Ο ΣΚΑΙ στις στοές [όχι μασονικές κ.λπ.]

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Παρακολούθησα προ ημερών οδοιπορικό τού εν λόγω ραδιοτηλεοπτικού σταθμού στις σήραγγες των μεταλλείων στις Σκουριές, όπου έχουν κλειστεί πολλοί εργαζόμενοι, επειδή τέθηκαν σε διαθεσιμότητα μετά τη διακοπή των εργασιών της «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» με υπουργική απόφαση για περιβαλλοντικούς λόγους. Ήταν συγκινητική η ρεπόρτερ, ντυμένη στην πένα με το ατσαλάκωτο άνορακ που έφερε κίτρινες φωσφορίζουσες ταινίες, αλλά και με το .....
προστατευτικό καναρινί πλαστικό κράνος. Κατέβηκε στα έγκατα της γης και έπαιρνε συνεντεύξεις από τους μεταλλωρύχους, οι οποίοι, ευλόγως, εξέφραζαν τον πόνο τους και την αγωνία τους για την απώλεια της εργασίας τους, αν διακοπούν οριστικά οι μεταλλευτικές εργασίες, διεκτραγωδώντας την οικονομική κατάσταση των οικογενειών τους.

Δεν έχω γνώμη επί του θέματος, διότι δεν έχω διαβάσει πολλά πράγματα, ώστε να μπορώ να τοποθετηθώ υπευθύνως. Έχω, όμως, δει εικόνες της συντελούμενης οικολογικής καταστροφής και έχω διαβάσει πανεπιστημιακές μελέτες που καταλήγουν στο ότι η δραστηριότητα της «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» καταστρέφει το περιβάλλον. [Ο ΣΚΑΙ έδειξε εικόνες από τις υπόγειες στοές. Δεν έδειξε τίποτε από τις επίγειες δραστηριότητες

http://news247.gr/eidiseis/koinonia/fwtografies-apo-tis-skoyries-den-h-saxara-einai-to-kommeno-dasos-ths-xalkidikhs.3598348.html].

Είναι προφανής η στάθμιση συμφερόντων που πρέπει να γίνει: συνέχιση της «επένδυσης» με καταστροφή του περιβάλλοντος και εργασία σε 5.000 ανθρώπους ή διακοπή της «επένδυσης» με διάσωση του περιβάλλοντος και κατάληξη των εργαζομένων στον ΟΑΕΔ; Τί υπερισχύει; Το τσιτάτο που ακούγεται τελευταίως «το περιβάλλον το έχουμε δανεισθεί από τις επόμενες γενεές και πρέπει να τους το αποδώσουμε ανέπαφο» είναι γνήσιο ή υποκριτικό;

Με συγκίνησε, πάντως, ο πόνος του ΣΚΑΙ για τους ανθρώπους αυτούς. Στη συνέχεια, όμως, αναρωτήθηκα: πότε είχε κάνει ο ΣΚΑΙ τέτοιο ρεπορτάζ για οποιαδήποτε άλλη διαμαρτυρία εργαζομένων; Π.χ. για τους απεργούς της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ. Πότε έκανε τόσο καλό ρεπορτάζ για τα δικαιώματα των πολιτών στην εργασία υπό ανθρώπινους όρους και με αποδοχές που να καλύπτουν τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης; Αντιθέτως, εκείνο που έχει χαραχθεί στη μνήμη μου είναι η προκλητική προτροπή του κ. Μπάμπη προς το ΔΝΤ να αντέξει στην πίεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ [εδώ καγχάζομεν εικοσάκις] και να μην υποχωρήσει στο θέμα της αύξησης του βασικού μισθού από € 581 στα € 756 για το καλό της οικονομίας και της προοπτικής ανάπτυξης και εξόδου της χώρας από την κρίση. Ακριβώς όπως γίνεται στο Μπαγκλαντές κ. Μπάμπη μου;

Σωτήριος Καλαμίτσης – κατ’ εξακολούθηση και εις το διηνεκές [;] εθνικώς αναξιοπρεπής
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος και δραχμολάγνος, καθημερινός γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου Όρους [Μεγάλη η Χάρη της]


Υ.Γ. Τί ρεπορτάζ θα έκανε, άραγε, ο ΣΚΑΙ, αν η «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΧΡΥΣΟΣ» ήταν ΔΕΚΟ, οι μεταλλωρύχοι απεργούσαν για αύξηση μισθών και Πρόεδρος του σωματείου τους ήταν ένας Φωτόπουλος;