Η Ελένη Ευσταθίου, είναι παθολόγος – ογκολόγος, πανεπιστημιακός γιατρός, στο πανεπιστήμιο του Τέξας, στο MD Anderson και στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολείται...
με τον ουρογεννητικό καρκίνο και ιδιαίτερα με τον καρκίνο του προστάτη.
Ποιά πρόοδο βλέπετε στην επιστήμη στον τομέα της φαρμακευτικής αντιμετώπισης του καρκίνου του προστάτη και των μεταστάσεών του τα τελευταία 20 χρόνια;
Τα τελευταία 20 χρόνια στο χώρο του καρκίνου του προστάτη έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Όχι τόσο πολύ στο θέμα της φαρμακευτικής αντιμετώπισης, όπου έχουμε θεαματικές αλλαγές, αλλά επειδή στην ερώτησή σας αναφερθήκατε στα 20 χρόνια, έχει αλλάξει ακόμη και το πως διαχειριζόμαστε τη νόσο. Έχουμε καταφέρει σχεδόν να διπλασιάσουμε την επιβίωση σε ανθρώπους με προχωρημένο καρκίνο προστάτη χάρη στη μεγαλύτερη γνώση του πως να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας οι ειδικότητες. Αυτό έγινε τα τελευταία 15 – 20 χρόνια. Τα τελευταία 4 χρόνια είχαμε και 5 καινούρια φάρμακα στη θεραπευτική του καρκίνου του προστάτη. Τα τελευταία χρόνια επίσης έχει μπει στη θεραπευτική της αρχικής κακοήθειας του προστάτη πέρα από το ανοιχτό χειρουργείο και η ρομποτική χειρουργική που έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην ποιότητα και βέβαια έχουμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για μια ετερογενή κακοήθεια που δεν είναι: «όλοι πρέπει να παίρνουν την ίδια», πρέπει να εξατομικεύεται για τον κάθε ασθενή χωριστά. Και αυτό είναι που αυτή τη στιγμή κυνηγάμε στο χώρο μας και θα το πω αγγλικά λέγεται precision therapy development. Είναι η ανάπτυξη της θεραπείας ακριβείας ή όπως θέλουμε να τη λέμε στα ελληνικά πιο πολύ, η εξατομικευμένη θεραπεία. Νομίζω στα επόμενα 5 χρόνια θα έχουμε καταφέρει να φτάσουμε πάρα πολύ κοντά σε αυτό το στόχο.
Όσον αφορά στο νέο φάρμακο dovinitib κατά πόσο είναι δυνατή η χρήση του για τη θεραπεία ασθενών που ο καρκίνος του προστάτη έχει κάνει μετάσταση στα οστά, στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο;
Το dovinitib είναι ένα καινούριο φαρμακευτικό σκεύασμα, το οποίο ακόμα είναι καθαρά ερευνητικό για τις κακοήθειες του προστάτη. Δεν έχει αποδειχτεί ότι έχει κάποιο όφελος. Αντίθετα φάρμακα όπως η οξική αμπερατερόνη, η ενζαλουταμίδη, το Alpharadin, το sipeleucel-T είναι φάρμακα με αποδεδειγμένη θετική επίπτωση στον καρκίνο του προστάτη. Για το dovinitib θα ξέρουμε σε 3-4 χρόνια. Προς το παρόν έχουμε κάποια πρώτα δείγματα ότι έχει επίπτωση θετική και μπορεί και βοηθάει πάρα πολύ όταν η νόσος είναι οστική αλλά δεν έχουμε καμία απόδειξη αποτελεσματικότητας που να μας δημιουργεί τη δυνατότητα να ζητήσουμε έγκριση για κυκλοφορία του φαρμάκου με την ένδειξη της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη, είναι πάρα πολύ νωρίς. Οι ασθενείς μπορούν να το λάβουν στα πλαίσια κλινικών μελετών και μόνο.
Η συνέχεια στο https://tekmiria.wordpress.com/2015/01/15/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου