Μην είναι οι κάμποι της και τα βουνά της; Όχι, όχι! Σιγά μην είναι αυτά.
Είναι οι ....
1.100.000 «ψηφοφόροι» που δέχθηκαν να αυτογελοιοποιηθούν ψηφίζοντας το 2004 για Αρχηγό του ΜΠΑΤΣΟΚ τον μοναδικό υποψήφιο. Είναι ο ίδιος ο μοναδικός υποψήφιος που πήγε σε καφενείο, μόλις έκλεισαν οι κάλπες, για να ακούσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας και να το .. γιορτάσει ανακουφισμένος μόλις θα τελείωνε η αγωνία του, αν θα εκλεγόταν.
Είναι το όνειρο κάθε Έλληνα να διορισθεί στο Δημόσιο μονίμως.
Είναι οι χιλιάδες οπαδοί του Ολυμπιακού που τίμησαν με την παρουσία τους τη μνήμη των νεκρών της Θύρας 7 ανακράζοντας «παρών» στο άκουσμα του ονόματος κάθε νεκρού.
Είναι οι ίδιοι οπαδοί που δεν τίμησαν με τον ίδιο τρόπο τους 3 νεκρούς ήρωες των Ιμίων.
Είναι οι πιο βολεμένοι απ’ όλους υπάλληλοι της Βουλής.
Είναι η κόρη του Βύρωνα που διορίσθηκε στη Βουλή τη μοναδική ημέρα που ο πατέρας της διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής και μετά προτάθηκε για Πρόεδρος του ΕΣΡ εντελώς «αξιοκρατικά».
Είναι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στα γραφεία των βουλευτών που θα πάρουν και υπερωρίες και μάλιστα αναδρομικά από το 2014 με ειδική νυκτερινή τροπολογία.
Είναι οι παράνομες δαπάνες που νομιμοποιούνται αφειδώς εκ των υστέρων.
Είναι οι Άκηδες, οι Μαντέληδες, οι Καλογρίτσες, οι Noor 1, οι Βερελήδες, η παράγκα του ποδοσφαίρου, οι λαδιάρηδες εφοριακοί, οι λαδιάρηδες υπάλληλοι της Πολεοδομίας, οι δεκαζόμενοι δικαστές.
Είναι οι Καρανίκες, οι Νοτοπούλες και οι άλλοι σιτιζόμενοι στο Πρυτανείο.
Είναι οι εγκληματίες που κυκλοφορούν ελεύθεροι: Σημίτης, Γιάννος, Παπακωνσταντίνου, ΓΑΠ, Στουρνάρας κ.λπ.
Είναι ο Σώρρας που επίσης κυκλοφορεί ελεύθερος και οι ανεγκέφαλοι ακόλουθοί του.
Είναι η άσβεστη μνήμη για τον Παντελίδη, η αμνησία των 29 καταδρομέων που χάθηκαν το 1974 με το Nord Atlas και του Ηλιάκη, και η έκθεση σε λαϊκό προσκύνημα της σορού του [εξαίρετου κατά τα λοιπά] βάρδου Λουκιανού.
Είναι η χώρα, όπου όταν οι συμβολαιογράφοι ζητούν την προστασία της πολιτείας από προπηλακισμούς κατά τη διάρκεια πλειστηριασμών, η αρμόδια ηγεσία τούς απαντά «Μα μουσιούδες, ποιος σας είπε ότι εμείς θέλουμε να γίνονται πλειστηριασμοί; Εμείς είμαστε αριστεροί!», «Και τότε γιατί δεν ψηφίζετε έναν αριστερό νόμο που να απαγορεύει δεξιούς πλειστηριασμούς;», «Αυτό είναι άλλο θέμα».
Είναι, λοιπόν, η χώρα του «άλλο θέμα» και του Θέμου που απηλλάγη για τα € 5,5 εκ. σε μαύρη σακούλα.
Του Σταθάκη που δήλωσε ότι το 95% του χρέους είναι αληθινό, αλλά ξέχασε να δηλώσει 38 ακίνητα, ενώ ο κ. Τζαναμπετόπουλος ζητεί την κεφαλή της Μαρέβα επί πίνακι.
