ΒΙ.ΑΛ.
Ο «π» κατάφερε να ακολουθήσει έναν από τους δύο οδηγούς σε ένα από τα καθημερινά δρομολόγια του λεωφορείου, αποτυπώνοντας μία πραγματικότητα σχεδόν άγνωστη στους περισσότερους από εμάς.
Οι ύβρεις και η εικόνα που έδωσε το ΚΤΕΛ
Αφορμή για το ρεπορτάζ στάθηκε το προχθεσινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του «π» για την ένταση που επικράτησε στη ΒΙ.ΑΛ. όταν, σύμφωνα με τη διοίκηση του ΚΤΕΛ, ο οδηγός του λεωφορίου αρνήθηκε να επιβιβάσει μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών από αυτόν που άντεχε το όχημα με αποτέλεσμα την προσωρινή διακοπή των δρομολογίων. Ήταν όμως έτσι όπως επίσημα πληροφόρησε η διοίκηση του ΚΤΕΛ τον «π»;
Σύμφωνα με τον οδηγό Νίκο Βαγιανό, το συγκεκριμένο περιστατικό ήταν ένα από τα πολλά που συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά, στο γκρι λεωφορείο των μεταναστών που εκτελεί το δρομολόγιο ΒΙ.ΑΛ. – Σούδα- Βροντάδος. Αποκαλύπτωντας την αλήθεια που, επιμελώς θέλησε να καλύψει το Υπεραστικό ΚΤΕΛ Χίου, ανέφερε:
«Για μία ακόμη φορά βρεθήκαμε στο στόχαστρο των μεταναστών. Φθάνοντας στη ΒΙ.ΑΛ. διαπίστωσα ότι οι πόρτες είχαν πρόβλημα. Είχα μέσα στο λεωφορείο 70 άτομα και περίπου 150 άτομα περίμεναν απέξω. Τους είπα να περιμένουν για λίγο να βγουν όσοι είναι μέσα στο λεωφορείο κι έπειτα να μπουν αυτοί αλλά δεν με άκουσαν. Μόλις σταμάτησα κάποιον από αυτούς που επιχείρησαν να μπουν μέσα αντέδρασε και μου έριξε μπουνιά. Προσπάθησα να του πιάσω το χέρι για να μη μου ρίξει άλλη κι εκείνη την ώρα είδα 2 Αφγανούς να έρχονται προς το μέρος μου. Με έριξαν κάτω και με βαρούσαν στο κεφάλι ενώ ένας τρίτος μου πέταξε μερίδες φαγητού».
 |
| Νεαρός μετανάστης κατά τη διάρκεια διαπληκτισμού με τον οδηγό γιατί δεν περίμενε ακόμα 5 λεπτά τον φίλο του. |
«Λέμε Παναγιά μου να βγει και σήμερα η μέρα»
Πώς είναι όμως ένα καθημερινό δρομολόγιο. Ο Νίκος Βαγιανός, που είναι, ο ένας από τους δύο οδηγούς, που πραγματοποιεί αυτό το δρομολόγιο, λέει ότι πρόκειται για έναν καθημερινό αγώνα, με τέτοια και τόσα απρόβλεπτα στοιχεία που αρκετές φορές εκθέτουν τους δύο οδηγούς σε κίνδυνο.
«Είναι ένας καθημερινός αγώνας. Λέμε «Παναγιά μου να βγει και σήμερα η μέρα». Δεν με νοιάζει αν τσακώνονται μεταξύ τους. Εμένα με αφορά ότι καθημερινά δέχομαι απειλές, ύβρεις και ξύλο. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι ενώ έχει δοθεί εντολή από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ να μην γίνονται στάσεις μέσα στην πόλη, εάν δεν σταματήσω εκεί που θέλουν άλλος θα μου δώσει μπουνιά, άλλος θα μου τραβήκει το τιμόνι, άλλος θα με χτυπήσει την κοιλιά. Τον τελευταίο ένα μήνα αυτά τα φαινόμενα είναι καθημερινά», δηλώνει ο ίδιος.
