Έτσι έχει η κατάσταση αδέρφια…

Μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο, τότε που στο Μαξίμου κατοικοέδρευε η μοχθηρή συμμορία του ανθέλληνα Σαμαρά και του «οβριού» Μπένι, ναι μεν υπήρχε πόλεμος σε πλήρη εξέλιξη στην Συρία, όμως δεν είχαμε «ροές» προσφύγων να κατακλύζουν την... χώρα μας. Πως γίνονταν αυτό; Μάλλον ίσχυε εκείνο που κατήγγειλαν καθημερινά οι ανθρωπιστές του Σύριζα, ότι το Λιμενικό μας έχει εντολές «άνωθεν» να απωθεί και να βυθίζει τις βάρκες και τα φουσκωτά, που μετέφεραν τα κακόμοιρα γυναικόπαιδα στα νησιά μας. Αλλιώς δεν εξηγείται.

 

Περιμένοντας την Τζολί (και την Μπουρδόλη)

Εξ ου και οι άπειροι θάνατοι αθώων δυστυχισμένων προσφύγων στα παγωμένα νερά του Αιγαίου… ή τουλάχιστον έτσι μας έλεγαν οι συνιστώσες, τα κανάλια, και έτσι έγραφαν το ΧΩΝΙ, η Αυγή,  και το ΜΑΚΕΛΕΙΟ…

Μέχρι που ξημέρωσε για την Ελλάδα η χαρούμενη εκείνη μέρα που ο λαός έστειλε στην εξουσία το γελαστό παιδί και τους άφθαρτους συντρόφους του. Η δημοκρατία δηλαδή επανήλθε στον τόπο όπου γεννήθηκε, και τον οποίο είχαν «χαλάσει» χρόνια ολάκερα οι πουλημένοι στους ξένους δυνάστες μας πολιτικάντηδες.

Μια από τις πρώτες σημαντικές πράξεις της νέας κυβέρνησης, λίγο πριν σκίσει το μνημόνιο και διώξει διά παντός τους τροϊκανούς, τότε που οι μπουτούδες ακόμη χορεύανε στο Σύνταγμα, ήταν να ανοίξει τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» που είχαν στήσει νύχτα και στα κρυφά οι σαμαροβενιζέλοι, μέσα στα οποία στοιβάζονταν (χωρίς κλιματισμό τα βράδια) όσοι πρόσφυγες κατάφερναν να φτάσουν στην χώρα μας, έχοντας αποφύγει τις ύπουλες ενέδρες των μισάνθρωπων λιμενικών. Βέβαια δεν φταίγανε όλοι οι λιμενικοί, μεταξύ τους υπήρχαν και άνθρωποι. Έλα όμως που ενεργούσαν με εντολή Σαμαρά, οπότε έπρεπε να υπακούσουν ως στρατιωτικό σώμα που είναι.

Τέλος πάντων, περασμένα ξεχασμένα. Με το που ήρθε στα πράγματα η Πρώτη Φορά Αριστερά, αυτού του είδους οι διαταγές, αυτά τα black ops, τελείωσαν. Οι νέες εντολές ήταν πια ξεκάθαρες, και πάνω απ όλα δημοκρατικές. Το Λιμενικό θα πρέπει να βοηθά και να υποδέχεται όλους τους κατατρεγμένους πρόσφυγες πολέμου βρίσκει στα ανοικτά… ακόμη κι αυτούς από το Νεπάλ, το Πακιστάν, ή την Σενεγάλη, που μπορεί να μην φεύγουν από πόλεμο αλλά δεν παύουν να είναι «πρόσφυγες της ζωής»! Εξάλλου, όπως έχει πει και η Τζούλια Αλεξανδράτου, πρωτοπόρος αντιρατσίστρια (και μάλιστα εμπράκτως): «δεν υπάρχουν λαθραίοι, υπάρχουν μόνο άνθρωποι»! Το Λιμενικό λοιπόν θα έπρεπε εφεξής  να συνοδεύει τους πρόσφυγες στο πλησιέστερο ασφαλές λιμάνι, και στη συνέχεια να τους φιλεύει, λίγο πριν τους κατευοδώσει για τον Πειραιά.

Έτσι λοιπόν, αφ’ ενός άνοιξαν τα κολαστήρια του Σαμαρά και ελευθερώθηκαν οι «πρόσφυγες», αφ ετέρου δόθηκαν οι κατάλληλες εντολές για μια πιο ανθρώπινη αντιμετώπιση των νεοφερμένων. Και για να γίνει αυτό, ο Αλέξης φρόντισε και στελέχωσε τα αρμόδια υπουργεία με καρατσεκαρισμένα δημοκρατικά άτομα, όπως π.χ. την κυρά Τασία (της Ανάσας) στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, τον σύντροφό της στη ζωή (αστεφάνωτο) κ. Δρίτσα στο Ναυτιλίας (το Λιμενικό που λέγαμε), και τον πρώην Πασόκ, μετά ΔΗΜΑΡ, και νυν συριζαίο εγκληματολόγο κ. Πανούση στο Δημοσίας Τάξεως ή ΠροΠο, όπως το λένε οι δημοκράτες.

Παράλληλα, δόθηκε το «επίσημο» σύνθημα σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή και το Μαγκρέμπ ότι στην Ελλάδα έχουμε πια ανθρώπινη κυβέρνηση, και ότι ανοίξαμε και σας περιμένουμε, με αποτέλεσμα εκτός από τους Τούρκους που βρήκαν ευκαιρία να στείλουν απέναντι τα δυο εκατομμύρια Σύρων και Αφγανών προσφύγων που τους είχαν καβαντζωθεί, να αρχίσουν να έρχονται προς τα εδώ ακόμη και Μαροκινοί ή Αλγερινοί, χώρια οι Καμερουνέζοι.

Και έτσι, με αυτά και με αυτά, φτάσαμε στο σημείο να έρχονται χιλιάδες πλέον ταλαίπωροι καθημερινά, και όχι μόνο με φουσκωτά, αλλά μερικοί με θαλαμηγούς, άλλοι με ιστιοφόρα, κάποιοι μάλιστα και με τζετ σκι… και όχι στις απόμακρες αφρούρητες ακτές, αλλά ακόμη και στα κεντρικά λιμάνια των νησιών μας, ή στις πολυσύχναστες πλαζ των ξενοδοχείων.

Και όλοι αυτοί κατέληγαν στην Αθήνα, και συγκεντρωνόντουσαν στην Πλατεία Βικτωρίας, η οποία είχε μετονομαστεί σε Βαβέλ, και από κάποιους πιο «μερακλήδες» σε «Πλατεία του Έρωτα». Ήταν ακόμη οι αθώες εποχές, προ Μπατακλάν, τότε που η Μέρκελ είπε ότι η Γερμανία χρειάζεται ένα εκατομμύριο μετανάστες… κάτι που το σκυλομετάνιωσε έκτοτε, και που εξαιτίας του μάλλον δεν θα ξαναδεί εξουσία από τις επόμενες εκλογές. Ήταν η εποχή που η δικιά μας, η κυρά Τασία ντε, μιλούσε για μετανάστες που απλά λιάζονται και μετά εξαφανίζονται, τότε που ο μπαρουτοκαπνισμένος υπουργός Εθνικής Άμυνας απειλούσε την ΕΕ ότι αν δεν μας κάνει τα κέφια, θα την πλημμυρίσουμε με τζιχαντιστές, κλπ κλπ. Ηρωικές κι αθώες εποχές.

Και βέβαια, λίγο μετά, όταν άρχισαν οι τζιχαντιστές να χτυπάνε στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, κι αλλού, ο μάστερ της κυβίστησης μάσησε τα λόγια του, και άρχισε να ψελλίζει διάφορα περί παρεξήγησης κλπ. Κλασικός συγκαμένος.

Και έτσι με ένα fast forward φτάσαμε στο σήμερα. Όπου όλοι οι γείτονές μας σφράγισαν τα σύνορά τους, ακόμη και η Αλβανία που μας λοιδορεί, και μείναμε εμείς κι εμείς άφραγκοι με δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, που θα πενταπλασιαστούν, παρακαλώντας την ΕΕ να μας σώσει, και εκλιπαρώντας την Τουρκία να μας λυπηθεί. Στην δεύτερη μάλιστα δώσαμε το δικαίωμα να στείλει «χωροφύλακες» στα νησιά μας, για να επιτηρούν αν γίνονται σωστά οι διαδικασίες στα χοτ σποτς. Χώρια που φέραμε και το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με Γερμανό διοικητή και με  τούρκικες φρεγάτες, να περιπολούν και να επιτηρούν τις ροές… τα amazing flows, που είπε και ο Αλέξης σε μια ψυχεδελική στιγμή διαύγειάς του.

Και σαν να μην έφτανε όλη αυτή η κατρακύλα, μας ήρθε και η Αντζελίνα Τζολί, κατευθείαν από το Σουδάν, προκειμένου να δει από κοντά το χάλι μας. Είχε προηγηθεί η σιτεμένη Σούζαν Σάραντον, που αφού έβγαλε μερικές σέλφις με τους «πρόσφυγες», επέστρεψε στο ράντσο της στην Μοντάνα, και τώρα περιμένει να δει αν θα πάρει το Νόμπελ, για το οποίο την πρότεινε ο διάδοχος της κυρά Τασίας στο υπουργείο, ο Δρ Μουζάλας (ή το τσακμάκι, όπως τον λένε οι φίλοι του). Βέβαια, κατά τους συριζαίους, η άφιξη της Τζολί (την οποία οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Αλέξης την πέρασε για την Γιόκο Όνο) αποτελεί μια τεράστια νίκη, αφού έτσι η ηρωική χώρα μας γίνεται πρωτοσέλιδο στα παγκόσμια ΜΜΕ. Και ίσως έχουν δίκιο, μιας και χθες βράδυ, για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, με πήρε τηλέφωνο ο παλιός συμφοιτητής μου στον Καναδά, ο Μίτσελ, και μου είπε ότι είδε στο CNN τι τραβάμε, και αν θέλω να μου στείλει μερικά δέματα  με μεταχειρισμένα χειμωνιάτικα ρούχα, και κονσέρβες με maple syrup για να έχω να βάζω στα … pancakes μου! Τον ευχαρίστησα.

Και την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνησή μας μοιάζει διαιρεμένη ως προς το τι μέλλει γενέσθαι. Ο ένας υπουργός χαρακτηρίζει την Ειδομένη ως τιμή για την χώρα μας, κι ο άλλος ως Νταχάου. Ο ένας θέλει να ξανανοίξει την μισητή Αμυγδαλέζα του Σαμαρά, και ο άλλος θέλει οι μετανάστες να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να συνουσιάζονται με τις Ελληνίδες, για να λυθεί επιτέλους το δημογραφικό μας πρόβλημα. Και στο καπάκι, έχουμε τον Αλέξη, που συμμετέχοντας σε δυο απανωτές Συνόδους Κορυφής, κατάφερε να «απομονώσει», όπως λέει, την κακιά Ευρώπη, όπως παλιότερα στο οικονομικό ζήτημα, παρέα με τον Δρα Μπαρουφάκη, είχε καταφέρει να την «περικυκλώσει».

Στο μεταξύ, τα χοτ σποτς, επίσημα και μη, πολλαπλασιάζονται σε ολόκληρη τη χώρα, με το κράτος παντελώς απών, και τους δυστυχισμένους πρόσφυγες να βασίζονται στους διάφορους εθελοντές και στις ΜΚΟ, με μερικές από αυτές να παίζουν ύπουλα παιχνίδια στις πλάτες τους. Και ειλικρινά απορώ το τι θα ακολουθήσει όταν κουραστούν ή βαρεθούν οι εθελοντές, kαι αποχωρήσουν από τα κάμπινγκ του Μουζάλα. Ποιος θα τους ταίζει και τι; Ήδη άρχισαν να σημειώνονται καθημερινά συμπλοκές μεταξύ τους, ακόμη και μαχαιρώματα, μέχρι και βιασμοί. Αργότερα, μάλλον θα στραφούν και εναντίον των Ελλήνων. Σε βίντεο που έβλεπα χθες από το ξύλο στο λιμάνι του Πειραιά, τις πιο πολλές τις άρπαξαν κάποιοι εθελοντές με κίτρινα φοσφοριζέ γιλέκα.

Στο Σχιστό, μου λένε, συνελήφθη στα μαγειρεία ένας Σενεγαλέζος να αυνανίζεται πάνω στα καζάνια, με ερωτικό βοήθημα μια παλιά αφίσα της κυρά Τασίας! Για να μην αναφερθώ (αφού δεν το πιστεύω) σε αυτό που άκουσα, ότι στα Διαβατά μια προβατίνα γέννησε ένα τέρας, μισό αρνί και μισό άνθρωπο… μελαμψό. Αηδίες… αν δεν το ακούσω να το λέει ο Χίος, ή ο Τράγκας, δεν πιστεύω τίποτα.

Πάντως, δεν είναι όλα μαύρα. Εκτός από τον Κινέζο με το λευκό πιάνο, που ήδη άρχισε περιοδείες σε όλα τα χοτ σποτς της επικράτειας, οσονούπω, λένε, θα κάνει συναυλία στην Ειδομένη και ο Νταλάρας (περιμένει να στεγνώσουν οι λάσπες), παρέα με την Σαμίου! Μπορεί να ανεβάσει επιθεώρηση και ο Σεφερλής με τον Χαϊκάλη. Εκτός κι αν τους προλάβει όλους ο Λάκης ο Λαζόπουλος, και κάνει κανένα ζωντανό Τσαντίρι απ ευθείας από το κάμπινγκ ΜΟΥΖΑΛΑ, και σπάσουν τα μηχανάκια της AGB… αυτό κι αν δεν θα ’ταν επιτυχία. Τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον Άνθρωπο γενικότερα. .

Αυτά…

Strange Attractor http://orthografos.blogspot.gr/2016/03/blog-post_35.html