Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Γέμισε πάλι η χώρα πεφτανθρώπους που ανεκάλυψαν ότι το ασφαλιστικό δεν είναι βιώσιμο. Ανάμεσά τους και ο «κομμουνιστής»* Καρούμπαλος. Και αυτός ζούσε σε άλλον πλανήτη. Λοιπόν, ας αφήσουμε τους Σκοπιανούς ή Fyromians ή ΠΓαμώΔΜ να αποδείξουν τη «μακεδονικότητά» τους κλείνοντας τα σύνορά τους στους πρόσφυγες με μαγκούρες, σκυλιά και ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, και ας θυμηθούμε άλλη μια φορά μερικά πράγματα, για να εμπεδώσουμε τί μας συνέβη με το πνέον τα λοίσθια «ασφαλιστικό».
Αντιγράφω συμπατριώτη ονόματι Χρήστο Ποτόλια [μάλλον πραγματικό κομμουνιστή] που έγραφε την 18.06.2014:
«Αποθεματικά ταμείων. Πού πήγαν τα λεφτά; Ποιοί τα έφαγαν;
Πριν λίγες μέρες, το δικαστήριο επέβαλε ποινές κάθειρξης 20 έως 25 ετών στους εκπροσώπους των ασφαλιστικών ταμείων και των χρηματιστηριακών εταιρειών που εμπλέκονται στην υπόθεση των «δομημένων ομολόγων». Το θέμα αυτό επαναφέρει στην επιφάνεια το ζήτημα της χρόνιας καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων (από ποιούς όμως;). Τα «δομημένα ομόλογα», αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου της διαχρονικής ληστείας των Ταμείων.
Σε όλη την ιστορική διαδρομή της «διαχείρισης» των αποθεματικών τών Ταμείων, οι μορφές άλλαζαν, η αφαίμαξη όμως συνεχιζόταν και πάντα ίδιοι ήταν οι χαμένοι και ίδιοι οι κερδισμένοι. Οι μόνιμα χαμένοι ήταν τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, οι μόνιμα κερδισμένοι ήταν οι μεγάλες επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο.
Το χρονικό της λεηλασίας
1. Η πρώτη μεγάλη «νόμιμη» ληστεία ξεκίνησε με τον αναγκαστικό νόμο 1611/1950, η ισχύς του οποίου έληξε το 1994. Ο νόμος επέβαλλε την κατάθεση των αποθεματικών των Ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδας. Οι τόκοι που ορίζονταν επί δεκαετίες ήταν αρκετά χαμηλότεροι του πληθωρισμού και του επιτοκίου τραπεζικών καταθέσεων. Μόνο για την περίοδο 1951-1975 οι απώλειες υπολογίζονται σε 58 δισ. ευρώ.
Τις τεράστιες απώλειες επιβεβαιώνουν ακόμα και στελέχη των αστικών κυβερνήσεων. Ο Μ. Νεκτάριος, πρώην διοικητής του ΙΚΑ, σε κείμενό του στο περιοδικό «Σπουδαί» το 2007, επισημαίνει ότι:
«το 1955-1973 η Νομισματική Επιτροπή όρισε ένα επιτόκιο 4% για τα αποθεματικά των Ταμείων, όταν τα επιτόκια των καταθέσεων κυμαίνονταν μεταξύ 5% και 9,5% (…) Οι μεγαλύτερες απώλειες των Ταμείων προκλήθηκαν στην περίοδο 1974-1994, όταν ο πληθωρισμός αυξήθηκε δραστικά στο επίπεδο του 20% περίπου. Σε όλη αυτή την περίοδο, τα ειδικά επιτόκια της Τράπεζας της Ελλάδος ήταν κατώτερα των τρεχόντων επιτοκίων καταθέσεων».
Επίσης, το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας σε κείμενό του αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Ενδεικτικό είναι ότι τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας το επιτόκιο έμεινε στο 4%, ενώ ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε στο 15,5% το 1973 και στο 26,8% το 1974 (αφιερωμένο σε όσους λένε ότι επί χούντας δεν είχαμε σκάνδαλα). Μόνο στα δύο αυτά έτη τα πλεονάσματα των Ασφαλιστικών Ταμείων έχασαν το 1/3 της αξίας τους».
2. Στη δεκαετία του 1990 αρχικά με το νόμο 2076/1992 η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε τη δυνατότητα να τοποθετούν οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων μέχρι και το 20% των αποθεματικών τους στο χρηματιστήριο. Ύστερα ήρθε το ΠΑΣΟΚ και με το νόμο 2676/1999 αύξησε το ποσοστό στο 23%.
Υπολογίζεται ότι οι ζημιές των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο την περίοδο 1999-2002 ήταν πάνω από 3,5 δισ. ευρώ. Ταυτόχρονα, οι οφειλές του κράτους προς τα Ταμεία, λόγω μη καταβολής της τριμερούς χρηματοδότησης, έφθασαν, μέχρι το 2002 που άλλαξε το σύστημα, τα 2 δισ. ευρώ.
3. Το 2012 η κυβέρνηση επιβάλει το «κούρεμα» των αποθεματικών των Ταμείων, με αποτέλεσμα να χαθούν σε μια νύχτα πάνω από 13 δισ. ευρώ.
Εκτός από τα παραπάνω, σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων ΙΚΑ (ΠΟΣΕ ΙΚΑ), το Σεπτέμβρη του 2013, οι βεβαιωμένες ανείσπρακτες εισφορές των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ ανέρχονταν το 2010 στα 4,8 δισ. ευρώ. Το 2013 το ύψος των οφειλών αυτών είχε ξεπεράσει τα 8 δισ. ευρώ. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί και η στέρηση εσόδων από τη «μαύρη» εργασία, που ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.
Πάνω σε αυτή τη χρόνια λεηλασία στηρίχθηκαν οι κυβερνήσεις τού κεφαλαίου, για να δικαιολογήσουν το πέρασμα των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων. Φροντίζοντας, βέβαια, κάθε φορά να συγκαλύπτουν ότι η οικονομική κατάσταση των Ταμείων οφείλεται στο σύνολο της φιλομονοπωλιακής πολιτικής τους. Η πολιτική αυτή θα συνεχιστεί, όπως μαρτυρούν οι κατευθύνσεις που έχουν χαράξει οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και η ίδια η πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι.
Η πορεία της Κοινωνικής Ασφάλισης στη χώρα μας, οι σχεδιασμοί που υπάρχουν, αλλά και η ανάγκη του κεφαλαίου να κάνει ακόμα πιο φτωχή την τιμή της εργατικής δύναμης, δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι θα βρεθούν και πάλι μπροστά σε μια νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, που και πάλι θα θέσει ζήτημα αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωσης των συντάξεων, συρρίκνωσης ή και κατάργησης παροχών που αφορούν σε στοιχειώδεις ανάγκες. Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει από τώρα να προετοιμαστούν. Να οργανώσουν τον αγώνα τους για να εμποδίσουν την εφαρμογή αντεργατικών – αντιλαϊκών μέτρων.
ΣΗΜ.: Τα λεφτά των ταμείων συνεπώς δεν τα έφαγαν τα «λαμόγια» οι πολιτικοί, αλλά με την πολιτική τους τα «πέρασαν» από τις τσέπες μας, στις τσέπες των συμφερόντων που υπηρετούν και βάση αυτών των συμφερόντων που εκπροσωπούν και υπηρετούν πρέπει να κρίνονται πολιτικοί και κόμματα!»
Στον αντίποδα ο Ντέπιουτης http://www.evenizelos.gr/tt2.html
όπου και αρκετά άρθρα που θέλουν να μας πείσουν ότι δεν έγινε και τίποτε και ότι τα Ταμεία δεν ζημιώθηκαν από το PSI, εν πάση δε περιπτώσει ότι το ασφαλιστικό ήταν ένα σύστημα που νοσούσε ανέκαθεν, εξ ου και μοιραίως θα απέθνησκε. Τόσο απλά! Δηλαδή, βλέπουμε πού υπάρχουν λεφτά που «κάθονται» και τους βάζουμε χέρι με διάφορα νομοθετικά τερτίπια. Όπως η σημερινή κυβέρνηση που μάζεψε όλα τα αποθεματικά στην ΤτΕ για να εκπληρώσει υποχρεώσεις προς το ΔΝΤ ενόσω σέρνονταν οι διαπραγματεύσεις του Γιάνη.
