Θεσσαλονίκη, Τετάρτη, 29 Μαρτίου 2017
Η δημιουργία μιας Μεσογειακής Ταυτότητας μέσω της αξιοποίησης κοινών πολιτικών, οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτιστικών στοιχείων, η ανάδειξη της δικτύωσης με «γέφυρα» τη Μεσόγειο και η αξία των τριγωνικών συνεργασιών, όπως αυτή μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, ήταν ορισμένα από τα σημαντικότερα σημεία που εξετάστηκαν κατά τη διάρκεια ημερίδας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με θέμα την ασφάλεια και συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στην εκδήλωση, την οποία συντόνισε ο καθηγητής Ηλίας Κουσκουβέλης, Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Αμυντικών Αναλύσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, μίλησαν διαπρεπείς Ισραηλινοί, προερχόμενοι από την πολιτική, την στρατιωτική και την ακαδημαϊκή σκηνή της χώρας, αναλύθηκε η διεθνοπολιτική κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και επισημάνθηκαν κίνδυνοι και ευκαιρίες που δημιουργούνται.
«Το νέο στρατηγικό τοπίο στην Ανατολική Μεσόγειο και οι αντιδράσεις του Ισραήλ» (The New Strategic Landscape in the East Mediterranean and Israel’s Responses) αναπτύχθηκε από τον καθηγητή Efraim Inbar, ο οποίος μεταξύ άλλων επισήμανε ότι η σχέση της χώρας του με την Τουρκία είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιστρέψει στην «ειδυλλιακή» δεκαετία του ’90 όσο ο Ερντογάν είναι στην εξουσία, καθώς εκτιμά ότι αφενός η πρόσφατη αποκατάσταση των τεταμένων σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών έγινε από ψυχρό υπολογισμό από την πλευρά της Τουρκίας, αφετέρου η χώρα αυτή έχει γίνει αναθεωρητική και έχει εγκαταλείψει την κεμαλική αρχή της μη επέμβασης σε περιοχές όπως η Συρία. Αναφέρθηκε επίσης στις σχέσεις του Ισραήλ με την Αίγυπτο, το Ιράν, τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, ενώ τέλος τόνισε ότι σημαντική για τις μελλοντικές εξελίξεις θα είναι η σχέση μεταξύ Τουρκίας και Ιράν και η εξισορρόπηση ισχύος μεταξύ τους.
Από την πλευρά του, ο πρώην σύμβουλος του Πρωθυπουργού του Ισραήλ, Eran Lerman, ανέπτυξε το θέμα «Η Μεσογειακή Ταυτότητα: Στρατηγικές και Πολιτιστικές (Σκληρή Ισχύς και Ήπια Ισχύς) Διαστάσεις», (The Mediterranean Identity: Strategic and Cultural (Hard Power and Soft Power) Dimensions). Ο κ. Lerman, υποστήριξε τη σημασία ανάδειξης μιας Μεσογειακής Ταυτότητας, κατ’ αντιστοιχία της Ευρωπαϊκής, η οποία, όπως είπε, το τελευταίο διάστημα φθίνει. Η ταυτότητα αυτή θα μπορούσε να καλλιεργηθεί μεταξύ χωρών της περιοχής με κοινά πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτιστικά στοιχεία. Η ανάπτυξη των σχέσεων του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο και αντίστοιχα με την Αίγυπτο είναι προς την κατεύθυνση αυτή, όπως είπε, ενώ δεν απέκλεισε την συνεργασία και με άλλες χώρες στο μέλλον. Επίσης τόνισε και τις δυνατότητες αξιοποίησης των κινεζικών φιλοδοξιών στην περιοχή. Ο ίδιος αναφέρθηκε και στο θέμα των Κούρδων και των προοπτικών που υπάρχουν για τη δημιουργία μιας κρατικής οντότητας, επισημαίνοντας ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό εάν οι Κούρδοι δεν έχουν υπερβολικές βλέψεις.
Στο θέμα «Λεβάντε – Όπως πάντα διχασμένο μεταξύ Ανατολής και Δύσης» (The Levante – As Always Torn between East and West), αναφέρθηκε ο ερευνητής του BEsA Center, Gershon Hacohen. Τόνισε την αξία της δημιουργίας δικτύων μεταξύ χωρών της Μεσογείου, καθώς υποστήριξε, -διδασκόμενος από την ιστορία-, το σημαντικό δεν είναι η απόσταση μεταξύ κάποιων περιοχών, αλλά κατά πόσο αυτές είναι δικτυωμένες μεταξύ τους. Ανέλυσε, επίσης, τις στρατηγικές χωρών που έχουν επιρροή στην περιοχή, όπως η Ρωσία και η Αμερική, καθώς και τις βλέψεις του Ιράν.
