Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Έχω έναν πελάτη από εικοσαετίας. Έχει ήδη από δεκαετίας προβιβασθεί στην κατηγορία του φίλου, καθότι περάσαμε μαζί 150 ποινικά ακροατήρια και στη συνέχεια 142 διοικητικά ακροατήρια.
Φαντασθείτε, λοιπόν,
πόσα ζήσαμε και πόσα είπαμε μαζί περιμένοντας να έλθει η σειρά μας να «δικασθούμε». Εκείνος, μάλιστα, επί 27 μήνες προφυλακισμένος, για να αποφυλακισθεί χωρίς ούτε μία ώρα ποινής.
Απλώς είχαν εκδοθεί το 1995 εις βάρος του 52 εντάλματα σύλληψης και μόλις αθωωνόταν για το ένα, ενεργοποιείτο το επόμενο, μόλις αθωωνόταν για το επόμενο, ενεργοποιείτο το μεθεπόμενο κ.ο.κ.
Ήθελα να γράψω κάτι γι’ αυτόν τον φίλο, το οποίο αφορά όλους τους πολίτες, αλλά δεν ήξερα πώς να αρχίσω και πώς να τελειώσω. Διάβασα, όμως, στο makpress τούτο δω και αμέσως μου ήλθε η έμπνευση καθότι τα πήρα εντελώς στο κρανίο
http://makpress.blogspot.gr/2016/12/blog-post_613.html
Το χρέος, λοιπόν, του εν λόγω φίλου χρονολογείται από το 1995.
Για το χρέος αυτό η ΔΟΥ Α επέβαλε την 10.12.2002 κατάσχεση στο 1/3 ενός ακινήτου ασήμαντης αξίας, η οποία δεν καλύπτει ούτε το 1/10 του χρέους. Για το ίδιο χρέος επέβαλε η ΔΟΥ Β την 25.11.2003 κατάσχεση στο ίδιο ακίνητο. Η ΔΟΥ Α επέβαλε για το ίδιο χρέος την 04.02.2004 κατάσχεση στο 1/3 ενός άλλου ακινήτου εξ ίσου ασήμαντης αξίας σε σχέση με το χρέος. Και την 23.12.2016, η ΔΟΥ Γ επέβαλε κατάσχεση στο πρώτο ακίνητο για το ίδιο χρέος, το οποίο, βεβαίως, έχει τριπλασιασθεί με τις προσαυξήσεις κ.λπ.
Έτσι, φθάσαμε αισίως στην 23.12.2016 και ώρα 15:00. Χριστουγεννιάτικα. Για να περάσει ωραία ο φίλος μου την Άγια τούτη μέρα, ο δικαστικός επιμελητής τού χτύπησε την πόρτα και του παρέδωσε το τέταρτο κατασχετήριο της ΔΟΥ Δ για το ίδιο χρέος του ήδη κατεσχημένου με την πρώτη κατάσχεση 1/3 ακινήτου.
Αλλά το χειρότερο όλων είναι ότι ειδοποιήθηκε ο φίλος μου προ μηνός από τη ΔΟΥ Δ ότι για το ίδιο χρέος θα του παρακρατείται μηνιαίως ποσό € 200 από τη σύνταξή του.
Όταν με πήρε τηλέφωνο έξαλλος, έτοιμος να σκοτώσει άνθρωπο, του απήντησα κυνικά: «Φίλε μου, το αμάρτημά σου είναι ότι δεν φιγουράρεις στη λίστα Λαγκάρντ». Δεν με έβρισε, αφού είναι φίλος, αλλά μου είπε ότι ο γαμπρός του είναι μέχρι τα μπούνια Τσιπρικός, διότι ο Αλέξης του έδωσε € 300 που δεν του είχε δώσει κανείς. Βυθίσθηκα χρονιάρες μέρες στις δεκάδες των φακέλων του φίλου μου. Φυλλομετρούσα το χαρτομάνι που είχαν ετοιμάσει οι εφοριακοί για τον φίλο μου επί 20 χρόνια. Χιλιάδες ανθρωποώρες για να διεκδικήσει το Δημόσιο € 150.000 πλέον προσαυξήσεων και χωρίς ελπίδα να εισπράξει κάτι, αφού ο φίλος μου έχει μείνει με το 1/3 δύο ακινήτων ασήμαντης αξίας [κάτω των € 10.000] και το μόνο που του έμεινε είναι η σύνταξή του, την οποία θα κατάσχει η πρωτοδεύτερη κυβέρνηση αριστερά, αφού την έχει ήδη πετσοκόψει.
Κατά τα λοιπά τα παιδάκια έψαλαν αλλοδαπά κάλαντα στον πρωθυπουργό. Jingle Bells λοιπόν.
Πρωτοτύπησε και πάλι ο Αλέξης, για να μας δείξει ότι δεν είναι ξενόφοβος και κάνει ό,τι γουστάρει αδιαφορώντας για την άποψη οποιουδήποτε άλλου. Αφού έχει διαψεύσει εαυτόν επανειλημμένως και απέδειξε ότι μπορεί να εξαγοράσει ψήφους με € 300 το κομμάτι, είναι και ο πρώτος αφήνοντας τον Κούλη να επισκέπτεται τους σκουπιδιαραίους και τους διασώστες του ΕΚΑΒ. Quelle banalite!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους. Καλά Χριστούγεννα σήμερα και Καλή Λευτεριά από όλα τα ημεδαπά λαμόγια και τα αλλοδαπά αφεντικά τους. Και να μην ξεχνάμε ότι με εκλογές και τέτοιες μπαρούφες δεν έρχεται η απελευθέρωση. Ο Ιφικράτης Αμιράς τα έχει πει από καιρό, κι’ ας τον χλευάσαμε.
Σώτος
Έχω έναν πελάτη από εικοσαετίας. Έχει ήδη από δεκαετίας προβιβασθεί στην κατηγορία του φίλου, καθότι περάσαμε μαζί 150 ποινικά ακροατήρια και στη συνέχεια 142 διοικητικά ακροατήρια.
Φαντασθείτε, λοιπόν,
πόσα ζήσαμε και πόσα είπαμε μαζί περιμένοντας να έλθει η σειρά μας να «δικασθούμε». Εκείνος, μάλιστα, επί 27 μήνες προφυλακισμένος, για να αποφυλακισθεί χωρίς ούτε μία ώρα ποινής.
Απλώς είχαν εκδοθεί το 1995 εις βάρος του 52 εντάλματα σύλληψης και μόλις αθωωνόταν για το ένα, ενεργοποιείτο το επόμενο, μόλις αθωωνόταν για το επόμενο, ενεργοποιείτο το μεθεπόμενο κ.ο.κ.
Ήθελα να γράψω κάτι γι’ αυτόν τον φίλο, το οποίο αφορά όλους τους πολίτες, αλλά δεν ήξερα πώς να αρχίσω και πώς να τελειώσω. Διάβασα, όμως, στο makpress τούτο δω και αμέσως μου ήλθε η έμπνευση καθότι τα πήρα εντελώς στο κρανίο
http://makpress.blogspot.gr/2016/12/blog-post_613.html
Το χρέος, λοιπόν, του εν λόγω φίλου χρονολογείται από το 1995.
Για το χρέος αυτό η ΔΟΥ Α επέβαλε την 10.12.2002 κατάσχεση στο 1/3 ενός ακινήτου ασήμαντης αξίας, η οποία δεν καλύπτει ούτε το 1/10 του χρέους. Για το ίδιο χρέος επέβαλε η ΔΟΥ Β την 25.11.2003 κατάσχεση στο ίδιο ακίνητο. Η ΔΟΥ Α επέβαλε για το ίδιο χρέος την 04.02.2004 κατάσχεση στο 1/3 ενός άλλου ακινήτου εξ ίσου ασήμαντης αξίας σε σχέση με το χρέος. Και την 23.12.2016, η ΔΟΥ Γ επέβαλε κατάσχεση στο πρώτο ακίνητο για το ίδιο χρέος, το οποίο, βεβαίως, έχει τριπλασιασθεί με τις προσαυξήσεις κ.λπ.
Έτσι, φθάσαμε αισίως στην 23.12.2016 και ώρα 15:00. Χριστουγεννιάτικα. Για να περάσει ωραία ο φίλος μου την Άγια τούτη μέρα, ο δικαστικός επιμελητής τού χτύπησε την πόρτα και του παρέδωσε το τέταρτο κατασχετήριο της ΔΟΥ Δ για το ίδιο χρέος του ήδη κατεσχημένου με την πρώτη κατάσχεση 1/3 ακινήτου.
Αλλά το χειρότερο όλων είναι ότι ειδοποιήθηκε ο φίλος μου προ μηνός από τη ΔΟΥ Δ ότι για το ίδιο χρέος θα του παρακρατείται μηνιαίως ποσό € 200 από τη σύνταξή του.
Όταν με πήρε τηλέφωνο έξαλλος, έτοιμος να σκοτώσει άνθρωπο, του απήντησα κυνικά: «Φίλε μου, το αμάρτημά σου είναι ότι δεν φιγουράρεις στη λίστα Λαγκάρντ». Δεν με έβρισε, αφού είναι φίλος, αλλά μου είπε ότι ο γαμπρός του είναι μέχρι τα μπούνια Τσιπρικός, διότι ο Αλέξης του έδωσε € 300 που δεν του είχε δώσει κανείς. Βυθίσθηκα χρονιάρες μέρες στις δεκάδες των φακέλων του φίλου μου. Φυλλομετρούσα το χαρτομάνι που είχαν ετοιμάσει οι εφοριακοί για τον φίλο μου επί 20 χρόνια. Χιλιάδες ανθρωποώρες για να διεκδικήσει το Δημόσιο € 150.000 πλέον προσαυξήσεων και χωρίς ελπίδα να εισπράξει κάτι, αφού ο φίλος μου έχει μείνει με το 1/3 δύο ακινήτων ασήμαντης αξίας [κάτω των € 10.000] και το μόνο που του έμεινε είναι η σύνταξή του, την οποία θα κατάσχει η πρωτοδεύτερη κυβέρνηση αριστερά, αφού την έχει ήδη πετσοκόψει.
Κατά τα λοιπά τα παιδάκια έψαλαν αλλοδαπά κάλαντα στον πρωθυπουργό. Jingle Bells λοιπόν.
Πρωτοτύπησε και πάλι ο Αλέξης, για να μας δείξει ότι δεν είναι ξενόφοβος και κάνει ό,τι γουστάρει αδιαφορώντας για την άποψη οποιουδήποτε άλλου. Αφού έχει διαψεύσει εαυτόν επανειλημμένως και απέδειξε ότι μπορεί να εξαγοράσει ψήφους με € 300 το κομμάτι, είναι και ο πρώτος αφήνοντας τον Κούλη να επισκέπτεται τους σκουπιδιαραίους και τους διασώστες του ΕΚΑΒ. Quelle banalite!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους. Καλά Χριστούγεννα σήμερα και Καλή Λευτεριά από όλα τα ημεδαπά λαμόγια και τα αλλοδαπά αφεντικά τους. Και να μην ξεχνάμε ότι με εκλογές και τέτοιες μπαρούφες δεν έρχεται η απελευθέρωση. Ο Ιφικράτης Αμιράς τα έχει πει από καιρό, κι’ ας τον χλευάσαμε.
Σώτος