Οι δικηγόροι ωμίλησαν

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Εντάξει, δεν πιστεύω στον σανό που πέταξε ο αριστερός [τρόπος του λέγειν] πρωθυπουργός στο πόπολο δια μέσου του Υπουργικού Συμβουλίου της 23.12.2015, όπου βρήκε την ευκαιρία να ....

επαναλάβει τα τετριμμένα «Δεν κάνουμε διακοπές, συνεχίζουμε να δουλεύουμε και τις γιορτές» κ.λπ. κ.λπ. Τα είπε, μάλιστα, on camera, ώστε να πεισθεί το πόπολο ότι τα είπε. Όταν δε μιλάω για σανό εννοώ το «συσσίτιο που βάρεσε» ανακοινώνοντας ότι ο Φαλσιανί παρέδωσε στη χώρα μας 500.000 κινήσεις λογαριασμών, οι οποίες ήδη τέθηκαν στη διάθεση των Οικονομικών Εισαγγελέων. Ουάου!! Τζιιιι! Ντονγκ!!!

Προφανώς η κυβέρνηση ενστερνίσθηκε την άποψη ότι αυτές οι κινήσεις και οι λοιπές λίστες αποτελούν παράνομο αποδεικτικό υλικό, εξ ου και την προηγουμένη, ήτοι την 22.12.2015, προσέθεσε στον νόμο 4356/2015 για τους ομοφυλόφιλους την ακόλουθη διάταξη:

«Άρθρο 65 - 1. Στις περιπτώσεις πράξεων κακουργηματικού χαρακτήρα, που υπάγονται στην αρμοδιότητα του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος ή του Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς, δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 2 του άρθρου 177 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, εφόσον το αποδεικτικό μέσο αφορά πληροφορίες ή στοιχεία, στα οποία οι ανωτέρω εισαγγελείς έχουν δικαίωμα πρόσβασης κατά τις διατάξεις του άρθρου 17Α παρ. 8 εδάφιο α΄ του ν. 2523/1997 και του άρθρου 2 παρ. 5 εδάφιο α΄ του ν. 4022/2011.

2. Η χρήση του παραπάνω αποδεικτικού μέσου κατά την παραπομπή και τη δίκη γίνεται δεκτή εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι: α) η βλάβη που προκαλείται με την κτήση του είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος, τη σπουδαιότητα και την έκταση από τη βλάβη ή τον κίνδυνο που προκάλεσε η ερευνώμενη πράξη, β) η απόδειξη της αλήθειας θα ήταν διαφορετικά αδύνατη και γ) η πράξη με την οποία το αποδεικτικό μέσο αποκτήθηκε δεν προσβάλλει την ανθρώπινη αξία».

Το δικηγορικό σώμα έφριξε και, διαμαρτυρόμενο για τη συγκεκριμένη διάταξη, εξεφράσθη ούτω δια της Ολομελείας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας:

«Τόσο η διαδικασία ψηφίσεως όσο και το περιεχόμενο της συγκεκριμένης διάταξης εγείρουν σοβαρότατες αντιρρήσεις θεσμικού και δικαιοκρατικού περιεχομένου, τις οποίες το Δικηγορικού Σώμα αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει. Πρέπει να σημειωθεί ότι:

Η συγκεκριμένη διάταξη κατατέθηκε από τον αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης αιφνιδιαστικά ολίγες ώρες πριν από την ψήφιση του νόμου για το «σύμφωνο συμβίωσης» χωρίς να έχει περιληφθεί στο σχέδιο νόμου που τέθηκε υπό διαβούλευση και χωρίς οποιοδήποτε έστω και άτυπο προηγούμενο προϊδεασμό για την πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης να αναλάβει τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία. Η σχεδόν λάθρα και εν κρυπτώ κατάθεση προς ψήφιση διατάξεων χωρίς προηγούμενη διαλογική επεξεργασία απαξιώνει το θεσμό της διαβούλευσης, ο οποίος καθίσταται ακόμη περισσότερο αναγκαίος, όταν προτείνονται διατάξεις, όπως η προκείμενη, οι οποίες ρυθμίζουν ευαίσθητα δικαιοπολιτικά ζητήματα και άπτονται συνταγματικών δικαιωμάτων. Η ψηφισθείσα διάταξη διευρύνει (και μάλιστα σημαντικά) τα δικαιοκρατικά ελλείμματα, που ήδη καταγράφονται για την επίτευξη του σκοπού της καταπολέμησης της διαφθοράς.

Η θέση της αιτιολογικής έκθεσης ότι το άρθρο 177 παρ. 2 ΚΠΔ περιορίζει υπερβολικά την αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας και εμποδίζει τη διερεύνηση και τιμώρηση των οικονομικών εγκλημάτων και των εγκλημάτων διαφθοράς εμπεριέχει την απροκάλυπτη και θεσμικώς επικίνδυνη διακήρυξη ότι σε αυτόν τον τομέα εγκληματικότητας παρέχονται ελάσσονες εγγυήσεις σε σχέση με τα λοιπούς τομείς εγκληματικότητας. Φοβούμεθα ότι με την ψηφισθείσα διάταξη ανοίγει ο δρόμος για την ελεύθερη κυκλοφορία άγνωστης προελεύσεως λιστών, οι οποίες θα αξιοποιούνται αδιακρίτως σε βάρος δικαίων και αδίκων για την απόδειξη οικονομικών εγκλημάτων.

Το Δικηγορικό Σώμα θεωρεί ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς οφείλει να διεξάγεται με τήρηση των συνταγματικών εγγυήσεων και σεβασμό των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου και δεν πρέπει να επιδιώκεται με οποιοδήποτε τίμημα. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.»

Τί ορίζει το Σύνταγμα;

«Άρθρο 9Α

Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει.

Άρθρο 19

1. Το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι απόλυτα απαραβίαστο. Νόμος ορίζει τις εγγυήσεις υπό τις οποίες η δικαστική αρχή δεν δεσμεύεται από το απόρρητο για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων.

…….

3. Απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση του άρθρου αυτού και των άρθρων 9 και 9Α».

Μια χαρά είναι αυτή η διάταξη και απολύτως σύμφωνη με το Σύνταγμα κύριοι συνάδελφοι. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι η διαφθορά αποτελεί το πρώτιστο και μείζονος σημασίας συστατικό/καρκίνωμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, αλλά και της κοινωνίας, την πάταξη του οποίου αναλαμβάνει υποκριτικώς κάθε κυβέρνηση εδώ και δεκάδες χρόνια, τί είναι αυτό που μας ενόχλησε; Αλήθεια, τί είναι πιο σημαντικό; Τα προσωπικά δεδομένα του κάθε λωποδύτη ή το δημόσιο συμφέρον, ήτοι το συμφέρον της ολότητος του λαού, ο οποίος στενάζει από φορολογικά μέτρα, για να συμπληρώσει τα φαγωμένα από τους διάφορους λίσταρχους; Εκτός αν η Ολομέλεια εξυπηρετεί ορισμένα συμφέροντα με την ανωτέρω ανακοίνωση, όπως τόλμησε να μου πει κάποιος φίλος, την άποψη του οποίου απέρριψα μετά βδελυγμίας έμπλεως οργής. Αν είναι δυνατόν οι δικηγόροι, και μάλιστα οι δημοκράτες, να κινούνται από τόσο ταπεινά αίτια. Απόδειξη τούτου είναι το γεγονός ότι δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να αναφερθούν δικαιοκρατικώς σε μία άλλη διάταξη του ιδίου περί ομοφυλοφίλων νόμου, με την οποία πλήττεται συγκεκριμένη πολιτική παράταξη:

«Άρθρο 29 - Μετά το άρθρο 361Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται άρθρο 361Β ως εξής:

«Άρθρο 361Β 1. Όποιος προμηθεύει αγαθά ή προσφέρει υπηρεσίες ή αναγγέλλει με δημόσια πρόσκληση την παροχή ή προμήθεια αυτών αποκλείοντας από καταφρόνηση πρόσωπα λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.

2. Εάν στην πράξη της προηγούμενης παραγράφου συμμετείχαν δύο (2) ή περισσότεροι επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) έως είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ».

Νέο ιδιώνυμο λοιπόν. Απαγορεύεται η διανομή τροφίμων μόνον σε Έλληνες. Κι’ εμείς οι δικηγόροι χάσαμε την ευκαιρία να ψέξουμε την κυβέρνηση που ψηφίζει τέτοιες διατάξεις αντί να εφαρμόσει πολιτική που θα εξαλείψει το φαινόμενο της ανάγκης ψηφοθηρικής διανομής τροφίμων από πολιτικά κόμματα, αλλά και από άλλες οργανώσεις.

Η διάταξη αυτή, όμως, είναι απολύτως σύμφωνη με την άποψη των κυβερνώντων, όπως την αποτυπώνει ο Γιάννης Πανούσης σε συνέντευξή του στο Crash:

«Πρώτον είχα εικόνα των ροών. Δεύτερον, η αστυνομία προσπάθησε να παίξει έντονο ρόλο εκεί, για να μη μαλώσουν μεταξύ τους, έτσι όπως είχαν αιφνιδιασθεί καθώς έμπαιναν μεγάλες ροές, να μπουν σε μία τάξη, να ταυτοποιηθούν και πάει λέγοντας. Δεν την ήθελαν πολύ την αστυνομία οι πολιτικοί παράγοντες. Την ήθελαν οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες, αλλά δεν την ήθελαν οι πολιτικοί παράγοντες έχοντας μία άλλη αντίληψη ….. Ήταν η λογική ότι όλοι είμαστε αδέλφια, άρα όσοι είναι να μπουν να μπουν».

Επ’ αυτού κ.κ. συνάδελφοι;

Σώτος – δικολάβος