«Ενήμερο το Υπεραστικό ΚΤΕΛ αλλά δεν έχει γίνει τίποτα»
Ερωτωθείς για τη στάση του Υπεραστικού ΚΤΕΛ ο Ν. Βαγιανός αρκέστηκε στο να αναφέρει ότι έχει ενημερώσει αρκετές φορές για τους κινδύνους που διατρέχει, χωρίς, ωστόσο, να έχει γίνει κάποια ενέργεια προς την κατεύθυνση της προστασίας τους.
«Το ΚΤΕΛ το έχω ενημερώσει τουλάχιστον 4 φορές. Τους έχω πει παιδιά κάντε κάτι κινδυνεύουμε, μας λένε ότι ναι θα το πούμε στους υπεύθυνους της Ύπατης Αρμοστείας αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα, παραμένουμε εμείς οι δύο οδηγοί να τραβάμε όλο αυτό καθημερινά. Τα έχουμε πει πολλές φορές όμως κάποια στιγμή και η υπομονή έχει και τα όριά της. Κάνω συνέχεια υπομονή γιατί έχεις να κάνεις με κόσμο που δεν γνωρίζεις. Τόσα ακούμε κάθε μέρα. Καποια στιγμή όμως θα ξεσπάσω. Όταν έρχομαι εδώ για ένα μεροκάματο και έρχεται με χτυπάει κάποιος γιατί κάνω αυτό που μου έχουν πει να κάνω, τότε κάποια στιγμή θα αντιδράσω διαφορετικά», εξηγεί ο ίδιος.
 |
| Χωρίς να λογαριάζουν κανέναν κίνδυνο οι μετανάστες επιχειρούν να μπουν στον αποθηκευτικό χώρο του λεωφορείο όταν οι θέσεις δεν επαρκούν.«Κάποιοι πιθανά να θεώρησαν ρατσιστικό το προστατευτικό κουβούκλιο» |
Κι αν η λύση στις πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες είναι απλή, στην Ελλάδα μάλλον φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη. «Γιατί δεν μπαίνει ένα προστατευτικό κουβούκλιο;», ρωτήθηκε από τον «π». «Ακούστηκε ότι κάποια στιγμή θα μπει ένα προστατευτικό κουβούκλιο, ξεκίνησαν οι διαδικασίες όμως ξαφνικά σταμάτησαν. Δεν γνωρίζω ειλικρινά. Είναι θέμα ΚΤΕΟ επειδή είναι πρόσθετο κομμάτι; Κάποιοι αρνήθηκαν να το βάλουν επειδή διαχωρίζει τον οδηγό και πιθανά να θεωρηθεί ρατσιστικό; Αλλά και το κουβούκλιο να μπει θα με προστατεύσει από έναν καβγά μέσα στο όχημα. Δεν θέλει όμως πολύ να κατέβουν κάτω και να ανοίξουν την πόρτα και να με χτυπήσουν», τόνισε.
«Δεν μπορώ να τρέμω για ένα μεροκάματο»
Κλείνοντας τη συνέντευξή του, ο Ν. Βαγιανός απηύθυνε έκκληση για περισσότερα μέτρα ασφαλείας. «Έχω δει τόσα πράγματα καθημερινά εδώ μέσα που λέω σε παρακαλώ Χριστέ μου βοήθησέ με να ξαναφτάσω σπίτι μου. Γιατί κι εγώ οικογένεια έχω. Το μεροκάματό μου έρχομαι να βγάλω, αλλά προς Θεού όχι έτσι. Το να τρέμω και να φοβάμαι συνέχεια, δεν είναι πια κατάσταση είναι πραγματικά το δρομολόγιο του τρόμου. Δυστυχώς τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Δεν είναι θέμα ρατσισμού είναι πια θέμα σεβασμού», κατέληξε.
