Εδώ και μερικούς μήνες η μνήμη του πατέρα και παππού μας Αθανασίου Χρυσοχόου υφίσταται συνεχείς, απρόκλητες και χυδαίες επιθέσεις.
Οι επιθέσεις διενεργούνται με ύβρεις και εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς, μέσα από άρθρα «ιστοριοδιφών» που χαρακτηρίζονται από υποκειμενικότητα, αποσπασματικότητα και άγνοια του γενικού ιστορικού πλαισίου.
Κάθε ένας μπορεί να προτιμά όποια εκδοχή της ιστορίας νομίζει. Δεν έχει όμως δικαίωμα να κατηγορεί νεκρούς χωρίς αποδείξεις.
Ο «δωσίλογος» είναι νομικός χαρακτηρισμός. Το ποιος ονομάζεται δωσίλογος το περιέγραψαν οι νόμοι και το ποιος ήταν δωσίλογος το έκριναν τα δικαστήρια, όχι οι ιστοριοδίφες. Ο Χρυσοχόου δεν υπήρξε δωσίλογος. Δικάστηκε και αθωώθηκε.
Ο Χρυσοχόου, όπως και δεκάδες χιλιάδες άλλοι δημόσιοι λειτουργοί, παρέμεινε στη θέση του μετά την είσοδο των Γερμανών και υπηρέτησε την Ελλάδα όπως νόμιζε καλύτερα, εντασσόμενος μεταξύ άλλων στην μυστική οργάνωση «Ζευς», ο αρχηγός της οποίας Μαργέτης έγραψε γι’ αυτόν τα εξής:
«Λόγω της επισήμου θέσεως ην κατείχε απετέλει τον άξονα πέριξ του οποίου εκινείτο ολόκληρος η οργάνωσις, Παρείχε πληροφορίας δι' όλας τας στρατιωτικάς κινήσεις των Γερμανών, πολλάκις δι' όλα τα όμορα κράτη, τας τοποθετήσεις ανωτάτων αξιωματούχων, τας προθέσεις της Ανωτάτης Διοικήσεως του Ράιχ και μας παρέδιδε επίσημα έγγραφα και εκθέσεις σημαντικής αξίας και ενδιαφέροντος. Ευρέθη πολλάκις εις δυσχερή θέσιν και διέτρεξε σοβαρούς κινδύνους, πλην τα πάντα κατόρθωνε να αντιμετωπίζη με ψυχραιμίαν και δεξιοτεχνίαν. Μεγαλόπνοος και ενθουσιώδης με βαθείαν πίστιν προσέφερε πολυτίμους υπηρεσίας».
Η κατηγορία ότι ο Χρυσοχόου ήταν «δεξί χέρι του Μέρτεν», στηρίχτηκε στον ισχυρισμό ότι ο πρώτος υπήρξε μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του δεύτερου, ισχυρισμός που με τη σειρά του προέρχεται από επιπόλαια ανάγνωση του Τύπου και διαψεύδεται από τα πρακτικά της δίκης.
Η κατηγορία ότι ο Χρυσοχόου αναμείχθηκε στον εκτοπισμό των εβραίων δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Οι υβριστές του Χρυσοχόου δεν ιστοριογραφούν. Βρίζουν και συκοφαντούν. Επιχειρούν να αναπαράγουν εν έτει 2019 τους πολιτικούς διαχωρισμούς του 1943 και 1944, κάνοντας επιλεκτική χρήση ιστορικών στοιχείων.
Δεν γνωρίζουμε ποιον και σε τι βοηθάει η αναπαραγωγή των εμφυλιοπολεμικών προτύπων. Όμως δεν θα ανεχτούμε τις ύβρεις κατά του Αθανάσιου Χρυσοχόου. Η αγωγή που υποβάλαμε κατά των συγκεκριμένων υβριστών είναι νόμιμη άμυνα εναντίον της σπίλωσης της μνήμης ενός αγαπημένου μας προσώπου.
Όσοι επιθυμούν να τους μιμηθούν, ας λάβουν υπόψη ότι ο εμφύλιος τελείωσε πριν ακριβώς 70 χρόνια.
Θεσσαλονίκη, 14 Μαρτίου 2019
Για την οικογένεια του Αθανασίου Χρυσοχόου
Ηρακλής Σπανός
Δικηγόρος
Οι επιθέσεις διενεργούνται με ύβρεις και εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς, μέσα από άρθρα «ιστοριοδιφών» που χαρακτηρίζονται από υποκειμενικότητα, αποσπασματικότητα και άγνοια του γενικού ιστορικού πλαισίου.
Κάθε ένας μπορεί να προτιμά όποια εκδοχή της ιστορίας νομίζει. Δεν έχει όμως δικαίωμα να κατηγορεί νεκρούς χωρίς αποδείξεις.
Ο «δωσίλογος» είναι νομικός χαρακτηρισμός. Το ποιος ονομάζεται δωσίλογος το περιέγραψαν οι νόμοι και το ποιος ήταν δωσίλογος το έκριναν τα δικαστήρια, όχι οι ιστοριοδίφες. Ο Χρυσοχόου δεν υπήρξε δωσίλογος. Δικάστηκε και αθωώθηκε.
Ο Χρυσοχόου, όπως και δεκάδες χιλιάδες άλλοι δημόσιοι λειτουργοί, παρέμεινε στη θέση του μετά την είσοδο των Γερμανών και υπηρέτησε την Ελλάδα όπως νόμιζε καλύτερα, εντασσόμενος μεταξύ άλλων στην μυστική οργάνωση «Ζευς», ο αρχηγός της οποίας Μαργέτης έγραψε γι’ αυτόν τα εξής:
«Λόγω της επισήμου θέσεως ην κατείχε απετέλει τον άξονα πέριξ του οποίου εκινείτο ολόκληρος η οργάνωσις, Παρείχε πληροφορίας δι' όλας τας στρατιωτικάς κινήσεις των Γερμανών, πολλάκις δι' όλα τα όμορα κράτη, τας τοποθετήσεις ανωτάτων αξιωματούχων, τας προθέσεις της Ανωτάτης Διοικήσεως του Ράιχ και μας παρέδιδε επίσημα έγγραφα και εκθέσεις σημαντικής αξίας και ενδιαφέροντος. Ευρέθη πολλάκις εις δυσχερή θέσιν και διέτρεξε σοβαρούς κινδύνους, πλην τα πάντα κατόρθωνε να αντιμετωπίζη με ψυχραιμίαν και δεξιοτεχνίαν. Μεγαλόπνοος και ενθουσιώδης με βαθείαν πίστιν προσέφερε πολυτίμους υπηρεσίας».
Η κατηγορία ότι ο Χρυσοχόου ήταν «δεξί χέρι του Μέρτεν», στηρίχτηκε στον ισχυρισμό ότι ο πρώτος υπήρξε μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του δεύτερου, ισχυρισμός που με τη σειρά του προέρχεται από επιπόλαια ανάγνωση του Τύπου και διαψεύδεται από τα πρακτικά της δίκης.
Η κατηγορία ότι ο Χρυσοχόου αναμείχθηκε στον εκτοπισμό των εβραίων δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Οι υβριστές του Χρυσοχόου δεν ιστοριογραφούν. Βρίζουν και συκοφαντούν. Επιχειρούν να αναπαράγουν εν έτει 2019 τους πολιτικούς διαχωρισμούς του 1943 και 1944, κάνοντας επιλεκτική χρήση ιστορικών στοιχείων.
Δεν γνωρίζουμε ποιον και σε τι βοηθάει η αναπαραγωγή των εμφυλιοπολεμικών προτύπων. Όμως δεν θα ανεχτούμε τις ύβρεις κατά του Αθανάσιου Χρυσοχόου. Η αγωγή που υποβάλαμε κατά των συγκεκριμένων υβριστών είναι νόμιμη άμυνα εναντίον της σπίλωσης της μνήμης ενός αγαπημένου μας προσώπου.
Όσοι επιθυμούν να τους μιμηθούν, ας λάβουν υπόψη ότι ο εμφύλιος τελείωσε πριν ακριβώς 70 χρόνια.
Θεσσαλονίκη, 14 Μαρτίου 2019
Για την οικογένεια του Αθανασίου Χρυσοχόου
Ηρακλής Σπανός
Δικηγόρος
