Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε ότι κάθε συνδικαλιστική οργάνωση έχει το δικαίωμα να αντιδρά και να υπογραμμίζει τα «κακώς κείμενα» που αφορούν τις εργασιακές συνθήκες του προσωπικού που ..
εκπροσωπεί. Το δικαίωμα αυτό πηγάζει από τη φύση του συνδικαλιστικού πνεύματος, και αποτελεί ατόπημα για τον οποιονδήποτε να το συσχετίζει με πολιτικές πεποιθήσεις και κομματικές στρατηγικές.
Αμφιλεγόμενη και μέσω ΕΔΕ, ξεκίνησε η μεταναστευτική πολιτική της νέας Κυβέρνησης. Για όσους όμως υπηρετούμε χρόνια στην Ελληνική Αστυνομία, η διαδικασία των ΕΔΕ και των επιρρίψεων ευθυνών είναι γνώριμη. Σίγουρα είναι περίεργο ότι για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα φέρεται να αποφάνθηκε μόνος του ένας Υποστράτηγος, δεδομένης της ιεραρχίας που διέπει το Σώμα. Ο Αστυνομικός από την αρχή της καριέρας του αποκτά τέτοια ιδιοσυγκρασία που δεν του επιτρέπει να λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις (πόσω μάλλον όταν αυτές αφορούν ένα κοινωνικό φαινόμενο) χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των ανωτέρων του. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε την άμεση συνάρτηση που έχουν οι εντολές των Αξιωματικών με την πολιτική βούληση.
Από την μέρα που ανέλαβε η Κυβέρνηση, όλως περιέργως διαδραματίζονται περιστατικά «αυθαιρεσίας» των Ανώτατων Αξιωματικών του Σώματος. Πρώτο κρούσμα ήταν ο αφοπλισμός των συναδέλφων των Διευθύνσεων Αστυνομικών Επιχειρήσεων, όπου πρώτοι αντιδράσαμε και άρθηκε η προφορική διαταγή.
Κατόπιν, επανασυστάθηκε ο «Αστυνομικός της γειτονιάς» με τους συναδέλφους που τον στελέχωναν πριν την κατάργησή του αλλά λόγω της έλλειψης αστυνομικού προσωπικού οι συνάδελφοι κατέληξαν να διατίθενται σε υπηρεσία Αξιωματικού Υπηρεσίας. Προφανώς, όποιος πήρε την απόφαση αυτή δεν μελέτησε επί της ουσίας τον τρόπο και τις λεπτομέρειες για να καταστεί αποτελεσματικός ο «Αστυνομικός της γειτονιάς».
Και τελευταία, αλλά πολύ σημαντικότερη αφού προκάλεσε και κοινωνική ένταση, είναι η διαταγή για την μη κράτηση των παράνομων μεταναστών. Δεν θα κάνουμε άλλη μια ανάλυση της διαταγής και της νομιμότητας ή μη αυτής, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι κάτι άλλο σημαντικότερο συμβαίνει στο παρασκήνιο. Το μήνυμα λαμβάνουμε εμείς, ως αποδέκτες όλων των παραπάνω εσωτερικών διαταγών του Υπουργείου μας, είναι ο μη συντονισμός, η παρερμηνεία των εντολών και η προχειρότητα που επικρατεί ανάμεσα στην πολιτική και φυσική Ηγεσία μας. Το ποιος φταίει γι’ αυτό σίγουρα δεν μπορούμε να το απαντήσουμε εμείς, αλλά δυστυχώς είμαστε οι πρώτοι αποδέκτες της κακής συνεννόησης του Υπουργείου με το Αρχηγείο.
Όλοι μας, από την πρώτη στιγμή χαιρετήσαμε τις προθέσεις της νέας Κυβέρνησης για αλλαγή σε παρωχημένες δομές που ενδεχομένως έχει η Ελληνική Αστυνομία σε ορισμένα σημεία. Πρώτοι εμείς θέλουμε μια Αστυνομία σύγχρονη και ευρωπαϊκή. Αντ’ αυτού όμως, βλέπουμε μια Αστυνομία που θέλει να δημιουργήσει νέα θεμέλια με παλιά υλικά. Οι όποιες αλλαγές πρέπει να προκύψουν μέσα από σφαιρική μελέτη, διάλογο, και βαθιές τομές σε όσα δεν εξυπηρετούν την αποστολή του Σώματος. Αυτά σίγουρα δεν γίνονται μέσα σ’ ένα τρίμηνο και με επιφανειακή θεώρηση των προβλημάτων.
Όσα λάθη γίνονται, για να φανεί προς τα έξω ότι το Υπουργείο μένει πιστό στις δεσμεύσεις που έδωσε προεκλογικά, θα έρθουν πάλι μπροστά μας. Όταν τα αστικά κέντρα θα ασφυκτιούν γι’ ακόμα μια φορά από ανθρώπους άστεγους, πεινασμένους, και απεγνωσμένους, τι θα τους προσφέρει το χαρτί 30ήμερης παραμονής τους στην χώρα; Είναι αυτονόητο ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στην χώρα μας γιατί δεν μπορούν να ζήσουν πλέον στη δική τους. Υπάρχει περίπτωση λοιπόν να γυρίσουν με τη δική τους θέληση εκεί; Όσοι δουλεύουμε στην Ελληνική Αστυνομία ξέρουμε την απάντηση. Εξάλλου, και πριν τη δημιουργία των Κέντρων Κράτησης, μετά την πολύμηνη κράτηση των παράνομων μεταναστών στα αστυνομικά κρατητήρια χορηγούταν και πάλι το συγκεκριμένο έγγραφο με προθεσμία αυτόβουλης αναχώρησης για την χώρα προέλευσης τους. Η τότε εικόνα της χώρας μας αποδεικνύει το κατά πόσον αποτελεσματικό είναι αυτό το μέτρο και αν φεύγουν τελικά από την χώρα.
Οι παράνομοι μετανάστες είναι ένα πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία, όχι λόγω του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που προκαλούνται σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, αλλά λόγω της έλλειψης κοινωνικών δομών. Πριν απελευθερωθούν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι άνθρωποι από τα Κέντρα Κράτησης θα πρέπει να εξασφαλιστεί η υγειονομική περίθαλψη και η διαβίωση των ευπαθών ομάδων των παράνομων μεταναστών (αιτούντων πολιτικού ασύλου, ασθενών, ηλικιωμένων, παιδιών) για το χρονικό διάστημα που νομίμως θα παραμείνουν στην χώρα μας, καθώς και να εξασφαλιστεί η ομαλή επαναπροώθησή τους. Διαφορετικά θα μετράμε πάλι την αύξηση των ποσοστών της μικροεγκληματικότητας, των μεταδοτικών ασθενειών και των ακροδεξιών κομμάτων. Και τότε οι τελευταίοι που φταίνε θα είναι οι Αστυνομικοί!
Α.Σ.Π.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου