Δεν πειράζει, το ζήσαμε κι εμείς αυτό, μάλιστα αποχωρήσαμε (θεωρητικά) και από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, στραφήκαμε στη Ρωσία, θυμηθήκαμε προφητείες και...
ξανθά γένη, αλλά στο τέλος, μείναμε με τις φαντασιώσεις μας για τον Μόσχοβο, αφού οι Ρώσοι, στις παρακλήσεις των ικετών, που ήθελαν να προστατευθούν από τις επιθέσεις ...φιλίας των Αμερικανών, απαντούσαν πάντα, με υποσχέσεις και ποτέ δεν προστάτευαν τον ικέτη, ρίχνοντάς τον βορά στα σαγόνια των Αμερικανών. Μέχρι και την αδερφή Σερβία πούλησαν οι Ρώσοι, που μετά από γελοίους ηγέτες τύπου Γιέλτσιν και Γκορμπατσόφ, είχαν αποδυναμωθεί πλήρως και το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονταν είναι ποιός θα κλέψει περισσότερα για να κάνει επίδειξη νεοπλουτισμού, σε ατμόσφαιρα απόλυτης παρακμής.
Τα τελευταία χρόνια, υπό την ηγεσία του σκληρού Πούτιν, φαίνεται πως η Ρωσία, προσπαθεί να ξαναγίνει μεγάλη δύναμη (στην πράξη και σε όλους τους τομείς κι όχι μόνο στα πυρηνικά) και αφήνει κάποιες υποσχέσεις σε ικέτες, ότι μπορούν -ίσως- να βρουν ασφαλές καταφύγιο στην αγκαλιά της. Η ουσιαστική παρέμβαση της Ρωσίας στη Συρία, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, δίνοντας ελπίδες σε πολλές χώρες που υποφέρουν από την ασφυκτική "φιλία" των γερακιών των ΗΠΑ, ότι θα βρουν σύμμαχο στην προσπάθειά τους να δραπετεύσουν από την "αγάπη" των Αμερικανών.
