Σε ένα από τα χειρότερα ντέρμπι των τελευταίων ετών, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός, έμειναν στο 0-0, στο πλαίσιο της 24ης αγωνιστικής της Super League.
Για πρώτη φορά μετά το 1991,....
και πάλι με γηπεδούχο την ΑΕΚ, οι δύο ομάδες δεν κατάφεραν να σκοράρουν, πολύ απλά διότι δεν δημιούργησαν τις ευκαιρίες για να το κάνουν. Ποιοτικά το αθηναϊκό ντέρμπι ήταν πάρα πολύ κακό, με πολλά και αρκετές φορές παιδαριώδη λάθη, ενώ είναι ενδεικτικό ότι σε όλο τον αγώνα καταγράφηκε μόλις μία κλασική ευκαιρία και σε άλλες δύο-τρεις περιπτώσεις υπήρξε... υποψία καλής στιγμής.
Απόλυτα δίκαιο το τελικό αποτέλεσμα, με βάση την εικόνα των δύο ομάδων. Ο βαθμός, βέβαια, δεν άφησε ικανοποιημένη καμία, τόσο την ΑΕΚ που πέρασε μεν μόνη στην τρίτη θέση, αλλά ο Ατρόμητος έχει ένα ματς λιγότερο κι έχει την ευκαιρία να βρεθεί τρίτος, όσο και τον Παναθηναϊκό που μείωσε στο -5 από τον πέμπτο της βαθμολογίας, Άρη, ο οποίος παίζει με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη.
Πολύ κακό ήταν ποιοτικά το πρώτο 45λεπτο, με τις δύο ομάδες να συναγωνίζονται η μία την άλλη στα λάθη. Η ΑΕΚ κυκλοφορούσε καλύτερα την μπάλα, αλλά όταν οι παίκτες της περνούσαν τη μεσαία γραμμή και ήθελαν να πλησιάσουν στην αντίπαλη περιοχή, εκεί οι «πράσινοι» είχαν στήσει ένα πραγματικό «τείχος» και δεν επέτρεπαν στους γηπεδούχους να απειλήσουν τον Διούδη.
Η ομάδα του Γιώργου Δώνη με την τριάδα στην άμυνα (Κολοβέτσιος, Οικονόμου, Κουλιμπαλί) και τους Γιόχανσον, Ινσούα στις πτέρυγες, έκανε εξαιρετική δουλειά στο ανασταλτικό κομμάτι, ωστόσο, στο δημιουργικό ήταν πάρα πολύ κακή. Όσες φορές οι Κάτσε, Κουρμπέλης και Δώνης επιχείρησαν να συνεργαστούν ή, να πασάρουν, στάθηκε αδύνατο με τους «κιτρινόμαυρους» να «κλέβουν» εύκολα, αλλά κι εκείνοι με τη σειρά τους δεν μπορούσαν να βρουν κενούς διαδρόμους και οι σέντρες προς την περιοχή του Διούδη ήταν εύκολη λεία για τους φιλοξενούμενους.
Μία φορά κατάφερε ο Δώνης να βγάλει... μισό γκολ στον Μακέντα, αλλά ο Ιταλός καθυστέρησε απέναντι στον Μπάρκα και το ψηλοκρεμαστό σουτ που έπιασε πέρασε πάνω από το οριζόντιο δοκάρι (24΄).
Η φάση αυτή ήταν η μοναδική κλασική ευκαιρία του πρώτου 45λεπτου, καθώς οι παίκτες του Χιμένεθ δεν είχαν ούτε μία αξιόλογη προσπάθεια στο διάστημα αυτό.
Η εικόνα στο β΄ μέρος δεν είχε πολλές διαφορές. Η ΑΕΚ ήθελε, αλλά δεν μπορούσε, ενώ ο Παναθηναϊκός, απλά... δεν μπορούσε. Αμυντικά οι «πράσινοι» συνέχισαν στον ίδιο ρυθμό, είχαν θέληση και πάθος σε όλες τις μονομαχίες τους και δεν κινδύνευσαν, πέρα από ένα σουτ του Πόνσε στο ξεκίνημα (απόκρουσε ο Διούδης σε κόρνερ).
Η ομάδα του Χιμένεθ προσπάθησε να πιέσει με την πάροδο του χρόνου, αλλά ήταν απελπιστικά κακή στην τελική πάσα. Τα λάθη στη μεσαία γραμμή ήταν πάρα πολλά, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να απειλήσει την εστία του Διούδη. Οι φάσεις στις δύο περιοχές, όπως και στο πρώτο 45λεπτο, ήταν ελάχιστες και το τελικό 0-0 ήρθε απολύτως φυσιολογικά.
