0 62χρονος, ο 35χρονος, ο 87χρονος και «δεν μπορώ να πω»

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Διάβασα ότι ένας 62χρονος γνωστός δημοσιογράφος και ένας 87χρονος αντικέρ πλαστογραφούσαν πίνακες ζωγραφικής και ....

τους μοσχοπουλούσαν ως γνήσιους. Ονόματα δεν αναφέρονται, διότι διαφορετικά θα θιγούν τα προσωπικά δεδομένα των αξιοπρεπών αυτών κυρίων, οι οποίοι είναι ενδεχόμενο να ασκήσουν αγωγές ζητώντας αρκετά χρήματα ως χρηματική ικανοποίηση για την προσβολή της ……… προσωπικότητός τους.

Άκουσα ότι ο κ. Χάρης Θεοχάρης, πρώην ΓΓ Δημοσίων Eσόδων και νυν ποταμίσιος βουλευτής, κατήγγειλε πως επί θητείας του επεβλήθη σε μεγαλοεπιχειρηματία πρόστιμο ύψους € 5 εκ. και όταν εκείνος προσέφυγε στο δικαστήριο, το Δημόσιο δεν έστειλε στη δίκη νομικό παραστάτη, με αποτέλεσμα ο μεγαλοεπιχειρηματίας να πέσει στα μαλακά. Προκληθείς να αναφέρει το όνομα του επιχειρηματία ο κ. Χάρης απήντησε: «δεν μπορώ να το πω». Για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Για να μη θιγούν τα προσωπικά δεδομένα του μεγαλοεπιχειρηματία. Η ερώτηση: «Επί υπουργίας τίνος έγινε αυτό και ποίο το όργανο που έδωσε εντολή να μην παραστεί το Δημόσιο;» δεν υπεβλήθη. Ούτε η άλλη ερώτηση υπεβλήθη: «Πώς αντιδράσατε όταν πληροφορηθήκατε αυτή την παράλειψη του Δημοσίου;». Είναι βέβαια γεγονός ότι ο κ. Χάρης έχει υπογράψει σύμβαση με το Δημόσιο, η οποία τον δεσμεύει να τηρεί εχεμύθεια γύρω από τα καθήκοντά του και μετά τη λύση της σύμβασής του, αλλά, αν αυτό είναι που τον δεσμεύει και δεν δίνει ονόματα, τότε γιατί κάνει τον μάγκα και μιλάει με μισόλογα;

Ο κ. Σούρλας, πρώην ΓΓ Διαφάνειας, έχει καταγγείλει επανειλημμένως ότι έχει στείλει στον Εισαγγελέα υποθέσεις διαφθοράς πολλών εκατομμυρίων, αλλά δεν έχει γίνει τίποτε. Ούτε αυτός ανέφερε ονόματα, μολονότι επιτέθηκε προ καιρού στον κ. Χάρη υπενθυμίζοντάς του ότι είναι ο ίδιος ο κ. Χάρης που είχε εκδώσει εγκυκλίους για να βολέψει μεγαλοεπιχειρηματίες. Δεν μας είπε, βέβαια, ποιούς επιχειρηματίες ήθελε να βολέψει ο κ. Χάρης ούτε ποιους έστειλε στον Εισαγγελέα! Μισόλογα και πάλι.

Μήπως μία από τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν σ’ αυτή τη χώρα είναι και η υποχρέωση όποιου κάνει οποιαδήποτε τέτοια καταγγελία να μιλάει με ονόματα χωρίς φόβο και πάθος καλυπτόμενος από τον νόμο; Δεν νομιμοποιούμεθα εμείς ως πολίτες να πληροφορούμεθα ποιά είναι τα λαμόγια; Δεν είναι υπόθεση δημοσίου συμφέροντος;

Να επισημάνω, παρεμπιπτόντως, ότι λίαν προσφάτως εκδόθηκε απόφαση του δικαστηρίου του Στρασβούργου [24.02.2015 – Haldimann vs Switzerland], με την οποία δικαιώθηκαν δημοσιογράφοι, οι οποίοι είχαν κάνει το εξής: είχαν πάρει συνέντευξη από ασφαλιστικό διαμεσολαβητή, την οποία μαγνητοσκόπησαν με κρυφή κάμερα. Εν συνεχεία έβγαλαν στον αέρα τη μαγνητοταινία με αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά και τη φωνή του συνεντευξιασθέντος, για να αποδείξουν στο κοινό πόσο παραπλανητικές είναι οι πληροφορίες που δίνουν οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές σε σχέση με τις ασφαλίσεις ζωής. Τα ελβετικά δικαστήρια καταδίκασαν τους δημοσιογράφους για παράνομη καταγραφή συνομιλίας άνευ συναινέσεως του συνομιλητή, αλλά το Δικαστήριο του Στρασβούργου απεφάνθη ότι κακώς κατεδικάσθησαν οι δημοσιογράφοι με δεδομένο ότι το συμφέρον των πολιτών να ενημερώνονται για τις απάτες και να μην πέφτουν θύματα παραπληροφόρησης είναι υπέρτερο του συμφέροντος των προσώπων να μην αποκαλυφθούν η ταυτότητα και τα λεγόμενά τους, με τα οποία αποδεικνύονται οι απάτες.

Μήπως πρέπει κάτι να γίνει; Βαρέθηκα να ακούω για 35χρονους, 42 χρόνους κ.λπ. Κι’ όποιος καταγγέλλει κάτι, εκ των υστέρων πάντοτε, ας λέει τουλάχιστον ονόματα, αλλοιώς να σιωπά και να μη μας τα ζαλίζει.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, την Ιερά δηλονότι Μονή του Αγίου ΄Ορους «Μεγάλη η Χάρη της»