Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Λυσσάξανε και προεκλογικώς και μετεκλογικώς. «Ο τόπος έχει ανάγκη από κυβέρνηση. Πρέπει να κυβερνηθεί. Άρα, απαιτούνται συνεργασίες, διότι ένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα».
Εγώ γιατί δεν μπόρεσα ποτέ μου να καταλάβω ότι έχω τέτοια ανάγκη; Ότι 40 χρόνια ...
δεν είχαν καταλάβει όλοι αυτοί οι σαλντιμπάγκοι ότι απαιτούνται συνεργασίες και άλλαζαν συνεχώς τον εκλογικό νόμο, ώστε να έχει ο τόπος αυτοδύναμη κυβέρνηση, για να μπορεί να κυβερνηθεί;
Και σχηματίζεται πάλι κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δεν αρκεί, όμως, λένε οι άλλοι. Πρέπει να μπουν και άλλα κόμματα στην κυβέρνηση, διότι η πλειοψηφία των 155 είναι εύθραυστη, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να έχει στους κόλπους του αρκετά διασπαστικά στοιχεία, ήτοι διαφορετικές τάσεις ή ρεύματα που μέχρι προ τινος αποκαλούσαμε «συνιστώσες». Πρέπει να μπει και το ΠΑΣΟΚ, επειδή του έβγαλαν τα σωληνάκια, μήπως και αρχίσει να αναπνέει αυτονόμως. Να μπει και το ΠΟΤΑΜΙ που επί τέλους κάθισε στα κυβικά του και πολλά του είναι.
Εγώ άκουσα προεκλογικώς ότι έχτισαν πριν από 28 χρόνια το «Ηλιακό Χωριό» και μόλις φέτος, λέει, είναι έτοιμα τα παραχωρητήρια των κατοικιών στους δικαιούχους του αλήστου μνήμης ΟΕΚ. Δηλαδή αν δεν είχαν κυβέρνηση επί 28 χρόνια τί θα μπορούσαν να πάθουν οι δικαιούχοι;
Εγώ φέτος είχα κυβέρνηση από τον Ιανουάριο μέχρι και τον ως Αύγουστο. Παρά ταύτα υπάρχουν 14.900 κενές θέσεις εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα πολλά σχολεία να μη λειτουργούν 10 ημέρες μετά την έναρξη του διδακτικού έτους. Υπήρχε περίπτωση να πάθω τίποτε χειρότερο, αν δεν είχα κυβέρνηση;
Εγώ γνωρίζω ότι από συστάσεως του ελληνικού κράτους το Ελληνικό Δημόσιο δεν διαθέτει περιουσιολόγιο. Και θα λύσει, μας είπε ο κ. Μάρδας, οσονούπω το πρόβλημα με τις καταπατημένες δημόσιες εκτάσεις που παραμένει άλυτο από το 1955. Και όμως, κυβερνήσεις είχα αδιαλείπτως. Τί θα μπορούσε να συμβεί, αν δεν είχα κυβέρνηση;
Εγώ ξέρω ότι επί δεκαετίες τώρα σφαδάζει το θερίο της φοροδιαφυγής από τα αλλεπάλληλα και θανατερά χτυπήματα που του κατάφερναν καθημερινώς οι κυβερνήσεις μου, αλλά αυτό επιβιώνει. Τι άλλο θα γινόταν, αν δεν είχα κυβερνήσεις;
Γνωρίζω, επίσης, ότι την τελευταία τετραετία «τακτοποιήθηκαν» 1.000.000 αυθαίρετα. Όταν χτίζονταν αυτά τα αυθαίρετα, δεν είχα κυβέρνηση;
Εγώ ξέρω ότι 40 χρόνια τώρα είναι υποχρεωτική η ασφάλιση των αυτοκινήτων, αλλά υπάρχουν σήμερα τουλάχιστον 700.000 ανασφάλιστα. Κι’ άλλα τόσα δεν έχουν περάσει ΚΤΕΟ. Δεν είχα κυβέρνηση τόσα χρόνια;
Ομοίως γνωρίζω ότι μια ζωή ολόκληρη επικρατεί ο νεποτισμός και η αναξιοκρατία. Δεν είχα ποτέ κυβέρνηση να τις πατάξει;
Το 1999 που έγινε το πλιάτσικο του Χρηματιστηρίου δεν είχα κυβέρνηση;
Την περίοδο 2000-2004 που έγινε το μεγάλο φαγοπότι με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας δεν είχα κυβέρνηση να προστατεύσει το δημόσιο χρήμα, δηλαδή τους φόρους που πληρώναμε;
Γνωρίζω ότι το 1996 υπέστημεν μία εθνική ταπείνωση στα Ίμια. Δεν είχαμε κυβέρνηση τότε;
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα τουλάχιστον 10 φορές χωρίς να έχει κατακτηθεί το optimum. Δεν είχα κυβέρνηση τόσα χρόνια;
Χειρουργός του νοσοκομείου Ευαγγελισμός συνελήφθη πέρυσι για εκβιαστικό φακελάκι και παραπέμφθηκε στο Πειθαρχικό. Φέτος, όμως, επανήλθε κανονικά και θρασύτατα στην υπηρεσία, επειδή ο νόμος ορίζει ότι αν δεν αποφανθεί το Πειθαρχικό εντός έτους, ο πειθαρχικώς ελεγχόμενος επανέρχεται αυτοδικαίως στην υπηρεσία. Και τούτο, διότι ο Πρόεδρος του Πειθαρχικού συνταξιοδοτήθηκε, αλλά δεν αναπληρώθηκε, εξ ου και δεν υπήρχε νόμιμη συγκρότηση του Πειθαρχικού, για να συνεδριάσει εγκύρως και να ελέγξει τον επίορκο. Τον τελευταίο χρόνο, όμως, είχα κυβέρνηση.