Αυτά, όμως, που θα διαβάσετε εδώ, θα σας πείσουν για το μεγάλο έγκλημα που διαπράχθηκε εις βάρος των Ταμείων. Είναι η πραγματικότητα που βιώσαμε μακρυά από πίνακες, αποδόσεις, επιτόκια και οικονομίστικα επιχειρήματα. Ας θυμηθούμε:
Εγώ θα σημειώσω τρία πραγματάκια μόνον που δεν τα διάβασα στις βαθυστόχαστες αναλύσεις του Ντέπιουτη και των άλλων.
1] τα καταστατικά και οι κανονισμοί λειτουργίας των 250 και βάλε ασφαλιστικών Ταμείων, η πληθώρα των οποίων ασφαλώς και οφείλεται σε μικροπολιτική, βρίθουν εμβαλωματικών διατάξεων που φύτευαν οι κατά καιρούς κυβερνήσεις, για να βολέψουν με συντάξεις, επιδόματα και εφάρπαξ πάμπολλες ομαδούλες ψηφοφόρων. Κλασικό παράδειγμα οι διαζευγμένες θυγατέρες που μπορούσαν να πάρουν τη σύνταξη του μπαμπά. Βόγκηξαν τα Ταμεία και με αυτά τα ρουσφέτια. Άσε τους διάφορους Διοικητές κ.λπ. Οργανισμών που διορίζονταν για μερικά χρόνια και, κατά πρόβλεψη του καταστατικού του Ταμείου του προσωπικού του οικείου Οργανισμού, έπαιρναν σύνταξη άμα τη αποχωρήσει.
2] Ασφαλώς και ουδείς έχει υπολογίσει πόσα χρήματα έχασαν τα Ταμεία από τη μη αποτελεσματική αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας τους, την οποία π.χ. δεν μίσθωνε το Δημόσιο για στέγαση Υπηρεσιών του, επειδή προτιμούσε να μισθώνει ακίνητα «ημετέρων» της εκάστοτε κυβερνήσεως, ή εξεμίσθωναν μεν τα Ταμεία, αλλά σε «ημετέρους» έναντι ευτελούς μισθώματος, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ανάγκη της κρατικής συνδρομής, ήτοι των φορολογουμένων.
3] Ακόμη και σήμερα μιλάμε για εξαγορά πλασματικών χρόνων, προκειμένου να θεμελιωθεί δικαίωμα συνταξιοδότησης. Τί άλλο θέλουμε;
Όταν θα έλθει με το καλό [!] το 4ο Μνημόνιο τα ξαναλέμε. Μέχρι τότε ας συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε δικαστικές απαλλαγές και αρχειοθετήσεις δικογραφιών για βαρειά αδικήματα διαπραχθέντα από όλους εκείνους που ζούσαν στις παρυφές της εξουσίας ξεσκίζοντάς μας. By the way που λένε οι μορφωμένοι: αφού κατά τον κ. Εισαγγελέα η Siemens έκανε δωρεές στα κώματα, σε υπαλλήλους του ΟΤΕ κ.λπ., μήπως ήλθε η ώρα να πιάσει δουλειά ο Παπαροτρύφων και να αρχίσει να επιβάλει φόρο δωρεάς, όπως είχε γίνει με όσους είχαν πάρει λεφτά τής Τράπεζας Κρήτης από τον Κοσκωτά; Και ξανά by the way, τί έγινε με εκείνη την υπόθεση για το ΤΤ; Κοντομηνάς, Κλέων, Σακελλαρίου, Γριβέας, Λαυρεντιάδης και άλλοι 30 έχουν παραπεμφθεί στο ακροατήριο πριν από τις τελευταίες εκλογές. Αλλά ξέχασα, δεν υπάρχουν αίθουσες. Γαμώ την ατυχία μου!
Ποιος το χέζει το ασφαλιστικό; Ζήτω το μεταναστευτικό! Ζήτω το παραδικαστικό! Ωχ, το τελευταίο μού ξέφυγε εν τη ρύμη του ενθουσιώδους λόγου.
Σώτος Μπαινόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου