Με αρετήν και τόλμη

του Στέλιου Παπαθεμελή

Ο κλιμακούμενος ανθελληνικός λεκτικός εκτροχιασμός των γερμανικών ΜΜΕ, προεξάρχουσας της δυσώδους Bild, ελπίζουμε μετά την επικείμενη συνάντηση Μέρκελ –Τσίπρα να καταλαγιάσει. Ελπίζουμε…

Τα εγκλήματα που έχει διαπράξει η Γερμανία κατά της Ελλάδος «πάλαι τε και επ’ εσχάτων» είναι αμέτρητα. Τα κατοχικά επανήλθαν στην επικαιρότητα. Τα ύστερα, μνημονιακά είναι διαρκή και συνεχίζονται. Το εναρκτήριο λάκτισμα της κατευθυνόμενης από τον δικό τους Βαντεμάχερ της Eurostat που μηχανορράφησε στην νόθευση του ελληνικού ΑΕΠ το 2010 ώστε να καταστεί νομότυπη η ρυμούλκησή μας στην τρόϊκα, εξασφάλισε την μέχρι κεραίας εξόφληση των γερμανικών τραπεζών. Εκείνη η κακουργηματική παραχάραξη οδήγησε τότε στους λάθος πολλαπλασιαστές του ΔΝΤ και στις μεγαλύτερες από έγκλημα, λάθος συνταγές τους που εξακολουθούν έκτοτε αναίσθητα να εφαρμόζονται. Κορύφωση τους η υλοποιούμενη απειλή της χρηματοδοτικής ασφυξίας μας.

Το κλειδί πάντως για την εξομάλυνση των ελληνογερμανικών σχέσεων είναι εις χείρας της Καγκελαρίου.

Ο πρωθυπουργός δικαιούται και οφείλει να είναι τολμηρός θυμίζοντας τα ρήματα του ελληνίζοντος γερμανού, μεγάλου Γκαίτε : «η τόλμη κρύβει ευφυϊα, δύναμη, μαγεία». Η αλήθεια και το δίκαιο είναι με το μέρος μας.

Αν την Δευτέρα στο Βερολίνο πρυτανεύσει η κοινή λογική δεν είναι δύσκολο να βρεθεί η χρυσή τομή, η αριστοτελική μέση οδός, ο όντως έντιμος συμβιβασμός. Ο ελληνικός λαός στηρίζει την κυβέρνησή του όχι για την προεκλογική ρητορεία της την οποία αντιπαρέρχεται, αλλά για τον αγώνα που αισθάνεται ότι κάνει για ένα modus operandi με τους δανειστές και τους πολιτικούς υφισταμένους τους. Με το «υφισταμένους» κυριολεκτούμε ασφαλώς!

«Δεν ειν’ εύκολες οι θύρες» όσο η βουλιμία των δανειστών είναι άμετρη. Έπρεπε οι ελλαδικές ηγεσίες να αποτρέψουν την χρεοκρατία στην οποία οδηγηθήκαμε από το έλλειμμα αντίστασής μας και την ηθελημένη , επιλογή των ίδιων των δανειστών να εξωθήσουν εμάς και τις άλλες χώρες στον παράλογο και άσκοπο δανεισμό.

Κάποτε η Ευρωένωση ήταν το χρυσόμαλλο δέρας λαών και κυβερνήσεων. Η σημερινή της παρακμή δεν ελκύει. Απωθεί. Κραυγαλέο παράδειγμα η απόσυρση της αίτησης για ένταξη από τη μικρή Ισλανδία με την άκρως υποτιμητική για τις Βρυξέλες αιτιολογία -κόλαφο ότι «τα συμφέροντα της Ισλανδίας υπηρετούνται καλύτερα εκτός ΕΕ». Το λιλιπούτειο βορειοπολικό νησάκι εξακολουθεί να παραδίδει ύψιστα μαθήματα πολιτικού θάρρους και εθνικής αξιοπρέπειας. Συγκινητική η προ 5ετίας άρνησή του να υποκύψει στον ευρωκοινοτικό εκβιασμό ότι δεν θα προωθηθεί η ενταξιακή του πορεία αν δεν μετακυλίσει στο λαό του το χρέος ιδιωτικών τραπεζών που δίνοντας υψηλά επιτόκια σε Βρετανούς και Ολλανδούς χρεοκόπησαν.