Εδώ και δέκα χρόνια έχει αποδειχθεί ότι η Siemens λάδωνε τα κόμματα που σχημάτιζαν κυβερνήσεις και με κυβερνούσαν. Είχα, λοιπόν, μια χαρά λαδωμένες κυβερνήσεις, γιατί να αποκτήσω ακόμη μία;
Από τον Φεβρουάριο 2015 και μετά βούλιαξε ο τόπος από πρόσφυγες [;]. Η κερά-Τασία ήταν αρμόδια υπουργός και το μόνο που μας είπε είναι ότι αυτοί «λιάζονται στις πλατείες μας» και μετά «εξαφανίζονται» από τη χώρα χωρίς να ξέρει κανείς πώς. Αυτή δεν μετείχε σε κυβέρνηση; Τι ήταν; Μέλος Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης αφειδώς χρηματοδοτούμενης με κυβερνητικό χρήμα;
Βγήκε, όμως, ένας πολιτικός αρχηγός και είπε προεκλογικώς τα εξής φοβερά και τρομερά που κόντεψαν να με καθησυχάσουν:
«Στόχος μας είναι η επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Εκφράζουμε την ανανέωση χωρίς ιδεοληψίες με σαφή ιδεολογικοπολιτική προοδευτική κατεύθυνση. Μακριά από λαϊκισμούς. Δεν έχουμε την λογική του απομονωτισμού, αλλά των συνεννοήσεων και συνεργασιών στο πλαίσιο μίας δημοκρατικής, αριστερής και σοσιαλιστικής πολιτικής. Επιδιώκουμε να είμαστε οι καταλύτες ενός μεγάλου προοδευτικού πόλου με στόχο να υπερβούμε την κρίση. Απαιτείται η συσπείρωση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που εκφράζουν τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Η ΔΗΜΑΡ επιδιώκει συνεννοήσεις και συνεργασίες που περιλαμβάνουν την προώθηση ενός προγράμματος προοδευτικής αλλαγής στη χώρα με σταθερό τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Μία μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία είναι απαραίτητη για να προχωρήσει η χώρα μπροστά.»
Όπου ΔΗΜΑΡ βάλτε όποιο κόμμα θέλετε. Δεν είναι εκπληκτική η δήλωση; Δεν μας κάνει να νοιώθουμε ασφαλείς ότι όλα τα βάσανά μας θα εξαφανισθούν με κάποιο ανύπαρκτο «πρόγραμμα προοδευτικής αλλαγής στη χώρα με σταθερό τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό»; Με σαφέστατη ανανεωτική έκφραση χωρίς ιδεοληψίες και εξ ίσου σαφή ιδεολογικοπολιτική προοδευτική κατεύθυνση;
Δεν θέλω να κυβερνηθώ ρε! Δεν θέλω να συνεργασθείτε, για να με κυβερνήσετε! Θέλω να πάτε να γ…. α-μ-ο-ε-ξ-α-φ-α-ν-ι-σ-θ-ε-ί-τ-
Σωτήριος Καλαμίτσης – κατ’ εξακολούθηση και εις το διηνεκές [;] εθνικώς αναξιοπρεπής, αλλ’ ιδιαιτέρως ευγνώμων προς τον Αλέξη που μου επέτρεψε την 05.07.2015 να εκφράσω το «γαμώ το» μου, άμα δε και ταπεινός αναρχοακροαριστεροκομμουνιστοα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου