Ο ημιμαθής καταληψίας, η ελπίδα του ευρωπαϊκού Νότου, ο φάρος της επανάστασης, αυτός δηλαδή που μέχρι πρόπερσι κατηγορούσε τον Σαμαρά με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ότι έρχεται στην ΔΕΘ σαν κλέφτης, φέτος, για πρώτη φορά ως πρωθυπουργός ήρθε στην «ερωτική» πόλη Παρασκευή βράδυ, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, κρυφά, σχεδόν ....
ινκόγκνιτο, ενώ λίγο αργότερα ξεκινούσε και η στημένη απεργία των δημοσιογράφων της ΕΣΗΕΑ. Μιλημένα πράγματα δηλαδή… αλλά οι συριζαίοι εκεί: Ο Σαμαράς έρχονταν και έφευγε σαν κλέφτης.
Ήρθε λοιπόν ο λαοπρόβλητος Τσε των Βαλκανίων στη Θεσσαλονίκη, και μαζί του ήρθαν και καμιά εικοσαριά διμοιρίες ΜΑΤ, ανεβάζοντας το σύνολο των αστυνομικών που τον προστατεύουν (μαζί και την Βούλτεψη) από τις εκδηλώσεις λατρείας του λαού του σε πέντε χιλιάδες και βάλε. Ούτε ο Πατακός να ήταν δηλαδή…
Και να ’ταν μόνο τα ΜΑΤ, αυτά που είχε δεσμευτεί να τα καταργήσει, δεν πάει στον διάολο. Εδώ μιλάμε για κανονική κατάσταση πολιορκίας. Λες και είμαστε στο Χαλέπι. Με ελικόπτερα της αστυνομίας να πετάνε διαρκώς (αλήθεια, που βρήκαν καύσιμα;), με κλειστή την πρόσβαση σε πάρα πολλούς δρόμους, με αποκλεισμένη τη ΔΕΘ από αστυνομικούς, και με περιπολικά και ζητάδες να κυκλοφορούν ολημερίς σε τέτοιο βαθμό, που ούτε σε αμερικανική ταινία αστυνομικής δράσης δεν έχω ξαναματαδεί. Μόνο τα Μιράζ που δεν βγάλανε στους ουρανούς.
Μιλάμε για τόση ασφάλεια, που ακόμη και ο Jason Bourne θα τα είχε βρει σκούρα. Μιλάμε για τόση δημοκρατία, που είχαμε να τη δούμε από την εποχή του Σπαντιδάκη. Πάλι καλά βέβαια που αντέδρασε ο συγκαμένος, ο οποίος μου λένε κρατάει μούτρα στον Αλέξη λόγω Λεβέντη, και δεν δέχτηκε την προτροπή του Μαξίμου να κατεβάσει και άρματα μάχης στην ΔΕΘ, για περισσότερη ασφάλεια του Τσε Παπάρα.
Αυτή λοιπόν είναι η πλέρια δημοκρατία που υπόσχονταν ο Αλέξης. Που είναι σαν να πέρασαν χίλια χρόνια από την εποχή που έτρεχε στα διόδια και παρότρυνε τον κόσμο να μην τα πληρώνει μέχρι να βγει αυτός πρωθυπουργός και να τα καταργήσει. Που ανέβαινε πάνω στα τραχτέρια των αγροτών, υποσχόμενος να τους κάνει όλους τσιφλικάδες.
Σαν να πέρασαν χίλια χρόνια από την ηρωική εκείνη εποχή που μαζεύονταν χιλιάδες ανισόρροπων στις πλατείες για να ακούσουν τον Κατρούγκαλο και τον Μπαρουφάκη να τους υπόσχονται κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, μείωση του ΦΠΑ, επιδόματα, ελάχιστους μισθούς στα 75ι ευρώ, και άλλα τέτοια κοστολογημένα μέτρα. Με τον γίγαντα της πολιτικής σκέψης Στρατούλη να δεσμεύεται ότι οι κακοί τοκογλύφοι «θα μας παρακαλάνε να μας δανείσουν». Και την Κατάντια Βαλαβάνη να ουρλιάζει ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ! Χώρια τον ίδιο τον λαοπρόβλητο που απειλούσε να αρχίσει τους ζουρνάδες και να χορεύει σαν αρκούδα η Μαντάμ Μέρκελ στους ρυθμούς του κλαρίνου του Σκουρλέτη, του επονομαζόμενου και Σουηδού.
Τι ωραίες εποχές… και όμως, δεν είναι κάποιο μακρινό παρελθόν, αλλά μόλις δυο χρόνια πριν. Με τον Αλέξη, καμιά εικοσαριά κιλά πιο λεπτό, χωρίς παρενέργειες από ηρεμιστικά και κορτιζόνες, φρέσκο φρέσκο, ορεξάτο, να συναγελάζεται με τον λαό του, και να του δίνει ελπίδα.
Δυστυχώς όμως για τον Αλέξη, ακόμη και ο πιο αγαθοβιόλης πρώην πασόκος ψηφοφόρος του Σύριζα, σήμερα έχει καταλάβει ότι το όνειρο ήταν τζούφιο. Ότι όλα ήταν μια καλοστημένη (αυτ)απάτη. Οι μόνοι που δεν το καταλαβαίνουν είναι όσοι έχουν διοριστεί κάπου σύμβουλοι, οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι (ειδικά οι εκπαιδευτικοί), και η Αντζι Σαμίου. Όλοι οι υπόλοιποι ακούν Αλέξη και φτύνουν τον κόρφο τους κρύβοντας τα πορτοφόλια τους.
Όχι βέβαια ότι αυτό παίζει κάποιο ρόλο, αφού και αύριο αν γίνουν εκλογές, ο Αλέξης θα παραμείνει κυρίαρχος του παιχνιδιού, όντας δεύτερος και με σημαντικό ποσοστό, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Και όταν (αναγκαστικά) θα πάμε σε επαναληπτικές, εκεί θα γίνει και ρυθμιστικός παράγοντας του μέλλοντός μας, αφού η απλή αναλογική αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του… χώρια η ψήφος στα 16.
Συνεπώς, όσα ψέματα κι αν έχει πει, όση καταστροφή κι αν έχει φέρει στην χώρα, ο Αλέξης συνεχίζει να αρέσει, αφού όπως έχω ξαναπεί: Είναι επίσημο! Στην μπανανία μας υπάρχει ένα ποσοστό, άνω του 60% (βλ. δημοψήφισμα) κλινικά ηλιθίων. Και ένα σημαντικό ποσοστό (βλ. ποσοστό Σύριζα στις εκλογές του Σεπτέμβρη) εγκεφαλικά νεκρών. Εξάλλου πόσο μυαλό θέλει για να καταλάβει κάποιος ότι η όλη υπόθεση Σύριζα είναι μια απάτη, όταν οι ντεμέκ αυτοί αριστεροί συγκυβερνούν με τον πσαικαζμένο Αιλυναρά συγκαμένο;
Πόσο μυαλό θέλει για να μην ξέρεις ότι όπου κυβερνά η σοσιαλιστική αριστερά οι φόροι ανεβαίνουν, και δεν κατεβαίνουν. Αφού, υποτίθεται, ότι σοσιαλισμός σημαίνει παροχές και κοινωνικό κράτος. Και όμως! Τα δικά μας τζιμάνια οι ψηφοφόροι, ψήφισαν αριστερά για να καταργηθούν οι φόροι…
Ποια είναι η λύση; Αντί να κάνουν άσκοπες βόλτες τα ελικόπτερα, ξοδεύοντας καύσιμα, να τον πάρουν και να τον φυγαδεύσουν σε καμιά Βενεζουέλα… Αλλιώς χαΐρι δεν βλέπουμε όσο υπάρχει στην χώρα ο ολίγιστος. Εξάλλου, χρόνια το λέω, κι ας με βρίζουν οι ανενημέρωτοι συριζαίοι, ότι στην Αργεντινή με τα ελικόπτερα φυγαδεύτηκαν οι αντίστοιχοι Αλέξηδες, και όχι οι Σαμαράδες, όπως εντέχνως παραπλανούσαν τα τρόλ της Κουμουνδούρου (Κομαντατούρ) τους ζαλισμένους οπαδούς τους.
Αυτά, και σε άλλα με υγεία…
Strange Attractor
ινκόγκνιτο, ενώ λίγο αργότερα ξεκινούσε και η στημένη απεργία των δημοσιογράφων της ΕΣΗΕΑ. Μιλημένα πράγματα δηλαδή… αλλά οι συριζαίοι εκεί: Ο Σαμαράς έρχονταν και έφευγε σαν κλέφτης.
Ήρθε λοιπόν ο λαοπρόβλητος Τσε των Βαλκανίων στη Θεσσαλονίκη, και μαζί του ήρθαν και καμιά εικοσαριά διμοιρίες ΜΑΤ, ανεβάζοντας το σύνολο των αστυνομικών που τον προστατεύουν (μαζί και την Βούλτεψη) από τις εκδηλώσεις λατρείας του λαού του σε πέντε χιλιάδες και βάλε. Ούτε ο Πατακός να ήταν δηλαδή…
Και να ’ταν μόνο τα ΜΑΤ, αυτά που είχε δεσμευτεί να τα καταργήσει, δεν πάει στον διάολο. Εδώ μιλάμε για κανονική κατάσταση πολιορκίας. Λες και είμαστε στο Χαλέπι. Με ελικόπτερα της αστυνομίας να πετάνε διαρκώς (αλήθεια, που βρήκαν καύσιμα;), με κλειστή την πρόσβαση σε πάρα πολλούς δρόμους, με αποκλεισμένη τη ΔΕΘ από αστυνομικούς, και με περιπολικά και ζητάδες να κυκλοφορούν ολημερίς σε τέτοιο βαθμό, που ούτε σε αμερικανική ταινία αστυνομικής δράσης δεν έχω ξαναματαδεί. Μόνο τα Μιράζ που δεν βγάλανε στους ουρανούς.
Μιλάμε για τόση ασφάλεια, που ακόμη και ο Jason Bourne θα τα είχε βρει σκούρα. Μιλάμε για τόση δημοκρατία, που είχαμε να τη δούμε από την εποχή του Σπαντιδάκη. Πάλι καλά βέβαια που αντέδρασε ο συγκαμένος, ο οποίος μου λένε κρατάει μούτρα στον Αλέξη λόγω Λεβέντη, και δεν δέχτηκε την προτροπή του Μαξίμου να κατεβάσει και άρματα μάχης στην ΔΕΘ, για περισσότερη ασφάλεια του Τσε Παπάρα.
Αυτή λοιπόν είναι η πλέρια δημοκρατία που υπόσχονταν ο Αλέξης. Που είναι σαν να πέρασαν χίλια χρόνια από την εποχή που έτρεχε στα διόδια και παρότρυνε τον κόσμο να μην τα πληρώνει μέχρι να βγει αυτός πρωθυπουργός και να τα καταργήσει. Που ανέβαινε πάνω στα τραχτέρια των αγροτών, υποσχόμενος να τους κάνει όλους τσιφλικάδες.
Σαν να πέρασαν χίλια χρόνια από την ηρωική εκείνη εποχή που μαζεύονταν χιλιάδες ανισόρροπων στις πλατείες για να ακούσουν τον Κατρούγκαλο και τον Μπαρουφάκη να τους υπόσχονται κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, μείωση του ΦΠΑ, επιδόματα, ελάχιστους μισθούς στα 75ι ευρώ, και άλλα τέτοια κοστολογημένα μέτρα. Με τον γίγαντα της πολιτικής σκέψης Στρατούλη να δεσμεύεται ότι οι κακοί τοκογλύφοι «θα μας παρακαλάνε να μας δανείσουν». Και την Κατάντια Βαλαβάνη να ουρλιάζει ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ! Χώρια τον ίδιο τον λαοπρόβλητο που απειλούσε να αρχίσει τους ζουρνάδες και να χορεύει σαν αρκούδα η Μαντάμ Μέρκελ στους ρυθμούς του κλαρίνου του Σκουρλέτη, του επονομαζόμενου και Σουηδού.
Τι ωραίες εποχές… και όμως, δεν είναι κάποιο μακρινό παρελθόν, αλλά μόλις δυο χρόνια πριν. Με τον Αλέξη, καμιά εικοσαριά κιλά πιο λεπτό, χωρίς παρενέργειες από ηρεμιστικά και κορτιζόνες, φρέσκο φρέσκο, ορεξάτο, να συναγελάζεται με τον λαό του, και να του δίνει ελπίδα.
Δυστυχώς όμως για τον Αλέξη, ακόμη και ο πιο αγαθοβιόλης πρώην πασόκος ψηφοφόρος του Σύριζα, σήμερα έχει καταλάβει ότι το όνειρο ήταν τζούφιο. Ότι όλα ήταν μια καλοστημένη (αυτ)απάτη. Οι μόνοι που δεν το καταλαβαίνουν είναι όσοι έχουν διοριστεί κάπου σύμβουλοι, οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι (ειδικά οι εκπαιδευτικοί), και η Αντζι Σαμίου. Όλοι οι υπόλοιποι ακούν Αλέξη και φτύνουν τον κόρφο τους κρύβοντας τα πορτοφόλια τους.
Όχι βέβαια ότι αυτό παίζει κάποιο ρόλο, αφού και αύριο αν γίνουν εκλογές, ο Αλέξης θα παραμείνει κυρίαρχος του παιχνιδιού, όντας δεύτερος και με σημαντικό ποσοστό, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Και όταν (αναγκαστικά) θα πάμε σε επαναληπτικές, εκεί θα γίνει και ρυθμιστικός παράγοντας του μέλλοντός μας, αφού η απλή αναλογική αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του… χώρια η ψήφος στα 16.
Συνεπώς, όσα ψέματα κι αν έχει πει, όση καταστροφή κι αν έχει φέρει στην χώρα, ο Αλέξης συνεχίζει να αρέσει, αφού όπως έχω ξαναπεί: Είναι επίσημο! Στην μπανανία μας υπάρχει ένα ποσοστό, άνω του 60% (βλ. δημοψήφισμα) κλινικά ηλιθίων. Και ένα σημαντικό ποσοστό (βλ. ποσοστό Σύριζα στις εκλογές του Σεπτέμβρη) εγκεφαλικά νεκρών. Εξάλλου πόσο μυαλό θέλει για να καταλάβει κάποιος ότι η όλη υπόθεση Σύριζα είναι μια απάτη, όταν οι ντεμέκ αυτοί αριστεροί συγκυβερνούν με τον πσαικαζμένο Αιλυναρά συγκαμένο;
Πόσο μυαλό θέλει για να μην ξέρεις ότι όπου κυβερνά η σοσιαλιστική αριστερά οι φόροι ανεβαίνουν, και δεν κατεβαίνουν. Αφού, υποτίθεται, ότι σοσιαλισμός σημαίνει παροχές και κοινωνικό κράτος. Και όμως! Τα δικά μας τζιμάνια οι ψηφοφόροι, ψήφισαν αριστερά για να καταργηθούν οι φόροι…
Ποια είναι η λύση; Αντί να κάνουν άσκοπες βόλτες τα ελικόπτερα, ξοδεύοντας καύσιμα, να τον πάρουν και να τον φυγαδεύσουν σε καμιά Βενεζουέλα… Αλλιώς χαΐρι δεν βλέπουμε όσο υπάρχει στην χώρα ο ολίγιστος. Εξάλλου, χρόνια το λέω, κι ας με βρίζουν οι ανενημέρωτοι συριζαίοι, ότι στην Αργεντινή με τα ελικόπτερα φυγαδεύτηκαν οι αντίστοιχοι Αλέξηδες, και όχι οι Σαμαράδες, όπως εντέχνως παραπλανούσαν τα τρόλ της Κουμουνδούρου (Κομαντατούρ) τους ζαλισμένους οπαδούς τους.
Αυτά, και σε άλλα με υγεία…
Strange Attractor