Στον Ηρόδοτο (Ζ, 102) ο Ξέρξης συμβουλεύεται για την σχεδιαζόμενη κατά της Ελλάδος εκστρατεία του τον φιλοξενούμενο στην αυλή του εξόριστο βασιλιά της Σπάρτης Δημάρατο, ρωτώντας τον κατά πόσον οι Έλληνες και οι σύμμαχοί τους στην περίπτωση που ενωθούν είναι ικανοί να τον αντιμετωπίσουν. Ο Δημάρατος απαντά : Παντοτεινή σύντροφος της Ελλάδος είναι η φτώχεια της, την αγωνιστικότητά της όμως την έχει από αλλού, από τη σοφία και κάποιον απαραβίαστο κανόνα ζωής. « Τη διαχρεωμένη η Ελλάς την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην». Τουτέστιν με την αγωνιστικότητα ως όπλον η Ελλάς αποκρούει και κρατά μακρυά της τόσο την φτώχεια όσο και την σκλαβιά..

Το διαχρονικό υπερόπλο των Ελλήνων υπήρξε αείποτε η ανδρεία τους, απαύγασμα σοφίας και απαραβίαστου ηθικού νόμου («αρετή δε έπακτος εστί, από τε σοφίης κατεργασμένη και νόμου ισχυρού»).

Στις συναντήσεις της Πέμπτης και της Δευτέρας, στον βαθμό που ο πρωθυπουργός θα επιβεβαιώνει τον Δημάρατο, η Ελλάδα θα είναι κερδισμένη. Ασφαλώς το γε νυν έχον δεν τρέφουμε αυταπάτες. Η Μέρκελ τους σέρνει όλους από τη μύτη. Οι εταίροι πάσχουν όλοι τους από το γνωστό «σύνδρομο της Στοκχόλμης», υπάκουοι και ευγνώμονες στην αυτοκράτειρα….

Όμως μόνο η αντίσταση σώζει, γιατί αυτή εγγυάται την διαλεκτική πορεία προς τα εμπρός. Η υποταγή εξοντώνει.

Να πυκνώσουν οι πρωτοβουλίες για μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Δράσεις για σύναψη στρατηγικών σχέσεων με Μόσχα και Πεκίνο ξεκίνησαν και πρέπει με επιμονή και αποφασιστικότητα να ολοκληρωθούν χωρίς παλινδρομήσεις.

Να παρακαμφθεί ωστόσο χωρίς ανήκεστες βλάβες το οξύ αυτήν την ώρα πρόβλημα της ρευστότητας και το τοπίο του φθινοπώρου, ύστερα από τις ισπανικές και πορτογαλικές εκλογές, θα είναι πιστεύουμε βαθύτατα διαφορετικό.

Ο χρόνος μεσοπρόθεσμα δεν είναι εναντίον μας. Επιβάλλεται εντατικοποίηση της προσπάθειας για ανάπτυξη και ανασυγκρότηση του διοικητικού μηχανισμού. Να γίνουμε κράτος !

Το έγκλημα της Γαλακτοκομικής Σχολής και η αποκάλυψη ότι αυτό επιπολάζει στις σχολικές μας κοινότητες δείχνουν ότι οι πολλοί διδάσκοντες έπαψαν να είναι αληθινοί δάσκαλοι των παιδιών. Έχουμε χρείαν Δασκάλων που να διαμορφώνουν «καλούς καγαθούς» πολίτες και να καλλιεργούν ψυχές με τις μεγάλες ελληνικές αξίες της ζωής.