Κοινοβουλευτική παρέμβαση για την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων («ΕΛ.Β.Ο Α.Β.Ε.»)

Η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων αποδεικνύει ότι υπάρχει η δυνατότητα - αφού πρόκειται για μια τεράστια βιομηχανία με έμπειρο εργατικό δυναμικό, με μεγάλες και χρήσιμες υποδομές - για να ..
στηρίξει την άμυνα της χώρας, με την παραγωγή οχημάτων για στρατιωτικούς σκοπούς και για άλλες χρήσεις.
Ωστόσο και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωρά, σε συνέχεια της συναπόφασης της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και της Τρόικα (ΕΕ – ΕΚΤ- ΔΝΤ), την πορεία εκποίησης και διάλυσης της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων («ΕΛ.Β.Ο Α.Β.Ε.»).
Η κατάτμηση της περιουσίας της εταιρίας με σκοπό τη διάλυσή της ή την προσέλκυση επιχειρηματικών ομίλων μόνο για τα τμήματα που τους συμφέρει, προδικάζει δραματικές εξελίξεις για τους 340 εργαζόμενους που απέμειναν και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε διατήρηση και επέκταση της πολιτικής πανάκριβων εισαγωγών απ’ το εξωτερικό, παρά το γεγονός πως υπάρχουν οι δυνατότητες κάλυψης από την εγχώρια παραγωγή των πολύμορφων αναγκών του δημοσίου σε τροχαίο υλικό.
Στην πραγματικότητα, η πολιτική της χώρας στον τομέα της άμυνας και της πολεμικής βιομηχανίας υποτάσσεται στους σχεδιασμούς και στις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ΝΑΤΟ καθώς και τις ανάγκες του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, που δραστηριοποιείται και σε αυτόν τον τομέα.
Η πολιτική της ΕΕ, με την ενιαία αμυντική πολιτική και την ενιαία αμυντική βιομηχανία, οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, σε συρρίκνωση βιομηχανίες, όπως είναι η ΕΛΒΟ, και γενικότερα τα αμυντικά συστήματα στην Ελλάδα. Τελικά μέσα απ’ την πολιτική αυτή στηρίζεται η αμερικανική, γερμανική, η ολλανδική και η γαλλική βιομηχανία όπλων. Για την περίοδο 1974 - 2010, η Ελλάδα αγόρασε μόνο από τις ΗΠΑ όπλα αξίας 15.475 εκατ. δολαρίων και από τη Γερμανία όπλα αξίας 6.552 εκατ. δολαρίων (όλα σε σταθερές τιμές έτους 1990 δηλαδή κοντά στα 40 δις δολάρια σε σημερινές τιμές). Το κρατικό χρέους αφορά ακριβώς αυτές τις δαπάνες που αποτελούν ευθεία χρηματοδότηση των μονοπωλιακών ομίλων που κατασκευάζουν όπλα.
Η σημαντική εξάρτηση του αμυντικού εξοπλισμού απ' τις εισαγωγές είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις γενικότερες κατευθύνσεις της άρχουσας τάξης στα πλαίσια των δεσμεύσεων ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ο ελληνικός λαός χρυσοπληρώνει πανάκριβο αμυντικό υλικό, συχνά ακατάλληλο για τη γεωγραφία του ελλαδικού χώρου και τις σχετικές αμυντικές ανάγκες, με κριτήριο αγοράς του όχι τη θωράκιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, αλλά τις ανάγκες της αστικής τάξης στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών στους οποίους είναι ενταγμένη η χώρα, τις ανάγκες της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων κατασκευής του αμυντικού υλικού, των εισαγωγέων και μερικών ελληνικών επιχειρήσεων που δρουν ως υποκατασκευαστές αυτών των ομίλων.
Το πρόβλημα της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας δεν είναι τεχνικό. Σε πλήρη αντιδιαστολή με τον σημερινό ρόλο του υπεργολάβου, του υποκατασκευαστή μονοπωλιακών ομίλων, η εγχώρια αμυντική βιομηχανία διαθέτει σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολλαπλά. Η φιλολαϊκή αξιοποίηση των εγχώριων παραγωγικών δυνατοτήτων, η κατοχύρωση και υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού, η διασφάλιση της εδαφικής κυριαρχίας της χώρας προϋποθέτουν ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. Υπουργοί, τι μέτρα θα λάβει η κυβέρνηση, για:
 Την άμεση διακοπή της διαδικασίας εκκαθάρισης της «ΕΛ.Β.Ο Α.Β.Ε.».
 Τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας όλων των εργαζόμενων, με όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα τους καθώς και τη διασφάλιση των αντίστοιχων δικαιω¬μά¬των των συνταξιούχων της εταιρίας.
 Την ανατροπή της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων στην αμυντική βιομηχανία.
 Την δραστική μείωση των εισαγωγών και την κατάργηση των πολεμικών δαπανών για σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.

Οι βουλευτές
Σάκης Βαρδαλής
Γιάννης Δελής

ΚΚΕ