Αποσαφηνίζουμε από την αρχή της εισήγησής μας: 1) Ο πολιτικός πρόσφυγας, εφόσον είναι τέτοιος, αποτελεί υπόθεση ιερή. Δεν πρέπει να συγχέεται -όπως σκόπιμα γίνεται- με ...
τον οικονομικό μετανάστη
2) Ο οικονομικός μετανάστης εξετάζεται με βάση το διεθνές και το εθνικό δίκαιο.
3) Οι μεθοδευμένες - μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών τις οποίες ζούμε στις μέρες μας, είναι είτε σύγχρονο σκλαβεμπόριο που απορρίπτεται, είτε σχεδιασμένη αντικατάσταση πληθυσμού που απαγορεύεται σύμφωνα με το άρθρο 49, της Συνθήκης της Γενεύης του 1949. Μιλάμε πάντα για τις μεταναστευτικές ροές, όχι για τον ίδιο τον μετανάστη που αποτελεί το πρώτο θύμα της όλης διεργασίας.
Να δώσουμε ένα περίγραμμα με τα εξής: α) Πρόσφυγας είναι κάποιος, στην πρώτη χώρα που θα φθάσει, εφόσον δεν είναι σε πόλεμο με τη δική του χώρα. Στην επόμενη χώρα, εκτός πολύ ειδικών εξαιρέσεων, είναι μετανάστης. β) Συντηρείται καθεστώς παράνομης μετανάστευσης (χωρίς «χαρτιά», χωρίς ταυτοποίηση στην πρώτη χώρα άφιξης κ.ά.), για ακόμα μικρότερο εργασιακό κόστος, γ) Κατά τον Καρλ Μαρξ: «Τα αφεντικά, προκαλώντας μετανάστευση, εξάγουν πολίτες και εισάγουν παρίες».
Κατ΄ αρχήν, θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών, που γίνονταν κυρίως πριν τον 17ο και 18ο αιώνα και υποκινούνταν ή αξιοποιούνταν από τις αυτοκρατορίες για την εδραίωση της κυριαρχίας τους, από την οργανωμένη και εν πολλοίς ελεγχόμενη μετανάστευση η οποία επικράτησε μετά την εμφάνιση του «έθνους - κράτους».
Μετανάστευση, η οποία κυρίως, γινόταν μέσω διακρατικών σχέσεων, που γνωρίσαμε σε διάφορες περιόδους στη χώρα μας, φαινόμενο που και αυτό, κάθε άλλο παρά θεωρήθηκε προοδευτικό από την Ελληνική Αριστερά. (Τα κείμενα της προδικτατορικής Ε.Δ.Α. που απευθύνονταν στους μετανάστες έκλειναν με το: ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΤΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΑΣ!). Η Αριστερά, πριν απ΄ την περίοδο της παγκοσμιοποίησης, στήριζε φυσικά πάντα τον μετανάστη, αλλά ήταν πάντα φύση και θέση κατά της μετανάστευσης. Εδώ βρίσκεται η ειδοποιός διαφορά με το σήμερα.
Από το 1990 και την περίοδο της παγκοσμιοποίησης, η ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων, που επιβάλλουν με κάθε μέσον (στρατιωτικό, οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό) οι ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσης, βαφτίζει τις άτακτες, υποκινούμενες μετακινήσεις πληθυσμών μετανάστευση, προκειμένου να τις αξιοποιήσει για την αποδυνάμωση των «εθνικών κρατών» στην περιφέρεια της Δύσης και για την δημιουργία σύγχρονων αυτοκρατοριών, που τις ονομάζει «περιφερειακές οικονομικές ολοκληρώσεις». Αυτή είναι η στρατηγική του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που αντικαθιστά σήμερα τον φασισμό του μεσοπολέμου.
Ο Νικολό Μακιαβέλι, η διδασκαλία του οποίου κατέχει δεσπόζουσα θέση στις πολιτικές επιστήμες της Δύσης, σε συμβουλή του σε ηγεμόνα της εποχής του, του τονίζει, πως «για να καταλάβεις οριστικά μια χώρα, χρειάζεται να εξαφανίσεις τον τοπικό πληθυσμό, όπως κάνουν οι Οθωμανοί στην Πελοπόννησο και ακόμη καλύτερα να εγκαταστήσεις εκεί άλλους πληθυσμούς».
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παραχάραξη, από αυτή που γίνεται για το μεταναστευτικό, στο όνομα του Μαρξισμού. Αξίζει λοιπόν, να συμβουλευτούμε από τα κείμενα του Μαρξ, απ΄ όπου διαβάζουμε:
Όταν παλιά, ξεσπούσε μια απεργία σε μια χώρα, καταπνιγόταν με την εισαγωγή ξένων εργατικών χεριών.
Τότε, η Διεθνής Ένωση Εργατών, έβαλε τέρμα σε αυτές τις μεθόδους. Ξεκίνησε με το: Προλετάριοι ενωθείτε και μη λιποτακτείτε από την ταξική πάλη στην πατρίδα σας. Μην ακολουθείτε το δρόμο της φυγής, επιδεινώνοντας τις συνθήκες, αλλά μείνετε στη χώρα σας και παλέψτε για την ανατροπή του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, της εργατικής επανάστασης και την Ένωση των Λαών, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Πατριωτικής Ομοσπονδίας.
Τι είχε πει ο Καρλ Μαρξ από το 1867: Οι μεταναστευτικοί νόμοι, είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών, καθώς ρυθμίζουν την ροή της διεθνούς μεταφοράς εργατικών χεριών, ανάλογα με τις ταξικές τους ανάγκες.
Κατά τον Ένγκελς, Ο ντόπιος εργάτης, δεν μπορεί να εργαστεί κάτω από τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας, όπως εργάζεται ο εξαθλιωμένος ξένος εργάτης, οπότε είναι καταδικασμένος στην ανεργία.
Να κάνουμε ένα άλμα μπροστά και να εξετάσουμε την περίπτωση των τσιγγάνων. Η μακραίωνη ιστορία των τσιγγάνων, σε όλο τον κόσμο, δείχνει ότι ο κοινωνικός τους αποκλεισμός, η γκετοποίηση, οι ταξικές διακρίσεις και η ξεχωριστή φυλετική τους ανάπτυξη, είναι δυστυχώς ακόμη περίπου ίδια και απαράλλαχτη. Και συντηρείται έτσι από το αστικό κράτος. Δεν ενσωματώνονται. Απόδειξη: Στην Ελλάδα έχουμε μέχρι και σήμερα διακόσια τέτοια γκέτος.
Συμπέρασμα: Η μετανάστευση, διαιρεί δυνητικά τους εργάτες σε εχθρικά στρατόπεδα, που συνήθως
μισούνται μεταξύ τους και η κάθε μεταναστευτική ομάδα, καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της.
Έτσι, «το έθνος των αφεντικών» αντλεί χαρά, και των εργαζομένων κατάθλιψη και συντριβή.
Οι τσιγγάνοι, εκτοπίστηκαν εργασιακά, ειδικά από τις γεωργικές εργασίες, από αιγυπτιακά χέρια, εκείνα, από συνήθως ανασφάλιστα Αλβανικά, αυτά από Πακιστανικά, αυτά από Μπαγκλαντεσιανά, κ.ο.κ. Μετά τον αγρότη, έκανε το ίδιο και ο κτηνοτρόφος, ο εργολάβος οικοδομών, ο βιοτέχνης και φυσικά σε μεγάλη κλίμακα ο βιομήχανος, χρησιμοποιώντας φθηνούς και ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Με αυτό τον τρόπο, το εργοδοτικό κεφάλαιο αντικατέστησε μεγάλα τμήματα της ελληνικής εργατικής τάξης, τα οποία στη συνέχεια, ακόμη και πριν από την λαίλαπα των μνημονίων υποαπασχολούνταν εποχιακά ή έμειναν άνεργα, στράφηκαν στους γονείς τους για να ζήσουν και χρεώθηκαν με πιστωτικές κάρτες, ξεπουλώντας και τρώγοντας ό,τι είχαν χτιστεί. Βλέπουμε, πως οι ντόπιοι άνεργοι, χτυπιούνται σκληρά και ανελέητα και από αυτήν την πλευρά. Νοιώθουν όλο και μεγαλύτερες απειλές για την επιβίωσή τους.
Τι σχετικό είχε πει ο Μαρξ: Η μετανάστευση και ο αναπόφευκτος ανταγωνισμός, μεταξύ ντόπιων και ξένων εργατών, ρίχνει όχι μόνο τους μισθούς, αλλά και την υλική, ηθική και πολιτισμική θέση.
Γιατί ο Μαρξ μίλησε και για κατάπτωση και της πολιτισμικής θέσης;
Διότι οι συγκρούσεις προκαλούνται κι από μόνες τους, λόγω κυρίως της ανεργίας και της εξαθλίωσης Θα λέγαμε πως αφορούν συγκρούσεις και ιδίως ανεξέλεγκη αύξηση της παραβατικότητας και συνεχή υποβάθμιση λαϊκών περιοχών που στην ουσία ευνοούνται απ΄ το κυρίαρχο πολιτικό καθεστώς, προκειμένου να παραλύει, να αποπροσανατολίζεται και να διασπάται η ενότητα του λαού.
Τι είχαν πει οι Ένγκελς και Καρλάϋλ, για τις συγκρουσιακές συνθήκες:
Είναι φυσικό, οι άνεργοι, να εξωθούνται από τις άρχουσες τάξεις να γίνουν: υποκριτές, κατεργάρηδες, κακοί, παράλογοι, άθλιοι, σαρκαστές, ρυπαροί, ξέγνοιαστοι, ύπουλοι, βάρβαροι, μεθύστακες, ξεπεσμένοι και άτακτοι.
Απέραντα πεδία ενδοεργατικών και εθνοφυλετικών συγκρούσεων υπήρξαν στη Βόρεια Ιταλία και στη Νότια Αφρική. Ενδομεταναστευτικοί ανταγωνισμοί ήταν σε έναν βαθμό και το 2008, οι άγριες συμπλοκές μουσουλμάνων στον Άγιο Παντελεήμονα, για θρησκευτικές διαφορές. Συμπλοκές και εξεγέρσεις γίνονται διαρκώς στην Ελλάδα, αλλά αποσιωπώνται απ΄ τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και χειραγωγούμενα ΜΜΕ. Τα ίδια γίνονται στη Σουηδία στη Νορβηγία, κλπ.
Συμπέρασμα: Η μετανάστευση, με την μορφή της μαζικής άτακτης μετακίνησης πληθυσμών που την γνωρίζουμε σήμερα, διαιρεί τους πολίτες σε ντόπιους και ξένους και υποστηρίζεται από το εργοδοτικό κεφάλαιο, τα αστικά κόμματα αλλά και τα μικροαστικά «αριστερά» κόμματα και τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), οι οποίες στην πραγματικότητα λειτουργούν ως Υπερκυβερνητικές.
Ελλείψει Μαρξιστικής απάντησης, η ακροδεξιά εκμεταλλεύεται για τους δικούς της σκοπούς την κατάσταση.
Το άλλο κοινωνικό στρατόπεδο είναι τα εργατικά λαϊκά και τα μεσαία στρώματα και οι προοδευτικοί πατριωτικοί φορείς.
Καρλ Μάρξ: Το αποτέλεσμα όλων των κρίσεων, είναι πάντοτε η φτώχεια και ο περιορισμός της κατανάλωσης από τους πολλούς.
Ο Λένιν επίσης, θεωρούσε την μετανάστευση, αντιμαρξιστική, αντεργατική και αντιδραστική, ως αφορώσα πολιτική αντικατάστασης εργαζομένων. Γι΄ αυτό και είχε σπάσει την αποδοχή μετανάστευσης του Κάουτσκι, το 1914.
Ο Άνταμ Σμιθ, θεωρούσε ότι: Η ζήτηση εργατών, είναι εκείνη που ρυθμίζει την παραγωγή εργατών και την παραγωγή των ανθρώπινων όντων που έρχονται στον κόσμο. (Δημογραφικό).
Από το 2007, βρίσκεται σε εξέλιξη λόγω υπερπαραγωγής πραγματικού και κυρίως πλασματικού κεφαλαίου, χρηματοπιστωτική, εμπορική, και οικονομική κρίση. Αυτή έχει προκαλέσει επιβράδυνση της ανάπτυξης και ύφεση, δηλαδή αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ.
Ποια λύση επέλεξαν: Ανάμεσα στα άλλα την άτακτη μετανάστευση (μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών), που δημιουργεί υπερκέρδη και εδραιώνει την καπιταλιστική - χρηματοπιστωτική κυριαρχία.
Άλλοι, προσπαθούν να μας πείσουν, πως οι σύγχρονες μεταναστευτικές ροές, δηλαδή το δουλεμπόριο, είναι για το καλό των ανθρώπων. Ας δούμε τι λένε:
Ελλάδα: Έρευνα του ινστιτούτου Ι.ΜΕ.ΠΟ 23.1.2009: Οι μισθοί μειώθηκαν εξ αιτίας της υπερπροσφοράς στην αγορά εργασίας.
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ): Η μετανάστευση συγκράτησε τους μισθούς.
Κόφι Ανάν: Η μετανάστευση ωφελεί τις χώρες υποδοχής ξένων εργατών.
ΟΟΣΑ: Ναι στην κυκλική μετανάστευση των ξένων εργατών. Προσέξτε: Κυκλική, εννοεί παράνομη, για να μην αποκτήσουν ποτέ δικαιώματα.
Η οδηγία Μπόλκενστάϊν, αφορούσε εισαγωγή φθηνών εργαζομένων.
Τράπεζα Ελλάδος: Υπέρ της διευκόλυνσης των μεταναστών μεσαίας και υψηλής ειδίκευσης, στην αγορά εργασίας.
Οι Ρουμάνοι εργοδότες, εισάγουν μαζικά Κινέζους εργάτες.
Στη Σουηδία είχε υπάρξει νόμος διεύρυνσης περιθωρίων των επιχειρήσεων για την πρόσληψη ξένων εργαζομένων. (Να σημειώσουμε εδώ, ότι η πόλη Μάλμε είναι απροσπέλαστη από τις Αρχές (σαν να λέμε αυτονομημένη), αφού διαρκώς πυρπολείται από τους γκετοποιημένους μετανάστες, που δεν δίνουν κανένα λογαριασμό στο κράτος. Κράτος εν κράτει.
Το αγροτικό κεφάλαιο της Ελλάδας, έχει εισαγάγει στο παρελθόν, με διακρατικές συμφωνίες 50.000 Αιγύπτιους αγρότες γης.
Ο ελληνικός Ν.3386/2005, αφορούσε εισαγωγή ξένων χεριών για τις ανάγκες των εργοδοτών.
Μεγάλες εισαγωγές ξένων εργατών γίνονται από το κατασκευαστικό κεφάλαιο, πρόσθετα, όποτε υπάρχουν μεγάλα έργα, π.χ. το έργο της Όπερας (με εξαφανισμένη την επιθεώρηση Εργασίας), ίσως αργότερα στο Ελληνικό, κ.ο.κ.
Το εργοδοτικό κεφάλαιο της Γαλλίας, είναι ενάντια στις απελάσεις ξένων εργατών. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Αν δεν το γνωρίζετε, άγρια μέτρα λήφθηκαν πρόσφατα από την ελληνική αστυνομία για … να μη φύγουν από μόνοι τους οι μετανάστες. Να θυμηθούμε την εξέγερση του 2014, στην Αμυγδαλέζα;
Ο τωρινός επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, Λέσλι Σουίνγκ, που συνεργάζεται με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, παραδέχεται πως υπάρχουν ήδη 9 ένοπλες συρράξεις και ανθρωπιστικές κρίσεις.
Διεθνές περιβάλλον – Από το Γενικό στο Ειδικό:
Μετά την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη του 1987, οι Ενωμένες Πολιτείες Αμερικής (Ε.Π.Α.) επέβαλλαν δια του Κλίντον, από το 1991 τη Νέα Τάξη Πραγμάτων (Ν.Τ.Π.) / αλλαγή συνόρων - ανοικτά σύνορα, ειδικά με τις 4 ελευθερίες αγαθών / υπηρεσιών - κεφαλαίων - εργαζομένων, που συναντιώνται με την εξειδίκευση της παγκοσμιοποίησης / πολυπολιτισμικότητας, η οποία εκτός των άλλων στόχευε στη διάλυση εθνών - κρατών, κατ΄ αρχήν στην Ε.Ε. Η Συνθήκη της Λισαβώνας, που είναι από τα ιερά και όσια του Ευρωπαϊσμού, ήρθε εν είδη Ευρω-συντάγματος, για να κάνει την φιλελεύθερη τακτοποίηση.
Οι ΕΠΑ, αφού έχασαν τον οικονομικό πόλεμο διείσδυσης στην Κίνα, δήλωσαν δια του Τραμπ, ότι η παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί να ισχύσει για τις ΕΠΑ, οι οποίες κλείνουν τα σύνορά τους σε εργαζόμενους, βάζουν δασμούς -κατ αρχήν- σε επιλεγμένα εμπορεύματα και δίνουν κίνητρα για επαναπατρισμό επιχειρήσεων Αμερικανικών κεφαλαίων από την Κίνα, κλπ. Δηλαδή, κρατούν για τον εαυτό τους και σε έναν βαθμό για τους στρατηγικούς τους εταίρους το «έθνος - κράτος» και προσπαθούν να το διαλύσουν ή να το απονεκρώσουν αλλού.
Επίσης, με την ΝΤΠ και το μεταναστευτικό, έλκουν τα πιο περιθωριοποιημένα στοιχεία των Ισλαμιστών στην Ε.Ε., ώστε να τους ομογενοποιήσουν (στην «πλάτη» των γηγενών που θα αντιστέκονται), να τους ενσωματώνουν και έτσι να καθαρίσουν το πεδίο επέμβασής τους, όταν στις χώρες τους δεν θα υπάρχουν αντιδρώντες, για οποιοδήποτε πόλεμο εναντίον των κατακτητών.
Όλα γίνονται για την πολτοποίηση των λαών, βάση ενός προκαθορισμένου σχεδίου που το ονομάζουν παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά πρόκειται για νέα αυτοκρατορία. Ακόμα, καταστέλλουν την αντίδραση των λαών, που χειραγωγείται από τα … Μέσα Μαζικού Αποπολιτισμού.
Οι ΕΠΑ, χρηματοδοτούν και αφήνουν ελευθερίες δράσης στους επιτυχημένους γι΄ αυτήν βραχίονές, της κατακτητικής (ιμπεριαλιστικής) πολιτικής τους, όπως χ-π σύστημα, ΝΑΤΟ, Λέσχες, Ενώσεις (όπως Ε.Ε., Αφρικανική Ένωση, Καυκασιανή Ένωση, κλπ), ιδρύματα τύπου Σόρος, κλπ.
Αν οι μεταναστευτικές ροές δεν αφορούν σκλαβεμπόριο, τότε διερωτάται, κανείς: Εφ΄ όσον π.χ. ο ΟΗΕ έχει την δυνατότητα να συνδράμει οικονομικά ανθρώπους κάθε χώρας του πλανήτη, γιατί δεν κάνει αυτή τη διαδικασία στις χώρες τους;
Οι ΕΠΑ, το κονγκλάβιο της Γερμανο-Ε.Ε., το χρησιμοποιούν για την επιβολή της αποικιοκρατίας σε κράτη της περιφέρειας. Αφορά στην χρεοκρατία, την τεχνητή πτώχευση τών κρατών και των πολιτών, την μεταναστευτική εκροή από τη χώρα τους και συγχρόνως την αποδοχή μεταναστευτικών εισροών, πολλαπλασίων του πληθυσμού προς τη χώρα τους, ώστε και συνειδήσεις να αλλοτριωθούν μέσω των γκέτος της πολυπολιτισμικότητας και με την βοήθεια των συνθηκολογημένων κυβερνήσεων, καταργουμένου του έθνους - κράτους, να υπάρχουν μόνο εθνότητες σε μια αυτοκρατορία, που στους πολίτες, η ειδική άποψη θα παύεται, δια των βραχιόνων που αναφέρθηκαν.
Πέραν της νομοθεσίας της Ε.Ε., για αμοιβή πολίτη εκτός Ε.Ε., ίσο με το μισθό της χώρας καταγωγής του, η Γερμανία νομοθέτησε πρόσφατα και για τον παράνομο μετανάστη, ειδικούς όρους δουλείας. Αυτό, προκειμένου να μη αποκτήσουν εργασιακά δικαιώματα και όσοι εξ αυτών πιθανόν να αντιδράσουν, θα τους στέλνουν πίσω από το ίδιο κανάλι.
Οι φιλο-αμερικανικές χώρες: Βουλγαρία, Ουγγαρία, Αλβανία, κλπ, κλείνουν τα σύνορά τους στους παράνομους μετανάστες και δεν παίρνουν κάποια παρατήρηση. Κατ΄ επίφαση είναι νομικό το ζήτημα, ενώ στην ουσία είναι Πολιτικό. Οπότε, προφανώς, είναι μέρη της ίδιας συμφωνίας, που θέλει την Ελλάδα αποκλειστικό υποδοχέα και διαχειριστή παρανόμων μεταναστευτικών ροών.
Αλλά πως; Σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως προς διαλογήν, αφού π.χ. η Γερμανία, κρατάει αυτούς του επιπέδου εκπαίδευσης των αναγκών της και στέλνει τους υπολοίπους πίσω.
Εμείς λοιπόν, δεν θέλουμε την Ελλάδα σκλαβέμπορο.
Η δήθεν ανθρωπιστική ιδεολογία των «ανοιχτών συνόρων» βασίζεται αποπροσανατολιστικά στο παλιό ιδεώδες που μοιραζόταν τόσο η μαρξιστική όσο και η ελευθεριακή αριστερά για έναν κόσμο δίχως σύνορα. Ωστόσο, όπως σωστά εννοούσε η παλιά αριστερά με το σύνθημα αυτό, τα ανοιχτά σύνορα, υπ΄ αυτή την έννοια, έχουν νόημα μόνο σε έναν κόσμο κρατών-εθνών όπου η κομμουνιστική ή αναρχική επανάσταση έχει κερδίσει, δηλαδή σε έναν κόσμο δίχως ανισότητα και εκμετάλλευση όπου οι ίδιοι οι άνθρωποι λαμβάνουν τις βασικές αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή τους.
Αντίθετα, σε έναν κόσμο όπου τα κράτη - έθνη ουσιαστικά καταργούνται, όπως ήδη γίνεται μέσα στην Ε.Ε. με τις Πολυεθνικές να κάνουν κουμάντο, τα «ανοιχτά σύνορα», ως συμπλήρωμα της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίου, εμπορευμάτων και υπηρεσιών, αποτελούν απλώς το μέσο για τη μεγιστοποίηση των κερδών τους και, προφανώς, δεν έχουν καμία σχέση με οποιουδήποτε είδους ανθρωπισμό.
Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μεταναστευτικό, συμπυκνώνεται στη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας.
Η Τουρκία να έλκει και να κρατά τους μετανάστες στο έδαφός της, στέλνοντάς τους λίγους - λίγους στην Ελλάδα, για διαλογή και η Ευρωπαϊκή Ένωση να προσφέρει πόρους για την διαμονή και τη συντήρησή τους.
Οι πόροι αυτοί, μόνο από την Ε.Ε., συνίστανται στο δυσθεώρητο ποσό των €23,3 δις (έχουν ήδη αναλωθεί περίπου €9δις) και αφορούν μετανάστες από την Αφρική, από τη Συρία και διευκόλυνσης «προσφύγων» από την Τουρκία.
Μέχρι στιγμής, έχουν λάβει €3δις η Τουρκία, €2,2δις η Ελλάδα, €1δις η Ιταλία, €0,8δις η Ισπανία, κ.ά. Η Ε.Ε. έχει τοποθετήσει στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης 2.300 υπαλλήλους, πού στην Ελλάδα είναι: 667 από αυτούς αξιωματούχοι της Frontex (Οργανισμός Ευρ. Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής), 27 αξιωματικοί της Europol και 510 υπάλληλοι της EASO (Ευρ. Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο).
Καταγγελίες υπάρχουν για σκάνδαλα, διασπάθιση και κατασπατάληση εκατομμυρίων στην Ελλάδα.
Εκτιμάται, πως βοήθεια για την χορήγηση ασύλου ή στέγασης έχουν λάβει 1,5εκ. άτομα και
σχεδόν 5εκ, άνθρωποι έχουν λάβει βοήθεια για την ομαλή ένταξή τους, 90.000 άτομα για
προσπάθεια επανένταξής τους και 120.000 για να επιστρέψουν οικειοθελώς στις χώρες προέλευσης. Δηλαδή έχει στηθεί βιομηχανία, φάμπρικα, δουλεμπόριο.
Οι «διακινητές» που εισπράττουν εκτός των άλλων ακόμα και από τους μετανάστες, βγάζουν €35δις ανά έτος.
Μόνο στη Λέσβο, υπάρχουν 3.000 μέλη ΜΚΟ.
Οι επαγγελματίες καλλιεργητές του μίσους, έχουν έτοιμη μια δήθεν διεθνιστική ιδεοληψία, που είναι στηριγμένη ακριβώς πάνω στο εμφύλιο μίσος (ταξικό το λένε οι ίδιοι). Μόνο, που όπως συμπεραίνει κι ο πιο αφελής, πρόκειται για μίσος και εμφύλιο πόλεμο μιας ''τάξης'' απέναντι στην ίδια της την ''τάξη''.
Στην Ελλάδα, αποθηκεύονται κυρίως τα περιθωριοποιημένοι πληθυσμοί από Πακιστάν, Ινδία, Αφρική, κ.ά., οι οποίοι δεν υπάρχει περίπτωση να απορροφηθούν από τη Δυτική Ευρώπη, διότι είναι ουσιαστικά άχρηστοι για την εξειδικευμένη παραγωγική εργασία, π.χ. της Γερμανίας, ενώ συγχρόνως μεταφέρουν στη χώρα μας, τις ακόμα πιο άθλιες οικονομικές και ορισμένες οπισθοδρομικές πολιτιστικές (Σαρία) συνθήκες των χωρών προέλευσής τους.
Η Ελλάδα λοιπόν, με 600.000 νέους, συν μεγαλύτερους στο εξωτερικό, στην πλειονότητά τους με πανεπιστημιακές σπουδές, με κομμένο δηλαδή τον κοινωνικό ιστό της, γίνεται όχι μόνο διαμετακομιστικό κέντρο μεταναστών, όπως ήταν το 2015, αλλά και αποθήκη φτηνών εργατικών χεριών προς όφελος των αναγκών του Ευρωπαϊκών και Πολυεθνικών κεφαλαίων. Μοιάζει σαν κολόνα οικοδομής, που έχουν κόψει το σίδερο για να περάσει η σωλήνα ύδρευσης.
Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, παρατηρούμε την πλήρη προτεκτορατοποίηση της Ελλάδας, η οποία έχοντας απολέσει και τυπικά κάθε έννοια οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας εκτελεί πιστά τις εντολές των υπερεθνικών αφεντικών και στο ζήτημα της μετανάστευσης, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνθήκες που διαμορφώνονται για τους κατοίκους και για το μέλλον της.
Έτσι, από τη μία μεριά έχουμε την ελευθερία κίνησης εργασίας (δηλαδή τα «ανοιχτά σύνορα», ως συνέπεια του ανοίγματος των συνόρων και της «απελευθέρωσης» της αγοράς εργασίας) ως μία κεντρική και θεμελιώδη πολιτική της Ε.Ε., που πηγάζει απολύτως από οικονομικά και δήθεν πολιτιστικά κίνητρα, ως «ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική» (δηλ. τα «ανοιχτά σύνορα» που απαιτούν το Μάαστριχτ και οι Πολυεθνικές).
Από την άλλη, τα εργατικά - λαϊκά στρώματα στην Ευρώπη αντέδρασαν στις πολιτικές των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμών που σχεδίασαν οι ηγεσίες των χωρών τους, ενώ ποτέ παλαιότερα δεν είχαν αντιδράσει στην οργανωμένη μετανάστευση. Και τούτο, διότι διείδαν, ότι μέσα από αυτές, απειλείται οργανικά - θεμελιακά το σύνολο των μεταπολεμικών τους κατακτήσεων.
Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Αριστερά, με εξαίρεση τους Μελανσόν, Λαφοντέν και Βάνγκεκνεχτ, παραμένουσα γονυπετής στον Ευρωμονόδρομο και στο Ευαγγέλιο του Μάαστριχτ - Λισσαβόνας, που θεσπίζουν την ελευθερία διακίνησης εργατικού δυναμικού, ως έναν από τους τέσσερις ακρογωνιαίους λίθους τους, κινήθηκε αντίστροφα.
Η μεγάλη αυτή αντίφαση αξιοποιήθηκε ως «χρυσή ευκαιρία» από την ακροδεξιά, η οποία μετά την αντιφασιστική νίκη των λαών το 1945, είχε βρεθεί κυριολεκτικά στα αζήτητα της ιστορίας και της πολιτικής.
Η άνοδος π.χ. της Λεπέν, που λειτούργησε σαν ατμομηχανή για όλη την Ευρωπαϊκή ακροδεξιά, δεν στηρίχθηκε στην … επάνοδο των παραδόσεων της Λεγεώνας των Ξένων, αλλά στην στήριξη των πρώην ψηφοφόρων του Κομμουνιστικού Κόμματος, στις μεγάλες εργατικές - λαϊκές συνοικίες της Γαλλίας. Το ίδιο επαναλήφθηκε και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και εδώ πρέπει να αναζητηθούν οι βαθύτερες αιτίες για την βαθιά κρίση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που σημειώθηκε μάλιστα εν μέσω μιας παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.
Η καθίζηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ως απόρροια της ενσωμάτωσής της στην παγκοσμιοποίηση και σε αυτό το μείζον θέμα και στον Ευρωατλαντισμό, υπήρξε πιο ηχηρή, και από αυτήν ακόμη την καθίζηση της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, που χρονικά είχε προηγηθεί.
Δίχως πολιτιστική και ιστορική συνέχεια, σε δυο δεκαετίες, όποιοι ζούμε, θα ζούμε σε μια χώρα όχι μόνο πτωχευμένη αλλά και αξιοθρήνητα βίαια μεταλλαγμένη.
Ψέμα: Μητσοτάκης για μετανάστες: "Θα απολαύσουν ως συμπολίτες μας, μόνιμη διαμονή στην Ευρώπη", κι όμως, ο περιφερειάρχης Κ. Μουτζούρης, λέει, πως ένα από τα τρία μέρη του προγράμματος του κ. Μητσοτάκη, ήταν οι κλειστές δομές. Άρα τα περίμενε και οργανωνόταν, για σκλαβεμπόριο.
Ψέμα: Μπακογιάννη: Χρειαζόμαστε φθηνούς εργάτες γης. Αλλά, η σύγχρονη γεωργία, δεν στηρίζεται στους φθηνούς εργάτες, αλλά στην τεχνολογία και στις νέες μεθόδους καλλιέργειας. Ποιο μοντέλο ανάπτυξης έχουν εκπονήσει; Διότι, η στρεμματική απόδοση στην Ελλάδα είναι €180, ενώ στην Ολλανδία €1.700.
Κοροϊδία - αναξιοπιστία Βαρουφάκη: Στην πρώτη του ερώτηση στον πρωθυπουργό, ζητούσε καλύτερες Μόριες. Τώρα προτείνει άδειες εργασίας σε όλους, παρότι ξέρει, πως το μεταναστευτικό πρόγραμμα, προβλέπει την Ελλάδα ως στρατόπεδο συγκέντρωσης και φύλαξης ψυχών προς διαλογήν.
Όπως διαβάζουμε για την Κύπρο: Αυξημένες είναι οι μεταναστευτικές ροές και στην Κύπρο. Συγκεκριμένα, με μεθοδικότητα η Τουρκία, στέλνει αεροπορικώς εκατοντάδες ανθρώπους από την Κωνσταντινούπολη στα Κατεχόμενα, και από εκεί, αφού τους παραχωρήσει βίζα τριών ημερών, τους προωθεί προς την γραμμή του Αττίλα, και από εκεί στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπου και καταθέτουν αίτηση ασύλου.
Με αυτή την τακτική, οι αιτούντες άσυλο, έφτασαν το πρώτο εξάμηνο του 2019 τους 3.500, δηλαδή το 1,8% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.
Αριθμός που αυξάνεται συνεχώς, καθιστώντας την Κύπρο την πρώτη χώρα της Ευρώπης, σε αναλογία αιτούντων άσυλο, προς πολίτες της χώρας. Μιλάμε για έναν σχεδιασμό με καταφανέστατους στόχους, από πλευράς της Τουρκίας και μια ωρολογιακή βόμβα για το νησί.
Σε σχέση με τις ΜΚΟ, η Νέα Τάξη Πραγμάτων, δίνει φορολογική έκπτωση σε κερδοσκοπικά ιδρύματα (funds) όπως του Σόρος αλλά και μικρότερα (που ρίχνουν πολύ χρήμα, μόνο από τη μια μεριά της πλάστιγγας), σε οργανώσεις αντιπατριωτικές / κοσμοπολιτισμού, για να δημιουργούν περιβάλλον αποδοχής των παρανόμων και αντεργατικών μεταναστευτικών ροών σε άλλες χώρες.
Υπονόμευσαν τις κυβερνήσεις, παρακάμπτοντάς τες με Μ.Κ.Ο. Οι σχετικές ΜΚΟ, εισπράττουν εκατοντάδες εκατομμύρια € από υπουργεία, από την Ε.Ε., τον ΟΗΕ, από υπουργεία άλλων χωρών όπως π.χ της Μεγ. Βρετανίας για το πρόγραμμα στήριξης προσφύγων στη Λέσβο, από μεγάλες εταιρείες και από ιδρύματα τύπου Σόρος, πολλά από αυτά «μαύρα».
ΜΚΟ, που απαγορεύεται η δραστηριοποίησή τους στο Ισραήλ, κάνουν την «δουλειά» στην Ελλάδα. Μέλη του Δ.Σ. ΜΚΟ στην Ελλάδα είναι μεγαλόσχημοι, όπως ο Μπουτάρης, ο Δοξιάδης, κ.ά. «Ορντινάντσες των ιμπεριαλιστών», είναι οι χρυσο-αμοιβόμενοι των ΜΚΟ. Ειδικές ΜΚΟ δρουν, σαν εφιάλτες και σαν 5η φάλαγγα (που είναι όσοι αντί να επιτεθούν στο εξωτερικό που δημιουργεί τα προβλήματα, «χτίζουν» εχθρούς στο εσωτερικό και επιτίθενται στο εσωτερικό).
Το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ, που υπέγραψε η κυβέρνηση Σύριζα στο Μαρακές
του Μαρόκου, το 2018, είναι η συμφωνία αφανισμού του Ελληνικού Έθνους
Μεταξύ των άλλων έχει άρθρο, που λέει πως θα γίνει καταγραφή όλων όσων αντιτίθενται στην μετανάστευση και θα παίρνονται μέτρα εναντίον τους, όπως ποινικοποίηση αναλόγων δραστηριοτήτων και φακέλωμα στο ίντερνετ.
Το «σύμφωνο», γράφει ρητώς, ότι τα ΜΜΕ θα πρέπει να «ενημερώνουν» μόνο για τα υποτιθέμενα «οφέλη» της μετανάστευσης και θα χρηματοδοτούνται για να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα «αποχαύνωσης», εν προκειμένω όταν θα γίνεται αντικατάσταση των Ελλήνων, ενώ, σε αντίθετη περίπτωση, θα τιμωρούνται με κόψιμο της χρηματοδότησής τους κι όλα αυτά, χάριν της «ελεύθερης έκφρασης και ελευθερίας του ανθρώπου.
Αυτό έρχεται σε σύγκρουση με την ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΑΡΘΡΟ 19, που λέει πως:
«Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.»
Επειδή:
-Ο δήθεν «ρεαλισμός» των κυβερνώντων, δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι η αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης είναι θέμα μιας διευθέτησης. Η Ν.Δ. εκμεταλλευόμενη την χαοτική κατάσταση που δημιούργησε η προηγούμενη διαχείριση του Σύριζα (υπακούοντας στη πολιτική του γερμανικού ιμπεριαλισμού που πυροδότησε την έκρηξη των μεταναστευτικών ροών με την πρόσκληση Μέρκελ για 1.000.000 μετανάστες το 2015) αλλά και επικαλούμενη πως δεν φανταζόταν τις νέες αυξημένες ροές, παρουσιάζει την αναπαραγωγή της κρίσης ως λύση.
-Υπάρχουν ορντινάντσες των ιμπεριαλιστών, υποταγμένοι – συνθηκολογημένοι /εθνόδουλοι - υποτελείς και τέτοιοι είναι η άρχουσα τάξη και η κυρίαρχη πολιτική ηγεσία της χώρας.
-Στα νησιά θα έχουμε και «Μόριες» και κλειστά κέντρα και νέες ροές, ενώ στην ηπειρωτική χώρα, τόσο στα αστικά κέντρα όσο και σε δομές (ανοιχτές ή κλειστές) της επαρχίας θα διασπαρεί ο κύριος όγκος και η διασπορά αποτελεί στρατηγικό και δημογραφικό - πολιτισμικό πρόβλημα και απειλεί με ταυτοτικά προβλήματα για το μέλλον και πρέπει να αποφευχθεί.
Επειδή:
-Προοπτική επίλυσης του μεταναστευτικού μπορεί να αναζητηθεί μόνο στην πολιτική σύγκρουση με αυτούς που δημιουργούν το πρόβλημα. Δηλαδή, με την Ευρώπη που σχεδίασε και κατά κύματα υλοποιεί την μετατροπή της χώρας σε ένα σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης, με την Τουρκία που χρησιμοποιεί τις μεταναστευτικές ροές ως γεωπολιτικό όπλο εκβιασμού και κυρίως γκριζαρίσματος των νησιών και διχοτόμησης του ενιαίου χώρου Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη, και με την ιμπεριαλιστική μηχανή που με την καταλήστευση και τους πολέμους δημιουργεί τα νέα καραβάνια προσφύγων και μεταναστών.
Επειδή:
-Δεν αρμόζει στην πολιτισμική και πολιτιστική ιστορία της Ελλάδας, το να κάνει σκλαβεμπόριο και τα «κλειστά κέντρα» είναι εγκληματικό μέτρο ντροπής από κάθε άποψη.
-Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιείται το μεταναστευτικό για να περνάει «από την πίσω πόρτα» η πολιτική του «κατευνασμού» και των συνεχών - αδιέξοδων υποχωρήσεων στον επεκτατισμό της Άγκυρας, να προωθείται δηλαδή από τον Ερντογάν, μέσω του μεταναστευτικού η πάγια διχοτομική στρατηγική των ΗΠΑ - Τουρκίας στο Αιγαίο
-Είναι άδικο και τραγικό να θεωρείται ο Έλληνας πολίτης υπεύθυνος και να πληρώνει με την ίδια του την ύπαρξη, τους πολέμους και τις επιδρομές της Νέας Τάξης Πραγμάτων, για τους οποίους δεν φέρει απολύτως καμία ευθύνη.
Το ΔΗΚΚΙ από το 2012, κόντρα στο ρεύμα, τάχθηκε αλληλέγγυο στον αγώνα του Συριακού λαού, της κυβέρνησής του και των συμμάχων του, ενάντια στην ωμή ιμπεριαλιστκή - νεοταξική επέμβαση, και είναι σωστή η εκτίμηση, πως οι μεταναστευτικές ροές δεν θα πάψουν, αν δεν τσακιστούν αυτές οι επεμβάσεις και δεν αναχαιτιστεί η υπερεκμετάλλευση του 3ου Κόσμου.
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΟΜΩΣ ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ, ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ. ΔΕΝ ΘΑ ΛΥΘΕΙ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΑΝ ΗΤΤΗΘΕΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΑ, ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ.
