Εδώ η λίστα, εκεί η λίστα, πού είναι η λίστα;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Ο κ. Φωκίων Γεωργακόπουλος ήταν Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όταν ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν υπουργός Οικονομικών. Δηλαδή Αρχιδικηγόρος του Δημοσίου. Ξέρετε, αυτού του ΝΣΚ, τα μέλη του οποίου, ήτοι οι δικηγόροι του Δημοσίου, ουδεμίαν ευθύνη, αστική ή ποινική, υπέχουν από ενέργειες...

ή παραλείψεις τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Είπαμε ρε παιδιά ότι «ουδεμία νομική άποψη απροσμάχητη», αλλά όταν ο νομικός παραλείπει το προφανές, είναι δυνατόν να είναι ανεύθυνος;

Εξεταζόμενος, λοιπόν, ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου που δικάζει τον Ποπάι για πλαστογραφία μετά χρήσεως, κατέθεσε ο κ. Φωκίων ότι «Είναι θέμα επιλογής του εκάστοτε υπουργού αν θα απευθυνθεί στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Αν στη συγκεκριμένη περίπτωση υποβαλλόταν το ερώτημα για τη λίστα, η απάντηση θα ήταν, ότι ήταν παράνομο υλικό και δεν μπορούσε χρησιμοποιηθεί. Τώρα αν το παράνομο υλικό θελήσει κάποιος να το χρησιμοποιήσει άτυπα, είναι θέμα πολιτικής βούλησης». Δηλαδή, αν ο υπουργός ήθελε να το χρησιμοποιήσει για να σπάσει πλάκα, μπορούσε να το κάνει, αλλά δεν μπορούσε με βάση αυτό το υλικό να προχωρήσει σε νόμιμους ελέγχους φορολογουμένων. Με άλλα λόγια: με καλεί ο ελεγκτής τυπικότατα και με ερωτά άτυπα: «Μάγκα, πού βρήκες € 2.000.000 και τα έχεις στην Ελβετία, ενώ σε όλη σου τη ζωή έχεις δηλώσει εισόδημα μόλις € 500.000;». Κι’ εγώ του απαντώ άτυπα: «Εγώ € 2.000.000; Παραλογίζεσθε. Πλάκα μου κάνετε! Δεν έχω». «Έχεις», «Δεν έχω», «Έχεις» κ.ο.κ. Και όλα αυτά εντελώς άτυπα, αφού ο ελεγκτής δεν μπορεί να μου δείξει τα παράνομα στοιχεία που κατέχει. Στο τέλος εκνευρίζομαι και λέω στον ελεγκτή άτυπα «Άντε γ ….. εια» και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Αν, λοιπόν, το υλικό ήταν παράνομο, κανείς δεν θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει είτε τυπικά είτε άτυπα. Σημαντικότερο, πάντως, είναι το ακόλουθο ερώτημα: Αφού ήταν γνωστή εξ αρχής η πηγή προέλευσης του υλικού, γιατί δέχθηκε ο Παπακωνσταντίνου να το παραλάβει πριν λάβει νομική συμβουλή περί της δυνατότητος χρήσης του; Το παρέλαβε έχοντας κατά νουν ότι είναι ενδεχόμενο να μην μπορεί να το χρησιμοποιήσει;

Εμένα τίποτε από όλα αυτά δεν μου κάνει εντύπωση πλέον. Περιορίζομαι στο ότι:

Η εκτελεστική εξουσία επιτέλεσε το καθήκον της εις το ακέραιον: ζήτησε και έλαβε στην κατοχή της ένα παράνομο υλικό, το οποίο, αφού επεξεργάσθηκε και αντελήφθη ότι κάνει «τζιζ», το έβαλε σε συρτάρια, σε μολυβοθήκες, το μετέτρεψε από CD σε USB stick, με αποτέλεσμα να χαθεί το CD. Δεν το χρησιμοποίησε ούτε άτυπα.

Η νομοθετική εξουσία επιτέλεσε εις το ακέραιον το δικό της καθήκον: παρέπεμψε να δικασθεί στο Ειδικό Δικαστήριο τον τέως υπουργό Παπακωνσταντίνου, αφού απάλλαξε πάσης ευθύνης Παπανδρέου και Βενιζέλο [και ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί. Να μην ξεχνιόμαστε κυρία Ζωή.].

Η δικαστική εξουσία επιτελεί τώρα το καθήκον της: πλάκα θα έχει να αποφανθεί ότι το υλικό ήταν παράνομο, άρα δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, άρα ήταν μέσο απρόσφορο για πλαστογραφία, άρα αθώος ο κατηγορούμενος.

Ουάου!!!!

Σωτήριος Καλαμίτσης

Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]