Για να στηρίξω, ως συνειδητοποιημένος πολίτης, την κυβέρνησή μου που δεν μπορεί μόνη της να τα βγάλει πέρα με τους ανάλγητους δανειστές και ζητεί τη βοήθεια μου. Ανταποκρινόμενος στο προσκλητήριό της ότι ο εχθρός μόνον με τους λαϊκούς αγώνες αντιμετωπίζεται και όχι με κυβερνήσεις.
Μάλλον δεν θα συναντηθώ με ένα από τα παιδιά του Μπάρμπα Γιώργη από τον Ψηλορείτη που είχε δηλώσει ότι....
στις εκλογές της 06.05.2012 θα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, επειδή το ΠΑΣΟΚ είχε διορίσει και τα 4 παιδιά του στο Δημόσιο, εξ ου και θα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ εφ’ όρου ζωής.
Ίσως βρεθώ με μερικούς από τους συνταξιούχους που βγαίνουν στα κανάλια και παραπονούνται για τις περικοπές στις συντάξεις τους. Να τους ρωτήσω σε ποια ηλικία συνταξιοδοτήθηκαν, πόσα πλασματικά χρόνια αναγνώρισαν και πόσο εφάρπαξ πήραν. Ίσως κι’ αν αγόρασαν σπίτι με χαμηλότοκο 30ετές δάνειο από ΟΕΚ ή ΤΠΔ ή από την τράπεζα ή ΔΕΚΟ, όπου εργάζονταν.
Μακάρι να συναντηθώ και με τον συνταξιούχο που αναγκάζεται να εργάζεται, επειδή η σύνταξη δεν επαρκεί για να ζήσει. Να τον ρωτήσω γιατί πήρε σύνταξη, αφού μπορεί και εργάζεται.
Θα βγω στους δρόμους μόνος με την ελπίδα να παρασύρω και άλλους, ώστε να φτιάξουμε ένα τρίτο γκρουπ μακρυά από τη ΓΣΣΕ στην πλατεία Κλαυθμώνος και το ΚΚΕ στο Σύνταγμα.
Και έτσι, εν ομονοία και ομοψυχία με κοινούς στόχους και κοινά μικροσυμφέροντα, να βροντοφωνάξω με 2-3 άλλους ότι δεν είναι πρέπον να μην επιτρέπουν στον Αλέξη να χωρίσει το κράτος από την Εκκλησία, να καταργήσει το μάθημα των Θρησκευτικών και να στρεβλώσει ακόμη και την ελάχιστη ιστορία που διδάσκεται, τώρα που κατάφερε να εγκαινιάσει και αυτοκινητόδρομους και να δώσει στις σήραγγες ονόματα θρυλικά, όπως «Καπετάν Νικήτας» και «Ανδρέας Παπανδρέου», αλλά και να νομιμοποιήσει το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων ως αποκορύφωμα «αριστερού προοδευτικού φεντεραλισμού» [ο όρος ανήκει στον Νίκο Παππά].
Μετά θα βαδίσουμε συντεταγμένοι πλάι-πλάι μας χωράει το πεζοδρόμιο] προς το Σύνταγμα. Να αποτίσουμε φόρο τιμής στους «αγανακτισμένους» που νόμισαν πως έγιναν κυβέρνηση και πραγματοποιούν τα όνειρά τους, εξ ου και σιωπούν, όπως παρετήρησε ο πρωθυπουργός συνεντευξιαζόμενος. Αλλά και στον συγκυβερνήτη πατριώτη [λέμε και καμμιά μ…] Πάνο Καμμένο που έλεγε την 10.02.2013:
«Εμείς θεωρούμε ότι θα πρέπει ο ελληνικός λαός σύντομα να αποφασίσει ότι οι επίτροποι και όλοι αυτοί, οι οποίοι έχουν έρθει ως επικυρίαρχοι στη χώρα, θα πρέπει να κηρυχθούν από τον ελληνικό λαό ως ανεπιθύμητοι. Ο κ. Φούχτελ, ο κ. Ράιχενμπαχ και όλοι αυτοί οι περίεργοι τύποι, οι οποίοι έρχονται στα υπουργεία της εθνικής επικράτειας, της εθνικά κυρίαρχης χώρας, είναι για μας ανεπιθύμητοι. Και ως ανεπιθύμητους θα πρέπει ο ελληνικός λαός να τους απαγορεύσει πλέον να έρχονται σε αυτόν εδώ τον τόπο, για τον οποίο έχει χυθεί αίμα στο χώμα για να είναι ελεύθερος».
Ενώ το 2011 έγραφε τούτο:
Αποκλείεται, πάντως, να συναντήσω κάποιον που είχε τρομάξει από τις εξαγγελίες Τσίπρα περί πατάξεως της φοροδιαφυγής, ισοκατανομής των βαρών, φορολόγησης του πλούτου, ανακούφισης των αδυνάτων, αλλά νοιώθει τώρα και πάλι ασφαλής, αφού το κράτος έχει αδιατάρακτη συνέχεια στη ρεμούλα και στο ρουσφέτι, εξ ου και οι καταγγελίες Σούρλα για τους 82 ογκώδεις φακέλους λαθρεμπορίου καυσίμων που έστειλε στη Δικαιοσύνη, ποινική και στρατιωτική, έχουν τεθεί στο Αρχείο. Για τα καύσιμα ούτε μία Εξεταστική, έστω υπο-Εξεταστική. Σιγά μην ασχοληθούμε, ενώ βαδίζουμε ως αριστεροί [λέμε και καμμιά μ…] να παραδώσουμε στον Λάτση τα ΕΛ.ΠΕ., στα οποία κάναμε συνεταίρο την Petrola, για να τα εξυγιάνουμε. Οι άλλοι πετρελαιάδες [Βαρδινογιάννης, Μελισσανίδης, Ρέστης] υπεράνω πάσης υποψίας.
Και μετά θα γυρίσω σπίτι πανευτυχής που θα έχω να διαλέξω ανάμεσα σε survivor, x-factor, so you think you can dance, rising stars, your face sounds familiar, star academy, shopping star, Μπρούσκο κ.λπ., ενώ στα διαφημιστικά διαλείμματα θα μπορώ να βλέπω σοβαρά πράγματα, όπως αυτό, για να ξεδίνω.
και θα με ξαναδιαβάζω, για να μην τρέφω αυταπάτες
http://makpress.blogspot.gr/2015/07/best-of-lagarde.html?m=1
Όχι πως δεν θα με βασανίζει το ερώτημα: «ο λαός ξέρει να ψηφίζει ή όχι;». Αυτή την απορία την έχω από τότε που ο Ντέπιουτης είπε ότι ο λαός δεν ξέρει, εξ ου και ψηφίζει ό,τι του κατέβει [όταν δεν ψηφίζει Ντέπιουτη προφανώς].
Εμπρός, λοιπόν, στους δρόμους και στις πλατείες να στείλουμε μήνυμα ηχηρό στους δανειστές, ώστε να μπορέσει να πραγματοποιήσει η κυβέρνηση τις προεκλογικές εξαγγελίες της. Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει, αφού, ως γνωστόν, οι νεκροί είναι αθάνατοι!
Σώτος
