Αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι σα να έχει πέσει μετεωρίτης πάνω στην Ελλάδα! – Δεν είναι ότι δεν τα έχουμε ξανακούσει αυτά τα καταστροφολογικά – Απλά, νομίζω ότι όλο και περισσότεροι χαμογελούν με την «αγωνία» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ(;) να μας πείσουν για την επικινδυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ – Αλλά, δεν είναι εντυπωσιακό, ότι την μεγαλύτερη ανησυχία εμφανίζουν Γερμανοί πολιτικοί; – Με πολλές δημόσιες τοποθετήσεις τους; - Έχει τύχει να διαβάσετε τι λένε; - Και λέτε να το κάνουν αυτό από ενδιαφέρον; - Ενδιαφέρον για εμάς, αγαπητέ αναγνώστη;
Γράφει ο Θάνος Τάκης
Μία ομιλία πολιτικού (και ο αρχηγός κόμματος πολιτικός είναι) αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα, όλο και περισσότερο, με σκωπτικούς παραλληλισμούς και αναφορές στον κινηματογραφικό καρατερίστα καταχραστή, Γκρούεζα. Ενίοτε και στον τρόφιμο του Δρομοκαΐτειου, Αρμάνδο Δελαπατρίδη. Οι αναφορές αυτές δεν εκπορεύονται μόνο από τους πολιτικούς αντιπάλους του ομιλητή αλλά γεννιούνται από το σύνολο των πολιτών της κοινωνίας η οποία μπορεί να τοποθετείται και να παίρνει θέση, αλλά ως πολλαπλώς πληγωμένη από τους κυβερνώντες, τουλάχιστον από την μεταπολίτευση και μετά, ακούει δύο και πιστεύει ένα. Ή και κανένα, εφόσον ο πολιτικός έχει δώσει δείγματα γραφής.
Και αν ο ψηφορόρος παραμένει συμπαθών στο πρόσωπο ή στο κόμμα, δεν είναι επειδή βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι οι υποσχέσεις είναι δεσμεύσεις – τουναντίον! Αλλά προτάσσει την ανικανότητα του αντιπάλου, την ηλικία, την έλλειψη εμπειρίας, την πρωθυπουργησιμότητα, την αφόρητη εξωτερική πίεση, τον γερμανικό λούθηρανισμό, την ακριβή τσάντα της Λαγκάρντ, τέλος πάντων την οικονομική γάγγραινα που επιβάλλει τον ακρωτηριασμό του τμήματος ώστε να σωθεί το όλον. Και ποτέ δεν μιλά για την σήψη. Ιδίως, αυτήν του κόμματος που επιλέγει να στηρίξει.
Με σοβαρό πιθανολογούμενο ότι οι εκλογές είναι ένα πολιτικό τσιγάρο δρόμος και ουσιαστικά μόλις διψήφιος αριθμός ημερών μας χωρίζει από δυσάρεστες παραδόσεις και παραλαβές Υπουργείων σε φρέσκα πρόσωπα, σε μάτια ανοικτά και μυαλά περίεργα, το Συγκυβερνητικό Καθεστώς δίνει ρέστα (αν δεν δίνει πλήρη ποσά) ώστε να πείσει τους Έλληνες ψηφοφόρους ότι ο «Άλλος» είναι εξαιρετικά επικίνδυνος. Γι’αυτά που κάνει, για αυτά που λέει, γι’αυτά που υπόσχεται. Η αλήθεια είναι ότι πράγματι, είναι επικίνδυνος, για την βολή τους, για τον μισθουλάκο τους, για τα πληρωμένα ταξιδάκια τους, τις θωρακισμένες BMW τους, τις 28χρονες γραμματείς τους, τους διορισμένους φίλους, συγγενείς και συμβούλους τους, την πρόζα και τη πόζα τους.
Σε πολλά, πάρα πολλά θέματα και ζητήματα πολιτικής αντίληψης, ισχυρά διαφωνώ με την προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ ή συνιστωσών του. Σήμερα όμως, επιθυμώ να αντιγράψω τμήματα της πρόσφατης ομιλία του κ. Τσίπρα στη Λαμία, ιδίως εκείνα που υπόσχεται παροχές ή αλλαγές, προσπαθώντας να διερευνήσω, με την δική μου οπτική, κατά όσο αυτά είναι επικίνδυνα, όπως ακούγεται στην κακόηχη ρεκλάμα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ(;), ή όπως αλλιώς θα γράφει σε λίγο η μαρκίζα του - κατά τον προεκλογικό Σαμαρά - πράσινου αποστήματος.
Είπε λοιπόν ο κύριος Αλέξης, κι εγώ θέλω να τα αξιολογήσω, ένα προς ένα: Είναι αυτά που λέει, επικίνδυνα; Κινδυνεύω άμεσα εγώ και η οικογένειά μου; Να σηκώσω λάδια, αλεύρι, σπίρτα, μπαταρίες και καρνέισον από το σούπερ μάρκετ και να καθαρίσω την καραμπίνα του παππού; Βοηθήστε με, παρακαλώ:
«Η διασφάλιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαιτεί πρώτα από όλα την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Αυτής της μάστιγας, που εξ αιτίας της πολιτικής των Μνημονίων πλήττει σήμερα την χώρα και την κοινωνία. Αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητα στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Να διασφαλιστεί το δικαίωμα ακόμα και των πιο αδύναμων να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, ή θέρμανση τον χειμώνα, η φτηνή μετακίνηση για τους άνεργους.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Να υποστηρίξουμε τους ανθρώπους που σήμερα δεν έχουν καμία ιατροφαρμακευτική κάλυψη, ή, ακόμα – ακόμα, δεν έχουν ούτε να φάνε.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Να βοηθήσουμε οικογένειες που απειλούνται από την κρίση να λύσουν το πρόβλημα της στέγασης.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Στην πολιτική για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης εντάξαμε και την επαναφορά της 13ης σύνταξης.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Γιατί το αποτέλεσμά της 13ης σύνταξης δεν είναι μόνο η ανακούφιση των ανθρώπων, που οι συνεχείς μειώσεις στις συντάξεις τους οδηγούν στο χείλος της εξαθλίωσης. Το αποτέλεσμα θα είναι η ενίσχυση της ζήτησης, η επανεκκίνηση της οικονομίας.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Γιατί τα χρήματα αυτά θα πέσουν στην αγορά, θα την τονώσουν και σημαντικό μέρος τους θα επιστρέψει από το ΦΠΑ στα δημόσια ταμεία. Δεν θα πάνε αυτά τα λεφτά σε καταθέσεις στο εξωτερικό, ούτε σε διάφορες αφορολόγητες και ανέλεγκτες λίστες φοροδιαφυγής, ούτε βέβαια θα κατατεθούν σε offshore εταιρείες.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Είναι η ρύθμιση των χρεών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό που σχεδιάζουμε είναι μια ρύθμιση δίκαιη, και ανάλογη με το ετήσιο εισόδημα του οφειλέτη.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Στην λογική της επανεκκίνησης της οικονομίας είναι ακόμα η επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, και του βασικού μισθού στα 751 ευρώ.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Άλλα ένας εξ ίσου σημαντικός στόχος, που αφορά ιδιαίτερα και την πραγματική οικονομία στην περιφέρεια, είναι η ρύθμιση των κόκκινων δανείων. Καθώς και η δημιουργία δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας και τράπεζας ειδικού σκοπού για μικρομεσαίους και αγρότες.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Τέλος ένας τρίτος βασικός πυλώνας του προγράμματος της Θεσσαλονίκης είναι η στήριξη της εργασίας.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Η προστασία και η κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Η κατάργηση της πρόσφατης αντεργατικής νομοθεσίας.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Και η διεύρυνση των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.
Είναι αυτό επικίνδυνο;
Μην αδικήσουμε, τη φουκαριάρα τη Βούλτεψη που βλέπει Συριζαίους και τρομάζει και στον ύπνο της βγάζει κακό σπυρί. Μεγαλύτερο σπυρί ανέτειλε και στον αναπληρωτή πρόεδρο της ΚΟ του σοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας SPD, Άξελ Σέφερ. Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα RealNews, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις εκλογές λέει: «Δεν περιμένω φαινόμενο ντόμινο για την Ευρώπη εάν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που όμως δεν θεωρώ πιθανό. Επικίνδυνο θα ήταν για τον ελληνικό λαό και την ελληνική οικονομία, η οποία θα διακινδύνευε την περαιτέρω υποστήριξη της από τους Ευρωπαίους εταίρους».
Ότι έλεγε και ο Γερμανός επίσης, και τέως ηγέτης των Πρασίνων, Γιόσκα Φίσερ. Ότι ο Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνη. Ξέρετε γιατί;
«Ο Τσίπρας, όπως διαβάζω, θέλει να βάλει τέρμα στην πολιτική της λιτότητας. Ρώτησα τη γερμανική κυβέρνηση, τι θα κάνει σε τέτοια περίπτωση. «Τότε θα πρέπει να διαπραγματευτούμε», ήταν η απάντησή της. Αν όμως τα πράγματα φτάσουν σε αυτό το σημείο, τότε καλά ξεμπερδέματα» είπε ο κ. Φίσερ.
Να λοιπόν το πρόβλημα.
Να και ποιος το έχει.
Οι Έλληνες Συγκυβερνώντες συνιστούν απλώς μια λωρίδα μεταφοράς επιθυμιών.
Διότι είναι η Γερμανία που ανησυχεί για μια εξέγερση του Σπάρτακου.
Είναι η Γερμανία που δεν θέλει να ακούσει λέξη για την πολιτική της ατελέσφορης λιτότητας. Που η ίδια έχει επιβάλλει.
Είναι η Γερμανία που δεν θέλει να διαπραγματευθεί.
Είναι η Γερμανία που δεν θέλει λέξη για χαλάρωμα ή διαπραγμάτευση.
Την οποία απεύχεται επειδή την φοβάται.
Διότι είναι η Γερμανία που δεν γνωρίζει το τέλος του γαϊδάρου του Χότζα.
Κι αν το γνωρίζει, δεν την νοιάζει…
Υ.Γ. Η κόλαση είναι οι άλλοι. Ζαν-Πωλ Σαρτρ
Υ.Γ.2 Οι εκλογές είναι κοντά. Η ψήφος είναι όπλο. Πρέπει να την χειριστούμε με υπευθυνότητα.
Ομιλία Τσίπρα, 29.11.2014:
Γιόσκα Φίσερ, Επικίνδυνος ο Τσίπρας αν γίνει Πρωθυπουργός, 28.10.2014:
RealNews, Αξελ Σέφερ: Επικίνδυνη μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, 30.11.2014:
