Τελετή επιμνημόσυνης δέησης υπέρ των αστυνομικών που έχασαν τη ζωή τους κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών παρουσία της...
Πολιτικής και Φυσικής Ηγεσίας του Σώματος.
Από την ίδρυση της Ελληνικής Αστυνομίας, το 1984, μέχρι σήμερα (129) αστυνομικοί τραυματίστηκαν θανάσιμα, είτε βρίσκονταν σε διαταγμένη υπηρεσία είτε όχι, υπερασπιζόμενοι το καθήκον τους, τη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα και την περιουσία των πολιτών. Οι θανάσιμοι τραυματισμοί προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια αιματηρών ένοπλων συμπλοκών, καταδιώξεων ένοπλων κακοποιών, τρομοκρατικών πράξεων, καθώς και ατυχημάτων που συνέβησαν κατά την ενάσκηση των αστυνομικών τους καθηκόντων.
Στην επιμνημόσυνη δέηση χοροστάτησε ως εκπρόσωπος του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, συνεπικουρούμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη - Υποστράτηγο ε.α. Νεκτάριο Κιούλο.
Στην τελετή παρέστησαν ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας, ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης Δημήτρης Αναγνωστάκης, ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Τζανέτος Φιλιππάκος, ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Ιωάννης Καπάκης και ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας Αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Τσουβάλας.
Στο πλαίσιο της τελετής, ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ανέφερε:
«Με σεβασμό στη μνήμη των αστυνομικών που έπεσαν δεν θέλω να πω πολλά λόγια. Απλά αυτοί που έπεσαν πρέπει πάντα να είναι στη μνήμη μας. Πρέπει πάντα να είναι άξιοι του σεβασμού μας και το βλέμμα μας πρέπει να είναι σε αυτούς τους ανθρώπους που έδωσαν τα νιάτα τους για να υπάρχει ασφάλεια, να υπάρχει τάξη. Να μπορεί να ζει ο λαός μας με ησυχία. Πρέπει να είναι στη μνήμη μας πάντα. Πρέπει να τους αποτίουμε σεβασμό, πρέπει να τιμούμε τις οικογένειες τους, που φορτώθηκαν όλο το βάρος με την απώλεια των ανθρώπων τους και πάντα θα τους τιμούμε, πάντα θα είναι στη μνήμη μας και πάντα θα πρέπει να αποτίουμε το σεβασμό που πρέπει, όχι μόνο αυτές τις ημέρες, όχι το Ψυχοσάββατο, αλλά κάθε μέρα προκειμένου οι υπόλοιποι αστυνομικοί να εκτελούν το καθήκον τους, να έχουν πρότυπα, χρειάζονται πρότυπα αυτούς τους δύσκολους καιρούς, όπως χρειάζεται να γυρίζουμε πίσω και σε ορισμένες παραδόσεις. Χρειάζονται και τα πρότυπα, έτσι ώστε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της καθημερινότητας και να μπορούμε ήσυχοι να δουλεύουμε παραγωγικά στην καθημερινότητα που απαιτεί να λύσουμε και άλλα προβλήματα. Αιωνία να είναι η μνήμη των αστυνομικών που έφυγαν στην εκτέλεση των καθηκόντων τους και θα πρέπει να είναι πάντα στην μνήμη μας, όχι μόνο το Ψυχοσάββατο».
Ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, Αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Τσουβάλας, επεσήμανε τα εξής:
«Η ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος του αστυνομικού, έγκειται σ’ αυτό καθαυτό το γεγονός, ότι δεν αποτελεί επάγγελμα με τη συνήθη έννοια του όρου.
Ο αστυνομικός, υπηρετώντας το λειτούργημά του οποιαδήποτε στιγμή και με οποιεσδήποτε συνθήκες, καλείται να παραμερίσει το ατομικό του συμφέρον και να υπερασπιστεί το κοινό καλό, την κοινωνία και τους πολίτες. Σήμερα, λοιπόν, αποτιμούμε φόρο τιμής στους συναδέλφους μας εκείνους που με αυταπάρνηση και υψηλό αίσθημα καθήκοντος, θυσίασαν τη ζωή τους, υπερασπιζόμενοι αξίες και ιδανικά, που στην εποχή μας δυστυχώς είναι δυσεύρετα.
Η αυτοθυσία τους, πρωτίστως, μας φέρνει ενώπιον των δικών μας ευθυνών και του όρκου που δώσαμε κατά την ένταξη μας στην αστυνομική οικογένεια. Μας παροτρύνει να αγωνιστούμε για να εκπληρώσουμε το χρέος μας, έναντι της πατρίδας, της κοινωνίας και των πολιτών, παρά τις αντιξοότητες και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε.
Το παράδειγμα τους υποδεικνύει έναν αναμφισβήτητα δύσκολο δρόμο. Όμως, τον δρόμο αυτόν, τον δύσκολο, που οι ίδιοι έχουμε επιλέξει οφείλουμε να ακολουθούμε πάντα με προσήλωση, με σθένος, με αυτοθυσία. Πιστοί στον όρκο μας και τις παρακαταθήκες εκείνων των συναδέλφων που δεν είναι πια κοντά μας, εκείνων των συναδέλφων που τιμούμε τη μνήμη σήμερα, εκείνων που θυμόμαστε πάντα.
Στις οικογένειες τους που έμειναν να βιώνουν την απώλειά τους, σίγουρα κανένας λόγος δεν είναι αρκετός να αποτελέσει παρηγοριά. Όμως, ας σταθούμε στις φράσεις που ο Θουκυδίδης περιγράφει μέσα από τα λόγια του Περικλή «..ότι ευτυχισμένοι μπορεί να θεωρούνται μόνο εκείνοι, στους οποίους έλαχε η μεγίστη τιμή, είτε ένας έντιμος θάνατος είναι αυτή, όπως αυτών εδώ, είτε μία έντιμη λύπη, όπως η δική σας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου