Οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους ταιριάζουν

Την ώρα που ο παμπόνηρος Νταβούτογλου, δίνει ρεσιτάλ διπλωματίας, παρουσιάζοντας την Τουρκία ως μια υπερδύναμη, χωρίς την οποία δεν υπάρχει Ευρώπη (!) , οι δικοί μας, ένα μάτσο αγράμματα ιδεοληπτικά παιδαρέλια, ασχολούνται με το να μη χαλάσει η εικόνα τους στους παλιόφιλους από τα φοιτητικά ταβερνάκια εδώ στην Ελλάδα, την οποία παρουσιάζουν σαν...
μια μικρή γελοία ανυπόληπτη χώρα.

Ο δικός μας πηγαίνει σε ιστορικές συνεδριάσεις κορυφής, χωρίς γραβάτα (λες και ΟΛΟΙ οι άλλοι ηγέτες είναι βλάκες και μόνο ο Αλέξης ο μάγκας της παρέας), φωτογραφίζεται με τα χέρια στις τσέπες και τα πόδια ανοιχτά λες και βρίσκεται σε χασαποταβέρνα και πηγαίνει πάντα απροετοίμαστος, χωρίς καν σημειώσεις.

ευτυχώς δεν έχουμε ακόμη αυτό το σούργελο...

Την ώρα που ο Νταβούτογλου μιλάει τα άριστα Αγγλικά του, με αυτοπεποίθηση και ωριμότητα και μεστό, συγκροτημένο και κυρίως συγκεκριμένο λόγο, από τον οποίο αποκομίζει συνεχώς κέρδη και τον ακουν με προσοχή όλοι, αναδύοντας μια αίσθηση παγκόσμιου κύρους, οι δικοί μας αγράμματοι πηγαίνουν με υφάκι και μαγκιά σε συνόδους κορυφής, λες και πάνε στην πρεμιέρα του Ρέμου και μπουρδουλογούν με φοιτητικά τσιτάτα για "αλληλεγγύη". 

Λογικά λοιπόν, τον δικό μας τον έχουν για το "φεστιβάλ σφαλιάρας".

Κυβέρνηση χασαποταβέρνας σε εποχές που έπρεπε να έχουμε κυβέρνηση που να προκαλεί σεβασμό.

Αλλά εμείς το ψηφίσαμε αυτό το τσίρκο, έτσι; Θα το υποστούμε. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.