Ρομά, τσιγγάνοι, γύφτοι, κατσίβελοι ή και τουρκόγυφτοι. Στην Ελλάδα ...
οποιαδήποτε κι αν είναι η απεικόνιση (κατά κανόνα στερεοτυπική, συχνά ρατσιστική, σχεδόν πάντα καρικατούρα) των άγνωστων ανθρώπων που αιώνες τώρα μένουν κοντά μας αλλά όχι ακριβώς δίπλα μας, απέχει αρκετά από την πραγματικότητα.
Ας δούμε πχ την εικόνα των Ρομά με βάση την ελληνική ποπ κουλτούρα:
Μακριά μαλλιά, σαλβάρι, τσιφτετέλι, Σαντορίνη και Άννα Βίσση. Seriously now;
Το γνωστό φολκλόρ. Φυσικά η μελαχρινή Εσμεράλντα – Παπαχαραλάμπους πέφτει για τον ξανθό άντρακλα Γκλέτσο. Μας άφησε πάντως τον Απόστολο ως αδιαπραγμάτευτο σταρ.
Χωρίς σχόλια προφανώς (εννοείται περιλαμβάνονται πατάτες). Για να μην αναφερθούμε σε αυτό:
Καταλαβαίνετε τέλος πάντων. Όλα αυτά, μαζί με τον επίμονα αναπαραγόμενο μύθο των πλούσιων βαρώνων του εγκλήματος που ζουν πάνω από το νόμο και κανένας δε μπορεί να αγγίξει, δυσκολεύουν πάρα πολύ να καταλάβουμε ποιοι είναι οι συμπολίτες μας.
Μια αόρατη μειονότητα που ζει πιο άσχημα απ’ό,τι πιστεύεται
Είναι δεδομένο πως κάποιοι από τους Ρομά συμμετέχουν σε εγκληματικές δραστηριότητες, κάποιοι λίγοι μπορεί να παίζουν και σημαντικό ρόλο σε αυτές. Η όλη αφήγηση όμως μας θυμίζει το μίσος κατά των εβραίων: ακόμη κι αν ένας εβραίος ήταν ο πιο φτωχός αγρότης της Ουκρανίας ή ο πιο φτωχός εργάτης της Θεσσαλονίκης, με κάποιο μαγικό τρόπο πάλι ήλεγχε όλο τον κόσμο σαν να είναι διευθυντής της τράπεζας Ρότσιλντ σύμφωνα με τις αντιλήψεις αυτές που τόσο εύκολα βρίσκουν τον εχθρό στο Άλλο και στο Διαφορετικό. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι στη λαϊκή μυθολογία προηγούμενων εποχών, οι Εβραίοι ήταν αυτοί που σταύρωσαν το Χριστό και οι Τσιγγάνοι αυτοί που τους έδωσαν τα καρφιά.
Το 96% των περίπου 300.000 Ρομά στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας
To 47% ανέφερε ότι ένα μέλος της οικογένειάς του πήγε ύπνο πεινασμένο τουλάχιστον μία φορά τον προηγούμενο μήνα
Ιδιαίτερα οι γυναίκες Ρομά πλήττονται. Το 81% δεν εργάζεται ούτε και καταρτίζεται, σε αντίθεση με το 38% των ανδρών
Το 50% μένει σε παραπήγματα διαφόρων ειδών, πολλά επικίνδυνα
Οι περισσότεροι είναι αναλφάβητοι καθώς οι μαθητές αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο για να εργαστούν
Σύμφωνα με διάφορα στοιχεία φαίνεται ότι είναι περισσότερο τα περιστατικά ρατσιστικής αντιμετώπισης που οδηγούν τους Ρομά μαθητές εκτός της ελληνικής εκπαίδευσης, παρά η κουλτούρα τους
Εκτιμάται ότι το 90% των παρανομιών που στέλνουν τους τσιγγάνους στη φυλακή ή στο δικαστήριο έχουν να κάνουν με την επιβίωσή τους, δηλαδή τη φτώχεια
Ας σημειωθεί ότι ήταν μόλις τη δεκαετία του 1970 που οι τσιγγάνοι της Ελλάδας έλαβαν την ελληνική υπηκοότητα, παρότι κατοικούν στη χώρα μας εδώ και αιώνες. Ένα 10-15% δε, δεν την είχε πάρει ακόμη μέχρι και το 2000 περίπου.
Επίσης, παρά την διαδεδομένη εικόνα ότι οι τσιγγάνικοι καταυλισμοί ανα την Ελλάδα είναι «απάτητοι» από την ελληνική πολιτεία και όπου υπάρχει ένα αυτόνομο και άναρχο καθεστώς παρανομίας, πολλοί εγκληματολόγοι όπως ο Άγγελος Τσιγκρής έχουν μια αρκετά διαφορετική άποψη::
«Τα στατιστικά της αστυνομίας δεν αναφέρονται στο είδος των αδικημάτων. Αν σε 50 συλληφθέντες Ρομά, οι 30 κατηγορούνται για πολεοδομικές παραβάσεις, αφορά στο στήσιμο των καταυλισμών τους.
Αυτό λοιπόν έχει να κάνει με τη γενικότερη κουλτούρα τους και όχι με τη ροπή προς το έγκλημα που τους αποδίδεται από την κοινωνία»
Σαν στατιστικό δείγμα αξίζει επίσης να δούμε τις συλλήψεις που έγιναν αυτές τις μέρες σε Μενίδι και Ζεφύρι και τι είδους καρπούς απέδωσαν:
«Στο πλαίσιο της επιχείρησης ελέγχθηκαν 230 άτομα και 5 οχήματα, ενώ πραγματοποιήθηκαν 105 προσαγωγές και 9 συλλήψεις για διάφορα αδικήματα».
Από τους 230 εν τέλει συνελήφθησαν οι 9. Από αυτούς, έχει ενδιαφέρον και το για ποιο λόγο τελικά συνελήφθησαν:
«Δύο ημεδαποί ΡΟΜΑ, οι οποίοι συνελήφθησαν με εντάλματα σύλληψης για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, που διέπραττε συστηματικά διαρρήξεις αυτόματων μηχανημάτων ανάληψης μετρητών (ΑΤΜ) στην περιοχή της Αττικής. Ένας ημεδαπός ΡΟΜΑ σε βάρος του οποίου εκκρεμούσε καταδικαστική απόφαση. Ένας ημεδαπός για απείθεια. Πέντε αλλοδαποί για παράνομη παραμονή στη χώρα μας σε βάρος των οποίων θα κινηθεί διαδικασία διοικητικής απέλασης»
Σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα των αστυνομικών επιχειρήσεων.
Mια πλευρά της “τάξης” με βαρύ χέρι
H δε υποτιθέμενη ασυλία από τις δυνάμεις ασφαλείας τίθεται υπό αμφισβήτηση από μια σειρά περιστατικών που έχουν γίνει κατά καιρούς. Το 2001 φερ’ειπείν, ο 21χρονος Ρομά μανάβης και πατέρας τριών παιδιών Μαρίνος Χριστόπουλος δολοφονείται από αστυνομικό, με την εκδοχή της Αστυνομίας να είναι ότι δε σταμάτησε για έλεγχο. Ο αστυνομικός υποστήριξε ότι πυροβόλησε ενστικτωδώς, ο ιατροδικαστικός έλεγχος θα δείξει όμως πως η σφαίρα βρέθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού, άρα ο αστυφύλακας Γεώργιος Τυλιανάκης πυροβόλησε τον Χριστόπουλο από πίσω.