Είναι η χώρα, της οποίας ο πρωθυπουργός υπογράφει confidentiality agreement με τους Rotschild και τη L΄Oreal πριν τους επισκεφθεί για να προσελκύσει επενδύσεις, όπως μας ενημέρωσε η κ. Αυλωνίτου με κάθε σοβαρότητα από βήματος της Βουλής. Και τούτο, καθότι ο πρωθυπουργός δεσμεύεται με σύμφωνο εχεμύθειας με υποψήφιους επενδυτές, ώστε να μην το πληροφορηθεί ο μαρτυριάρης λαός, διαρρεύσει η πληροφορία και πλακώσουν οι ανταγωνιστές που συνωστίζονται στα υπουργικά γραφεία για να επενδύσουν δισεκατομμύρια στη χώρα, όπου οι φόροι δεν αποδίδουν όσο πρέπει, επειδή πληρώνουν φόρους μόνον οι μισθωτοί, εξ ου και πρέπει να ….. μειωθεί ακόμη περισσότερο το αφορολόγητο των μισθωτών.
Είναι η χώρα όπου οι σύζυγοι πρωθυπουργών διορίζονται να διδάσκουν σε Πανεπιστήμια κατ’ αξίαν.
Είναι οι ασύλληπτοι γνωστοί άγνωστοι μπαχαλάκηδες που κάθε χρόνο καίνε ένα κουρελόπανο που αποκαλείται και ελληνική σημαία ασκώντας το σχετικό ανθρώπινο δικαίωμά τους.
Είναι τα κυκλώματα των πλαστογράφων που «νομιμοποιούν» λαθρομετανάστες.
Είναι το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν ανέχεται Επιτάφιους και Αντιγόνες.
Είναι η μη συμμόρφωση με δικαστικές αποφάσεις, επειδή έτσι γουστάρουμε.
Είναι η χώρα του Λάκη, του Πάκη, του Μάκη, του Πολάκη.
Είναι η χώρα της Siemens, της Novartis, της Energa, της ΔΕΗ και των συνδικαλιστών της, αλλά και πληθώρας ΜΚΟ.
Είναι η χώρα της ανάθεσης δημοσίων έργων με στημένους διαγωνισμούς που όταν δεν μπορούν να στηθούν, καθυστερούν, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται η καημένη η εκάστοτε κυβέρνηση να τα αναθέτει απ’ ευθείας.
Είναι η χώρα που την ξορκίζει η Λαγκάρντ να φορολογήσει τους πλούσιους.
Είναι η χώρα που ιδιωτικοποιεί κρατικές επιχειρήσεις της πουλώντας τες σε αλλοδαπούς κρατικούς οργανισμούς.
Είναι η χώρα, όπου το πόθεν έσχες είναι ένα τσίρκο και το φοβούνται όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί που υπηρετούν σε καίριες θέσεις, μήπως και τους την πέσουν οι κακοποιοί.
Είναι η χώρα, όπου οι αριστεροί [λέμε και καμμιά μ… ] δεν μπορούν να κάνουν αυτά που υπόσχονταν εξ αιτίας των κακών πρακτικών του παρελθόντος των άλλων δύο κομμάτων, τις οποίες θα ανέτρεπαν, καθότι αυτοί δεν είναι σαν τους άλλους, ώστε άλλα να λένε και άλλα να κάνουν, αλλά είναι δέσμιοι των κακών επιλογών των άλλων που έχουν δέσει χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό, ώστε να μην μπορεί να εκλέξει ένα κόμμα που θα τον απαλλάξει από τον βραχνά των άλλων, οι οποίοι εξακολουθούν να συντηρούν τη διαπλοκή, την οποία πάσχισαν να σπάσουν αυτοί, με αποτέλεσμα να αναγκασθούν να βάλουν, εξ αιτίας της συμπεριφοράς των άλλων, δικό τους άνθρωπο στον ΔΟΛ, ώστε να πάψει ο ΔΟΛ να είναι διαπλεκόμενος.
Είναι η χώρα της κ. Θάνου και του κ. Σακελλαρίου.
Είναι η χώρα της εκ παραδρομής παραγραφής σημαντικών ποινικών υποθέσεων που, όλως τυχαίως, αφορούν σε επωνύμους.
Είναι η χώρα του πανάκριβου taxis/σουρωτήρι και του επίσης πανάκριβου Κτηματολόγιου που δεν είναι ακόμη έτοιμο.
Συνελόντι ειπείν:
Όπως ο Ελύτης, όμως, έτσι κι’ εγώ
«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.»
Σώτος
