Τα κοινωνικά δίκτυα γέμισαν με ΟΡΘΕΣ αναλύσεις του πανηγυριού που αυτο-αποκαλείται Eurovision και το makpress βάφτισε έγκαιρα (π.χ.
εδώ), πριν από πολλά χρόνια Gayvision, βλέποντας πού το πάνε οι διοργανωτές και...
τα αληθινά αφεντικά της από πίσω.
Ο θεσμός έχει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ στόχο την προώθηση της woke ατζέντας, της νέας θρησκείας, που κατακτά τη δύση και με απλά λόγια για όσους ακόμη δεν καταλαβαίνετε λέει: "δεν υπάρχουν άντρες και γυναίκες, οικογένεια και θεσμοί, υπάρχουν άφυλα όντα, απαγορεύεται να είσαι όπως σε έκανε η φύση, πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να είσαι ομοφυλόφιλος ή κάτι άλλο "διαφορετικό", να είσαι γεμάτος τατουάζ και σκουλαρίκια, αν γεννήθηκες με αιδοίο να ντύνεσαι σαν άντρας κι αν γεννήθηκε με πέος, να ντύνεσαι σαν γυναίκα". Αυτή είναι η νέα θρησκεία, που εξαπλώνεται ραγδαία.
Αυτός είναι ο τύπος του ανθρώπου που θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια στη Δύση και λέγεται "non -binary". Αυτό θα δηλώνει η πλειοψηφία των ανθρώπων σε 10 χρόνια, "non-binary". Ήδη, το 90% των νέων κάτω των 25 ετών, είναι φουλ στα τατουάζ και τα σκουλαρίκια και σε λίγο θα σας μαλώνουν αν τους λέτε "αγόρι μου" ή "κορίτσι μου", θα σας λένε "δεν είμαι αγόρι, ούτε κορίτσι, αλλά "το"". Παρατηρήστε πόσα παιδιά είναι φουλ στα τατουάζ και στα σκουλαρίκια στα χείλη, στη μύτη, στα φρύδια, σαν τον Ξέρξη στους "300".
H Eurovision είναι μόνο πολιτική, με αυτή τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Φάνηκε από τα (δήθεν) αποτελέσματα της ψηφοφορίας του κοινού, που έδωσε τις περισσότερες ψήφους στο αδιάφορο τραγούδι του Ισραήλ και το απαίσιο τραγούδι της Ουκρανίας. Μόνο πολιτική!
Ενα σχόλιο που είδαμε στο facebook και τα λέει όλα:
Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision είναι εξαιρετικά σημαντικό μάθημα κατανόησης της φύσης και λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
1. Κάποιες (μεγάλες) Χώρες συμμετέχουν άνευ όρων (εμπνευστές)
2. Οι υπόλοιπες διαγκωνίζονται να συμμετέχουν με όρους ρευστούς που επαναπροσδιορίζονται από τους εμπνευστές, με όρους καθόλου μουσικούς!
3. Ο χαρακτήρας της εκδήλωσης είναι αμιγώς καλλιτεχνικός, αλλά χώρες αποκλείονται για λόγους αμιγώς πολιτικούς (Ρωσία)!
4. Ο διαγωνισμός γίνεται
αμιγώς, ανάμεσα σε χώρες της Ευρώπης, αλλά, συμμετέχουν και χώρες εκτός Ευρώπης (Ισραήλ), άνευ λόγου!
5. Νικητής δεν είναι όποιος κερδίσει στα σημεία, για το στίχο (ποιητική), τη μουσική, την ενορχήστρωση, την φωνητική εκτέλεση, την αρτιότητα της ορχήστρας, τη χορογραφία, αλλά και το εικαστικό θέμα (κοστούμια, σκηνικά, σκηνοθεσία) κλπ, αλλά όποιος εκφράζει τρέχουσες απόψεις και πολιτικές κάποιων κέντρων, όπως, woke ατζέντα (οι straight σχεδόν διώκονται), η δαιμονοπροβολή/λατρεία, γεωπολιτικά συμφέροντα κλπ κλπ!
6. Θεωρητικώς ψηφίζει και το κοινό (Δημοκρατία στην τέχνη!), αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι επαληθεύσιμο!
7. Οι χώρες, ως εκπροσώπηση, είναι αλλού για αλλού και μετά τα αποτελέσματα άλλα αντ´ άλλων.
8. Το θέαμα δεν είναι πλέον διασκεδαστικό, είναι πέραν του φαιδρού είναι γελοίο!
9. Το πλήθος και κυρίως η νεολαία, παρόλα αυτά το παρακολουθεί και πανηγυρίζει, μαιμουδίζοντας για ότι προβάλλει το σύστημα!
10. Έχω πολλά ακόμα, αλλά για όσους καταλαβαίνουν είναι περιττό να αναφερθω! Για όσους δεν αντιλαμβάνονται, πάλι είναι περιττό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου