Ομιλία του Παλαιστίνιου Προέδρου κ. Mahmoud Abbas στην αίθουσα Γερουσίας του Κοινοβουλίου ενώπιον της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων την Τρίτη 22 ...
Δεκεμβρίου
MAHMOUD ABBAS: Εις το όνομα του ελεήμονος και οικτίρμονος Θεού, κύριε Πρόεδρε της συνεδρίασης, εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων, εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος, κυρίες και κύριοι μέλη της Βουλής των Ελλήνων, κυρίες και κύριοι μέλη της ελληνικής Κυβέρνησης, κυρίες και κύριοι, ειρήνη, ευλογία και έλεος του Θεού να είναι μαζί σας.
Σήμερα είναι ένα «γαμήλιο» γεγονός μεταξύ Παλαιστινίων και Ελλήνων. Αν συμβολίζει κάτι, αυτό είναι στην πραγματικότητα το βάθος των ιστορικών και ανθρωπίνων σχέσεων που συνδέουν τον ελληνικό λαό και τον παλαιστινιακό λαό.
Ίσως τα κόμματά σας να έχουν μεταξύ τους κάποιες διαφορές για πολλά θέματα, αλλά δεν υπήρχε και δεν υπάρχει διαφωνία σχετικά με το παλαιστινιακό ζήτημα. Απόδειξη των λεγομένων μου είναι το ψήφισμα που εκφωνήθηκε στην Ολομέλεια πριν από λίγο, κάτι που σημαίνει ότι όλα τα κόμματα και όλα τα μέλη, εξ ονόματος του ελληνικού λαού, ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης του κράτους της Παλαιστίνης. Σας ευχαριστώ όλους.
Καταρχήν, κυρίες και κύριοι, θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και την βαθιά μου εκτίμηση στην έγκριτη Βουλή σας γι’ αυτήν την ειδική συνεδρίαση σχετικά με το ιστορικό ψήφισμα, καθώς επίσης και την εισήγηση προς την Ελληνική Κυβέρνηση προς αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης. Η Βουλή συμφώνησε ομόφωνα και με τα διάφορα κόμματά της για την στήριξη της Παλαιστίνης, οπότε επάξια θεωρείται ιστορικό αυτό το ψήφισμα.
Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τον εξοχότατο Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, τους Αντιπροέδρους και όλα τα παρόντα μέλη γι’ αυτήν τη θερμή, τη μεγάλη υποδοχή που εισπράξαμε από σας, που εκφράζει το βάθος των σχέσεων ιστορικής φιλίας που συνδέουν την Ελλάδα και την Παλαιστίνη, καθώς και τους λαούς τους. Επιδιώκουμε πάντα οι σχέσεις μας να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν και γι’ αυτό φροντίζετε κι εσείς, οπότε σας ευχαριστώ θερμά.
Δεν ξεχνάμε τις σταθερές και επί της αρχής θέσεις σας για την Παλαιστίνη σε όλες τις φάσεις, προκειμένου ο λαός μας να καταστεί δυνατός, να αποκτήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι το σημερινό σας ψήφισμα θα έχει μεγάλη απήχηση στον παλαιστινιακό λαό.
Με αυτήν την ευκαιρία, μιας και υποδεχόμαστε τη νέα χρονιά, το 2016, και γιορτάζουμε από κοινού τα Χριστούγεννα, εύχομαι σε σας και σε όλους τους λαούς του κόσμου καλές γιορτές, καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά. Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, χθες είχαμε επιτυχημένες και καρποφόρες συναντήσεις με τον εξοχότατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον εξοχότατο Πρωθυπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας για την περαιτέρω σύσφιγξη των κοινών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Συμφωνήσαμε στη συνέχιση του συντονισμού και της διαβούλευσης και συμφωνήσαμε επίσης για τη σημασία συγκρότησης κοινής κυβερνητικής Επιτροπής και για την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των επιχειρηματιών στις δύο χώρες.
Σήμερα μεταφέρω από τον παλαιστινιακό λαό μήνυμα αγάπης και εκτίμησης και ευχές στην Ελλάδα και στον λαό της για να πετύχετε όσα φιλοδοξείτε και επιδιώκετε από οικονομικής άποψης για πρόοδο και ανάπτυξη. Είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι μπορείτε να υπερβείτε τα εμπόδια και τα κωλύματα που αντιμετωπίζετε. Είστε η χώρα του πολιτισμού, της σκέψης, της φιλοσοφίας, της δημιουργίας και έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα παραμείνετε έτσι.
Κύριε Πρόεδρε, έρχομαι από την Παλαιστίνη, τη γη της αγιότητας και της ειρήνης, η οποία συνδέεται με τη φίλη χώρα σας και τον φίλο λαό σας με πνευματικές και ιστορικές σχέσεις, οι οποίες πάντα είχαν ως χαρακτηριστικό τους την ειλικρίνεια.
Θα ήθελα να σας ενημερώσω για την δύσκολη και επικίνδυνη κατάσταση που βιώνει ο λαός μας. Εδώ και περίπου επτά δεκαετίες η ισραηλινή κατοχή συνεχίζεται στο έδαφος του κράτους της Παλαιστίνης και οι κατοχικές διαδικασίες συνεχίζουν να επεκτείνονται στην εποικιστική επέκταση, την κατάσχεση των εδαφών και την ανέγερση του τείχους της απομόνωσης και της ρατσιστικής διάκρισης, όπως προανέφερε ο αξιότιμος κύριος που προλόγισε. Επίσης, έχουμε και την προσβολή των αγίων χριστιανικών και ισλαμικών τόπων στην Ιερουσαλήμ και στη Βηθλεέμ.
Ακόμα και εντός του Ισραήλ έχουμε προειδοποιήσει επανειλημμένως για τον κίνδυνο αυτή η διένεξη, ενώ είχε πολιτικό και νομικό χαρακτήρα μεταξύ ημών και των Ισραηλινών, να εκτραπεί σε θρησκευτική διένεξη, την οποία δεν αποδεχόμαστε, γιατί οι επιπτώσεις θα είναι πολύ επικίνδυνες για όλη την περιοχή. Αν εκτραπεί αυτή η διένεξη ή αν κάποιοι προσπαθούν να μετατρέψουν αυτήν την διένεξη από πολιτική και νομική σε θρησκευτική, αυτό θα δώσει το πρόσχημα σε όλες τις εξτρεμιστικές πλευρές να μιλούν με τη διάλεκτό τους, με τη γλώσσα τους, να πουν αυτά που θέλουν, ότι τάχα αυτές οι οργανώσεις είναι που εκφράζουν το Ισλάμ, ενώ το Ισλάμ είναι αθώο.
Εμείς δεν θέλουμε να δώσουμε όπλο στους εξτρεμιστές. Πρέπει η διένεξη ανάμεσα σε εμάς και τους Ισραηλινούς να είναι πολιτική. Δεν επιτρέπεται να μετατραπεί σε θρησκευτικό ζήτημα καθόλου. Οπότε, από εδώ λέμε ότι χρειάζεται η προστασία, ώστε να μην γίνονται εχθροπραξίες κατά του Τεμένους Άλ Άκσα, κατά των εκκλησιών στα παλαιστινιακά εδάφη.
Ας αφήσουμε αυτό το θέμα και ας μιλήσουμε για την κατοχή, για τον εποικιστικό τρόπο, για το τοίχος απομόνωσης, τις ρατσιστικές διακρίσεις. Αυτό το τείχος χτίστηκε και συνεχίζει να χτίζεται. Εμείς δεν θέλουμε τείχος που να μας χωρίζει. Εμείς στην πραγματικότητα θέλουμε γέφυρα να μας ενώνει. Εμείς είμαστε γείτονες και στο μέλλον θα είμαστε φίλοι. Ποιο θα είναι το εμπόδιο να γίνουμε φίλοι;
Εμείς δεν είμαστε κατά του Ιουδαϊσμού και δεν μπορούμε να είμαστε εναντίον του Ιουδαϊσμού. Ο Ιουδαϊσμός είναι σεβαστή θρησκεία. Τη σεβόμαστε όλοι, την εκτιμούμε όλοι και την αγιοποιούμε όλοι. Αλλά το πρόβλημά μας είναι με την σιωνιστική κατοχή. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην κατοχή και στη θρησκεία. Σεβόμαστε το Ιουδαϊκό Θρήσκευμα. Δεν μπορούμε διαφορετικά. Γι’ αυτό παρακαλούμε πολύ να μην μετατραπεί η διένεξη σε θρησκευτική διένεξη.
Η Παλαιστίνη ήταν και παραμένει κάτω από το μακροβιότερο καταπιεστικό φαινόμενο κατοχής που γνώρισε η σύγχρονη ανθρωπότητα. Οι Ισραηλινοί λένε: «Ή εσείς ή εμείς σε αυτά τα άγια εδάφη». Εμείς λέμε ότι αυτοί οι άγιοι τόποι είναι για εμάς και για εσάς. Η απάντηση των Ισραηλινών είναι: «Ή εμείς ή εσείς».
Φυσικά αυτό δεν πρόκειται να γίνει και δεν πρόκειται ο πολιτισμένος κόσμος να δεχτεί αυτό που καλούμε «εναλλακτική αποικιοκρατία», δηλαδή να αλλάξουμε έναν λαό με έναν άλλο λαό. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Και βλέπουμε τα τραγικά εποικιστικά εγκλήματα εναντίον του λαού μας υπό την προστασία του στρατού και της αστυνομίας τους, χωρίς να υπάρχει τιμωρία. Και η χώρα μας βιώνει γεγονότα εξαιτίας της συνέχισης της κατοχής και την έλλειψη ελπίδας προς το μέλλον.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι η περιοχή μας βιώνει βία και τρομοκρατία την οποία καταδικάζουμε –με ό,τι σημαίνει αυτή η καταδίκη– και θέλουμε να πούμε για την ανάγκη να σταματήσει η χρηματοδότηση αυτής της τρομοκρατίας, να υπάρχει δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη, πράγμα το οποίο θα αφαιρέσει τα οποιαδήποτε προσχήματα από όσους θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Παλαιστίνη, το Παλαιστινιακό και την Ιερουσαλήμ ως πρόσχημα.
Εμείς θέλω να τονίσω ότι είμαστε εναντίον της χρήσης όπλου με οποιοδήποτε πρόσχημα. Και όταν λέω όπλο, εννοώ από το πιστόλι μέχρι τον πύραυλο. Δεν είμαστε υπέρ. Είμαστε, όμως, υπέρ του ειρηνικού αγώνα, της ειρηνικής διαδήλωσης, του ειρηνικού διαλόγου και των συζητήσεων που θα γίνονται με ειρηνικό τρόπο. Σε αυτές τις διαδηλώσεις που γίνονται τώρα στην Παλαιστίνη απαγορεύεται να υπάρχει χρήση όπλου, οπότε το θέμα του όπλου δεν υπάρχει στη δικιά μας ατζέντα, διότι αυτό θα οδηγήσει μόνο στην καταστροφή, πράγμα το οποίο δεν το θέλουμε.
Θέλουμε να διαπραγματευθούμε, να κάτσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να μιλήσουμε για το όραμα των δυο κρατών, που θα είναι αναγνωρισμένο από όλες τις χώρες του κόσμου: σύνορα του 1967, πρωτεύουσα η ανατολική Ιερουσαλήμ, να λύσουμε όλα τα προβλήματα και να ζήσουμε σε ασφάλεια και σταθερότητα. Επιμένουμε να τείνουμε τη χείρα μας στους Ισραηλινούς.
Σχετικά με αυτό θέλω να επαναλάβω ό,τι προανέφερα, ότι δεν είναι χρήσιμο να χάνουμε το χρόνο και να ζητούμε διαπραγματεύσεις μόνο για τις διαπραγματεύσεις. Αυτό δεν γίνεται, μόνο διαπραγματεύσεις για τις διαπραγματεύσεις. Μέχρι πότε θα περιμένουμε; Ήδη έχουμε διανύσει εξήντα οκτώ χρόνια με την υφιστάμενη διένεξη. Μέχρι πότε;
Είμαστε ο μοναδικός λαός που είμαστε υπό κατοχή. Είμαστε πολιτισμένος λαός, είμαστε μορφωμένος λαός. Είμαστε λαός φιλειρηνικός. Γιατί τα βιώνουμε όλα αυτά; Γιατί ο κόσμος τα δέχεται όλα αυτά; Βλέπουμε στις πέντε ηπείρους σταθερά κράτη, είτε είναι μεγάλα είτε είναι μικρά. Γιατί γίνεται αυτό με τον παλαιστινιακό λαό; Οι διαπραγματεύσεις για τις διαπραγματεύσεις δεν λένε τίποτα.
Από την διαδικασία του Όσλο, όπου υπογράψαμε συμφωνία και σεβαστήκαμε την υπογραφή μας, αλλά δυστυχώς δεν το σεβάστηκαν, μέχρι σήμερα γίνονται διάλογοι άγονοι. Ελάτε να το συζητήσουμε, να διαπραγματευθούμε, να τελειώσουμε την κατοχή. Εμείς θα ακούσουμε τι θέλετε. Από εσάς τι ζητάμε απλώς; Να τερματιστεί η κατοχή. Απλά λόγια, αλλά φαίνονται μερικές φορές ανέφικτα να γίνουν.
Εδώ σε αυτό το σημείο θέλω να εκφράσω την ύψιστη εκτίμησή μας για τις αποφάσεις των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα προϊόντα των κατοχικών ισραηλινών εποικισμών. Εμείς εκφράζουμε την εκτίμηση στις θέσεις των χωρών που αναγνώρισαν το Κράτος της Παλαιστίνης και καλούμε τις χώρες να στηρίξουν τη λύση των δυο κρατών. Αυτές που δεν έχουν αναγνωρίσει ακόμα την Παλαιστίνη, τις καλούμε να προβούν στην αναγνώριση.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν 600.000 έποικοι. Καθημερινά κατασκευάζονται εποικισμοί, στο ίδιο έδαφος που κατακτήθηκε το 1967. Μα γιατί γίνονται εδώ οι εποικισμοί; Μπορείς να χτίσεις στο άλλο έδαφος. Αλλά να χτίσεις στο έδαφος που κατέλαβες το 1967, αυτό σημαίνει ότι περιπλέκεις το ζήτημα και δεν θέλεις επίλυση. Εγώ όμως θέλω επίλυση.
Επ’ ευκαιρία, αν επιτευχθεί ειρήνη ανάμεσα σε μας και στο Ισραήλ, όλες οι αραβικές χώρες, όλες οι ισλαμικές χώρες, οι οποίες είναι πενήντα επτά, όλα αυτά τα κράτη θα αναγνωρίσουν την ίδια στιγμή το Ισραήλ και θα υψώσουν τη σημαία του Ισραήλ στις πρωτεύουσές τους, όπως έχει εκδηλωθεί το 2003 στην αραβική διάσκεψη κορυφής. Αργότερα και οι μουσουλμάνοι τόνισαν ότι τείνουν τη χείρα τους στο Ισραήλ, προκειμένου να αποκτήσουμε την ειρήνη.
Ποιο είναι το αίτημά μας; Να αποχωρήσουν από τα κατεχόμενα εδάφη. Θα αναγνωριστεί το Ισραήλ από την Ινδονησία μέχρι τη Μαυριτανία. Οπότε αυτό είναι ένα ανεκτίμητο δώρο που προσφέρεται στο Ισραήλ και αντί να ζει σε ένα απομονωμένο νησί, θα ζει σε έναν απέραντο ωκεανό, όπου θα αναγνωρίζεται και ο κάθε Ισραηλινός θα μπορεί να μετακινείται ως τουρίστας, ως επενδυτής από την Μαυριτανία μέχρι την Ινδονησία. Αυτή είναι η έννοια της ειρήνης. Από εδώ αρχίζει η ειρήνη και από εδώ καταπολεμούμε και εξαφανίζουμε την τρομοκρατία και τη βία, και Daesh, Maesh –ή όπως λέγονται- θα εξαφανιστούν.
Ελπίζουμε να πειστούν με αυτά τα λόγια και να επιτευχθεί η ειρήνη μαζί τους.
Όλη η Διεθνής κοινότητα ακούει ένα αίτημα σήμερα περισσότερο απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή στο παρελθόν, να διευρύνει τη διεθνή συμμετοχή, βέβαια σύμφωνα και με την γαλλική πρωτοβουλία. Έχουμε το κουαρτέτο. Αυτό το κουαρτέτο είναι μια επιτροπή. Δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα, οπότε ευχόμαστε να διευρυνθεί αυτή η Επιτροπή, ώστε να εκπροσωπηθούν περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, αραβικές χώρες και μερικές ασιατικές χώρες και να είναι μέσο πίεσης, προκειμένου να επιτευχθεί η ειρήνη. Και αυτή η επιτροπή αν, συγκροτηθεί έτσι, θα υπακούσουμε στις εισηγήσεις της απόλυτα και μακάρι να γίνει αυτό που είπα.
Επίσης, ζητάμε τη διεθνή προστασία για τον λαό μας. Είμαστε άμαχοι. Δεν έχουμε όπλα και δεν θα έχουμε όπλα, αλλά δεχόμαστε καθημερινές εχθροπραξίες. Ζητάμε απ’ όλον τον κόσμο να μας προστατέψει. Αυτό μόνο. Να υπάρχουν δυνάμεις που μας προστατεύουν, να λένε «αυτό είναι δίκαιο», «αυτό είναι άδικο». Το ζητάμε επιτακτικά. Ζητάμε επιτακτικά διεθνή προστασία από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για τον λαό μας, για να μπορούμε να ζούμε με ασφάλεια.
Κι εδώ ανακοινώνω ότι συνεχίζουμε τη συνεργασία ασφάλειας με το Ισραήλ, παρά τα όσα διαπράττουν. Υπάρχει συνεργασία στον τομέα ασφάλειας ανάμεσα σε μας και σε αυτούς. Δεν ντρεπόμαστε να πούμε την αλήθεια, διότι ο μη έλεγχος της κατάστασης της ασφάλειας θα είναι ζημιά γι’ αυτούς και για μας και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα και πού μπορούν να φτάσουν αυτές οι καταστάσεις. Αυτή είναι μια συμφωνία την οποία σεβόμαστε, ενώ οι ίδιοι δεν σέβονται καμία από τις είκοσι συμφωνίες. Παραμένουμε να σεβόμαστε αυτήν τη συμφωνία, συνεργαζόμαστε.
Αλλά βέβαια το ερώτημα που προκύπτει είναι: Μέχρι πότε μπορώ να είμαι συνεπής σε αυτά που έχω συμφωνήσει, ενώ η άλλη πλευρά δεν είναι συνεπής; Αυτό είναι δύσκολο θέμα. Πρέπει κανονικά η ισραηλινή ή μάλλον η διεθνής κοινότητα να ειδοποιήσει το Ισραήλ ότι αυτό είναι σφάλμα. Τη στιγμή που υπάρχει υπογεγραμμένη συμφωνία ανάμεσα σε μένα και σε αυτούς, πρέπει να την σεβαστούν και η διεθνής κοινότητα να πει ποια πλευρά έχει παραβιάσει τη συμφωνία, ποια πλευρά δεν σέβεται τη συμφωνία. Και είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε οποιαδήποτε εισήγηση και απόφαση της διεθνούς κοινότητας. Επομένως, αυτά ζητάμε. Εντάξει, την άποψη των δύο κρατών όλος ο κόσμος θα την αναγνωρίσει είτε είναι στα Ηνωμένα Έθνη, στη Γενική Συνέλευση με τα σχετικά ψηφίσματα. Τα σύνορα να είναι του 1967, πρωτεύουσα να είναι η ανατολική Ιερουσαλήμ, τα υπόλοιπα προβλήματα θα λυθούν. Θα κάτσουμε να διαπραγματευτούμε για την επίλυση και είμαι πεπεισμένος ότι θα βρούμε τις κατάλληλες λύσεις γι’ αυτά τα θέματα.
Κύριε Πρόεδρε, τείνουμε τη χείρα για την επίτευξη ειρήνης, της δίκαιης ειρήνης, η οποία βασίζεται στο δίκαιο, βασίζεται στο διεθνές δίκαιο. Δεν ζητάμε τίποτα άλλο παρά μόνο την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, όπου υπάρχει το σφάλμα. Όταν υπάρχει μια διαφωνία, μια διαφορά, ανάμεσα σε δύο πλευρές, προσφεύγουν στο δικαστήριο. Εμείς προσφεύγουμε στα Ηνωμένα Έθνη, στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, στα ψηφίσματα της διεθνούς κοινότητας. Τι λένε; Αυτό λένε; Θα το συμφωνήσουμε. Θα το αποδεχτούμε. Αλλά δεν μπορεί κανείς να είναι υπεράνω του νόμου, διότι όταν θέλει να είναι υπεράνω του νόμου, θα επικρατήσει αναρχία.
Και βέβαια, η αναρχία και η ένταση που υπάρχει στη Μέση Ανατολή αντανακλάται και στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου με το προσφυγικό και τους τρομοκράτες. Αυτό γίνεται, διότι αυτοί οι εξτρεμιστές θεωρούν τον εαυτό τους υπεράνω του νόμου, αλλά ίσως νομίζουν και ότι εφαρμόζουν κάποιο νόμο που θέλουν οι ίδιοι. Αυτό δεν επιτρέπεται. Υπάρχει η διεθνής νομιμότητα. Όλος ο κόσμος οφείλει να την σεβαστεί και να μην υπάρχει αναρχία, που κανείς δεν μπορεί να την ελέγξει πλέον.
Ο δρόμος για την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή μας περνάει από την επίτευξη της δικαιοσύνης και της ασφάλειας για όλους. Δεν είμαι υπερβολικός, εάν σας πω ότι ίσως να είναι η τελευταία ευκαιρία! Ό,τι έπεται της τελευταίας ευκαιρίας ίσως να είναι αναρχικές επιλογές ή επιλογές αναρχίας. Οπότε πρέπει να επισπεύσουμε όλοι και να τρέξουμε για την επίτευξη της ειρήνης. Αν, λοιπόν, είναι η τελευταία ευκαιρία και αποτύχει, τότε θα είναι καταστροφή για όλον τον κόσμο.
Κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά ότι αυτό το βήμα της Βουλής των Ελλήνων για το θαρραλέο ψήφισμα εκφράζει ευθύνη. Και όπως είπα στην αρχή, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν Κόμματα τα οποία έχουν διαφορετικές ατζέντες και διαφορετικές ιδεολογίες σε πολλά θέματα, στο θέμα της Παλαιστίνης, όμως, εκδηλώθηκε ομοφωνία των Κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων.
Αυτό εκφράζει ή μάλλον συμβολίζει κάτι: Συμβολίζει το βάθος του πολιτισμού και της παιδείας αυτού του λαού, το βάθος των ιστορικών σχέσεων που μας δένουν με αυτόν τον λαό, την πίστη του ελληνικού λαού στη διεθνή δικαιοσύνη και ιδιαίτερα στο παλαιστινιακό ζήτημα.
Σας ευχαριστώ για την καλή ακρόαση.
Δεκεμβρίου
MAHMOUD ABBAS: Εις το όνομα του ελεήμονος και οικτίρμονος Θεού, κύριε Πρόεδρε της συνεδρίασης, εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων, εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος, κυρίες και κύριοι μέλη της Βουλής των Ελλήνων, κυρίες και κύριοι μέλη της ελληνικής Κυβέρνησης, κυρίες και κύριοι, ειρήνη, ευλογία και έλεος του Θεού να είναι μαζί σας.
Σήμερα είναι ένα «γαμήλιο» γεγονός μεταξύ Παλαιστινίων και Ελλήνων. Αν συμβολίζει κάτι, αυτό είναι στην πραγματικότητα το βάθος των ιστορικών και ανθρωπίνων σχέσεων που συνδέουν τον ελληνικό λαό και τον παλαιστινιακό λαό.
Ίσως τα κόμματά σας να έχουν μεταξύ τους κάποιες διαφορές για πολλά θέματα, αλλά δεν υπήρχε και δεν υπάρχει διαφωνία σχετικά με το παλαιστινιακό ζήτημα. Απόδειξη των λεγομένων μου είναι το ψήφισμα που εκφωνήθηκε στην Ολομέλεια πριν από λίγο, κάτι που σημαίνει ότι όλα τα κόμματα και όλα τα μέλη, εξ ονόματος του ελληνικού λαού, ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης του κράτους της Παλαιστίνης. Σας ευχαριστώ όλους.
Καταρχήν, κυρίες και κύριοι, θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και την βαθιά μου εκτίμηση στην έγκριτη Βουλή σας γι’ αυτήν την ειδική συνεδρίαση σχετικά με το ιστορικό ψήφισμα, καθώς επίσης και την εισήγηση προς την Ελληνική Κυβέρνηση προς αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης. Η Βουλή συμφώνησε ομόφωνα και με τα διάφορα κόμματά της για την στήριξη της Παλαιστίνης, οπότε επάξια θεωρείται ιστορικό αυτό το ψήφισμα.
Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τον εξοχότατο Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, τους Αντιπροέδρους και όλα τα παρόντα μέλη γι’ αυτήν τη θερμή, τη μεγάλη υποδοχή που εισπράξαμε από σας, που εκφράζει το βάθος των σχέσεων ιστορικής φιλίας που συνδέουν την Ελλάδα και την Παλαιστίνη, καθώς και τους λαούς τους. Επιδιώκουμε πάντα οι σχέσεις μας να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν και γι’ αυτό φροντίζετε κι εσείς, οπότε σας ευχαριστώ θερμά.
Δεν ξεχνάμε τις σταθερές και επί της αρχής θέσεις σας για την Παλαιστίνη σε όλες τις φάσεις, προκειμένου ο λαός μας να καταστεί δυνατός, να αποκτήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι το σημερινό σας ψήφισμα θα έχει μεγάλη απήχηση στον παλαιστινιακό λαό.
Με αυτήν την ευκαιρία, μιας και υποδεχόμαστε τη νέα χρονιά, το 2016, και γιορτάζουμε από κοινού τα Χριστούγεννα, εύχομαι σε σας και σε όλους τους λαούς του κόσμου καλές γιορτές, καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά. Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, χθες είχαμε επιτυχημένες και καρποφόρες συναντήσεις με τον εξοχότατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον εξοχότατο Πρωθυπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας για την περαιτέρω σύσφιγξη των κοινών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Συμφωνήσαμε στη συνέχιση του συντονισμού και της διαβούλευσης και συμφωνήσαμε επίσης για τη σημασία συγκρότησης κοινής κυβερνητικής Επιτροπής και για την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των επιχειρηματιών στις δύο χώρες.
Σήμερα μεταφέρω από τον παλαιστινιακό λαό μήνυμα αγάπης και εκτίμησης και ευχές στην Ελλάδα και στον λαό της για να πετύχετε όσα φιλοδοξείτε και επιδιώκετε από οικονομικής άποψης για πρόοδο και ανάπτυξη. Είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι μπορείτε να υπερβείτε τα εμπόδια και τα κωλύματα που αντιμετωπίζετε. Είστε η χώρα του πολιτισμού, της σκέψης, της φιλοσοφίας, της δημιουργίας και έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα παραμείνετε έτσι.
Κύριε Πρόεδρε, έρχομαι από την Παλαιστίνη, τη γη της αγιότητας και της ειρήνης, η οποία συνδέεται με τη φίλη χώρα σας και τον φίλο λαό σας με πνευματικές και ιστορικές σχέσεις, οι οποίες πάντα είχαν ως χαρακτηριστικό τους την ειλικρίνεια.
Θα ήθελα να σας ενημερώσω για την δύσκολη και επικίνδυνη κατάσταση που βιώνει ο λαός μας. Εδώ και περίπου επτά δεκαετίες η ισραηλινή κατοχή συνεχίζεται στο έδαφος του κράτους της Παλαιστίνης και οι κατοχικές διαδικασίες συνεχίζουν να επεκτείνονται στην εποικιστική επέκταση, την κατάσχεση των εδαφών και την ανέγερση του τείχους της απομόνωσης και της ρατσιστικής διάκρισης, όπως προανέφερε ο αξιότιμος κύριος που προλόγισε. Επίσης, έχουμε και την προσβολή των αγίων χριστιανικών και ισλαμικών τόπων στην Ιερουσαλήμ και στη Βηθλεέμ.