Στην αρχή ο Τυλιανάκης δεν τέθηκε καν σε διαθεσιμότητα παρά την παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη και χρειάστηκε η επέμβαση του τότε Αρχηγού της Αστυνομίας για να αποταχθεί και να καταδικαστεί σε 13 χρόνια κάθειρξη. Άλλο ένα περιστατικό ήταν αυτό της δολοφονίας του Τάσου Μουράτη το 1996 στη Λιβαδειά.
Oι συγγενείς του Μαρίνου Χριστόπουλου θρηνούν για το θάνατό του
Τότε ο αρχιφύλακας Δημήτρης Τρίμης πυροβόλησε από ελάχιστη απόσταση τον ακινητοποιημένο στο έδαφος 45χρονο μικροπωλητή μπροστά στα παιδιά του. Αναφέρεται πως παρότι ασκήθηκε δίωξη εναντίον του, δεν καταδικάστηκε τελικά και είναι άγνωστο το αν πάρθηκαν οποιαδήποτε πειθαρχικά μέτρα.
Με λίγα λόγια, είναι μια πικρά ειρωνική αντίφαση όταν καλούνται οι τσιγγάνοι συμπολίτες μας να απολογηθούν ως συλλήβδην εγκληματίες, τη στιγμή που σαφώς έχουν γίνει επανειλημμένα αντικείμενο κακομεταχείρισης στα χέρια των υπηρεσιών ασφαλείας, όπως ήταν πχ ο ξυλοδαρμός ανδρών, γυναικών και παιδιών και οι υλικές καταστροφές από τα χέρια της Αστυνομίας κατά την εισβολή στον καταυλισμό του Ασπροπύργου το 1996, η οποία περισσότερο θύμιζε έφοδο ακροδεξιάς συμμορίας (σας θυμίζει κάτι;) . Τα λέει όλα η τότε δημόσια τοποθέτηση του υπουργού Δικαιοσύνης:
“Το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των λειτουργών του κράτους πρέπει να εκδηλώνονται καθημερινά και έμπρακτα. Είμαι βέβαιος ότι ο υπουργός δημόσιας τάξης έχει δώσει όλες τις αναγκαίες αυστηρές οδηγίες και θα διερευνήσει το χτεσινό συμβάν, που είναι θλιβερό, όπως κάθε συμβάν όταν υπάρχει υπέρβαση του μέτρου”
Και μια Πολιτεία που κατά βάση αδιαφορεί
Δεν είναι ψέμα ότι έχουν καταγραφεί ανά περιόδους περιστατικά διάφορων εγκληματικών ενεργειών στους καταυλισμούς των Ρομά, με αρκετά από αυτά να είναι σκληρές περιπτώσεις. Βεντέτες, οπλοκατοχή και οπλοχρησία, διακίνηση ναρκωτικών και άλλες δραστηριότητες είναι γνωστό τοις πάσι πως συμβαίνουν, πολλές φορές μάλιστα και κάτω από τα μάτια της ΕΛ.ΑΣ. Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα όμως, η εικόνα της γκετοποίησης και της πλήρους εγκατάλειψης από τη μία και της τυφλής τιμωρίας κατά δικαίων και αδίκων από την πλευρά της Πολιτείας είναι ένα σχήμα που διαιωνίζει τα προβλήματα επ’ άπειρον παρά τα λύνει.
Κρατώντας μάλιστα τις εικόνες του «πογκρόμ» που συνέβη προ ημερών στο Μενίδι από αγανακτισμένους κατοίκους φαίνεται ότι η δράση της αστυνομίας και του κράτους ορίζεται πάρα πολύ από τη λογική ικανοποίησης των αντιδραστικών αντανακλαστικών της κοινωνίας. Την ίδια στιγμή που στην περιοχή πχ των Άνω Λιοσίων δρούσε μετά βαΐων και κλάδων ένα από τα πιο famous τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, με την ναζιστική οργάνωση να λανσάρει τον εαυτό της ως μια δύναμη προστασίας από την εγκληματικότητα των Τσιγγάνων.
left.gr
