Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Τι είναι αυτό το ιστιοφόρο στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης;

Το κρουαζιερόπλοιο “Sea Cloud”, προερχόμενο από ...
την Καβάλα, έφτασε σήμερα Δευτέρα 11 Ιουλίου, στις 8:00, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Στο πλοίο επιβαίνουν 41 επιβάτες, οι οποίοι και θα αποβιβαστούν.

Το “Sea Cloud” θα αναχωρήσει στις 18:00, οπότε και θα επιβιβαστούν 41 νέοι επιβάτες με προορισμό τη Σκόπελο.

Το θρυλικό σκάφος έχει μήκος 109 μέτρα, πλάτος 15, ενώ το ύψος του κεντρικού καταρτιού του φτάνει τα 54 μέτρα και διαθέτει 32 πολυτελείς καμπίνες. To πλήρωμά του αριθμεί 60 μέλη.

Το πανέμορφο σκαρί, ναυπηγήθηκε στο Κίελο, το 1931 για χάρη του Αμερικανού χρηματιστή της Wall Street, Εντ Χάτον και της συζύγου του Μάρτζορι Μεριγοθέδερ.

Το 1942 την ευθύνη του πλοίου ανέλαβε η αμερικανική ακτοφυλακή, που «κούρεψε» το σκάφος αφαιρώντας τα κατάρτια του, ενώ βάφτηκε γκρι ώστε να μπει σε πλήρη πολεμική δράση.

Μάλιστα, λέγεται, ότι ο πρόεδρος Ρούζβελτ, αρχικά δεν ήθελε να το μετατρέψει σε πολεμικό πλοίο, λόγω της αίγλης του, ωστόσο οι ανάγκες που υπήρχαν τότε δεν του άφησαν τελικά περιθώριο.

Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ακτοφυλακή αποκατέστησε το λευκό και χρυσό χρώμα του πλοίου και επανέφερε τον αετό που ήταν αρχικά τοποθετημένος στην πλώρη του και είχε αφαιρεθεί.

Το 1949 η χήρα του Χάτον, μαζί με τον σύζυγό της, δικηγόρο, Τζόζεφ Ντέιβις, πλήρωσαν ένα αμύθητο ποσό για να κατασκευάσουν νέα κατάρτια για το πλοίο που αποτελούσε πλέον κομμάτι της αμερικανικής ιστορίας.

Τη δεκαετία του ’50 η ιδιοκτήτρια του σκάφους Μάρτζορι Μεριγοθέδερ, που εν τω μεταξύ έχει παντρευτεί για τρίτη φορά, το πούλησε στον Δομινικανό δικτάτορα, Ραφαέλ Τρουχίγιο Μολίνο, το 1955, ο οποίος του δίνει το όνομα «Angelita».

Μετά τη δολοφονία του Τρουχίγιο στις 30 Μαΐου 1961 μέσα στο αυτοκίνητό του, το πολυτελές σκάφος πωλείται ξανά αυτή τη φορά με το όνομα «Patria» με αποτέλεσμα να το αποκτήσει η Operation Sea Cruises Inc. και να επιστρέψει ξανά στις ΗΠΑ.

Ακόμη και σήμερα, στην τιμονιέρα του βρίσκονται πέντε ορειχάλκινα διακριτικά που θυμίζουν τις λεγόμενες «σαρδέλες» στο μανίκι των αξιωματικών του στρατού, καθένα από τα οποία αντιστοιχεί σε μισό χρόνο ενεργής στρατιωτικής υπηρεσίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.