Ακόμα και εντός του Ισραήλ έχουμε προειδοποιήσει επανειλημμένως για τον κίνδυνο αυτή η διένεξη, ενώ είχε πολιτικό και νομικό χαρακτήρα μεταξύ ημών και των Ισραηλινών, να εκτραπεί σε θρησκευτική διένεξη, την οποία δεν αποδεχόμαστε, γιατί οι επιπτώσεις θα είναι πολύ επικίνδυνες για όλη την περιοχή. Αν εκτραπεί αυτή η διένεξη ή αν κάποιοι προσπαθούν να μετατρέψουν αυτήν την διένεξη από πολιτική και νομική σε θρησκευτική, αυτό θα δώσει το πρόσχημα σε όλες τις εξτρεμιστικές πλευρές να μιλούν με τη διάλεκτό τους, με τη γλώσσα τους, να πουν αυτά που θέλουν, ότι τάχα αυτές οι οργανώσεις είναι που εκφράζουν το Ισλάμ, ενώ το Ισλάμ είναι αθώο.
Εμείς δεν θέλουμε να δώσουμε όπλο στους εξτρεμιστές. Πρέπει η διένεξη ανάμεσα σε εμάς και τους Ισραηλινούς να είναι πολιτική. Δεν επιτρέπεται να μετατραπεί σε θρησκευτικό ζήτημα καθόλου. Οπότε, από εδώ λέμε ότι χρειάζεται η προστασία, ώστε να μην γίνονται εχθροπραξίες κατά του Τεμένους Άλ Άκσα, κατά των εκκλησιών στα παλαιστινιακά εδάφη.
Ας αφήσουμε αυτό το θέμα και ας μιλήσουμε για την κατοχή, για τον εποικιστικό τρόπο, για το τοίχος απομόνωσης, τις ρατσιστικές διακρίσεις. Αυτό το τείχος χτίστηκε και συνεχίζει να χτίζεται. Εμείς δεν θέλουμε τείχος που να μας χωρίζει. Εμείς στην πραγματικότητα θέλουμε γέφυρα να μας ενώνει. Εμείς είμαστε γείτονες και στο μέλλον θα είμαστε φίλοι. Ποιο θα είναι το εμπόδιο να γίνουμε φίλοι;
Εμείς δεν είμαστε κατά του Ιουδαϊσμού και δεν μπορούμε να είμαστε εναντίον του Ιουδαϊσμού. Ο Ιουδαϊσμός είναι σεβαστή θρησκεία. Τη σεβόμαστε όλοι, την εκτιμούμε όλοι και την αγιοποιούμε όλοι. Αλλά το πρόβλημά μας είναι με την σιωνιστική κατοχή. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην κατοχή και στη θρησκεία. Σεβόμαστε το Ιουδαϊκό Θρήσκευμα. Δεν μπορούμε διαφορετικά. Γι’ αυτό παρακαλούμε πολύ να μην μετατραπεί η διένεξη σε θρησκευτική διένεξη.
Η Παλαιστίνη ήταν και παραμένει κάτω από το μακροβιότερο καταπιεστικό φαινόμενο κατοχής που γνώρισε η σύγχρονη ανθρωπότητα. Οι Ισραηλινοί λένε: «Ή εσείς ή εμείς σε αυτά τα άγια εδάφη». Εμείς λέμε ότι αυτοί οι άγιοι τόποι είναι για εμάς και για εσάς. Η απάντηση των Ισραηλινών είναι: «Ή εμείς ή εσείς».
Φυσικά αυτό δεν πρόκειται να γίνει και δεν πρόκειται ο πολιτισμένος κόσμος να δεχτεί αυτό που καλούμε «εναλλακτική αποικιοκρατία», δηλαδή να αλλάξουμε έναν λαό με έναν άλλο λαό. Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Και βλέπουμε τα τραγικά εποικιστικά εγκλήματα εναντίον του λαού μας υπό την προστασία του στρατού και της αστυνομίας τους, χωρίς να υπάρχει τιμωρία. Και η χώρα μας βιώνει γεγονότα εξαιτίας της συνέχισης της κατοχής και την έλλειψη ελπίδας προς το μέλλον.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι η περιοχή μας βιώνει βία και τρομοκρατία την οποία καταδικάζουμε –με ό,τι σημαίνει αυτή η καταδίκη– και θέλουμε να πούμε για την ανάγκη να σταματήσει η χρηματοδότηση αυτής της τρομοκρατίας, να υπάρχει δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη, πράγμα το οποίο θα αφαιρέσει τα οποιαδήποτε προσχήματα από όσους θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Παλαιστίνη, το Παλαιστινιακό και την Ιερουσαλήμ ως πρόσχημα.
Εμείς θέλω να τονίσω ότι είμαστε εναντίον της χρήσης όπλου με οποιοδήποτε πρόσχημα. Και όταν λέω όπλο, εννοώ από το πιστόλι μέχρι τον πύραυλο. Δεν είμαστε υπέρ. Είμαστε, όμως, υπέρ του ειρηνικού αγώνα, της ειρηνικής διαδήλωσης, του ειρηνικού διαλόγου και των συζητήσεων που θα γίνονται με ειρηνικό τρόπο. Σε αυτές τις διαδηλώσεις που γίνονται τώρα στην Παλαιστίνη απαγορεύεται να υπάρχει χρήση όπλου, οπότε το θέμα του όπλου δεν υπάρχει στη δικιά μας ατζέντα, διότι αυτό θα οδηγήσει μόνο στην καταστροφή, πράγμα το οποίο δεν το θέλουμε.
Θέλουμε να διαπραγματευθούμε, να κάτσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να μιλήσουμε για το όραμα των δυο κρατών, που θα είναι αναγνωρισμένο από όλες τις χώρες του κόσμου: σύνορα του 1967, πρωτεύουσα η ανατολική Ιερουσαλήμ, να λύσουμε όλα τα προβλήματα και να ζήσουμε σε ασφάλεια και σταθερότητα. Επιμένουμε να τείνουμε τη χείρα μας στους Ισραηλινούς.
Σχετικά με αυτό θέλω να επαναλάβω ό,τι προανέφερα, ότι δεν είναι χρήσιμο να χάνουμε το χρόνο και να ζητούμε διαπραγματεύσεις μόνο για τις διαπραγματεύσεις. Αυτό δεν γίνεται, μόνο διαπραγματεύσεις για τις διαπραγματεύσεις. Μέχρι πότε θα περιμένουμε; Ήδη έχουμε διανύσει εξήντα οκτώ χρόνια με την υφιστάμενη διένεξη. Μέχρι πότε;
Είμαστε ο μοναδικός λαός που είμαστε υπό κατοχή. Είμαστε πολιτισμένος λαός, είμαστε μορφωμένος λαός. Είμαστε λαός φιλειρηνικός. Γιατί τα βιώνουμε όλα αυτά; Γιατί ο κόσμος τα δέχεται όλα αυτά; Βλέπουμε στις πέντε ηπείρους σταθερά κράτη, είτε είναι μεγάλα είτε είναι μικρά. Γιατί γίνεται αυτό με τον παλαιστινιακό λαό; Οι διαπραγματεύσεις για τις διαπραγματεύσεις δεν λένε τίποτα.
Από την διαδικασία του Όσλο, όπου υπογράψαμε συμφωνία και σεβαστήκαμε την υπογραφή μας, αλλά δυστυχώς δεν το σεβάστηκαν, μέχρι σήμερα γίνονται διάλογοι άγονοι. Ελάτε να το συζητήσουμε, να διαπραγματευθούμε, να τελειώσουμε την κατοχή. Εμείς θα ακούσουμε τι θέλετε. Από εσάς τι ζητάμε απλώς; Να τερματιστεί η κατοχή. Απλά λόγια, αλλά φαίνονται μερικές φορές ανέφικτα να γίνουν.
Εδώ σε αυτό το σημείο θέλω να εκφράσω την ύψιστη εκτίμησή μας για τις αποφάσεις των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα προϊόντα των κατοχικών ισραηλινών εποικισμών. Εμείς εκφράζουμε την εκτίμηση στις θέσεις των χωρών που αναγνώρισαν το Κράτος της Παλαιστίνης και καλούμε τις χώρες να στηρίξουν τη λύση των δυο κρατών. Αυτές που δεν έχουν αναγνωρίσει ακόμα την Παλαιστίνη, τις καλούμε να προβούν στην αναγνώριση.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν 600.000 έποικοι. Καθημερινά κατασκευάζονται εποικισμοί, στο ίδιο έδαφος που κατακτήθηκε το 1967. Μα γιατί γίνονται εδώ οι εποικισμοί; Μπορείς να χτίσεις στο άλλο έδαφος. Αλλά να χτίσεις στο έδαφος που κατέλαβες το 1967, αυτό σημαίνει ότι περιπλέκεις το ζήτημα και δεν θέλεις επίλυση. Εγώ όμως θέλω επίλυση.
Επ’ ευκαιρία, αν επιτευχθεί ειρήνη ανάμεσα σε μας και στο Ισραήλ, όλες οι αραβικές χώρες, όλες οι ισλαμικές χώρες, οι οποίες είναι πενήντα επτά, όλα αυτά τα κράτη θα αναγνωρίσουν την ίδια στιγμή το Ισραήλ και θα υψώσουν τη σημαία του Ισραήλ στις πρωτεύουσές τους, όπως έχει εκδηλωθεί το 2003 στην αραβική διάσκεψη κορυφής. Αργότερα και οι μουσουλμάνοι τόνισαν ότι τείνουν τη χείρα τους στο Ισραήλ, προκειμένου να αποκτήσουμε την ειρήνη.
Ποιο είναι το αίτημά μας; Να αποχωρήσουν από τα κατεχόμενα εδάφη. Θα αναγνωριστεί το Ισραήλ από την Ινδονησία μέχρι τη Μαυριτανία. Οπότε αυτό είναι ένα ανεκτίμητο δώρο που προσφέρεται στο Ισραήλ και αντί να ζει σε ένα απομονωμένο νησί, θα ζει σε έναν απέραντο ωκεανό, όπου θα αναγνωρίζεται και ο κάθε Ισραηλινός θα μπορεί να μετακινείται ως τουρίστας, ως επενδυτής από την Μαυριτανία μέχρι την Ινδονησία. Αυτή είναι η έννοια της ειρήνης. Από εδώ αρχίζει η ειρήνη και από εδώ καταπολεμούμε και εξαφανίζουμε την τρομοκρατία και τη βία, και Daesh, Maesh –ή όπως λέγονται- θα εξαφανιστούν.
Ελπίζουμε να πειστούν με αυτά τα λόγια και να επιτευχθεί η ειρήνη μαζί τους.
Όλη η Διεθνής κοινότητα ακούει ένα αίτημα σήμερα περισσότερο απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή στο παρελθόν, να διευρύνει τη διεθνή συμμετοχή, βέβαια σύμφωνα και με την γαλλική πρωτοβουλία. Έχουμε το κουαρτέτο. Αυτό το κουαρτέτο είναι μια επιτροπή. Δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα, οπότε ευχόμαστε να διευρυνθεί αυτή η Επιτροπή, ώστε να εκπροσωπηθούν περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, αραβικές χώρες και μερικές ασιατικές χώρες και να είναι μέσο πίεσης, προκειμένου να επιτευχθεί η ειρήνη. Και αυτή η επιτροπή αν, συγκροτηθεί έτσι, θα υπακούσουμε στις εισηγήσεις της απόλυτα και μακάρι να γίνει αυτό που είπα.
Επίσης, ζητάμε τη διεθνή προστασία για τον λαό μας. Είμαστε άμαχοι. Δεν έχουμε όπλα και δεν θα έχουμε όπλα, αλλά δεχόμαστε καθημερινές εχθροπραξίες. Ζητάμε απ’ όλον τον κόσμο να μας προστατέψει. Αυτό μόνο. Να υπάρχουν δυνάμεις που μας προστατεύουν, να λένε «αυτό είναι δίκαιο», «αυτό είναι άδικο». Το ζητάμε επιτακτικά. Ζητάμε επιτακτικά διεθνή προστασία από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για τον λαό μας, για να μπορούμε να ζούμε με ασφάλεια.
Κι εδώ ανακοινώνω ότι συνεχίζουμε τη συνεργασία ασφάλειας με το Ισραήλ, παρά τα όσα διαπράττουν. Υπάρχει συνεργασία στον τομέα ασφάλειας ανάμεσα σε μας και σε αυτούς. Δεν ντρεπόμαστε να πούμε την αλήθεια, διότι ο μη έλεγχος της κατάστασης της ασφάλειας θα είναι ζημιά γι’ αυτούς και για μας και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα και πού μπορούν να φτάσουν αυτές οι καταστάσεις. Αυτή είναι μια συμφωνία την οποία σεβόμαστε, ενώ οι ίδιοι δεν σέβονται καμία από τις είκοσι συμφωνίες. Παραμένουμε να σεβόμαστε αυτήν τη συμφωνία, συνεργαζόμαστε.
Αλλά βέβαια το ερώτημα που προκύπτει είναι: Μέχρι πότε μπορώ να είμαι συνεπής σε αυτά που έχω συμφωνήσει, ενώ η άλλη πλευρά δεν είναι συνεπής; Αυτό είναι δύσκολο θέμα. Πρέπει κανονικά η ισραηλινή ή μάλλον η διεθνής κοινότητα να ειδοποιήσει το Ισραήλ ότι αυτό είναι σφάλμα. Τη στιγμή που υπάρχει υπογεγραμμένη συμφωνία ανάμεσα σε μένα και σε αυτούς, πρέπει να την σεβαστούν και η διεθνής κοινότητα να πει ποια πλευρά έχει παραβιάσει τη συμφωνία, ποια πλευρά δεν σέβεται τη συμφωνία. Και είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε οποιαδήποτε εισήγηση και απόφαση της διεθνούς κοινότητας. Επομένως, αυτά ζητάμε. Εντάξει, την άποψη των δύο κρατών όλος ο κόσμος θα την αναγνωρίσει είτε είναι στα Ηνωμένα Έθνη, στη Γενική Συνέλευση με τα σχετικά ψηφίσματα. Τα σύνορα να είναι του 1967, πρωτεύουσα να είναι η ανατολική Ιερουσαλήμ, τα υπόλοιπα προβλήματα θα λυθούν. Θα κάτσουμε να διαπραγματευτούμε για την επίλυση και είμαι πεπεισμένος ότι θα βρούμε τις κατάλληλες λύσεις γι’ αυτά τα θέματα.
Κύριε Πρόεδρε, τείνουμε τη χείρα για την επίτευξη ειρήνης, της δίκαιης ειρήνης, η οποία βασίζεται στο δίκαιο, βασίζεται στο διεθνές δίκαιο. Δεν ζητάμε τίποτα άλλο παρά μόνο την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, όπου υπάρχει το σφάλμα. Όταν υπάρχει μια διαφωνία, μια διαφορά, ανάμεσα σε δύο πλευρές, προσφεύγουν στο δικαστήριο. Εμείς προσφεύγουμε στα Ηνωμένα Έθνη, στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, στα ψηφίσματα της διεθνούς κοινότητας. Τι λένε; Αυτό λένε; Θα το συμφωνήσουμε. Θα το αποδεχτούμε. Αλλά δεν μπορεί κανείς να είναι υπεράνω του νόμου, διότι όταν θέλει να είναι υπεράνω του νόμου, θα επικρατήσει αναρχία.
Και βέβαια, η αναρχία και η ένταση που υπάρχει στη Μέση Ανατολή αντανακλάται και στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου με το προσφυγικό και τους τρομοκράτες. Αυτό γίνεται, διότι αυτοί οι εξτρεμιστές θεωρούν τον εαυτό τους υπεράνω του νόμου, αλλά ίσως νομίζουν και ότι εφαρμόζουν κάποιο νόμο που θέλουν οι ίδιοι. Αυτό δεν επιτρέπεται. Υπάρχει η διεθνής νομιμότητα. Όλος ο κόσμος οφείλει να την σεβαστεί και να μην υπάρχει αναρχία, που κανείς δεν μπορεί να την ελέγξει πλέον.
Ο δρόμος για την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή μας περνάει από την επίτευξη της δικαιοσύνης και της ασφάλειας για όλους. Δεν είμαι υπερβολικός, εάν σας πω ότι ίσως να είναι η τελευταία ευκαιρία! Ό,τι έπεται της τελευταίας ευκαιρίας ίσως να είναι αναρχικές επιλογές ή επιλογές αναρχίας. Οπότε πρέπει να επισπεύσουμε όλοι και να τρέξουμε για την επίτευξη της ειρήνης. Αν, λοιπόν, είναι η τελευταία ευκαιρία και αποτύχει, τότε θα είναι καταστροφή για όλον τον κόσμο.
Κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά ότι αυτό το βήμα της Βουλής των Ελλήνων για το θαρραλέο ψήφισμα εκφράζει ευθύνη. Και όπως είπα στην αρχή, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν Κόμματα τα οποία έχουν διαφορετικές ατζέντες και διαφορετικές ιδεολογίες σε πολλά θέματα, στο θέμα της Παλαιστίνης, όμως, εκδηλώθηκε ομοφωνία των Κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων.
Αυτό εκφράζει ή μάλλον συμβολίζει κάτι: Συμβολίζει το βάθος του πολιτισμού και της παιδείας αυτού του λαού, το βάθος των ιστορικών σχέσεων που μας δένουν με αυτόν τον λαό, την πίστη του ελληνικού λαού στη διεθνή δικαιοσύνη και ιδιαίτερα στο παλαιστινιακό ζήτημα.
Σας ευχαριστώ για την καλή ακρόαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου