Το χαμόγελο του παιδιού

 Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Στις δραματικές ημέρες που ζούμε θα περίμενα ο πρωθυπουργός να είναι περίφροντις, αν όχι κατηφής. Αντιθέτως,  φοράει συχνά πυκνά το χαμόγελο της επιτυχίας, αν όχι της ευτυχίας. Και δεν παραλείπει να ξεφεύγει για να ξεκουραστεί, όπως κάθε απλός άνθρωπος που ....

δεν έχει και πολλές έγνοιες να τον κατατρώγουν.

       Εξήγγειλε τώρα νέα μέτρα. Για να εξαναγκάσει τους ανεμβολίαστους, να εμβολιαστούν, απαγόρευσε την είσοδο ανεμβολίαστων σε κινηματογράφους,  θέατρα,  χώρους εστίασης και εν γένει κλειστούς χώρους. Δεν ξέρω, αν αυτή ήταν η εισήγηση των επιστημόνων ή η πρόταση της κυβέρνησης στους επιστήμονες, αφού τη μία ακούμε, ότι η κυβέρνηση ακολουθεί τις εισηγήσεις των λοιμωξιολόγων, και την άλλη, ότι η κυβέρνηση θα εισηγηθεί το τάδε ή το δείνα μέτρο στους λοιμωξιολόγους.

         Για τον συνωστισμό στο μετρό και στα λεωφορεία, κύρια εστία μετάδοσης, τίποτε. Ούτε εμβόλιο ούτε τεστ. Άσε που οι μισοί επιβάτες δεν φορούν μάσκα. Στις εκκλησίες αρκεί το ράπιντ τεστ. Το ίδιο και στα δικαστήρια. Εκεί δεν υπάρχει συνωστισμός; Μία επίσκεψη σε δικαστικές αίθουσες και διαδρόμους δικαστηρίων θα πείσει. Αλλά πώς να απαγορεύσει την είσοδο ανεμβολίαστων στα δικαστήρια; Δεν θα γινόταν σχεδόν καμμία δίκη, αφού κάποιος δικηγόρος ή δικαστής ή μάρτυς ή γραμματεύς θα είναι ανεμβολίαστος.

       Πώς να πείσει, όμως, τους αρνητές τού εμβολιασμού, όταν επικρατεί ένα αλαλούμ στις διαπιστώσεις και ανακοινώσεις;

       Ξεκινήσαμε με τις δηλώσεις, ότι το εμβόλιο αποτρέπει τη νόσηση. Ακολούθησε η διαπίστωση, ότι και οι εμβολιασμένοι νοσούν, αλλά ήπια και δεν πεθαίνουν από τον ιό. Εν συνεχεία ανακαλύψαμε, ότι και οι εμβολιασμένοι μπορούν, όχι μόνον να διασωληνωθούν, αλλά και να πεθάνουν από τον ιό, οπότε αναζητούνται υποκείμενα νοσήματα, για να δικαιολογήσουν τον θάνατο.  Δεν αρκούν δύο δόσεις εμβολίου, απαιτείται και τρίτη αναμνηστική ή [κατά Κούλη] υπενθυμιστική. Άρα; Τί να καταλάβει ο μέσος συνετός άνθρωπος, πόσω μάλλον ο απλός άνθρωπος που δεν διαθέτει την απαραίτητη παιδεία; Πώς να μην τείνει ευήκοον ους σε όσους ισχυρίζονται, ότι το εμβόλιο είναι άχρηστο, ίσως και επικίνδυνο, και πως το μόνο που καταφέρνει είναι να αποφέρει τεράστια κέρδη στις φαρμακευτικές εταιρείες; Τί να καταλάβει ο πολίτης που όταν ήταν μικρός στο χωριό τον έστελνε ο μπαμπάς του στα χωράφια, ώστε να μην τον βρει και τον εμβολιάσει το κλιμάκιο που είχε πάει για να εμβολιάσει τους μαθητές με τα εμβόλια κατά της πολυομυελίτιδας, της ιλαράς, της φυματίωσης κ.λπ.;

        Στην αντίπερα όχθη το αντιπωλητευτικό μπλα μπλα. Κοινότυπες δηλώσεις τύπου «θέλουμε πράξεις, όχι δηλώσεις», «είσθε αποτυχημένοι», «προσλάβετε μόνιμο νοσηλευτικό προσωπικό» κ.λπ.

       Και η πανδημία, λοιπόν, αντιμετωπίζεται από το πωλητικό σύστημα με την ίδια προχειρότητα που αντιμετωπίζεται διαχρονικώς οποιοδήποτε πρόβλημα.     

      Ευτυχώς που μπήκαν επί τέλους μπουλντόζες στο Ελληνικό και έχουν προπωληθεί τα διαμερίσματα του υπό ανέγερση εκτρώματος/ουρανοξύστη αντί € 20.000/μ2. Κυρίως, όμως, ευτυχώς που επανήλθε στο πωλητικό προσκήνιο ο ΓΑΠ.

Σώτος – τρις εμβολιασθείς