Το θέμα ήταν απλούστατο όσο ηλιθιοδέστατα φιλόδοξη ήταν η διαχείριση του: το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, ναι αυτό που τόσα χρόνια επέβλεπε την τοξικότητα του τηλεοπτικού ρύπου κι έξυνε τα αρχίδια του, είναι....
υπεύθυνο για την έκδοση τηλεοπτικών αδειών.
Το ΣΤΕ, δε θα μπορούσε να κρίνει αλλιώς ακόμη κι αν το ήθελε.
Ψέματα: το κανε για τις Σκουριές, το κανε για την Fraport, το κανε για τα μνημόνια.
Και το έργο έχει αρχή και μέση και τέλος δεν έχει.
«Διαγωνισμός» καταλήγει με τη ΔΕΗ να πουλάει σε «ιδιώτες» κιλοβατώρες φθηνότερο από ότι τις παράγει.
Καταλαβαίνετε τι συμβαίνει σε έναν παραγωγό που πουλάει φθηνότερα από όσο του κοστίζει η παραγωγή.
Πάει κι η ΔΕΗ.
Το γραφείο του προϋπολογισμού περιμένει ένα φορομπηχτικό και υφεσιακό 2017.
Μόνο υπό ιδανικές συνθήκες μπορούν να επιτευχθούν οι μνημονιακοί στόχοι.
Και ιδανικές συνθήκες υπάρχουν μόνο στα εργαστήρια.
Μνημόνιο 4, με το εσωτερικό χρέος να έχει διογκωθεί τόσο ώστε να πλησιάζει το εξωτερικό χρέος.
Αλλά ας επιστρέψουμε στο έπος των τηλεοπτικών αδειών, αυτό το Σήριαλ.
Η κυβέρνηση επιδίωξε να προσεταιριστεί ολιγάρχες με το δόγμα, λεφτά να χουν κι ας είναι ότι να ναι.
Εγκληματίες, σκιώδεις δημάρχους όπως ο Μαρινάκης, και το γιο ενός δικού τους μεγαλοεργολάβου του δημοσίου, τον Καλογρίτσα.
Φυσικά ο Καλογρίτσας, ως γνήσιος αριστερός, δεν ήθελε να βάλει το χέρι στην τσέπη στα ήδη δανεισμένα από την τράπεζα Αττικής δεκάδες εκατομμύρια του κι έτσι επιχειρήθηκε η γνωστή μέθοδος του να πάρει την τηλεοπτική άδεια με φρέσκα λεφτά της Αττικής- άλλωστε η Αττικής, μη συστημική τράπεζα με τους μεγαλοεργολάβους του δημοσίου και τους μεγαλοσυνδικαλιστές να χουν μεγάλη επιρροή στις πρακτικές της, προοριζόταν από νωρίς από τον Δραγασάκη για να γίνει ο κινητήριος μοχλός της κρατικής διαπλοκής κι όχι φυσικά για να αναπτυχθεί ένα υγιές παράλληλο τραπεζικό σύστημα όπως μεγαλόστομα και παραπλανητικά είχε διακηρυχθεί.
Ως εκ τούτου, ο κάποτε εγκληματίας Στουρνάρας που σήμερα είναι κώλος και βρακί με την κυβέρνηση που άλλοτε τον χαρακτήριζε εμμέσως πλην σαφώς έτσι, έβαλε χέρι στην Αττικής με αποτέλεσμα το ΣΔΟΕ να επισκέπτεται εκβιαστικά την αμέσως επομένη ημέρα τη γυναίκα του ώστε ο ίδιος να πειστεί να κάνει τα στραβά μάτια.
Κι οι επιθέσεις φιλίας της κυβέρνησης δεν σταμάτησαν εκεί.
Ενόψει της προσφυγής των ολιγαρχών στο ΣΤΕ, λαδώνει τους ανωτάτους δικαστικούς με αυξήσεις.
Κι όταν αυτό δεν φθάνει, ο Υπουργός δικαιοσύνης κυνηγάει πρώτα τον αντιπρόεδρο του ΣΤΕ κι έπειτα το έγκλημα και τον εκβιασμό που έχει διαμειφθεί εις βάρος του, με την παραβίαση προσωπικών δεδομένων του και της ερωτικής του ζωής.
Τύφλα να χει ο Ζούγκλας.
Παππα-τζιλίκια, πρακτικές μιας νέας συμμορίας που προσπαθεί να εδραιωθεί ανάμεσα σε παλιότερες, πότε βρίζοντας και φτύνοντας τους ανταγωνιστές, χειροφιλώντας πάντα τα μεγάλα αφεντικά.
Κοντά στα ξερά του ΣΥΡΙΖΑ καίγονται και τα ελάχιστα χλωρά που του χουν απομείνει.
Ποιος λοιπόν να υπερασπιστεί τον μοναδικό άνθρωπο που επιχείρησε να καθαρίσει την μπόχα του ελληνικού ποδοσφαίρου από τυ ους ανθρώπους του Μαρινάκη που σηκώνουν πανό μέσα στο γήπεδο απειλώντας τον;
Ας είμαστε ειλικρινείς: δεν έβαλε η τρόικα δήμαρχο του Πειραιά τον Μαρινάκη και Βόλου τον Μπέο. Οι ποδοσφαιροκέφαλοι, πρώτης τάξης υλικό για στελέχωση της Χρυσής Αυγής, το κάνανε.
Στο εξωτερικό, διαπρέπουμε.
Ο Σταθάκης υποστηρίζει έμπρακτα τη CETA, τον δούρειο ίππο της TTIP, ενώ ο Κούλογλου μας λέει ότι δεν μπορούσαν να καταψηφίσουν γιατί θα γινόμασταν πάλι το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι οι αξιωματούχοι της Ελληνικής κυβέρνησης είναι απλά έπαρχοι της Γερμανικής ΕΕ και των πολυεθνικών.
Ορθότατα είχα λοιπόν προειδοποιήσει τον Ιούνιο του 2015: "Δεν ξέρουμε πόσα άλλα ανταλλάγματα θα δώσει η κυβέρνηση στα θέματα των ΠΟΠ (φέτα κλπ), των διατλαντικών συμφωνιών που δίνουν το δικαίωμα στις πολυεθνικές να καταπιούν κράτη ολόκληρα και των μεταλλαγμένων που μπορούν να καταστρέψουν ή να αλυσοδέσουν οπισθάγκωνα την αγροτική παραγωγή μιας χώρας."
Τώρα ξέρουμε. Γιατί όπως είχα περιγράψει στο βιβλίο μου Παρά Φύση, η Ceta θα σκοτώσει τη φέτα και συνολικά την ελληνική διατροφή μαζί με την αγροτιά και την κτηνοτροφία.
Κάποτε τα ΝΑΙ ερχόντουσαν απ’ έξω και τα ΟΧΙ απ’ έξω.
Σήμερα, τα ΟΧΙ έρχονται απ’ έξω και τα ναι από μέσα. Κι όπως αποδείχτηκε, ακόμη και τα όχι, οι ταχυδακτυλουργοί της «ριζοσπαστικής αριστεράς», πιστοί στο όραμα Σημίτη για μια γερμανική Ελλάδα, τα κάνουν ναι.
Όπως είχα γράψει από την αρχή της κρίσης, στόχος της κρίσης ήταν να έρθουμε σε μη αντιστρεπτές καταστάσεις που θα μας καθιστούσαν απόλυτα ομήρους στους πλιατσικολόγους.
Με τον μέσο έλληνα να χει φτωχοποιηθεί και με τα ταμεία να χουν σφαγιαστεί και να μην έχει μείνει ούτε λέπι, η στιγμή αυτή έχει έρθει.
Υπήρχε εναλλακτική;
Οι αποκαλύψεις Ολάντ δείχνουν ξεκάθαρα ότι το ΔΝΤ και ο Σόιμπλε που γνώριζε καλά ότι μπορούσε να τεντώσει το σκοινί όσο ήθελε απέναντι στο ευρώδουλο ελληνικό σύστημα, συνομιλούσαν ανοιχτά από το 2015, όπου η Ελλάδα τελείωσε ως σωσίβιο για τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών, για ένα τιμητικό προσωρινό Grexit with benefits.
Η κουβέντα αυτή ήταν απαγορευμένη εντός της χώρας, όπως απαγορευμένο ήταν το κούρεμα χρέους μέχρι που τελικά οι διεθνές συγκυρίες το επέβαλαν με τον καταστροφικότερο των τρόπων για την Ελλάδα.
Κακός κι ο εχθρός, χείριστος όλων ο προδότης.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 28/10/2016