Για πρώτη φορά μετά το 1991,....
και πάλι με γηπεδούχο την ΑΕΚ, οι δύο ομάδες δεν κατάφεραν να σκοράρουν, πολύ απλά διότι δεν δημιούργησαν τις ευκαιρίες για να το κάνουν. Ποιοτικά το αθηναϊκό ντέρμπι ήταν πάρα πολύ κακό, με πολλά και αρκετές φορές παιδαριώδη λάθη, ενώ είναι ενδεικτικό ότι σε όλο τον αγώνα καταγράφηκε μόλις μία κλασική ευκαιρία και σε άλλες δύο-τρεις περιπτώσεις υπήρξε... υποψία καλής στιγμής.
Απόλυτα δίκαιο το τελικό αποτέλεσμα, με βάση την εικόνα των δύο ομάδων. Ο βαθμός, βέβαια, δεν άφησε ικανοποιημένη καμία, τόσο την ΑΕΚ που πέρασε μεν μόνη στην τρίτη θέση, αλλά ο Ατρόμητος έχει ένα ματς λιγότερο κι έχει την ευκαιρία να βρεθεί τρίτος, όσο και τον Παναθηναϊκό που μείωσε στο -5 από τον πέμπτο της βαθμολογίας, Άρη, ο οποίος παίζει με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη.
Πολύ κακό ήταν ποιοτικά το πρώτο 45λεπτο, με τις δύο ομάδες να συναγωνίζονται η μία την άλλη στα λάθη. Η ΑΕΚ κυκλοφορούσε καλύτερα την μπάλα, αλλά όταν οι παίκτες της περνούσαν τη μεσαία γραμμή και ήθελαν να πλησιάσουν στην αντίπαλη περιοχή, εκεί οι «πράσινοι» είχαν στήσει ένα πραγματικό «τείχος» και δεν επέτρεπαν στους γηπεδούχους να απειλήσουν τον Διούδη.
Η ομάδα του Γιώργου Δώνη με την τριάδα στην άμυνα (Κολοβέτσιος, Οικονόμου, Κουλιμπαλί) και τους Γιόχανσον, Ινσούα στις πτέρυγες, έκανε εξαιρετική δουλειά στο ανασταλτικό κομμάτι, ωστόσο, στο δημιουργικό ήταν πάρα πολύ κακή. Όσες φορές οι Κάτσε, Κουρμπέλης και Δώνης επιχείρησαν να συνεργαστούν ή, να πασάρουν, στάθηκε αδύνατο με τους «κιτρινόμαυρους» να «κλέβουν» εύκολα, αλλά κι εκείνοι με τη σειρά τους δεν μπορούσαν να βρουν κενούς διαδρόμους και οι σέντρες προς την περιοχή του Διούδη ήταν εύκολη λεία για τους φιλοξενούμενους.
Μία φορά κατάφερε ο Δώνης να βγάλει... μισό γκολ στον Μακέντα, αλλά ο Ιταλός καθυστέρησε απέναντι στον Μπάρκα και το ψηλοκρεμαστό σουτ που έπιασε πέρασε πάνω από το οριζόντιο δοκάρι (24΄).
Η φάση αυτή ήταν η μοναδική κλασική ευκαιρία του πρώτου 45λεπτου, καθώς οι παίκτες του Χιμένεθ δεν είχαν ούτε μία αξιόλογη προσπάθεια στο διάστημα αυτό.
Η εικόνα στο β΄ μέρος δεν είχε πολλές διαφορές. Η ΑΕΚ ήθελε, αλλά δεν μπορούσε, ενώ ο Παναθηναϊκός, απλά... δεν μπορούσε. Αμυντικά οι «πράσινοι» συνέχισαν στον ίδιο ρυθμό, είχαν θέληση και πάθος σε όλες τις μονομαχίες τους και δεν κινδύνευσαν, πέρα από ένα σουτ του Πόνσε στο ξεκίνημα (απόκρουσε ο Διούδης σε κόρνερ).
Η ομάδα του Χιμένεθ προσπάθησε να πιέσει με την πάροδο του χρόνου, αλλά ήταν απελπιστικά κακή στην τελική πάσα. Τα λάθη στη μεσαία γραμμή ήταν πάρα πολλά, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να απειλήσει την εστία του Διούδη. Οι φάσεις στις δύο περιοχές, όπως και στο πρώτο 45λεπτο, ήταν ελάχιστες και το τελικό 0-0 ήρθε απολύτως φυσιολογικά.