-Μπορούμε να υπερασπίσουμε αποτελεσματικά την συνέχεια του ελληνικού «έθνους - κράτους» και την αδιαπραγμάτευτη ιστορική - πολιτισμική συνέχεια του τόπου μας. Το πρόβλημα, σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί, και με κριτήριο τον σεβασμό της συνέχειάς μας ως «έθνους - κράτους», η αντιμετώπισή του, είναι η μόνη που αποτελεί πραγματική αλληλεγγύη στους μετακινούμενους πληθυσμούς, στους οποίους η Δύση «κλείνει πονηρά το μάτι» και υπόσχεται ψευδεπίγραφους παραδείσους, ενώ τους προορίζει με μαθηματική ακρίβεια για αναλώσιμο υλικό στη δημιουργία των χειρότερων ταξικών κρεματορίων που γνώρισε ο καπιταλισμός. -Οι μετακινήσεις πληθυσμών που ζούμε σήμερα, σε αντίθεση με όσα διακινούν τα πολιτικά ιερατεία της νέο-φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων δεν έχουν καμιά σχέση με την οργανωμένη μετανάστευση άλλων ιστορικών περιόδων.
-Αυτό που ενστικτωδώς αντιλαμβάνεται η ελληνική κοινωνία, η οποία στην συντριπτική της πλειοψηφία ποτέ δεν αλώθηκε από τον ηθικό ξεπεσμό του ρατσισμού, όπως συνέβη επανειλημμένα σε χώρες με μακρά αποικιοκρατική παράδοση, πρέπει να γίνει απτή πολιτική πρόταση. Και η σημερινή ημερίδα, είναι μια σημαντική συμβολή.
Δια ταύτα - Προτάσεις για λύση του προβλήματος
►Όχι στην Παγκοσμιοποίηση. Μόνο μία μονομερής έξοδος από τους θεσμούς της παγκοσμιοποίησης μπορεί να προσφέρει μια διέξοδο ώστε να ανακτήσουμε την εθνική μας κυριαρχία και να μπορούμε να ασκήσουμε κυριαρχικό έλεγχο, όχι μόνο των συνόρων μας, αλλά και της οικονομίας μας και της ίδιας της κουλτούρας μας. ►Πλήρης και απόλυτος έλεγχος των συνόρων.
►Να απαιτηθεί η κατάργηση των άδικων και παράλογων συνθηκών του Δουβλίνου και να προχωρήσουμε στην μη εφαρμογή τους. ►Αποδέσμευση από τη Συνθήκη Σένγκεν.
►Άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων με άλλες χώρες εκτός ΝΑΤΟ και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, για νέες συμμαχίες που θα εξασφαλίζουν τη προστασία των συνόρων μας από τον σωβινισμό της Άγκυρας και τον Ευρωτλαντισμό. ►Ειδικές ρυθμίσεις για τους πραγματικούς Σύριους πρόσφυγες πολέμου. Να ξαναλειτουργήσει αμέσως η πρεσβεία της Συρίας στη χώρα μας.
►Να κλείσουν όλα τα HOT SPOTS και να μη δημιουργηθούν άλλα.
►Η χώρα μας πρέπει να διεκδικήσει να απεγκλωβιστούν από την Ελλάδα, οι μετανάστες και να αναλάβουν όλες οι χώρες της Ε.Ε. το μερίδιο ευθύνης που αναφέρουν πως τους αναλογεί.ες Να τους δοθούν τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα για να κινηθούν προς τις χώρες προορισμού και δη τις μητροπόλεις της Δύσης, οι οποίες μπορούν να τους απορροφήσουν εργασιακά και προκάλεσαν καταστροφές στις πατρίδες τους.
►Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, να καταγράφονται και να ταυτοποιούνται στην Τουρκία. Όσοι δικαιούνται άσυλο, να ταξιδεύουν νόμιμα κατευθείαν προς τα κράτη όπου επιθυμούν να ζήσουν.
►Να φύγουν όλες οι ξένες ένοπλες δυνάμεις και ΜΚΟ (αφού εκκαθαριστούν) από την Ελλάδα. Η παρουσία της FRONTEX στο Αιγαίο, θα είναι χρήσιμη μόνο εάν πραγματοποιεί περιπολίες από κοινού με την τουρκική Ακτοφυλακή στα μικρασιατικά παράλια, ώστε να αποτρέπει τον απόπλου πλοιαρίων προς την Ελλάδα.
►Η διαχείριση του προβλήματος, πρέπει να διενεργείται υπό ελληνική διοίκηση, για να υπάρχει υπεύθυνος κρατικός έλεγχος, αντί για την παρατηρούμενη ασυδοσία. Όσοι δεν διαθέτουν επίσημα χαρτιά ή έχουν καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα, να απελαύνονται.
►Να τροποποιηθεί η σχετική νομοθεσία και να αποθαρρύνεται η παράνομη μετανάστευση και επίσης να αλλάξει ο νόμος που τροποποιεί την Ελληνική ιθαγένεια.
Κλείνοντας, πιστεύουμε πως χρειάζεται μια νέα λαϊκή - πατριωτική Ιδέα, όχι μόνο για τον τομέα της Οικονομίας, αλλά για το σύνολό της χρεοκοπημένης Ευρωπαϊκής Ιδέας, που έχει οδηγήσει τη χώρα σε μια γενικευμένη γεωπολιτική - εθνική και συγχρόνως οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική - ηθική κρίση. Κλειδί και εργαλείο για την υπόθεση αυτή είναι μια πρωτοβουλία λαϊκής - εθνικής ενότητας, υπό την έννοια του έθνους / καθημερινού δημοψηφίσματος, ικανής να ανατάξει και να απελευθερώσει τις χειμαζόμενες και εγκλωβισμένες δυνάμεις του λαού.
Η εισήγηση του Γιώργου Μπούτρη, Γραμματέα της Δ.Ε. του ΔΗ.Κ.ΚΙ. στην ημερίδα Δημοκρατικών Πατριωτικών Φορέων με θέμα : «Το Μεταναστευτικό – Προσφυγικό Ζήτημα, από τη σκοπιά του Κράτους Δικαίου και της Δημοκρατίας» που πραγματοποιύθηκε στο Ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ την 1/12/2019
