ήταν η ηρωική απάντηση του....
Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Β' τον Πορθητή (Mehmet Fatih), όταν ο τελευταίος του ζήτησε να ανοίξει τις πύλες της Βασιλεύουσας.
Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Β' τον Πορθητή (Mehmet Fatih), όταν ο τελευταίος του ζήτησε να ανοίξει τις πύλες της Βασιλεύουσας.
'Ηταν ένα από τα 3 περήφανα ΟΧΙ του ελληνισμού, που θα μείνουν για πάντα στην ιστορία: μετά το "Μολών Λαβέ" του Λεωνίδα, το "πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν" του Κωνσταντίνου, ακολούθησε το ΟΧΙ του Μεταξά και σύσσωμου του ελληνικού λαού το 1940.
Μετά από 53 ημέρες σκληρής πολιορκίας και αφού ο Μωάμεθ απέκτησε το μεγαλύτερο πυροβόλο της εποχής, με τη βοήθεια -τι άλλο;- ενός Ευρωπαίου, του Ουγγρογερμανού Ουρβανού, κατάφερε να πλήξει καίρια τα απόρθητα τείχη, με βλήματα 400 κιλών.
Οι ορδές των φανατικών άλωσαν την Πόλη κι από τότε παρέμειναν στα ματωμένα χώματα της καθ' ημάς Ανατολής, με τους ανάξιους συνεχιστές των ηρώων να ονειρεύονται πως "πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θα ΄ναι".
Μετά από 53 ημέρες σκληρής πολιορκίας και αφού ο Μωάμεθ απέκτησε το μεγαλύτερο πυροβόλο της εποχής, με τη βοήθεια -τι άλλο;- ενός Ευρωπαίου, του Ουγγρογερμανού Ουρβανού, κατάφερε να πλήξει καίρια τα απόρθητα τείχη, με βλήματα 400 κιλών.
Οι ορδές των φανατικών άλωσαν την Πόλη κι από τότε παρέμειναν στα ματωμένα χώματα της καθ' ημάς Ανατολής, με τους ανάξιους συνεχιστές των ηρώων να ονειρεύονται πως "πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θα ΄ναι".
