Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Η Φώφη, η Ντόρα, ο Κούλης ουρλιάζουν για
να κινητοποιηθεί η Δικαιοσύνη και να διερευνήσει τις ευθύνες Βαρουφάκη για το
Plan B, C, X κ.λπ. Από κοντά και ο πράσινος μαϊντανός...
Βερβεσός.
Εν προκειμένω θέλουν να ξεχνούν ορισμένα
στοιχειώδη και, έτσι, να δουλεύουν τον κόσμο. Αφού με το άρθρο 86 του
Συντάγματος μόνον η Βουλή μπορεί να διερευνήσει ευθύνες υπουργών, η Δικαιοσύνη
αδυνατεί εξ ορισμού να ασχοληθεί με τον Βαρουφάκη. Βέβαια, υπάρχει και η άποψη του
τέως εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Σανιδά, ο οποίος θεωρούσε πως μία δικογραφία
διαβιβάζεται στη Βουλή, αν κριθεί από τον εισαγγελέα ότι υπάρχουν αρκετά
στοιχεία, ώστε να ασχοληθεί η Βουλή με τον καταγγελλόμενο υπουργό. Αντίθετος,
φυσικά, ο πανάξιος εισαγγελέας Εφετών Πεπόνης, ο οποίος ορθώς υποστηρίζει ότι άπαξ
και ο ανακριτής ή εισαγγελέας σκοντάψει σε όνομα υπουργού, κατεβάζει τα μολύβια
και στέλνει αυθωρεί τη δικογραφία στη Βουλή συνεχίζοντας την έρευνα μόνον για τους μη υπουργούς
συμμετόχους. Ουδέν μπορεί να διερευνήσει για τον υπουργό, αφού την έρευνα
μπορεί να διεξαγάγει η Βουλή και μόνον. Τελεία και παύλα. Έτσι είναι στημένο το
πωλητικό μας σύστημα. Την άποψη Πεπόνη ασπάσθηκε και η άρτι συνταξιοδοτηθείσα εισαγγελέας
του Αρείου Πάγου κ. Γκουτζαμάνη, η οποία απέστειλε πάραυτα και άνευ άλλου τινός
στη Βουλή τις δύο μηνύσεις που υπέβαλαν ο Απόστολος Γκλέτσος και ένας δικηγόρος
κατά του Βαρουφάκη. Αυτό δεν το πληροφορήθηκαν Φώφη, Ντόρα και Κούλης, οι
οποίοι εξακολουθούν να απευθύνονται σε χαχόλους; Δεν γνωρίζουν ότι οι μηνύσεις
αναπαύονται στη Βουλή, ώστε αντί να καλούν εις βοήθεια την Δικαιοσύνη να καλέσουν
τον Βούτση να τις φέρει αύριο κιόλας προς συζήτηση;
Για να δούμε τί θα αποφανθεί η Βουλή για
τις δύο μηνύσεις. Πολύ γουστάρω, διότι θα παρακολουθήσουμε μία οιονεί
Εξεταστική για τα Μνημόνια. Και μια που θέλουν την κεφαλή του Βαρουφάκη επί
πίνακι, ας αντιγράψω άρθρο του Αθ. Παπανδρόπουλου από την «ΕΣΤΙΑ» της
30.07.2015, ο οποίος από έτους δεν θέλει με τίποτε να δει τον Βαρουφάκη
διερευνώμενο από τη Βουλή. Όχι επειδή τον συμπαθεί, αλλά επειδή, εικάζω, ότι θα
τους πάρει τα σώβρακα και θα γίνει το έλα να δεις.
«ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Ο Γ. ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ
Στο
Διαδίκτυο, ο ψυχίατρος και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χρήστος Λιάπης,
αναφερόμενος στην περίπτωση του τ. υπουργού Οικονομίας κ. Γ. Βαρουφάκη, γράφει
μεταξύ άλλων:
«Σίγουρα
ο κ. Βαρουφάκης αποτελεί έναν πολιτικό ο οποίος υπερπληροί τα διαγωνιστικά
κριτήρια τόσο της ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητα, όσο και του
συνδρόμου της ύβρεως, στον βαθμό μάλιστα που αυτά αλληλεπικαλύπτονται.
Αναλυτικότερα:
*Εμφανίζει
υπερβολική εμπιστοσύνη στην κρίση του και περιφρονεί τις συμβουλές και την
κριτική των άλλων,
*Εμφανίζει
υπερβολική αυτοπεποίθηση, μέχρι των ορίων της παντοδυναμίας, σε ό,τι αφορά αυτά
που μπορεί μόνος του να επιτύχει,
*Απώλεσε
την επαφή του με την πραγματικότητα, σε συνδυασμό με την σταδιακή απομόνωσή
του,
*Επέδειξε
(και συνεχίζει να επιδεικνύει) αυτό που ο Όουεν αποκαλεί υβριστική αδυναμία (hubristic incompetence) όταν τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν άσχημα
και οι εταίροι μας έδειξαν πως δεν θα κάνουν πίσω και είναι έτοιμοι να φτάσουν
την διαπραγμάτευση μέχρι τα ακρότατα του Grexit και του Graccident. Αυτό συνέβη εξ αιτίας της υπερβολικής του
αυτοπεποίθησης, που τον κάνει να αδιαφορεί για τις λεπτομέρειες της πρακτικής
εφαρμογής της (σε ορισμένα θεωρητικά σημεία σωστής) πολιτικής του,
*Επιδεικνύει
το χαρακτηριστικό τρίπτυχο του Συνδρόμου της Ύβρεως με αεικίνητους ρυθμούς
(ταξίδια, συνέδρια, δηλώσεις, συνεντεύξεις, κλπ), απροσεξία και αυθορμητισμό,
που οδήγησε τελικά σε κλείσιμο των τραπεζών,
*Βλέπει,
ναρκισσιστικά, τον κόσμο ολόκληρο ως μία φαντασμαγορική αρένα στην οποία μπορεί
να ασκήσει εξουσία και να κυνηγήσει την δόξα,
*Ενδιαφέρεται
υπερβολικά για την εξωτερική του εικόνα και παρουσία (βλέπε τους σηκωμένους με
τα χρωματιστά επιγράμματα γιακάδες στα σακάκια του και τα περασμένα στα κουμπιά
των πουκαμίσων του, σαν καρφίτσες, στυλό),
*Έχει
την τάση να μιλά συχνά για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο ή να χρησιμοποιεί το
βασιλικό εμείς,
*Πιστεύει
πως δεν υπόκειται στην κρίση των τετριμμένων συναδέλφων του ή της βαρετής
κοινής γνώμης και πως η Ιστορία είναι το μόνο δικαστήριο αρμόδιο για να τον
κρίνει,
*Έχει
την τάση να αδιαφορεί για τις πρακτικές λεπτομέρειες, τα κόστη και τα
αποτελέσματα, προκειμένου να υποστηρίξει την αρχική του ιδέα,
*Χαρακτηρίζεται
από ένα διάχυτο μοτίβο μεγαλείου (στην φαντασία ή/και στην συμπεριφορά), με
έντονα παρούσες την ανάγκη για θαυμασμό και την έλλειψη ενσυναίσθησης (δηλαδή
της ικανότητας να βάζει τον εαυτό του στην θέση των άλλων, π.χ. των δύσμοιρων
συνταξιούχων μπροστά στα ΑΤΜ ή των υπολοίπων 18 ομολόγων του στο Eurogroup),
*Έχει
μία μεγαλειώδη αίσθηση για την σημαντικότητα του εαυτού του (π.χ. υπερβάλλει τα
επιτεύγματα και τα ταλέντα του, προσδοκά να αναγνωρίζεται ως ανώτερος χωρίς
ανάλογα επιτεύγματα),
*Είναι
απασχολημένος με φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, δύναμης, λάμψης, ομορφιάς
ή ιδανικής αγάπης».
Με
βάση τις παραπάνω ψυχιατρικές διαπιστώσεις, για όσους έχουν παρακολουθήσει την
πορεία, τα έργα και τις ημέρες του κ. Γ. Βαρουφάκη, οι σημερινές αποκαλύψεις
και προκλήσεις του υπακούουν σε μία ατράνταχτη λογική: επιδιώκει την παραπομπή
του στην Δικαιοσύνη γιατί έτσι θα δώσει νέα σόου και θα συγκεντρώσει πάνω του
τα εγχώρια και διεθνή μαζικά μέσα επικοινωνίας. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο
νάρκισσος και μεγαλομανής πρώην υπουργός επιδιώκει μία τέτοια εξέλιξη.
Η
όποια παραπομπή του θα είναι δώρον εξ ουρανού. Θα τού προσφέρει μία μοναδική
ευκαιρία να εδραιώσει, με φόντο την δημαγωγία και την επιστημονικοφανή
ασυναρτησία, την πολιτική του σταδιοδρομία ως ηγέτης πλέον. Ο κ. Γ. Βαρουφάκης
έχει μία μοναδική ικανότητα να «πουλάει» δήθεν οικονομική γνώση με απόλυτη
σοβαροφάνεια, λέγοντας στο κοινό που τον παρακολουθεί αυτά που θέλει να
ακούσει. Επίσης, χρησιμοποιώντας με θαυμαστή μαεστρία την τεχνική του σύγχρονου
πολιτικού μάρκετινγκ, μπορεί και εντυπωσιάζει το κοινό με διάφορες
ενδυματολογικές και άλλες «πρωτοτυπίες», άνευ ουσιαστικού περιεχομένου αλλά
υψίστης συναισθηματικής σημασίας.
Πίσω
όμως από αυτά τα σόου του τέως υπουργού Οικονομίας, κρύβεται ένας αδίστακτος
αριβισμός, ο οποίος έχει και ξεκάθαρο ολοκληρωτικό χαρακτήρα. Στο επίπεδο αυτό,
έτσι, τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή.
Ο κ.
Γ. Βαρουφάκης προσδέθηκε στο άρμα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ
εγκαταλείποντας τον Γ. Α. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ για δύο βασικούς λόγους. Ο
πρώτος είναι ότι είχε πολύ μεγαλύτερη επιρροή στον άσχετο περί τα οικονομικά και
ευρωπαϊκά θέματα αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ και ο δεύτερος έγκειται στο ότι, πίστευε ο
ίδιος, με μια εθνικολαϊκιστική κυβέρνηση θα ήταν ευκολότερη η επίτευξη των
ανομολόγητων στόχων του.
Ο κ.
Γ. Βαρουφάκης γνώριζε από το 2007 ποια είναι τα δεδομένα της διεθνούς χρηματοοικονομικής
συγκυρίας και έβλεπε ότι μία κρίση στην Αμερική θα είχε άμεσες επιπτώσεις
χιονοστιβάδας στην διεθνή οικονομία. Αυτό εξάλλου, είχε πολύ εύστοχα περιγράψει
από τον Ιανουάριο του 2007 ο Νουριέλ Ρουμπινί στο περιοδικό Foreign Policy, με τίτλο «Προς παγκόσμια χρηματοπιστωτική
πανδημία». Η διαφορά, όμως, μεταξύ Βαρουφάκη και Ρουμπινί ήταν ότι ο πρώτος
έβλεπε την κρίση ως εφαλτήριο υπονομεύσεως του δήθεν καπιταλισμού
(υπογραμμίζουμε ότι σήμερα η παγκόσμια οικονομία είναι 52% κρατικά ελεγχόμενη),
ενώ ο δεύτερος έκανε λόγο για μία οδυνηρή παγκόσμια κρίση χρέους που έπρεπε να
αντιμετωπιστεί με διεθνείς συμφωνίες.
Στο
επίπεδο αυτό, ο κ. Γ. Βαρουφάκης διαπίστωσε ότι η θεωρία του «λεφτά υπάρχουν»
δεν είχε καμμία τύχη με τον Γιώργο Α. Παπανδρέου γιατί ο πρώην πρωθυπουργός
είχε το μειονέκτημα να είναι φιλοευρωπαίος. Άρα, θα αντιδρούσε στις όποιες
προσπάθειες του αγγλοθρεμένου καθηγητή να υπονομευθούν το ευρώ και η ευρωζώνη.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο με μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και
τον ίδιο στο τιμόνι του υπουργείου Οικονομικών. Συνεπικουρούμενος, έτσι, από
φίλους του Αμερικανούς οικονομολόγους, νομπελίστες και μη, από τον Τζορτζ
Σόρος, το περιβάλλον Κλίντον και το Ινστιτούτο Levy, ο κ. Γ. Βαρουφάκης «πούλησε» στον αρχηγό του
ΣΥΡΙΖΑ «μεγαλεία» και «ανατροπές» και τον έπεισε, σε περίπτωση εκλογικής νίκης
του, να τού αναθέσει το τιμόνι της ελληνικής οικονομίας. Όπερ και εγένετο. Με
τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.
Παρόλα
αυτά, σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να δοθεί η ευκαιρία σε έναν αδίστακτο
καιροσκόπο να φανεί ότι είναι και … «μάρτυρας εθνικής αξιοπρέπειας».
Πολύ γουστάρω να δω αντιπαράθεση
Βαρουφάκη από τη μια μεριά και Σταϊκούρα, Μιταράκη, Ντόρας, Άδωνι, Φώφης,
Σταύρου, Λεβέντη κ.λπ. από την άλλη. Εδώ και τώρα να διερευνηθούν οι ευθύνες
του, να δούμε ποιος θα βγει κερδισμένος. Σίγουρα, πάντως, κερδισμένος θα βγει ο
ελληνικός λαός που θα πληροφορηθεί
πράματα και θάματα, τα οποία αποκρύπτουν επιμελώς όλοι οι τενεκέδες που μας
έχουν κυβερνήσει διαχρονικώς.
Σώτος
Υ.Γ. 1] Υπολαμβάνω ότι Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκης,
Αλογοσκούφης, Παπαθανασίου, Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος, Χαρδούβελλης,
Στουρνάρας, Τσακαλώτος διαθέτουν κατά τον ψυχίατρο κ. Λιάπη τα ακριβώς αντίθετα
χαρακτηριστικά, τα οποία και τους έκαναν κατάλληλους για τη σωστή οικονομική
πολιτική, τα αποτελέσματα της οποίας απολαμβάνουμε ακόμη και σήμερα.
2] Τη Φώφη, τη Ντόρα, τον Κούλη, τον
Κουμουτσάκο, τον Γκλέτσο, τον Βερβεσό δεν τους ενοχλεί που φούνταρε ο
Μαρινόπουλος, το ξενοδοχείο Λήδρα, η Ηλεκτρονική, ο Πυρσός. Τους είναι αδιάφορο
που τα κώμματά τους χρωστάνε στις τράπεζες τα μαλλιά της κεφαλής τους φαγωμένα
από τα τρωκτικά των κωμματικών στρατών τους. Ούτε που 140.000 δημόσιοι υπάλληλοι θα
τύχουν προκλητικής ευνοϊκής ρύθμισης των δανείων που είχαν λάβει από το ΤΠΔ.
Ουδεμία διαμαρτυρία γι’ αυτά. Δια τον απλούστατον λόγον ότι στους 140.000
καταλέγονται και «δικά μας παιδιά». Ποιος τους χέζει τους άνεργους του
Μαρινόπουλου, του Λήδρα, της
Ηλεκτρονικής, του Πυρσού.
3]
Η είδηση ότι η σλοβενική Αστυνομία μπούκαρε στην κεντρική τράπεζα της
Σλοβενίας και κατέσχε στοιχεία σχετικά με διερευνώμενες τραπεζικές απάτες
πέρασε στα ψιλά. Η ΕΡΤ και τα λοιπά ΜΜΕ
είπαν απλώς ότι η ενέργεια αυτή προκάλεσε την μήνι του κ. Ντράγκι. Φαντάσου να
έστελνε Έλληνας ανακριτής την ΕΛ.ΑΣ. στα άδυτα της «Τράπεζας της [κατ’ όνομα]
Ελλάδος». Θα είχαν ριφθεί τα άγια τοις κυσί. Ούτε γι’ αυτή την είδηση έβγαλαν
άχνα Φώφη, Ντόρα, Κούλης, Κουμουτσάκος,
Γκλέτσος, Βερβεσός.
