Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

«Συνταξιοδοτικό»: πιο γόρδιος δεσμός δεν γίνεται

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Για να μην αντιγράφω τον εαυτό μου παραπέμπω εδώ
και συνεχίζω: πώς να γίνουν οριζόντιες περικοπές ή έστω και ποσοστιαίες κλιμακωτά, όταν:

- Δεν υπάρχει ενιαίο όριο εξόδου από την απασχόληση για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους; [απόφοιτος μέσης εκπαίδευσης προσλαμβάνεται στην ΕΛ.ΑΣ. αμέσως μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεών του. Συνταξιοδοτείται στα 55 του. Με δεδομένη την Ηράκλεια ρήση του Λοβέρδου «Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν κιόλας», ο εν λόγω συνταξιούχος θα εισπράττει σύνταξη επί 20 έτη κατά κανόνα. Δουλειά 35 χρόνια, σύνταξη 20 χρόνια].
- Μητέρα ανηλίκου συνταξιοδοτήθηκε στα 40 της μετά από 20 έτη εργασίας. Θα εισπράττει σύνταξη επί 35 χρόνια κατά κανόνα.
- Πιλότος της «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ» συνταξιοδοτήθηκε στα 45 του και πήρε και αποζημίωση € 100.000, επειδή έπρεπε να εξασφαλισθεί λόγω πώλησης-διάλυσης του εθνικού αερομεταφορέα. Θα εισπράττει σύνταξη επί 30 έτη.
- Οι υπάλληλοι των τραπεζών συνταξιοδοτούνται στα 60, αν έχουν συμπληρώσει 35 έτη.
- Ο συνταξιούχος του ΙΚΑ μπορεί να εισπράττει τη σύνταξη και ταυτοχρόνως να εργάζεται, αρκεί να μην αποκερδαίνει από την εργασία του μηνιαίως ποσό ανώτερο του 30πλάσιου ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη. Γιατί να συνταξιοδοτείται, αν είναι ικανός προς εργασία;
- Υπάρχει διάκριση ευγενών και αγενών Ταμείων. Γιατί;
- Να μη γράψω για το «εφ’ άρπαξ» και την πλήρη ανισότητα που επικρατεί σ’ αυτό.
- Και η μεγάλη εφεύρεση των πολυμήχανων πολιτευτάδων: αναγνώριση της στρατιωτικής υπηρεσίας με αποκορύφωμα την αναγνώριση πλασματικών χρόνων υπηρεσίας.
Τα γράφω, μην τυχόν και ζητήσει κανείς πάλι οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων. Ευτυχώς που δεν το ζήτησε κανείς, όπως, με ενημέρωσαν αξιότιμοι αναγνώστες του ευγενούς τούτου ιστολογίου.
Πάντως και οι γόρδιοι δεσμοί υπάρχουν για να λύνονται. Αρκεί να μελετήσει κανείς σε βάθος όλο αυτό το χάος του ασφαλιστικού συστήματος [τρόπος του λέγειν] της χώρας και να θελήσει να εκπονήσει σοβαρό σχέδιο προσαρμογής στη σημερινή πραγματικότητα προς άρση των αδικιών, τις οποίες επεσώρευσε το λεγόμενο πελατειακό κράτος, το οποίο δεν δημιούργησε κανείς Παπανδρέου, κανείς Καραμανλής, κανείς Σημίτης, κανείς Βενιζέλος, κανείς Σαμαράς και κανείς, φυσικά, Πάγκαλος ή Λοβέρδος.
Νομίζω ότι καταλληλότερος να το λύσει είναι ο κ. Τσουκαλάς που έλαβε εν είδει εφ’ άρπαξ € 1.000.000 από ασφαλιστική εταιρεία για την απασχόλησή του σε τράπεζα και ασφαλώς ως τέως αρχισυνδικαλιστής τραπεζών ουδεμίαν ευθύνη φέρει για το σάπιο συνταξιοδοτικό σύστημα. Ψάχνω μήνες τώρα να βρω παρόμοια περίπτωση και δεν βρίσκω. Άντε γειά! που λέει και ο άλλος Τσουκαλάς.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός και ΖΩΗλάτρης, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου