδείχτηκε ότι είναι βάσιμος ουσιαστικά, …… Αυτή πήγε πράγματι στο γραφείο του εφεσίβλητου – εναγομένου, όπου την περίμεναν και οι τρεις δικηγόροι, οι οποίοι προηγουμένως είχαν συζητήσει και είχαν αποφασίσει ….., να απαιτήσουν ως αμοιβή και των τριών το ποσό των 3.000.000 δολαρίων Η.Π.Α. συνολικά. Το ποσό αυτό της αμοιβής τους το ανακοίνωσε στην … ο εφεσίβλητος – εναγόμενος, ενεργώντας για λογαριασμό και των άλλων δύο συναδέλφων του. ………… ο εφεσίβλητος – εναγόμενος επικοινώνησε με την …. και της ζήτησε να καταβάλλει και στους τρεις δικηγόρους της ένα μέρος της αμοιβής τους, που είχαν συμφωνήσει. Προς τούτο ……… παρέδωσε …… τους αριθμούς πέντε τραπεζικών λογαριασμών σε τράπεζες του εξωτερικού, στους οποίους η ……, το ποσό των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., εκ των οποίων 200.000 δολάρια Η.Π.Α., κατέθεσε σε λογαριασμό που ανήκε στον ..., 200.000 δολάρια Η.Π.Α. κατέθεσε σε λογαριασμό που ανήκε στον εκκαλούντα – ενάγοντα και 1.600.000 δολάρια Η.Π.Α. κατέθεσε σε λογαριασμούς ελεγχόμενους από αυτόν (εφεσίβλητο – εναγόμενο). Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι ……κατέθεσε στις 26-4-1999: 1) 1.500.000 δολάρια Η.Π.Α. στην τράπεζα Cyprus Popular Bank (Fitzroy Branch London) στον υπ’ αριθμ. ACCT 17 – 0955 – 14 λογαριασμό, 2) 50.000 δολ. Η.Π.Α. στη Bank of Cyprus (Nikosia, Cyprus), στον υπ’ αριθμ. ACCT 0155 – 41 – 121703 – 06 λογαριασμό, 3) 50.000 δολ. Η.Π.Α. στη Bank of Cyprus (Nikosia, Cyprus), στον υπ’ αριθμ. ACCT 0155 – 41 – 121681 – 06 λογαριασμό, 4) 200.000 δολ. Η.Π.Α. στη Bank of Cyprus (Nikosia, Cyprus), στον υπ’ αριθμ. ACCT 0155 – 41 – 085561 – 06 λογαριασμό, που ανήκε στον εκκαλούντα – ενάγοντα και 5) 200.000 δολ. Η.Π.Α. στη Bank de Swiss (Zurich) που αντικαταστάθηκε μετά από την Dresdner Bank (Switzerland) Ltd, Geneva στον υπ’ αριθμ. ACCT 0383 – 116950 – 42 λογαριασμό”. …………..Στις 12-10-1999 έγινε δεύτερη διανομή των κοινών περιουσιακών στοιχείων της κληρονομιάς…. Μετά τη διανομή αυτή ο εκκαλών – ενάγων, έχοντας υπόψη του ότι είχε κατατεθεί στο λογαριασμό του έναντι της αμοιβής του μόνο το ποσό των 200.000 δολαρίων Η.Π.Α., απευθύνθηκε στην …….και διατύπωσε σχετικά παράπονα. Τότε η ……… τον ενημέρωσε ότι αυτή είχε καταβάλλει στις 26-4-1999 για λογαριασμό και των τριών δικηγόρων σε λογαριασμούς, που της είχε υποδείξει ο εφεσίβλητος – εναγόμενος το ποσό των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α. συνολικά. Μετά από αυτά τις πρωινές ώρες της 8-11-1999 η ….. τηλεφώνησε στον εφεσίβλητο – εναγόμενο και του ζήτησε να συναντηθούν, ………... Στη συνάντηση αυτή ο εφεσίβλητος – εναγόμενος παραδέχτηκε ότι η …. είχε καταβάλλει το ποσό των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α. και ότι αυτός παρακράτησε για τον εαυτό του το ποσό των 1.600.000 δολαρίων Η.Π.Α., αρνήθηκε δε να αποδώσει στον εκκαλούντα – ενάγοντα και στον ...τα ποσά, που αναλογούσαν σ’ αυτούς. ………… η …. κατέβαλε αργότερα 200.000 δολάρια Η.Π.Α. στον εκκαλούντα – ενάγοντα και 200.000 δολάρια Η.Π.Α. στον ………. το κύριο βάρος του χειρισμού της υποθέσεως, λόγω της ειδικεύσεώς του στο αντικείμενο της διαφοράς, το είχε ο εκκαλών – ενάγων, ….…. Τέλος από αυτά που αποδείχθηκαν προκύπτει ότι από το ποσό των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., …….. ο εφεσίβλητος – εναγόμενος εισέπραξε για τον εαυτό του το ποσό του 1.600.000 δολαρίων Η.Π.Α., ήτοι εισέπραξε επί πλέον του ποσού των 1.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., το οποίο δικαιούταν αυτός ως συνολική αμοιβή του από το συνολικό ποσό της αμοιβής των 3.000.000 δολαρίων Η.Π.Α. το ποσό των 600.000 δολαρίων Η.Π.Α.. ……..). Αντί όμως του ποσού αυτού ο εφεσίβλητος – εναγόμενος έδωσε εντολή και η ……….. κατέθεσε στο λογαριασμό του εκκαλούντος – ενάγοντος στην παραπάνω τράπεζα μόνο το ποσό των 200.000 δολαρίων Η.Π.Α., εισέπραξε δε αυτός και παρακράτησε παράνομα για τον εαυτό του από το ποσό αυτό της αμοιβής, που αναλογούσε στον εκκαλούντα – ενάγοντα, το ποσό των 466.666 δολαρίων Η.Π.Α. (666.666 δολάρια Η.Π.Α. το ποσό της αμοιβής που αναλογούσε στον εκκαλούντα – ενάγοντα – 200.000 δολάρια Η.Π.Α., που κατατέθηκαν στο λογαριασμό του). ……, το ποσό, που ο εφεσίβλητος – εναγόμενος έχει παρακρατήσει παράνομα για τον εαυτό του από το ποσό της αμοιβής που αναλογούσε στον εκκαλούντα – ενάγοντα από τη γενόμενη προκαταβολή των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., ανέρχεται στο ποσό των 300.000 δολαρίων Η.Π.Α., ήτοι στο ήμισυ του ποσού των 600.000 δολαρίων Η.Π.Α., που εισέπραξε αυτός επί πλέον του ποσού του 1.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., το οποίο δικαιούταν ως συνολική αμοιβή του. Το ποσό αυτό των 300.000 δολαρίων Η.Π.Α. ο εφεσίβλητος – εναγόμενος όφειλε να το αποδώσει στον εκκαλούντα – ενάγοντα, με βάση την εντολή, που του είχε δώσει αυτός, από την 26-4-1999 που κατατέθηκαν στο λογαριασμό του. Αντί αυτού όμως αυτός το παρακράτησε για τον εαυτό του και το ιδιοποιήθηκε παράνομα.
Του αναιρεσείοντος: Αλέξη Μητρόπουλου του Παναγιώτου,…, …Εκδόθηκαν οι αποφάσεις:…. και 9721/2005 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί ο αναιρεσείων ….. με την υπ’ αριθ. 9721/2005 απόφαση του Εφετείου Αθηνών έγιναν δεκτά τα ακόλουθα…: «Οι διάδικοι είναι δικηγόροι Αθηνών και διατηρούν ανεξάρτητα δικηγορικά γραφεία. ……… Στις 8-4-1995 απεβίωσε ο επιχειρηματίας …. .., καταλείποντας ως μόνους εξ αδιαθέτου κληρονόμους του τη μητέρα του … και τα δύο αδέλφια του ….. … Τα πρώτα έτη οι σχέσεις των τριών κληρονόμων του θανόντος δεν παρουσίασαν προβλήματα. Ωστόσο από τα μέσα του 1998 άρχισαν να δημιουργούνται μεταξύ τους και κυρίως μεταξύ των δύο αδελφών προστριβές με αφορμή τον τρόπο διαχειρίσεως της κληρονομιάς εκ μέρους του …. ….. επέδωσαν στον … έγγραφη δήλωση…, με την οποία αυτές τον καλούσαν να τους παραδώσει την αναλογία τους από τις μετοχές όλων των εταιρειών, που είχε συστήσει ο θανών, να τις καταστήσει συνδικαιούχους σε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς του θανόντος και να τους αποδώσει λογαριασμό για τη μέχρι τότε διαχείριση της κληρονομιάς. Μετά την επίδοση της δήλωσης αυτής ο ….. απευθύνθηκε στον εφεσίβλητο – εναγόμενο,…, καθώς και στο δικηγόρο ... και τους ζήτησε να διερευνήσουν, αν υπήρχε δυνατότητα συμβιβαστικής επίλυσης των περιουσιακών τους διαφορών με τους άλλους δύο κληρονόμους… ανέθεσε προφορικά στον εφεσίβλητο – εναγόμενο, στον εκκαλούντα – ενάγοντα και στον ...να χειρισθούν από κοινού την επίλυση των κληρονομικών τους διαφορών με τον …………… και όχι αποκλειστικά στον εφεσίβλητο – εναγόμενο, όπως ισχυρίζεται αυτός, …., έναντι κοινής αμοιβής 3.000.000 δολαρίων…… και οι τρεις δικηγόροι συνεργάστηκαν πράγματι μεταξύ τους για την επίτευξη συμφωνίας συμβιβαστικής επιλύσεως της διαφοράς των παραπάνω κληρονόμων, .., σε όλα σχεδόν τα στάδια των διαπραγματεύσεων, των συναντήσεων και των διακανονισμών με τους δικηγόρους του….. που ακολούθησαν, την ανάθεση της εντολής σ’ αυτούς, παρευρίσκονταν και οι τρεις αυτοί δικηγόροι .…..Ο ισχυρισμός του εφεσίβλητου – εναγομένου ότι η … ανέθεσε αποκλειστικά σε αυτόν τη διεκπεραίωση της υποθέσεώς της, δεν αποδείχτηκε ότι είναι βάσιμος ουσιαστικά, …… Αυτή πήγε πράγματι στο γραφείο του εφεσίβλητου – εναγομένου, όπου την περίμεναν και οι τρεις δικηγόροι, οι οποίοι προηγουμένως είχαν συζητήσει και είχαν αποφασίσει ….., να απαιτήσουν ως αμοιβή και των τριών το ποσό των 3.000.000 δολαρίων Η.Π.Α. συνολικά. Το ποσό αυτό της αμοιβής τους το ανακοίνωσε στην … ο εφεσίβλητος – εναγόμενος, ενεργώντας για λογαριασμό και των άλλων δύο συναδέλφων του. ………… ο εφεσίβλητος – εναγόμενος επικοινώνησε με την …. και της ζήτησε να καταβάλλει και στους τρεις δικηγόρους της ένα μέρος της αμοιβής τους, που είχαν συμφωνήσει. Προς τούτο ……… παρέδωσε …… τους αριθμούς πέντε τραπεζικών λογαριασμών σε τράπεζες του εξωτερικού, στους οποίους η ……, το ποσό των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., εκ των οποίων 200.000 δολάρια Η.Π.Α., κατέθεσε σε λογαριασμό που ανήκε στον ..., 200.000 δολάρια Η.Π.Α. κατέθεσε σε λογαριασμό που ανήκε στον εκκαλούντα – ενάγοντα και 1.600.000 δολάρια Η.Π.Α. κατέθεσε σε λογαριασμούς ελεγχόμενους από αυτόν (εφεσίβλητο – εναγόμενο). Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι ……κατέθεσε στις 26-4-1999: 1) 1.500.000 δολάρια Η.Π.Α. στην τράπεζα Cyprus Popular Bank (Fitzroy Branch London) στον υπ’ αριθμ. ACCT 17 – 0955 – 14 λογαριασμό, 2) 50.000 δολ. Η.Π.Α. στη Bank of Cyprus (Nikosia, Cyprus), στον υπ’ αριθμ. ACCT 0155 – 41 – 121703 – 06 λογαριασμό, 3) 50.000 δολ. Η.Π.Α. στη Bank of Cyprus (Nikosia, Cyprus), στον υπ’ αριθμ. ACCT 0155 – 41 – 121681 – 06 λογαριασμό, 4) 200.000 δολ. Η.Π.Α. στη Bank of Cyprus (Nikosia, Cyprus), στον υπ’ αριθμ. ACCT 0155 – 41 – 085561 – 06 λογαριασμό, που ανήκε στον εκκαλούντα – ενάγοντα και 5) 200.000 δολ. Η.Π.Α. στη Bank de Swiss (Zurich) που αντικαταστάθηκε μετά από την Dresdner Bank (Switzerland) Ltd, Geneva στον υπ’ αριθμ. ACCT 0383 – 116950 – 42 λογαριασμό”. …………..Στις 12-10-1999 έγινε δεύτερη διανομή των κοινών περιουσιακών στοιχείων της κληρονομιάς…. Μετά τη διανομή αυτή ο εκκαλών – ενάγων, έχοντας υπόψη του ότι είχε κατατεθεί στο λογαριασμό του έναντι της αμοιβής του μόνο το ποσό των 200.000 δολαρίων Η.Π.Α., απευθύνθηκε στην …….και διατύπωσε σχετικά παράπονα. Τότε η ……… τον ενημέρωσε ότι αυτή είχε καταβάλλει στις 26-4-1999 για λογαριασμό και των τριών δικηγόρων σε λογαριασμούς, που της είχε υποδείξει ο εφεσίβλητος – εναγόμενος το ποσό των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α. συνολικά. Μετά από αυτά τις πρωινές ώρες της 8-11-1999 η ….. τηλεφώνησε στον εφεσίβλητο – εναγόμενο και του ζήτησε να συναντηθούν, ………... Στη συνάντηση αυτή ο εφεσίβλητος – εναγόμενος παραδέχτηκε ότι η …. είχε καταβάλλει το ποσό των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α. και ότι αυτός παρακράτησε για τον εαυτό του το ποσό των 1.600.000 δολαρίων Η.Π.Α., αρνήθηκε δε να αποδώσει στον εκκαλούντα – ενάγοντα και στον ...τα ποσά, που αναλογούσαν σ’ αυτούς. ………… η …. κατέβαλε αργότερα 200.000 δολάρια Η.Π.Α. στον εκκαλούντα – ενάγοντα και 200.000 δολάρια Η.Π.Α. στον ………. το κύριο βάρος του χειρισμού της υποθέσεως, λόγω της ειδικεύσεώς του στο αντικείμενο της διαφοράς, το είχε ο εκκαλών – ενάγων, ….…. Τέλος από αυτά που αποδείχθηκαν προκύπτει ότι από το ποσό των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., …….. ο εφεσίβλητος – εναγόμενος εισέπραξε για τον εαυτό του το ποσό του 1.600.000 δολαρίων Η.Π.Α., ήτοι εισέπραξε επί πλέον του ποσού των 1.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., το οποίο δικαιούταν αυτός ως συνολική αμοιβή του από το συνολικό ποσό της αμοιβής των 3.000.000 δολαρίων Η.Π.Α. το ποσό των 600.000 δολαρίων Η.Π.Α.. ……..). Αντί όμως του ποσού αυτού ο εφεσίβλητος – εναγόμενος έδωσε εντολή και η ……….. κατέθεσε στο λογαριασμό του εκκαλούντος – ενάγοντος στην παραπάνω τράπεζα μόνο το ποσό των 200.000 δολαρίων Η.Π.Α., εισέπραξε δε αυτός και παρακράτησε παράνομα για τον εαυτό του από το ποσό αυτό της αμοιβής, που αναλογούσε στον εκκαλούντα – ενάγοντα, το ποσό των 466.666 δολαρίων Η.Π.Α. (666.666 δολάρια Η.Π.Α. το ποσό της αμοιβής που αναλογούσε στον εκκαλούντα – ενάγοντα – 200.000 δολάρια Η.Π.Α., που κατατέθηκαν στο λογαριασμό του). ……, το ποσό, που ο εφεσίβλητος – εναγόμενος έχει παρακρατήσει παράνομα για τον εαυτό του από το ποσό της αμοιβής που αναλογούσε στον εκκαλούντα – ενάγοντα από τη γενόμενη προκαταβολή των 2.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., ανέρχεται στο ποσό των 300.000 δολαρίων Η.Π.Α., ήτοι στο ήμισυ του ποσού των 600.000 δολαρίων Η.Π.Α., που εισέπραξε αυτός επί πλέον του ποσού του 1.000.000 δολαρίων Η.Π.Α., το οποίο δικαιούταν ως συνολική αμοιβή του. Το ποσό αυτό των 300.000 δολαρίων Η.Π.Α. ο εφεσίβλητος – εναγόμενος όφειλε να το αποδώσει στον εκκαλούντα – ενάγοντα, με βάση την εντολή, που του είχε δώσει αυτός, από την 26-4-1999 που κατατέθηκαν στο λογαριασμό του. Αντί αυτού όμως αυτός το παρακράτησε για τον εαυτό του και το ιδιοποιήθηκε παράνομα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 22-2-2006 αίτηση του Αλέξη Μητρόπουλου για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 9721/20058 απόφασης του Εφετείου Αθηνών.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου