Κυριακή 29 Αυγούστου 2021

Ο Άκης και το τουρκομπαρόκ

 Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

     Απεβίωσεν ο Άκης, κατά κόσμον Αθανάσιος-Απόστολος Τσοχατζόπουλος, πάλαι ποτέ κραταιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, του κώματος που άλλαξε όνομα, αλλά όχι αρχές και αξίες. Ποιές αρχές και αξίες άραγε; Αυτές που υπηρέτησαν ο Μαντέλης, ο Βερελής, ο Παπαντωνίου, ο Κουτσόγιωργας και τα υπόλοιπα σοσιαλαμόγια; Και για να μη λέμε ονόματα, όχι για να μη θίξουμε σκατόφατσες, αλλά για να...

μη χάνουμε χρόνο γράφοντας σελίδες επί σελίδων, ας θυμηθούμε τί είχε πει ο Bungalows εν έτει 2016: «δίχως αμφιβολία, όλο το κατακάθι του ΠΑΣΟΚ, όλα τα λαμόγια, όλοι αυτοί που περίμεναν -όχι κατ’ ανάγκη να κλέψουν αλλά- μια θεσούλα, είναι στην εξουσία, είναι στον ΣΥΡΙΖΑ».

     Η Φώφη δεν αρκέσθηκε να στείλει τα συλλυπητήριά της στους οικείους τού εκλιπόντος. Φρόντισε να μας θυμίσει μέσω αυτών, ότι εκείνη και οι περί αυτήν δεν έχουν τις ίδιες αρχές και αξίες με τον εκδημήσαντα. Πολλοί την έψεξαν για την απρέπεια αυτή, διότι σαφώς υπενόησε, ότι οι αρχές και οι αξίες της Φώφης είναι της ηθικής και του νόμου,  ενώ του Άκη είναι του υπονόμου. Εγώ την ψέγω που ψεύδεται για πολλοστή φορά. Όταν στο κώμα της καταλέγονται πωλητικοί που δεν αποστασιοποιήθηκαν εγκαίρως από τα πεπραγμένα του Άκη, δεν μπορεί να κάνει λόγο για διαφορετικές αρχές και αξίες. Ουδείς μπορεί να ισχυρισθεί πως δεν ήξερε.

       Εξ αφορμής αυτών τών συλλυπητηρίων, λοιπόν, ανέτρεξα σε άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου που δημοσιεύθηκε στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» την 12.11.2013.   Έγραφε υπό τον τίτλο «Μίμησις πράξεως σπουδαίας»

«Είναι υπέροχο μέχρις αηδίας συναίσθημα το να βλέπεις τα χαρακτηριστικά του προσώπου που αλλοιώνονται ενώ ετοιμάζονται να απολαύσουν το ευφυολόγημα που θα κατατροπώσει τον αντίπαλο. Κι αν τύχει και αναρωτηθείς ο αφελής για ποιο λόγο αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο ευχαριστημένοι από τον εαυτό τους και ποια επιτυχία τους γιορτάζουν, η απάντηση σου έρχεται αποστομωτική. Τα πρόσωπα των βουλευτών που τους περιβάλλουν τους παρακολουθούν με το χαμόγελο έτοιμο, πριν καν πουν το αστείο. Οι «άνθρωποί» τους τούς θαυμάζουν, τους αγαπούν, τους λατρεύουν, κρέμονται από τα χείλη τους, και μόλις ακουστεί το ευφυολόγημα σκάνε στα γέλια, χειροκροτούν, δεν κρύβουν πια τον ενθουσιασμό τους για τη σωτηρία της πατρίδας. Ο Μητρόπουλος, ο Βούτσης, ο Παπαδημούλης, ο Ρήγας, μια χαρά πήγε η σχολική γιορτή και φέτος. Η διαφορά είναι ότι ο Λουί ντε Φινές είχε ταλέντο και δεν υποσχόταν σε κανέναν ότι θα τον σώσει».

 

      Αλήθεια, αυτά ακριβώς δεν παρακολουθήσαμε προ ημερών να διαδραματίζονται στη Βουλή; Τί άλλαξε μετά από 8 ολόκληρα χρόνια και τη δυστυχία που έχει πλήξει το λαό μας με μνημόνια, πλημμύρες, πυρκαγιές, λαθροϋποδοχή, νεποτισμό, διασπάθιση και καταλήστευση δημόσιου χρήματος;  Ίσως αυτοί που έψεξαν τη Φώφη να είχαν κατά νουν το «ο νεκρός δεδικαίωται». Τί να σημαίνει, όμως, αυτή φράση; Εξηγείται εδώ

        http://www.iart.gr/o-nekros-dedikeote/

    Μου αρέσει η εξήγηση. Ο νεκρός δεν μπορεί πια να αμαρτήσει. Ταιριάζει στην περίπτωση. Άντε και στα πολυάριθμα ταίρια του που έχουν ξεφύγει από την τσιμπίδα της ανοιχτομάτας Δικαιοσύνης.

    Αλλά, βέβαια, η μνήμη μου δεν στάθηκε μόνον σε όσα έγραφε ο Θεοδωρόπουλος 8 χρόνια πριν. Και τούτο, διότι τόλμησε η αρχηγός ενός πωλητικού κώματος να μιλήσει για αρχές και αξίες. Θυμήθηκα [ανακάλεσα στη μνήμη μου που λένε οι μορφωμένοι] και τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Στέλεχος και αυτό του ΠΑΣΟΚ, αλλά εγκαίρως «εκπαραθυρωθέν». Αξίζει να ανατρέξει κανείς στην ομιλία του στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ του 1996. Κυρίως δε να σταθεί στο σημείο, όπου προειδοποιεί από τότε [25 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ] πώς θα καταλήξει να είναι η χώρα μετά από 15 χρόνια. Προτεκτοράτο της Γερμανίας, μία χώρα ΤΟΥΡΚΟΜΠΑΡΟΚ.   

       Ήταν τότε που ο Άκης, διεκδικών την ηγεσία του κώματος, διεκήρυττε «Όραμά μας είναι ο σοσιαλισμός. Με αυτό το όραμα κερδίσαμε τις εκλογές στις 18 Οκτώβρη του 1981» και λοιπά φληναφήματα. Κάτι ανάλογο διεκήρυσσε ο Παπαντωνίου βροντοφωνάζοντας «Για τον σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι».     

https://www.youtube.com/watch?v=6QSZS5usPS0

      Είπε και κάτι άλλο τότε ο Χαραλαμπίδης στηλιτεύοντας την κατασπατάληση του πακέτου Ντελόρ σε 7.000 μικροέργα [με τις ανάλογες μίζες προσθέτω εγώ]. Είπε «αντί να ενώσουμε την Ηγουμενίτσα με την Αλεξανδρούπολη, αντί να ενώσουμε την Ηγουμενίτσα με τον Βόλο, ενώσαμε τα Σεπόλια με τη Δάφνη».

   Διαχρονικός ο Χαραλαμπίδης. Ας τον μεταφέρουμε στο σήμερα: αντί να αναπτύξουμε την περιφέρεια, αναπτύσσουμε το Ελληνικό, όπου ήδη υπάρχει ενδιαφέρον για αγορά διαμερισμάτων στην τιμή των € 20.000/μ2. Και γαμώ την επένδυση και την ανάπτυξη να ‘ουμ. 

    Ωραία δεν τα έγραφε ο Θεοδωρόπουλος το 2013; Ακόμη πιο ωραία, όμως, τα έλεγε ο Χαραλαμπίδης το 1996.

      Αλλά επειδή ο Άκης είπε αυτά που είπε το 1996 για την 18.10.1981,  ο Χαραλαμπίδης είπε αυτά που είπε το 1996 και ο Θεοδωρόπουλος έγραψε αυτά που έγραψε το 2013, δεν σημαίνει πως είναι πιο μάγκες από τον Χάρρυ Κλυνν που ήδη το 1983 [38 χρόνια πριν] είχε πει [παράσταση «ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»]:

«Εδώ και δύο χρόνια, έχει αρχίσει το μεγάλο κακό που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει, θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη, κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης.»

 


        

Σώτος

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου